Αποχωρισμός γονιών, κρίσεις πανικού

ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΧΩΡΙΣΜΟΣ

ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ. ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΤΕ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΜΕ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΣΕΤΕ ΣΕ ΕΝΑ ΘΕΜΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΑΣΧΟΛΕΙ ΤΩΡΑ,. ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΕΙΜΑΙ 35 ΚΑΙ ΠΑΘΑΙΝΩ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΑΡΚΕΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ, ΠΑΝΤΑ ΟΜΩΣ ΣΕ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΔΥΣΚΟΛΕΥΟΥΝ ΟΠΩΣ Π.Χ ΤΑΞΙΔΙΑ ΜΑΚΡΙΝΑ, ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟ, ΛΕΩΦΟΡΕΙΟ ΓΕΜΑΤΟ ΚΟΣΜΟ... ΜΕΝΩ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ. ΠΡΙΝ 2 ΜΕΡΕΣ ΕΦΥΓΑΝ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΑΔΑ , Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΜΟΥ ΖΕΙ ΕΚΕΙ ΜΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ.. ΘΑ ΛΕΙΨΟΥΝ 2 ΜΗΝΕΣ ΚΑΙ ΚΑΤΙ.. ΜΕΧΡΙ ΜΙΑ ΜΕΡΑ ΠΡΙΝ ΦΥΓΟΥΝ, ΗΜΟΥΝ ΟΚ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΕΑ ΟΤΙ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟΣ.. ΑΛΛΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑΝ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ, ΠΑΘΑΙΝΩ ΠΟΛΛΕΣ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ ΟΤΑΝ ΣΚΕΦΤΟΜΑΙ ΟΤΙ ΜΑΣ ΧΩΡΙΖΕΙ ΤΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΟΤΙ ΑΝ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥΣ ΕΧΩ! ΜΕ ΤΡΕΛΑΙΝΕΙ ΠΟΛΥ ΑΥΤΗ Η ΙΔΕΑ! ΜΗΠΩΣ ΜΟΥ ΣΥΜΒΕΙ ΚΑΤΙ ΑΠΟ ΤΟ ΤΟΣΟ ΑΓΧΟΣ ΚΑΙ ΟΛΑ ΤΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΟΙ ΚΡΙΣΕΙΣ ΠΑΝΙΚΟΥ? ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑΣ, ΚΑΙ ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ. ΝΙΩΘΩ ΝΑΥΑΓΟΣ ΣΕ ΕΝΑ ΝΗΣΙ ΠΟΥ ΠΑΛΕΥΕΙ ΝΑ ΣΩΘΕΙ... ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΥΝΕΛΘΩ



Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Μπορείς να μιλάς με σκαιπ με τους δικούς σου η κάτι τέτοιο.. Ίσως σε βοηθήσει.. Γενικά υποφέρω κι εγώ χρόνια από κρίσεις πανικού αλλά κάπως έχω βρει τρόπο να κοντρολαρω το μυαλό μου και να μην έχω όλα τα συμπτώματα η τουλάχιστον να μην έχουν αυτή τη διάρκεια που είχαν... έχεις απευθυνθει σε κάποιον ψυχολόγο; πάντα βοηθάει η ψυχοθεραπεία..

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?


Sent from my iPad using E-Psychology Forum

Quote:

---

Originally Posted by giota2405

Μπορείς να μιλάς με σκαιπ με τους δικούς σου η κάτι τέτοιο.. Ίσως σε βοηθήσει.. Γενικά υποφέρω κι εγώ χρόνια από κρίσεις πανικού αλλά κάπως έχω βρει τρόπο να κοντρολαρω το μυαλό μου και να μην έχω όλα τα συμπτώματα η τουλάχιστον να μην έχουν αυτή τη διάρκεια που είχαν... έχεις απευθυνθει σε κάποιον ψυχολόγο; πάντα βοηθάει η ψυχοθεραπεία..

---

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?





Sent from my iPad using E-Psychology Forum

https://www.e-psychology.gr/forum/sh...t.php?p=698702


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Quote:

---

Γεια σου γιωτα. Το πρωτο καιρο δεν νομιζω να με βοηθαει το σκαιπ, γιατι θελω λιγο να τους ξεσυνηθισω. Δεν ειμαι μαμακιας. Απλα το μυαλο που παιζει περιεργα παιχνιδια. Δλδ αν παθω κατι θα διακτινιστουν και θα ειναι εδω? Οχι βεβαια. Και πειδη δεν μπορει να γινει αυτο παθαινω κριση πανικου. Το πρωτο διαστημα ειναι το δυσκολο, δλδ 2-3 εβδομαδες. Πηγαινω σε ψυχολογο φυσικα. Δεν ειμαι για φαρμακα ευτυχως. Οσες φρικες και να φαω, πιστευεις και εσυ οτι δεν προκειται να παθω τπτ?

---

τι φοβασαι δηλαδη οτι θα παθεις?

Ελα ντε. Καλη ερωτηση. Αυτο που φοβαμαι ειναι μη με πιασει παρακρουση (?) και χασω τον ελεγχο και φωναζω « φερτε τους πισω δεν μπορω αλλο». Οσες φορες κανω τετοιες κακες σκεψεις, ποτε δεν τις εκανα πραξη.


