Τελικα η ζωη δικαιωνει;

Καλησπερα σε ολους.Δε ξερω για ποιον λογο ειμαι εδω μεσα αυτην την ωρα,αυτο που ξερω ομως ειναι πως αποφασισα για λιγακι να ξεσκασω απο το διαβασμα και να σκεφτω κατι το οποιο ειλικρινα με προβληματιζει και δε μου εχει δοθει καποια απαντηση εως τωρα..Τελικα η ζωη δικαιωνει ποτε;Για να γινω πιο σαφης,γιατι ατομα τα οποια εχουν κανει τοσες αμαρτιες και δεν δειχνουν ουτε το παραμικρο ιχνος μεταμελειας αντιμετωπιζονται απο τη ζωη τοσο δικαια;Γιατι ατομα τα οποια εκαναν λαθη,τα παραδεχτηκαν και μετανιωσαν για αυτα,υποφερουν;Γιατι ορισμενα ατομα στοχευουν μονο τη δυστυχια του διπλανου τους και παρολα αυτα την "σκαπουλαρουν" χωρις καποια επιπτωση;Γιατι ατομα που προσπαθουν να ειναι καλοι με ολους και βοηθουν τον συνανθρωπο βιωνουν πολλες φορες ασχημες καταστασεις;Γενικα,γιατι υπαρχει αυτη η αδικια;Ποτε επιτελους αυτοι που δεν αξιζουν θα νιωσουν τι παει να πει δυσκολια,πονος και τρομος;Ισως να ακουγομαι κακια αυτη τη στιγμη αλλα πραγματικα ολα αυτα τα εχω απορια...

η ζωη ειναι οτι κατση, δεν υπαρχει δικαιοσυνη απλα οτι κατσι, μονο ο θανατος ειναι δικαιος........ η δικαιοσυνη στη ζωη ειναι ενα εφευρημα τον πετυχημενον ανθρωπων για να δικαιολογησουν την επιτυχια τους...... δεν υπαρχει τιποτα οτι κατσι, για την ακριβεια υπαρχει ισσοροπεια, κατανομη gaus ειναι η ζωη συνολικα, για καθενα τυχερο ανθρωπο, υπαρχη και ενας ατυχος ανθρωπος, για καθε πολυ τυχερο ανθρωπο υπαρχει και ενας πολυ ατυχος ανθρωπος......
και αυτο το λεμε δικαιοσυνη........
οτι καποιοι που ηταν τυχερη στη ζωη εχουν δικαιο σε ολλα τα παραπανω που εχουν.......
μαλακιες η ζωη ειναι οτι κατσι, οπου κατσι η μπιλια στο καθενα..... σε οτι σπιτι γενηθη με οτι περιβαλον γενηθη και σε οτι ικανοτητες γενηθη , οτι κατσι,,,,,, απλα ο ανθρωπος εχει φτιαξει το εφευρημα της δικαιοσυνης, για να δικαιολογηση τον πλουτο και της ευκολιες που εχουν η κολοφαρδη στη ζωη.......

Ανάλογα απο ποια οπτική βλεπει και ζει κανεις τη ζωή.......μεγαλη κουβεντα αυτο που ρωτας
Σιγουρα παντως η ζωη δεν ειναι μια ευθεια, περνάς εμποδια, τρως χαστουκια......
Ο ενας αξίζει , ο αλλος δεν αξιζει ; που ξερεις εσυ τι αξιζει στο καθενα; ποιος το οριζει αυτο;

Δεν γινεσαι κακια.........δικαιη εισαι........ωραια τα λες.........μακαρι να υπαρξει δικαιοσυνη...........εξαρταται λιγο και απο μας........να μην επιτρεπουμε στους αλλους να μας πατανε.........νομιζω ηδη υπαρχει δικαιοσυνη ομως..........καταστρεψαμε τον πλανητη........ο πλανητης καταστρεφει εμας..........καταστρεψαμε τα ζωα............η οικονομια εχει διαλυθει..........ολοι τιμωρουνται καποια στιγμη.......αλλοι δεν εχουν να φανε, αλλοι δουλευουν πολλες ωρες, αλλοι εχουν χαλια αφεντικο, ολοι κατι παθαινουν...........οποτε ισως και να υπαρχει δικαιοσυνη και να υπαρξει ακομα πιο πολλη..........ελπιδα να εχεις κοπελα μου!!!!!!!!!!!! Το αξιζεις!!!!!!!!!!!!

