Η μικρη μου ιστορια

Γεια σας
Ειμαι 21 ετων και ασχολουμε με online marketing και διαφορα αλλα σχετικα .
Πριν περιπου 3-4 χρονια ειχα μια ασχημη εμπειρια με καποια ατομα που εκανα παρεα τοτε τα οποια καταλαβα πως εκλεβαν χρηματα και χρυσαφικα απο το σπιτι μου για ενα μικρο χρονικο διαστημα που ερχονταν και καθομασταν παρεα,περιπου 1 εβδομαδα που ειχαν φυγει για διακοπες οι γονεις μου.
Η αληθεια ειναι πως δεν θα τους εμπιστευομουν ποτε με λεφτα αλλα δεν σκεφτηκα οτι θα εψαχναν για να βρουν και ετσι δεν ειχα προνοησει .
Απο τοτε εχω απαλαγει απο τα πολυ εντονα συναισθηματα που ενιωθα ομως υπαρχει ακομη αρκετη ενταση .
Κυριως νιωθω νροπιασμενος .
Τελος θα ηθελα να σας πω πως οταν καταλαβα τι γινοταν δεν ειχα κανει τιποτα για να παρω πισω τα χρηματα ,που δεν ηταν καν δικα μου,η εστω την χαμενη μου υπερηφανεια και αυτο ειναι που με κανει κυριως να νιωθω ασχημα .
Νιωθω οτι θα επρεπε να ειχα αντιδρασει ενω δεν το εκανα .
Σκεφτομαι συχνα οτι επρεπε να ειχα παει και να τους δειρω η εστω να κανω κατι αναλογο και να κερδισω τον αυτοσεβασμο μου και τον σεβασμο των αλλων.Ομως δεν το εκανα και πανε καποια χρονια απο τοτε .
Μενω στην ιδια περιοχη το ιδιο και αυτοι .Τους εχω πετυχει τυχαια 2 3 φορες ολον αυτο το καιρο .
Το μονο σιγουρο ειναι πως δεν το εχω ξεπερασει πληρως αν και νιωθω πολυ καλα σαν να μην με νοιαζει για αυτους αλλα οταν βγαινω και σκεφτομαι πως μπορει να τον ξαναδω δεν νιωθω το ιδιο ηρεμος ,και εκει ειναι που δεν ξερω αν πρεπει να προσπαθησω να μεινω ηρεμος η αν πρεπει να αγριεψω και να του δειξω.
Η αληθεια ειναι πως λογω αυτου του γεγονοτος δεν εβγαινα σχεδον καθολου αυτα τα χρονια και εκει ειναι που βρεθηκε το online marketing να με σωσει αφου ειναι κατι που μπορω να το κανω απο το σπιτι μου .
Ομως δεν θελω να συνεχισω ετσι θελω να αρχισω να βγαινω ξανα να γνωρισω κοσμο και αυτο ειναι κατι που με κραταει πισω .
Πως πιστευτε μπορω να το αντιμετωπισω και ποια ειναι η δικη σας οπτικη γωνια στο θεμα;
Πιστευετε μου αξιζει να νιωθω περηφανος ακομη και μετα απο αυτο ;