Sent from my iPhone using E-Psychology Forum

Είναι δύσκολο γενικά να μένεις μόνος ενώ δεν το έχεις συνηθίσει. Ναι πιστεύω ότι δεν θα πάθεις κάτι σωματικό.. δεν είναι κακό να πάρεις κάποια αγωγή αν χρειάζεται... σίγουρα η ψυχολογία σου όμως δεν είναι και στα καλύτερα της.. προσπαθησε αν σε φοβιζει η ιδεα του αδειου σπιτιου να βγαινεις με παρεα η και να περπατας.. η ακομα και στο σπιτι να κανεις πραγματα ωστε να μη σκεφτεσαι.. πχ ταινιες, σειρες διαβασμα..στα συμπτωματα με βοηθάει πολύ να βάζω ήρεμη μουσική και να προσπαθώ να ηρεμώ τον εαυτό μου.. δοκίμασε το, ίσως βοηθήσει..

Quote:

---

Originally Posted by giota2405

Είναι δύσκολο γενικά να μένεις μόνος ενώ δεν το έχεις συνηθίσει. Ναι πιστεύω ότι δεν θα πάθεις κάτι σωματικό.. δεν είναι κακό να πάρεις κάποια αγωγή αν χρειάζεται... σίγουρα η ψυχολογία σου όμως δεν είναι και στα καλύτερα της.. προσπαθησε αν σε φοβιζει η ιδεα του αδειου σπιτιου να βγαινεις με παρεα η και να περπατας.. η ακομα και στο σπιτι να κανεις πραγματα ωστε να μη σκεφτεσαι.. πχ ταινιες, σειρες διαβασμα..στα συμπτωματα με βοηθάει πολύ να βάζω ήρεμη μουσική και να προσπαθώ να ηρεμώ τον εαυτό μου.. δοκίμασε το, ίσως βοηθήσει..

---

Ευχαριςτω πολύ γιώτα. Όχι σε θέματα φαρμάκων είμαι κάθετος γιατί πολύ απλά δν είμαι για φάρμακα. Μου το είπε ο ψυχολόγος μου. Απλά ίσως να δώσω στον εαυτο μου χρονο να συνηθισω. Εστω και με καποιες φρικες που μπορει να περασω.


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Μεχρι τωρα που εισαι 35 εμενες παντα με τους γονεις σου? Εχεις φυγει ποτέ εστω και για μικρο διαστημα?

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Μεχρι τωρα που εισαι 35 εμενες παντα με τους γονεις σου? Εχεις φυγει ποτέ εστω και για μικρο διαστημα?

---

Αν εξαιρεσεις το στρατό που και πάλι υπηρετούσα στη πόλη μου, ποτέ φίλε μου.


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ειναι ομως ο στρατος ενα διαστημα αρκετων μηνων, οποτε ξερεις οτι δεν ειναι απαραιτητο να εισαι παντα μαζι με τους γονεις σου. Αλλωστε γνωριζεις οτι δε θα τους εχεις για παντα. Οποτε αυτοι οι 2 μηνες θα σου φανουν αρκετα χρησιμοι ωστε να ξαναθυμηθεις οτι μπορεις να επιβιωσεις και χωρις αυτους στο σπιτι. Ισως σε βοηθησει να βγαινεις για περπατημα και να κανεις πραγματα που δεν εχεις συνδιασει οτι αφορουν την παρουσια τους. Ο φοβος ειναι στο μυαλο σου μονο.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Ειναι ομως ο στρατος ενα διαστημα αρκετων μηνων, οποτε ξερεις οτι δεν ειναι απαραιτητο να εισαι παντα μαζι με τους γονεις σου. Αλλωστε γνωριζεις οτι δε θα τους εχεις για παντα. Οποτε αυτοι οι 2 μηνες θα σου φανουν αρκετα χρησιμοι ωστε να ξαναθυμηθεις οτι μπορεις να επιβιωσεις και χωρις αυτους στο σπιτι. Ισως σε βοηθησει να βγαινεις για περπατημα και να κανεις πραγματα που δεν εχεις συνδιασει οτι αφορουν την παρουσια τους. Ο φοβος ειναι στο μυαλο σου μονο.

---

Το οτι δεν θα τους εχω για παντα οπως ολοι μας, ειναι η μεγαλυτερη μου φοβια φιλε μου. Δεν μπορω να εναρμονιστω με αυτη την ιδεα. Συμφωνω το οτι ολα ειναι στο μυαλο, το θεμα ειναι να μπορεις να το τιθασευσεις. Κ εγω θελω δουλεια σε αυτο το κομματι


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ωραια οποτε σου δινεται τωρα η τελεια ευκαιρια να το δουλεψεις. Και στο τελος θα εισαι πολυ ικανοποιημενος που τα καταφερες και πιο απελευθερωμενος. Οποτε σου ερχονται σκεψεις αγχωτικες που μπορει να οδηγησουν σε πανικο, κανε κατι αλλο που να σου αποσπα την προσοχη, να ξεχνιεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by savatage

Ωραια οποτε σου δινεται τωρα η τελεια ευκαιρια να το δουλεψεις. Και στο τελος θα εισαι πολυ ικανοποιημενος που τα καταφερες και πιο απελευθερωμενος. Οποτε σου ερχονται σκεψεις αγχωτικες που μπορει να οδηγησουν σε πανικο, κανε κατι αλλο που να σου αποσπα την προσοχη, να ξεχνιεσαι.

---

Εισαι κ εσυ της αποψης οτι τιποτα απολυτως δεν μπορει να μου συμβει περα απο καποιες κρισεις πανικου?


Εστάλη από iPad στο E-Psychology.gr Mobile App

Ειμαι της αποψης οτι μπορει να συμβει ο,τι μπορει να συμβει στον καθενα μας, τιποτα διαφορετικο σε σενα. Τηλεφωνα εχουμε, γειτονες εχουμε. Χιλιαδες ανθρωποι ζουν μονοι και ειναι ενταξει. Το μυαλο σου φτιαχνει σεναρια πανικου που δεν ειναι ρεαλιστικα.