Ωραίο θέμα άνοιξες! Θεωρώ πως ναι, η ζωή τελικά δικαιώνει, απλά μακροχρόνια και όχι στο τώρα. Τώρα μπορεί να απογοητευόμαστε, τώρα μπορεί να νιώθουμε οργή, ανασφάλεια, φόβο, μίσος κλπ, απέναντι σε άτομα που μας έχουν "βλάψει". Όμως, έρχεται η ζωή και δικαιώνει, σε κάποια φάση του βίου μας. Είτε από οικονομικής άποψης, είτε οικογενειακής, είτε κοινωνικού γοήτρου κλπ. Πάντως το έχω δει αυτό και στον εαυτό μου, αλλά και σε άλλα άτομα, που όσοι έκαναν υπομονή, ελάμβαναν καλά πράγματα μέσα στην ζωή τους, είτε πήγαν πολύ καλά στην δουλειάς τους, είτε οικονομικά, ενώ εκείνοι που τους είχαν βλάψει κάποτε, τους έψαχναν είτε για να τους ζητήσουν καμιά δουλειά, είτε να τους ζητήσουν "συγνώμη", για τα παλιά. Ως χριστιανός όμως, ακόμη και αν η ζωή τον αδίκησε, ευελπιστώ στην επουράνια κρίση.

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Ωραίο θέμα άνοιξες! Θεωρώ πως ναι, η ζωή τελικά δικαιώνει, απλά μακροχρόνια και όχι στο τώρα. Τώρα μπορεί να απογοητευόμαστε, τώρα μπορεί να νιώθουμε οργή, ανασφάλεια, φόβο, μίσος κλπ, απέναντι σε άτομα που μας έχουν "βλάψει". Όμως, έρχεται η ζωή και δικαιώνει, σε κάποια φάση του βίου μας. Είτε από οικονομικής άποψης, είτε οικογενειακής, είτε κοινωνικού γοήτρου κλπ. Πάντως το έχω δει αυτό και στον εαυτό μου, αλλά και σε άλλα άτομα, που όσοι έκαναν υπομονή, ελάμβαναν καλά πράγματα μέσα στην ζωή τους, είτε πήγαν πολύ καλά στην δουλειάς τους, είτε οικονομικά, ενώ εκείνοι που τους είχαν βλάψει κάποτε, τους έψαχναν είτε για να τους ζητήσουν καμιά δουλειά, είτε να τους ζητήσουν "συγνώμη", για τα παλιά. Ως χριστιανός όμως, ακόμη και αν η ζωή τον αδίκησε, ευελπιστώ στην επουράνια κρίση.

---

Δυστυχως εμενα δεν εχει ερθει κανενας να μου ζητησει συγγνωμη, και μου εχουν κανει παρα πολλα!!! Ισως να μη ζουν τωρα, οποτε θα χαρω, γιατι ηταν παρα πολυ κακοι ανθρωποι αυτοι που συναντησα, μου καναν πολυ κακο, ημουν ενα γλυκο και αισιοδοξο κοριτσακι που δεν πειραζα κανεναν παρα μονο αν με πειραζανε και ειχα αισιοδοξια και τωρα εχω γινει απαισιοδοξη, τρωω ολη μερα και εχω ενα σωρο ψυχολογικα.

Quote:

---

Originally Posted by λουλούδι

Δυστυχως εμενα δεν εχει ερθει κανενας να μου ζητησει συγγνωμη, και μου εχουν κανει παρα πολλα!!! Ισως να μη ζουν τωρα, οποτε θα χαρω, γιατι ηταν παρα πολυ κακοι ανθρωποι αυτοι που συναντησα, μου καναν πολυ κακο, ημουν ενα γλυκο και αισιοδοξο κοριτσακι που δεν πειραζα κανεναν παρα μονο αν με πειραζανε και ειχα αισιοδοξια και τωρα εχω γινει απαισιοδοξη, τρωω ολη μερα και εχω ενα σωρο ψυχολογικα.

---

Μην εύχεσαι το θάνατο άλλων, ακόμη και εχθρών σου. Θα κριθούν και εκείνοι από την ζωή.

Το πρόβλημα σου Φένια κ λουλούδι είναι ότι δεν καταλάβατε ότι κ να πάθει κάτι ο άλλος η ζωή σας δε βελτιώνεται δηλαδή πεσ ότι πεθαίνω εγώ που σας ενοχλώ τι θα κερδίσετε σας πληροφορω δε θα κερδίσετε τίποτα και μόνο που ξοδεύετε ενέργεια για κάποιον άλλον αυτό σας πάει πίσω καθένας στη ζωή παίρνει ότι αξίζει Φένια να το θυμάσαι αυτό συγκεκριμένα στο παράδειγμά μας εγώ δεν τον υπολογίζω τον θάνατο οπότε δεν είναι τιμωρία για μένα οπότε τσάμπα θα χαρείτε δύο τρεις μέρες κ μετά θα βρείτε τον επόμενο για θαψιμο τσάμπα θα φας τη ζωή σου αν σκέφτεσαι έτσι

Εγω δεν πιστευω οτι η ζωη δικαιωνει.κανεις ενα καλο επειδη το θες μη περιμενοντας ανταποδωση.η δικαιωση θα προελθει μονο μεσα απο τη δικη σου συνειδηση.η ζωη ειναι αρκετα αδικη ωστε να προωθωνται μερικες φορες οι ανεντιμοι και αναξιοι.

Η ζωη δεν οφειλει τιποτα σε κανεναν ...............μπορει η ζωη να ειναι σκληρη και αδικη , αλλα αυτην εχουμε , ας την ζησουμε οσο καλυτερα μπορουμε ...................

