Κατάφερα να είμαι καλά για ένα διαστημα αλλά....
Για αρκετά μεγαλο διαστημα της ζωης μου ειχα καταθλιψη λογο οικογενειακων προβληματων,μεγαλωσα σε κακο σχετικα περιβαλλον και στην οικογενεια ειχαμε μελλος που ειχε μπλεξει με ναρκωτικα δεν θελω να αναλυσω το συγκεκριμενο κομματι γιατι ειναι κατι που συζητηθηκε λυθηκε και εκλεισε βεβαια αφου μας ψιλο διελυσε σαν οικογενεια...
Απο οικογενεια παντα ενοιωθα μονος λογικο ηταν αφου δεν θα μπορουσε να υπαρχει καποιος να στηριχθω για να μπορεσω να ειμαι σε ενα επιπεδο να μπορω να βγαλω περα ειχα μια σχεση η οποια ναι μεν καλη κοπελα αλλα δεν με καλυπτε ,ειχα γνωρισει μια κοπελα με την οποια με τα λιγα ερωτευθηκα χωρισα την σχεση μου ας την πουμε Α (επειδη την χωρισα για αλλη οι φιλοι οι οποιοι δυστηχως ηταν και κοινοι εξαφανιστηκαν και δεν τους αδικω εντελως).
Η καινουργια ας την πουμε Β με χωρισε γιατι δεν ημουν και στα καλυτερα μου ψυχολογικα (κακη ψυχολογια απο την οικογενεια,χαθηκαν οι φιλοι,ο χωρισμος με την Α η οποια ναι μεν δεν πηγαινε αλλο αλλα ηταν το μοναδικο στηριγμα που ειχα) ,και μετα απο αυτο επεσα στην χειροτερη καταθλιπτικη περιοδο που ειχα στην ζωη μου αυτοκτονικες τασεις για μηνες,εβαλα πολλα κιλα απο το ποτο κτλ.
Μετα απο αυτο με την Β ξεκινησαμε να ξανα βρισκομαστε χωρις να γινει κατι παραπανω μαλλωσαμε για βλακωδεις λογους απο μερια της,ξανααρχισαμε να βρισκομαστε ξαναμαλλωσαμε παλι για ηλιθιους λογους.Επειδη ξερω πως ο θυμος ειναι η χειροτερη στιγμη για να μιλησεις και να πεις πραγματα οταν τσακωνομασταν δεν της ελεγα πολλα ενω αυτη εψελνε παραλογισμους.
Την τελευταια φορα δεν αντεξα και της ειπα και εγω καποια πραγματα ,ολα αληθειες για αυτην και τον χαρακτηρα της οπου με μπλοκαρε κιολας απο παντου κοψαμε εντελως τα παρε δωσε.
Η τελευταια περιοδος που ξεκοψαμε ηταν παρα πολυ καλη για εμενα ημουν επιτελους ηρεμος δεν ειχα καταθλιπτικες τασεις ...συνηλθα ημουν σχεδον χαρουμενος η καθημερινοτητα μου παρα πολυ καλη.
Ετυχε να βρεθουμε σε κοινη παρεα με την Β και πραγματικα περασαμε πολυ καλα απο εκει ξεκινησαν οι εμμεσες προσκλησεις απο δευτερα ατομα (πες και τον "εμενα" να ερθει κτλ) το ιδιο συνεβη και απο την μερια μου.
Δεν θα πω ψεματα ημουν οντως καλα το τελευταιο διαστημμα αλλα δεν ηθελα να κανω κατι με αλλη κοπελα γιατι πρωτον ηθελα να ηρεμησω επιτελους και δευτερον ακομα ενδιαφερομαι για την Β (γιατι ταιριαζουμε σαν ανθρωποι γιατι οντως περναμε καλα μου αρεσει,και ουσιαστικα δεν ξερω αν ηταν πανω στον ερωτα αλλα οσες και αν εχω γνωρισει ειναι η πρωτη φορα που σκεφτηκα οτι με αυτον τον ανθρωπο θα μπορουσα οντως να περασω το υπολοιπο μου) το θεμα μου ειναι οτι δεν ξερω αν θα πρεπει να συνεχισω να την βλεπω,γιατι δεν εχει λογικη η συμπεριφορα της (να βρισκομαστε να μιλαμε αλλα να με εχει ακομα μπλοκαρισμενο) και το αν θα βγει το οτιδηποτε ή αν απλα ξαναρισκαρω την ψυχικη μου υγεια για λιγες καλες στιγμες οι οποιες θα οδηγησουν παλι σε εναν κυκλο καβγαδων διχως λογο.
(Το μυνημα το γραφω γιατι μετα την περιοδο που ημουν καλα απο τοτε που ξαναρχισαμε τα παρε δωσε βλεπω οτι αυτη η αβεβαιοτητα με ριχνει ψυχολογικα)
