ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ Ή ΚΡΙΣΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΕΠΕΙΤΑ ΦΟΒΙΕΣ
Καλησπέρα σε όλους, νιώθω και εγώ την ανάγκη να μιλήσω και να βρω τι μου συμβαίνει. Ας πάρω τα πράγματα από την αρχή. Είμαι 42 ετών, εργαζόμουν σε έναν ιδιαίτερο χώρο στο δημόσιο με έντονο στρες και επικινδυνότητα (δεν θέλω να πω λεπτομέρειες) για μεγάλο χρονικό διάστημα. Χωρίς να είναι η εργασία των ονείρων μου, διεκπεραιωτικά την έκανα καθώς η σιγουριά του δημοσίου είναι ένα μεγάλο πλεονέκτημα. Δεν μου άρεσε όμως από την αρχή και πάντα είχα στο μυαλό μου ότι κάποια μέρα θα φύγω απο εκεί μέσα.
Το εργασιακό πρόβλημα ξεκίνησε από την αρχή του χρόνου όπου προστέθηκαν στις αρμοδιότητες μου υποχρεώσεις οι οποίες θα μπορούσαν να με εμπλέξουν νομικά ή υπηρεσιακά και δεν προέκυπταν από την θέση που κατείχα. Εξέφρασα τις αντιρρήσεις μου και οι άμεσα προϊστάμενοι μου με βοήθησαν σε έναν βαθμό. Όχι όμως και ο διευθυντής μου, ο οποίος επέμενε και με πίεζε κλιμακούμενα με άσχημο τρόπο. Μου μιλούσε ειρωνικά, δεν μου έδινε σαφείς ή γραπτές κατευθύνσεις και γενικά με μείωνε για να πιεστώ να αναλάβω υπογράφοντας έγγραφα που θα έπρεπε να υπογράψει εκείνος. Άγχος, ανησυχία, αφηρημάδα, ανασφάλεια και φόβος.
Γυρίζουμε λοιπόν από τις διακοπές μας με τον σύντροφο μου και έπειτα από την πρώτη μέρα επιστροφής στην δουλειά χωρίς να έχει γίνει κάτι ιδιαίτερο σαν γεγονός, ένιωσα μουδιάσματα. Στο χέρι, στο πρόσωπο, στη γλώσσα απο τη μια πλευρά. Καλέσαμε ασθενοφόρο έκανα τις σχετικές εξετάσεις και δεν βρέθηκε κάτι παθολογικό. Η γνωμάτευση ήταν παροδικό ισχαιμικό επεισόδιο μη καθορισμένο ή αντίδραση μετατροπής λόγω άγχους όπως μου είπαν. Νευρολογικώς, Καρδιολογικώς, Ψυχιατρικώς με βρήκαν καλά προσανατολισμενη σε τόπο-χρόνο εαυτό κλπ. Νοσώ από αυτοάνοση θυρεοειδίτιδα για την οποία παίρνω αγωγή και εκκρεμεί να ελέγξω εάν είμαι ρυθμισμένη.
ΟΜΩΣ εδώ και 2 μήνες παρόλο που έχω πάρει τις αποφάσεις μου (παραιτήθηκα από αυτή την δουλειά) έχω βιώσει πρωτόγνωρα περίεργα συναισθήματα και καταστάσεις. Εν αναμονή αποτελεσμάτων των διάφορων ιατρικών εξετάσεων, αγχωνόμουν και μούδιαζε το κεφάλι μου. Πήγα στο ταχυδρομείο και ξαφνικά ένιωσα να μουδιάζω πάλι στο κεφάλι, να νιώθω δυσφορία και εκνευρισμό. Ξαναπήγα αργότερα και ένιωσα νορμάλ όπως παλιά. Φοβόμουν να πάρω το αυτοκίνητο και μερικές φορές ακόμα δεν νιώθω καλά στην ιδέα ότι θα οδηγήσω. Φοβόμουν να πάρω το μετρό μόνη μου, ευτυχώς το πήρα και δεν είχα κάποιο θέμα. Βγήκα με μια φίλη προχθές και στα καλά καθούμενα ένιωθα να με ενοχλεί ο θόρυβος και να θέλω αέρα. Πεταρίζει το βλέφαρο μου, έχω μυικούς σπασμούς σε διάφορα μέρη του σώματος μου. Προσπαθώ να με βοηθήσω αλλά όχι με μεγάλη επιτυχία πάντα. Είνα μέρες που είμαι καλά και άλλες που απλά δεν παλεύεται. Διαπίστωνω ότι είμαι ιδιαίτερα ανήσυχη όταν δεν έχω κοιμηθεί καλά, όταν είμαι αγχωμένη ή περιμένω να αδιαθετήσω. Διάβασα αρκετές ιστορίες προσπαθώντας να καταλάβω τα δικά μου, αναρωτιέμαι εάν θα ξαναβρώ τον εαυτό μου, εάν θα ξαναβρώ δουλειά. Κρίση πανικού, μετατραυματικό στρες, τι είναι άραγε όλο αυτό; Έχω κλείσει ραντεβού σε κέντρο ψυχικής υγείας αλλά αργούν γαμώτο. Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.