τα ερωτηματα της θεματοθετριας ειναι καθαρα υπαρξιακα που δεν εχουν απαντηση ..........

Quote:

---

Originally Posted by Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα

Μην εύχεσαι το θάνατο άλλων, ακόμη και εχθρών σου. Θα κριθούν και εκείνοι από την ζωή.

---

Quote:

---

Originally Posted by elis

Το πρόβλημα σου Φένια κ λουλούδι είναι ότι δεν καταλάβατε ότι κ να πάθει κάτι ο άλλος η ζωή σας δε βελτιώνεται δηλαδή πεσ ότι πεθαίνω εγώ που σας ενοχλώ τι θα κερδίσετε σας πληροφορω δε θα κερδίσετε τίποτα και μόνο που ξοδεύετε ενέργεια για κάποιον άλλον αυτό σας πάει πίσω καθένας στη ζωή παίρνει ότι αξίζει Φένια να το θυμάσαι αυτό συγκεκριμένα στο παράδειγμά μας εγώ δεν τον υπολογίζω τον θάνατο οπότε δεν είναι τιμωρία για μένα οπότε τσάμπα θα χαρείτε δύο τρεις μέρες κ μετά θα βρείτε τον επόμενο για θαψιμο τσάμπα θα φας τη ζωή σου αν σκέφτεσαι έτσι

---

Ειναι τοσο σκληρα αυτα που μου εχουνε κανει που μου πηραν τη χαρα. Με το να παθουν κατι τοσο χοντρο σιγουρα θα με κανει να παρω το αιμα μου πισω που λεει και το τραγουδι. Εχω περασει τοσα πολλα και καταφερα και ημουν αισιοδοξη χαρη στις δικες μου δυναμεις και μου τις πηραν και αυτες καποιοι "αδυναμοι" για να με καταφερουν εμενα να με κανουν αδυναμη και γεματη ψυχολογικα οπως ειπα, καθε μερα υποφερω απο το πρωι εως το βραδυ. Ε, εγω γιατι να μην ευχομαι το κακο τους; Αξιζω τουλαχιστον αυτη την ηθικη ικανοποιηση. Εν οιδα με το να με σταματας μου δημιουργεις περισσοτερα ψυχολογικα, δεν κανεις τιποτα καλο.

αντικειμενικα αμαρτια κατα του εαυτου σου ειναι να θυμωνεις να εκνευριζεσαι να φθειρεσε ετσι ψυχολογικα τοτε η ζωη οχι μονο δε θα σε δικαιωσει αλλα θα πας απ το κακο στο χειροτερο.

γιατι να δικαιωνει η ζωη;
δικαιωσε το ψαρι που εφαγες; το αρνακι στην σουβλα το πασχα; το σκουλικι που πατησες;τον εκ γεννετης με σωματικα προβληματα η ψυχικα; εσενα γιατι να σε δικαιωσει;στο χρωσταει νομιζεις;

Καταρχας ευχαριστω για τις απαντησεις ολων σας!Αρχικα,να αναφερω πως ακομα και αν εχω πληγωθει απο τις συμπεριφορες ατομων τα οποια μου φερθηκαν πολυ σκαρτα,ποτε δεν ευχηθηκα το θανατο τους.Απλα δε μπορω να καταλαβω γιατι αυτοι που προσωπικα με εχουν κανει να νιωσω ενα σκουπιδι,ενα μηδενικο,ενα τιποτα ρε παιδι μου,να κυκλοφορουν εξω λες και δεν εχουν κανει τιποτα.Πολλες φορες εχω σκεφτει να τους εκδικηθω,βεβαια μετα σκεφτομαι οτι και παλι δεν θα καταφερω τιποτα γιατι η αναισθησια τους δεν εχει ορια.Εγω ομως γιατι,(ενω δεν εχω φταιξει σε τιποτα,ενω μια ζωη ημουν ενα low key ατομο που ποτε μα ποτε δεν πειραζε κανεναν),να φοβαμαι να κυκλοφορω εξω και να επικοινωνησει επειδη αυτα τα ατομα μου εχουν δημιουργησει του κοσμου τα κομπλεξ και τις ανασφαλειες;Αυτο δεν ειναι αδικο ρε παιδια;Περιμενω χρονια ολοκληρα να δω να παθαινουν οτι επαθα εγω,αλλα αντιθετως μενουν το ιδιο..Δε μπορω να καταλαβω γιατι η ζωη κανει τετοια λαθη.

Συμφωνω με Macgyver και Nikos2.

Nα συμπληρωσω μονο οτι αν υπαρχει μια καποια <<δικαιωση>> ειναι υπο την εννοια οτι κλεινει ο κυκλος...καποια στιγμη, ισως με διαφορετικες συνθηκες, ο κυκλος θα κλεισει, θα μπει μια τελεια, και θα ανοιξει ενας αλλος κλπ.
Αρα υπο την εννοια οτι τιποτα δεν ειναι αμεταβλητο και αιωνιο αλλα τα παντα ρει, ανακυκλωνονται, ναι αυτο μπορουμε να το πουμε δικαιωση...