Απαγοήτευση...

Λοιπόν για να ξεκιμήσουμε, ουδέποτε ήμουν και είμαι το παιδί που θα θέλεις να κάνεις παρέα. Όπως λέει και η μητέρα μου είσαι μέσα στην αρνητική διάθεση με ένα νευριασμένο ύφος το οποίο εκπέμπει αρνητική ενέργεια. Είμαι φέτος Γ' Γυμνασίου και όλα πάνε χάλια. Εκτός το ότι τα πάω χάλια στα μαθήματα δηλαδή το 19 θα γίνει 17-18 μου έχουν κολλήσει και τη φήμη του νταή, ότι χτυπάω τα μικρά δηλαδή. Λοιπόν επειδή έχω αγανακτήσει θα το πω αυτό:"Δεν θέλω να βαράω τα μικρά αλλά έτυχε ολο αυτό πάνω σε μια στιγμή εκνευρισμού, δεν νιώθω καθόλου καλά μετά από αυτο και έχω μετανιώσει για όσα έχω κάνει". Από την άλλη μεριά δε τα χτύπησα χωρίς λόγο αλλα δε μου αρέσει προσωπικά να πάνε να με καρφώνουν με μολύβι αλλά και πάλι παραδέχομαι ότι ήταν λάθος ο τρόπος ανίδρασής μου(για να ξέρουμε ήταν 2 παιδιά Α' Γυμνασίου αυτα που χτύπησα). Σήμερα μια καθηγήτρια μου λέει πάλι έμπλεξες σε καυγά, δημιουργείς προβλήματα στο σχολείο και θα έρθει η στιγμή που θα σε σουτάρουν(η μητέρα μου είχε μιλήσει με τη διευθύντρια και είπε ότι ίσα ίσα με θέλουν στο σχολείο). Τα μαθήματα τώρα...Γενικά όταν τα βρίσκω δύσκολα στεναχωριέμαι αρκετά αλλά όλα πήγαν στραβά φέτος...Είχα μια πάρα πολύ άσχημη σχέση και έναν απαίσιο χωρισμό(με έκανε ρεζίλι στους φίλους της). Πάντως εγώ την αγαπούσα αυτή την κοπέλα και για αυτό στεναχωρέθηκα φυσικά. Έπεσα σε μια μικρή στεναχώρια εκείνη την περίοδο αλλά μια εβδομάδα μετά ήταν το ταξίδι για το πρόγραμμα ανταλλαγής μαθητών και ησύχασα κάπως. Βεβαία ακόμα και τώρα που το σκέφτομαι δακρύζω. Επίσης πολλές φορές με κατακλύει ένα αίσθημα ενοχής και λέω από μέσα μου καλά σου έκανε τέτοιος που είσαι. Τις προάλλες πήγα στο πάρτι του σχολείου και έβλεπα ένα σωρό ζευγαράκια να φιλιούνται και τέτοια και μου ερχόταν να κλάψω. Ήπια 2 μπύρες για να ηρεμήσω,(δε μέθυσα ούτε ζαλίστηκα αλλά και πάλι λάθος έπραξα) όταν με ρώτησαν οι γονείς μου ντράπηκα να πω αυτό και είπα ότι το έκανα έτσι για το YOLO(φυσικά και με μάλωσαν μετά). Βέβαια θέλω να αναφέρω το ότι έχοντας τώρα τη φήμη του νταή ούτε άτομα να μιλήσω θα βρω ούτε κοπέλα επίσης, τα μαθήματα πάνε χάλια, εγώ στεναχωριέμαι και οδηγούμαι στην αυτοκαταστροφή. Πάνε τα όνειρα για την Ευελπίδων... Δεν είχα ποτέ τα κότσια για να μιλήσω σε κοπέλα και μετά από αυτή τη σχέση δεν ξέρω αν θα έχω περισσότερο θάρρος για να μιλήσω(βέβαια ποια θα μου μιλήσει με τέτοιο όνομα στο σχολείο). Αν και ψηλός γυμνασμένος με ενδιαφέροντα νιώθω ότι είμαι ο πιο άσχημος στο σχολείο και αυτό με στεναχωρεί περισσότερο. Όλο το σχολείο με σχολιάζει και έιμαι σαν πρωτοσέλιδο(ή έτσι νιώθω)...Γενικά με εμένα τα έντονα συναισθήματα με έκαναν έτσι πάντα αντιδρούσα με κριτήριο το συναίσθημα και όλο στεναχωριόμουν ή νευρίαζα πολύ(χαρακώθηκα για αυτή την κοπέλα, άλλη ανοησία που έκανα). Για να συντομεύω νιώθω απαίσια και ότι όλα πάνε χάλια.(Πάντα ήμουν απαισιόδοξος αλλά πρώτη φορά νιώθω τόσο χάλια.)

Μεγάλε ο κολλητός μου τον έλεγαν ρεμαλι στο σχολείο έβγαλε δεκαεφτά στις πανελλήνιες έγινε μαθηματικός μετά προγραμματιστής κ τώρα έχει δύο παιδιά δε θέλω να σου πω ιστορίες αλλά χαλάρωσε συνέχισε το διάβασμα σου μέχρι το λύκειο

Κανε κανενα αθλημα και χομπυ. Αν οι γονεις σου σε υποτιμουν, σε επικρινουν, σε πιεζουν και γιαυτο βγαζεις βια στο σχολειο, εξηγησε τους το. Εχουν χρεος να σε καταλαβουν. Αν ομως δεν μπορεσουν, κλεισε τα αυτια σου και κανε φοκους στους στοχους σου. Μαθηματα, φιλιες, χομπυ, αθληση, μουσικη, ο,τι σε κανει καλυτερο ανθρωπο!
Α! Και βγες απο το φορουμ! Η ζωη ειναι εκει εξω.

Σύμφωνω... βγες απ το forum!! Καταλαβαίνω την πίεση που νιώθεις και την πίκρα σου, αλλά είναι στο χέρι σου να τα αντιμετωπίσεις. Μπορείς απλώς να μιλήσεις στους φίλους σου για το ατυχές συμβάν και τουλάχιστον ο κύκλος σου να έχει πιο ξεκάθαρη άποψη γι αυτό. Συνέχισε να διαβάζεις και να προσπαθείς να περάσεις στη σχολή που θέλεις.... Εφόσον έχεις βάσεις, το μόνο που χρειάζεται είναι να διαβάσεις. Επιπλέον, όλοι μετά από κάθε χωρισμό καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε την πτώση της αυτοεκτίμησης μας (και όχι μόνο), δεν είναι μόνιμη αυτή η κατάσταση, θα βελτιωθούν τα πράγματα. Σταμάτα την γκρίνια και δράσε!