Πένθος συντρόφου, τι να κάνω?
Ο σύντροφος μου έχασε πριν 3 μήνες τη μητέρα του (είναι 28) και από τότε έχει αλλάξει τελείως συμπεριφορά απέναντι μου. Όταν την έχασε με κατηγόρησε εμμεσα ότι δεν την έβλεπε πολύ το τελευταίο διάστημα γιατί προτιμούσε να μένει Αθήνα μαζί μου και όχι να πηγαίνει στο χωριό του. Πρόσφατα μου είπε ότι τον πιέζω πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό και δεν αντέχει άλλο γιατί νιώθει ότι πρέπει να είμαστε όλη την ώρα μαζί και έτσι παραμελει τις παρέες του κλπ. Φυσικα εγω δεν του ειπα ποτε "μη βγεις'' παρα μονο γκρινιαζα οταν ειχαμε μερες να βρεθουμε. Ειναι φυσιολογικη η αντίδραση του;; ακομα κι αν τον πιεζα, ηταν στην προσπαθεια μου να τον στηριξω και να ειμαι διπλα του σε ολα..να ξερει οτι εχει εναν ανθρωπο που τον αγαπα και τον στηριζει ανα πασα στιγμη...Εν τέλει αποφασίσαμε να χωρίσουμε γιατί τον τελευταίο καιρό είχαμε αρκετές εντάσεις που κανένας απ τους δύο δεν άντεχε. Εμένα μου λείπει πάρα πολύ, αλλά πλέον όντως δεν αντέχω να μην αναγνωριζει όσα έχω κάνει για εκεινον, να με κατηγορεί για διάφορα και να προσπαθώ μόνο εγώ να είμαστε καλά και μαζί... Νομίζω ότι δε θέλω να τον χάσω, απλά να είναι όπως ήταν πριν... γίνεται?