Είμαι μια χαρά. Τα πράγματα πηγαίνουνε προς το καλύτερο. Τα πάω καλά με την κοινωφελή και με όλους εδώ. Βγαίνουμε σε ταβέρνες. Πάμε εκδρομές στην Τήνο. Περνάμε καταπληκτικά.( Ο γυμναστής , 12 χρόνια μικρότερός μου,στο γυμναστήριο σταμάτησε να κάνει τα χαζά του. Είναι και μικρότερός μου κατά πολύ δεν νομίζω να κάνει κάτι μαζί μου αλλά εμένα μου αρέσει. Εγώ είμαι η πιο χοντρή στο γυμναστήριο και η πιο μέτρια τα άλλα όλα είναι πιπινάκια κουκλάκια. Εγώ έχω ένα μέτριο γλυκό προσωπάκι θέλω να πιστεύω. )Το μόνο άσχημο στην όλη υπόθεση είναι 2 αγόρια 30 και 37 χρονών στην δουλειά μου που με ψιλοσνομπάρουνε και στενοχωριέμαι ενώ δείχνουνε αδυναμία στην άλλη κοπέλα την κοινωνική λειτουργό που ήρθε και αυτή με 8μηνο σαν εμένα στον δήμο. Μήπως αυτή είναι πιο ωραία και πιο έξυπνη από μένα γιατί μου το κάνουνε αυτό με στενοχωρούνε.
Τα κιλά μου έχουνε γίνει εφιάλτης δεν μπορώ να τα χάσω με τίποτα. Ο μπαμπάς μου βλέπει όνειρα ότι θα με διώξουνε από το γυμναστήριο γιατί είμαι πολύ χοντρή και τους ντροπιάζω. Τι θα κάνω για μένα είναι ακατόρθωτο αυτό το κομμάτι . Λέω να κάνω βελονισμό. Ξέρετε τίποτα για τον βελονισμό??
Με την ψύχωση τα πηγαίνω καλά γιατί είναι ρυθμισμένη με τα χάπια αλλά πάλι με ενοχλεί που βγήκα 50% ανάπηρη. Εσείς τι πιστεύετε για όλα αυτα? Πιστεύετε ότι την παλεύω ή καταστράφηκα εντελώς????
