Printable View
Καλημέρα. Μετά από τόσο καιρό από την τελευταία μου δημοσίευση, εξακολουθώ να έχω το ίδιο πρόβλημα. Δεν έχω φίλες. Και με το όρο "φίλες" εννοώ ανθρώπους να σε νοιάζονται. Οι "φίλες" που έχω με χρησιμοποιούν όταν δεν έχουν τι να κάνουν. Ε δεν πάει έτσι. Πιστεύω πολλοί ανθρώποι νιώθουμε αυτή τη μοναξιά και χρειαζόμαστε ένα φίλο. Ξέρω ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα αλλά...
Τελικα τι ειναι καλυτερο?
Να εισαι μονος ή να περιτριγυριζεσαι απο ανθρωπους που σε κανουν να νιωθεις μονος?
Με αλλα λογια, ειναι προτιμοτερο να μην εχεις φιλους κ να καθεσαι ολη μερα σπιτι ή να βγαινεις με ανθρωπους που δεν σε γεμιζουν κ με τους οποιους εχεις επιφανειακες σχεσεις, απλα για να πεις οτι βγηκες?
Ρωταω γιατι συνηθως λενε οτι ειναι καλυτερο να εισαι μονος απ το να εχεις ψευτικους "φιλους", αλλα εγω πιστευω οτι το να εχεις 3-4 γνωστους για να πατε για εναν καφε/ποτο κλπ σε κανει να ξεχνιεσαι για λιγο κ να μη νιωθεις μοναξια.
Ενω το να μενεις ολη μερα σπιτι αναποφευκτα σε μεγαγχολει.
Βεβαια απ την αλλη, αυτος που δεν εχει φιλους το ξερει κ ετσι δεν εχει καμια απαιτηση απο κανεναν, ενω αυτος που εχει απλα γνωστους, μπορει να θεωρει λανθασμενα οτι αυτοι ειναι φιλοι του, κ θα απογοητευτει οταν συνειδητοποιησει οτι αυτοι δεν τον νοιαζονταν πραγματικα, οτι δεν τον στηριξαν οταν επρεπε κλπ.
να πας σε κοινωνικες δραστηριοτητες σεμιναρια - γυμναστηρια - χορευτικα ειναι η μονη λυση
κ γω ημουν για χρονια σε αυτη τη φαση μαζι με βαρια καταθληψη. αν κ εχω κανει πραγματα κ προσπαθησα να συνεχησω στη ζωη μου. κ ναι αν κ εκανα παρεες ολλοι κ ολλα ηταν για καποιο διαστημα. ηρθαν μεναν καποιους μηνες κ φυγαν. τα καλα ατομα που μπορω να πω οτι εχω διπλα μου δεν ειναι παραπανω απο2.Quote:
Originally Posted by Sophiee
ξερω πως δεν μπορω να σου δοσω ικανοποιητικη απαντηση. αφου ουτε κ γω δεν εχω δωσει στον εαυτο μου. το μονο που εχω καταλαβει απο τα 20 χρονια που ζω ειναι οτι στη ζωη μονοι ηρθαμε κ μονοι θα φυγουμε κ στα ενδιαμεσα θελουμε να εχουμε συνεχος ανθρωπους κ φιλους (αλλα αυτο ειναι αυταπατη). τελικα ακομα κ στα ενδιαμεσα μονοι πορευωμαστε κ στη καλητερη να βρησκουμε καποια ατομα για περιορισμενα χρονικα διαστηματα. εκτος κ αν τυχει να βρεις καποιους καλους που να κρατησουν. αλλα κ αυτο δεν μπορει να ειναι κατι σηγουρο. οκ μπορεις να αυξησεις τις πηθανωτιτες με το να εισαι εσυ ενταξει με τον εαυτο σου αλλα κ παλι δεν ειναι σιγουρο.
Φοβερο σχολιο!Quote:
Originally Posted by willowfairy
Sophiee Οι πραγματικοι φιλοι ειναι παντα λιγοι.Αλλα σιγουρα ειναι αυτοι που θα βρισκονται διπλα σου και στα καλα κ στα ασχημα.
Μην απελπιζεσαι οτι δε θα εχεις φιλους στη ζωη σου απλα αρχησε να ψαχνεις και αλλου απο οπου εψαχνες ως τωρα.Θα σου ελεγα να ανοιξεις τον κυκλο σου με καθε δυνατο τροπο.Καινουρια χομπυ ειναι παντα μια καλη ιδεα.Αλλα να μην απογοητευτεις με το πρωτο.Οι ανθρωποι που γνωριζεις οταν πας σε ενα καινουριο περιβαλλον ήδη εχουν τον κυκλο τους και καποιοι απο αυτους ισως ειναι λιγο κλειστοι στην αρχη.Θα πρεπει με υπομονη και χαλαρη διαθεση να δεις αν μια γνωριμια που θα κανεις με ατομα θα εξεληχθει απο απλη συντροφια για εναν καφε σε κατι βαθυτερο οπως μια πραγματικη φιλια.Τι ηλικια εχεις; Εισαι φοιτητρια ή εργάζεσαι; Συγνωμη για τις ερωτησεις αλλα ισως μας βοηθησεις καλυτερα να σου προτεινουμε πραγματα.
