Hello there!!Είμαι η Βάσια και είμαι 18 ετών.Παρακολουθώ αρκετό καιρό το forum σας και αποφάσισα να γίνω μέλος για να μοιραστώ μαζί σας κάτι το οποίο μου κινεί πολύ την περιέργεια εδώ και πολλά χρόνια και δυστυχώς ακόμα δεν το έχω ξεκαθαρίσει στο μυαλό μου.Θα αρχίσω εξιστορώντας την πολύ δύσκολη για εμένα κατάσταση στην οποία αναφέρθηκα προηγουμένως,παρελθοντικά και παροντικά.
Αρχικά,είμαι 18 χρονών και φέτος δίνω πανελλήνιες κάτι που σημαίνει πως είμαι στρεσαρισμένη συνεχώς για μεγάλα χρονικά διαστήματα.Ωστόσο,δεν είναι αυτό το πρόβλημα μου.Συγκεκριμένα,από πολύ μικρή ήμουν ένα μαζεμένο παιδί το οποίο δεν ήταν πολύ κοινωνικό.Όπως εύλογα καταλαβαίνετε οι φιλίες μου ήταν λίγες αλλά δεν είχα κάποιο θέμα με αυτό.Από τότε που με θυμάμαι λοιπόν,υπήρχε ένα αγόρι το οποίο μου πήγαινε κόντρα με πολύ άσχημο τρόπο.Από όσο καταλάβαινα τότε,δε με συμπαθούσε.Βέβαια,ποτέ δεν μου είπε το γιατί.Αντίθετα,επιθυμούσε να διαδίδει φήμες για το όνομά μου αλλά και για το όνομα της κολλητής μου φίλης(με την οποία είχαν σχέση στα 13)κατά την περίοδο του γυμνασίου.Οι φήμες του είχαν τεράστια ποικιλία:για εμένα έλεγε πως είμαι ρουφιάνα,πως δεν αξίζει να μου μιλάει κανείς γιατί είμαι μοχθηρός άνθρωπος(επειδή νόμιζε πως η κολλητή μου τον χώρισε εξαιτίας μου),πως οι βαθμοί που βγάζω είναι ένα ψέμα και οτι καταβάθος είμαι χαζή,πως το παίζω γλυκιά και ευαίσθητη ενώ βαθιά μέσα μου είμαι κακιασμένη,πως κράζω τους πάντες κτλ. ενώ για την κολλητή μου έλεγε πως δεν αξίζει να της μιλάει κανείς(το ίδιο με εμένα δηλαδή),πως είναι ένα τίποτα και ένα τίποτα θα παραμείνει,πως είναι άχρηστη και το κυριότερα από όλα της είχε ευχηθεί να ψοφήσει χωρίς κανένα ίχνος μεταμέλειας.(όλα αυτά συνέβησαν σε ηλικίες από 12-15 χρονών).
Αποτελεσματικά,αυτές οι φήμες είχαν συνέπειες στην γυμνασιακή μας κοινωνικοποίηση. συγκεκριμενα δεν καταφέραμε ούτε εγώ ούτε η κολλήτη μου να δημιουργήσουμε φιλίες διότι οτιδήποτε ξεστόμιζε γινόταν πιστευτό από τους περισσότερους(για τους οποίους δεν θα πω ψέματα νιώθω αντιπάθεια).Επίσης,μας δημιούργησε ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΟΜΠΛΕΞ κατωτερότητας. επισης εγώ κλείστηκα στον εαυτό μου προσπαθώντας να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό,επίσης κάθε φορά που περπατούσα στο δρόμο είχα την εντύπωση πως όλοι μιλάνε άσχημα για εμένα ενώ η φίλη μου όντας πιο ευαίσθητη από εμένα μελαγχόλησε.Μια φορά λοιπόν αποφάσισα να τον ρωτήσω ένα μεγάλο γιατί.Η απάντηση που πήρα ήταν η εξής:ΚΑΛΑ ΚΑΝΩ,ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΝΟΙΑΖΕΙ.Ουσιαστικά,δεν ήθελε καν να συζητήσει μαζί μου τον λόγο.Η περίοδος του γυμνασίου τελείωσε αφήνοντας με με πολλά ερωτηματικά."