Καλημέρα Σαλιβαν,
δεν έχεις κανένα λόγο να μην νιώθεις περήφανος και ειδικά κανένα λόγο να νιώθεις ντροπιασμένος. Ίσα ίσα αν για κάτι πρέπει να νιώθεις περήφανος είναι που βρήκες την δύναμη να τους γράψεις στα @@ σου. Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα και σε κανένα και δεν χρειάζεται να μπείς σε καμιά διαδικασία που στην ουσία δεν θα βγάλει πουθενά.
Ξέρω πόσο άσχημο είναι να σε προδίδουν έτσι και σου μένει αποθυμένο γιατί όλοι μας σε ΄τετοιες περιπτώσεις θέλουμε οι άλλοι να λογοδοτήσουν και να πληρώσουν για τις πράξεις τους ..όμως φίλε μου μιλάμε για υλικά πράγματα. Γιατί να κάθεσαι να σκάς για υλικά πράγματα και ανθρώπους που δεν ξέρουν να σέβονται και δεν νοιάζονται όταν στην ζωή υπάρχουν τόσο πιο σημαντικά πράγματα να μας απασχολούν?
Δεν φταίς εσύ για ότι έγινε.. υπάρχουν άνθρωποι που ψάχνουν την ευκαιρία να μας εκμεταλλευτούν. Η δική τους περηφάνια σακατέυτηκε και όχι η δική σου γιατί εσύ είσαι απλά ανώτερος άνθρωπος απο αυτούς που δεν ξέρουν τι θα πεί περηφάνια όταν οδηγούνται σε τέτοιες πράξεις. Άνθρωποι αδύναμοι που πιστεύουν οτι είναι πονηροί και έξυπνοι αλλά στην ουσία είναι αποβράσματα.
Δεν αξίζει να ασχολείσαι μαζί τους και να επιτρέπεις να σε επιρεάζουν.
Ότι και αν θα έκανες τότε ή οτι και αν κάνεις τώρα δεν θα αλλάξει τίποτα και ούτε θα νιώσεις καλύτερα γιατι αυτοί οι άνθρωποι δεν πέρνουν ούτε απο λόγια ούτε απο πράξεις και μπορεί να γίινουν και πιο εκδικητικοί και να γίνει όλο αυτό ένας φάβλος κύκλος.
Να είσαι λοιπόν περήφανος που δεν άφησες μερικά φράγκα να σε οδηγήσουν να πεις η να κάνεις πράγματα που στην ουσία δεν σου ταιριάζουν σαν άνθρωπο και δεν ξέρεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν.
Άλλωστε έχει περάσει καιρός.. περιφρόνηση και αδιαφορία είναι η συμβουλή μου..να ξεμπλοκάρεις απο αυτή την εμπειρία και απο αυτά τα αποθυμένα με αυτούς τους ανθρώπους και να προχωρήσεις την ζωή σου.
Στο κάτω κάτω αν τα είχαν τόσο ανάγκη που να πέσουν τόσο χαμηλά..χαλάλι τους. Μην τους δίνεις αυτή την "δύναμη" να σε επιρεάζουν και κάθε φορά που βλέπεις κάποιον απο αυτούς να τρελένεις το μυαλό σου. Δεν έχει νόημα.. Μην σε καθορίζει το παρελθόν και οι σκάρτοι ανθρώποι.. όρισε εσύ την ζωη σου ανεπιρέαστος απο όλα αυτά. Ανωτερότητα φίλε μου..ανωτερότητα..αλλιώς είναι σαν να πέφτεις στο επίπεδο τους.
Στην δική μου περίπτωση αν και έχω βρεθεί σε παρόμοια θέση και προσπάθησα να βρω το δίκιο μου έβγαινα στο τέλος αυτό που λένε και κερ@@τας και γδαρμένος.. γιατί αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν ντιπ φιλότιμο. Για ένα συγκεκριμένο άνθρωπο που έκανε πολύ κακό στην οικογένειά μου και μας στέρησε πάρα πολλά, είχα πάρει όρκο εκδίκησης γιατί πίστευα οτι έπρεπε να κάνω κάτι για την τιμή τουλάχστον της οικογενείας μου αλλά και γιατί δεν ανεχόμουν να κάνει κάποιος κακό στην οικογένειά μου. Για χρόνια κατανάλωνα ενέργεια και φθηρόμουν πώς θα το καταφέρω αυτό, περνούσα απο το σπίτι του, ψαχνομουν και στο μυαλό μου το τραβούσα πιο μακρυά... τι καταλαβα? οτι δεν έβρισκα ηρεμία έτσι και δεν θα άλλαζε και τπτ γιατι το κακό είχε γίνει και αν έκανα και κάτι στο τέλος εγώ θα έβρισκα τον μπελά μου. Οπότε κατάφερα να ηρεμήσω οταν πια αποδεχθηκα οτι δεν θα αφήσω ένα κακό άνθρωπο που μας στέρησε πολλά πράγματα να μας στερήσει και την ψυχική μας ηρεμία και προτίμησα να επιλέξω να νιώθω περίφανη που σταμάτησα να του δίνω τόση αξία πια!
Σε τέτοιες περιπτώσεις η άποχή μου είναι οτι αν πρέπει να κάνεις κάτι να το κάνεις αν είσαι σίγουρος οτι θα έχει αποτέλεσμα, οτι θα πάρεις πίσω αυτά που σου στέρησε ο άλλος και οτι θα τον δεις να σέρνεται και να ζητά συγνώμη αλλά χωρίς να βρεθείς μπλεγμένος. Σαν να λέμε πιασε το αβγό και κούρευτο εκτός αν ήμασταν γκάνγκστερς. Η ζωή δεν είναι σαν τις ταινίες.. στην πραγματικότητα ολα ειναι πολύ διαφορετικά και απρόβλεπτα. Οπότε καλύτερα λοιπόν να διατηρούμε την ψυχραιμία μας, να μην χρειαζεται να αποδείξουμε τπτ σε κανένα και να διατηρήσουμε το επίπεδο και αξιοπρέπειά μας γιατί αυτά μας ξεχωρίζουν απο αυτά τα αποβράσματα. Και στο κάτω κάτω υπάρχει η θεία δίκη ή κάτι παρόμοιο που να είσαι σίγουρος το κακό που κάνει κάποιος του γυρίζει διπλό κάποια στιγμή.

Μακαρι να τους γυριζει διπλο γιατι εγω δεν την εχω πατησει απο εναν αλλα απο χιλιαδες.Ολοι μου εχουν παρει και απο κατι, εχουν εκμεταλλευτει την καλοσυνη μου

χα χα, ολους μας καποια στιγμη τους εχουν κλεψει με διαφορους τροπους. το θεμα ειναι να μην σε ξανακλεψουν.
αν τους ξανασυνατησεις να αδιαφορισεις και να μην τους μιλησεις, και μην ξεχνας οτι αφου ειχες για να κλεψουν μπορει και να σε ζηλευουν για αυτο προσοχη με αυτους

παντως νομιζω οτι ο λογος που δεν βγαινεις απο το σπιτι ειναι καποιος αλλος