Υπάρχουν άνθρωποι που ακολουθούν το μέσο όρο των αντιλήψεων της κοινωνίας. Για παράδειγμα, κάποιος έχει τους γονείς του, και τους υπεραγαπά. Άσχετα αν οι γονείς τους μπορεί να είναι και επιζήμιοι γι' αυτόν/ή. Μη αντιλαμβανόμενοι την ουσιαστική πραγματικότητα θα προσαρμοστούν στη συμπεριφορά των γονιών.Quote:
Originally Posted by Sophiee
Έχουν κάποιους "φίλους", έχουν με αυτούς τις σχετικά τυπικές σχέσεις, και αυτό αρκεί. Ή διαλέγουν μια δουλειά, και είναι ευχαριστημένοι εξωτερικά αν έχουν μια καλύτερη δουλειά από τον γνωστό τους. Γιατί ποτέ δεν έχουν αναρωτηθεί ποιά θα έπρεπε να ήταν η καλή/ευχάριστη δουλειά για τους ίδιους.
Υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, που ή από τις συνθήκες της ζωής τους (γιατί βρέθηκαν σε κάποια πιο δυσάρεστη/δύσκολη θέση) ή γιατί έτυχε να αμφισβητήσουν τις συνθήκες της κοινωνίας, που αμφισβητούν το μέσο όρο της κοινωνίας. Για παράδειγμα αναρωτιούνται πώς θα έπρεπε να είναι οι φίλοι; Ή πώς θα έπρεπε να είναι η δουλειά τους.
Εσύ, τουλάχιστον στο θέμα της φιλίας έχεις ουσιαστικά αμφισβητήσει αυτό το μέσο όρο. Μπορεί να μην το συνειδητοποιείς, αλλά είναι κάπως έτσι. Και η αναζήτησή σου είναι για κάτι πιο ουσιαστικό. Η διαφορά σου με τους άλλους (τις φίλες σου που λες) είναι ότι εκείνες ακολουθούν κανόνες, κατά τη γνώμη μου ανούσιους, που όμως αφού τις κάνουν να είναι "λειτουργικές" μέσα στην κοινωνία. Και το αποδέχονται. Στην ουσία και εκείνες θα υποφέρουν από μια αντίστοιχη μοναξιά, διαφορετική από τη δική σου, αλλά πάλι ουσιαστική μοναξιά. Και η διαφορά θα είναι ότι εκείνες θα νομίζουν εσωτερικά ότι είναι άτυχες. Όμως δεν είναι έτσι. Αν η βάση μας, ή αρχή μας σε ένα τομέα είναι λάθος, είναι αδύνατο να τύχουμε ποτέ να βρούμε την ισορροπία στον τομέα αυτό.
> Ξέρω ότι υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα αλλά...
Θα σου πρότεινα να εμβαθύνεις σε αυτό.
Είναι η κλασική κουβέντα που λέγεται από ανθρώπους που διαφωνούν μαζί σου. Στην ουσία σου λένε "κάτσε καημένη που ασχολείσαι με αυτό, υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα στη ζωή". Η κουβέντα αυτή κάνει κάποιον να νιώθει άβολα, στην ουσία "αχάριστος". Όμως αν προσέξεις θα διαπιστώσεις ότι, αυτοί που λένε μια τέτοια κουβέντα, το αμέσως επόμενο δευτερόλεπτο ασχολούνται με ακόμα πιο ασήμαντα προβλήματα, π.χ. να τρέχουν στο κομμωτήριο για ένα πιο καλό χτένισμα ή να π.χ. να κάνουν σκοποβολή για χόμπυ. Η μοναξιά (έχει βαθύ νόημα) νομίζω ότι είναι σημαντικότερη από ένα καλό χτένισμα ή το να σπαταλάω το χρόνο μου στο να κάνω σκοποβολή. (Ας με συγχωρήσουν όσοι κάνουν αυτά, άλλωστε και εγώ έχω περάσει ατέλειωτες ώρες με ανούσια πράγματα). Κάπου διάβασα αυτό: (στο περίπου) Κρατήστε τη μοναξιά σαν ένα πολύτιμο κόσμημα. (Νομίζω το λέει με την έννοια του να δούμε τη μοναξιά, και θα οδηγηθούμε να καταλάβουμε την ουσία που δημιουργεί τη μοναξιά, και όλο το "σκηνικό" που δημιουργεί τη μοναξιά.
Παρόλο που τα λέω "απλά", είναι αρκετά δύσκολο να μπορέσει κάποιος να καταλάβει και να αναζητήσει τις αλήθειες.
ουτε εγω εχω φιλους αν κ ειμαι κοινωνικο ατομο . δυστυχως οχι μονο οι φιλες αλλα κ οι φιλοι αυτο που θελουν σχεδον παντα ειναι να περνανε καλα
θα ησουν υπερτυχερη αν εβρισκες εστω μια γνησια φιλη