Προβληματικο...

Παντα ελεγα πως μεχρι τα 16 ημουνα παιδι μαλαμα και οτι μεχρι τοτε δεν ειχα κανενα προβλημα.Αλλα αν γυρισω πισω θα δω μια συμπεριφορα αναλογη του σημερα.ισως τοτε το μυαλο μου ηταν μονο στο παιχνιδι και γιαυτο αλλωστε δεν ειχα ιδεα απο ψυχοσωματικα.
Θυμαμαι το εξης μου ηρθε φλασια και ειπα να το γραψω.
Μεγαλωσα με 2 φιλους μετεπειτα σπασαμε.Εχω εντονη την αναμνηση που εβαζα τον εναν φιλο μου να παρει τον αλλον τηλ και να ρωταει τι αποψη εχει αυτος για εμενα η σε αλλες περιπτωσεις τον εβαζα να ρωταει εαν ειμαι μαλακας παντα ειχα την ενυπωση πως θα τον ''πιασω''προσπαθουσα να βρω εαν υπαρχει κατι το αρνητικο αλλα αυτο δεν οριζε την ζωη μου δλδ ετρωγα φλασια τηλεφωνουσε και επειδη δεν υπηρχε αυτο που πιστευα εγω καθυσηχαζομουνα.Αυτο γινοταν συχνα και με τους 2.Ειχα μεγαλη καχυποψια για το τι γνωμη εχει ο αλλος για εμενα και τα βλεπω τωρα και σκεφτομαι πως σιγουρα δεν ειχα μια φυσιολογικη σταση και πως απο μικρη ηλικια ειχα κολησει το μικρωβιο της μισαλοδοξιας απλα δεν το καταλαβαινα γιατι δεν με απασχολουσαν τετοια ζητηματα.Ολα αυτα που?Στο δημοτικο...
Εχει κανεις αναλογες εμπειριες σε τοσο μικρη ηλικια?

Εχω και το αλλο παλι απο μικρος θυμαμαι με εστελνε ο πατερας μου να του φερω κατι και δεν μπορουσα να το βρω ημουνα σιγουρος καθως κατευθυνομουν πως δεν θα μπορεσω να το δω και θα γινει της *******ς.Παντως δεν ημουνα αρκετα μικρος για να μην με ενοχλει το αγαμησου αχρηστε παρε τον μπουλο?Εχει μια δοση χιουμορ ολο αυτο αλλα οταν το βλεπεις απο την απ εξω.Δδλ και εγω εχω τυχει να γελασω με αναλογο περιστατικο αλλα τοχω δει σε μεγαλη βερσιον μονο και οχι σε παιδι δημοτικου.Αυτο πλεον με ακολουθαει μεχρι και σημερα.Μπορει να ειμαι καλα αρκετα καλαα να παω σε ενα σουπερμαρκετ και να ρωτησω που βρισκετε κατι να ειναι μπροστα μου και απο τον πανικο μου να νιωθω οτι με κοιτανε γιατι δεν μπορω να εστιασω και ειναι τρα γι κο...Ειδικα οταν σου λεει μην αγχωνεσε και σου δινει οδηγιες ποιο δεξια ποιο αριστερα και να ανευαζει τον τονο για να γινει κατανοητος και εγω να θελω να γαμ@#$ τον πατερα που με εβγαλε.
Αυτα εχω και πρεπει να τα αντιμετωπισω.Απλα να ρε γαμωτο αν ηταν λιγο ποιο ψυχρεμος πιστευω δεν θα συζηταγα τωρα κατι τετοιο.
Μονιμος οι φοβοι μου εχουνε να κανουνε με 2 προσωπα.Απο 2 προσωπα εχω νιωσει καλα το κεντρι μεσα μου ολη αυτην την τοξικοτητα.
Χωρις να θελω να κατηγορισω αμμεσα κανεναν απο αυτους.Αλλα εαν ειχα εναν ποιο δυνατο χαρακτηρα μαλλον δεν θα αφηνα να συμβουν.

Ολοι οι λογοι ηταν γτ ηθελε να με κανει μαγκα γιατι ειχα παραγινει φιλαρακι με την μανα μου για το λογο οτι αυτος ηταν αλουγιαλου γυρισε με σκοπο να με κανει αντρα αθελα του και αυτος με οτι σκατα εχει δει στην ζωη του εκρινε σωστο να μιλαμε μεταξυ μας με τα εξης επιθετα,βρε κωλοπουστα,πατσαβουρι,αδερ φη αλλωστε τι ποιο ομορφο και αντρικο μεταξυ πατερα και γιου?Απλα ειχε μαθει με λαθος τροπο την γλωσσα του αρσενικου με αποτελεσμα να μεταφερει ολη την σαβουρα του δρομου και της λεχρας πανω στην πλατη μου.Ακομα και σημερα οποτε βριζω θυμιζω τον πατερα μου κατι το οποιο δεν μου αρεσει γιατι δεν νιωθω εγω μα μου βγαινει αυθορμητα ακομα και στα αυθορμητα μοιαζω οποτε δεν θα ελεγα πως εχω αυθορμητισμο αλλα διχασμο.