Γιατί το κάνει αυτό;Τι πρόβλημα έχει μαζί μου ενώ ποτέ δεν τον έχω ενοχλήσει;"όλα αυτά και άλλα περισσότερα ήταν στο μυαλό μου κάθε μέρα και με βασάνιζαν.Εκείνη τη περίοδο(το καλοκαίρι) ξεκίνησα να κάνω πολλή παρέα με την αδελφή του η οποία γνώριζε καλά την κατάσταση αλλά δεν έδειχνε να ασχολείται ιδιαίτερα(την αδελφή του την ξέρω όπως και εκείνον από παλιά).Θα μπορούσα να πω πως ήμασταν αρκετά κοντά με εκείνη τότε.Στο μεταξύ,η κολλητή μου φίλη αποφάσισε να δώσει ένα τέλος κάνοντας μεταγραφή σε λύκειο μακριά από εκείνο που θα πήγαινε εκείνος.Επιπλέον,στα μέσα του καλοκαιριού η αδελφή του και εκείνος έφυγαν για διακοπές.Περιττό να πω πως η ίδια(η αδελφή του)από τη στιγμή που έφυγε δε μου μιλούσε σχεδόν καθόλου(μόνο έχω άνοιγα τη συζήτηση).Άρχισα να κλαίω.Ένιωθα κουρέλι!Πίστευα οτι κάτι είπε και σε εκείνη και το πίστεψε!Προσπαθούσα να ξεχαστώ με οποιονδήποτε τρόπο μπορούσα(μιας και εκτός αυτού του ζητήματος είχα και οικογενειακά και ερωτικά προβλήματα).Το καλοκαίρι πέρασε με πολύ αργό ρυθμό και άρχισα να έχω τρομερό άγχος."Και αν φέτος κάνει πάλι τα ίδια;Τι θα κάνω;"
Για να μην πολυλογώ το λύκειο άρχισε και εγώ ήμουν πολύ αγχωμένη.Αρχικά,όλα κυλούσαν ήρεμα και δεν είχε πει κάτι κακό για εμένα ακόμα.Μέχρι που ήρθαν τα γενέθλιά μου!!Εκείνη λοιπόν την ημέρα αποφάσισα να βγάλω έξω την αδελφή του καθώς και μια άλλη γνωστή μου με την οποία είχαμε σχετικά καλές σχέσεις.Προτού βγούμε η αδελφή του ηθέλε να περάσω από το σπίτι της για να την περιμένω.Εκεί ήταν και η κοπέλα που σας είπα πριν.Κάποια στιγμή η φίλη μου νευρίασε με κάτι που είπε η μαμά της και εγώ ΜΑΖΙ με την κοπέλα αρχίσαμε να γελάμε.(τονίζω τη λέξη μαζί!!).Τέλος πάντων,μετέπειτα βγήκαμε έξω και γύρισα σπίτι χαρούμενη.Ξαφνικά μπαίνω στο facebook και βλέπω να μου έχει στείλει μήνυμα λέγοντάς μου:"ΤΗΝ ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΗ ΣΕΒΕΣΑΙ,ΔΕ ΘΑ ΓΕΛΑΣ ΜΑΖΙ ΤΗΣ,ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΑΛΛΙΩΣ ΘΑ ΣΕ ΧΤΥΠΗΣΩ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΔΙΩΞΩ".Το πρώτο πράγμα που του είπα ήταν πως δεν ήμουν η μοναδική που γέλασε και εκείνος αποκρίθηκε"ΔΕ ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕ ΑΥΤΗ,ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΤΙ ΕΚΑΝΕΣ ΕΣΥ,ΠΟΥ Η ΑΔΕΛΦΗ ΜΟΥ ΑΠΟ ΗΛΙΘΙΑ ΣΕ ΕΚΑΝΕ ΑΝΘΡΩΠΟ".Δεν του απάντησα και προσπαθούσα να καταλάβω που στο καλό έκανα λάθος!Μίλησα με την κολλητή μου η οποία μου είπε πως το καλύτερο που θα μπορούσα να κάνω ήταν να αλλάξω σχολείο.Εγώ όμως δε το θέλησα.
Μετά λοιπόν από αυτό συνέβη το θαύμα!Δεν ξαναείπε τίποτε κακό για εμένα.Δεν ξέρω πως έγινε αυτό αλλά είχε γίνει πραγματικότητα.Άρχισα να λέω μέσα μου πως ίσως σοβαρεύτηκε επιτέλους.Προσπάθησα να τον συγχωρέσω και ήμουν πολύ κοντά σε αυτό,παρότι ποτέ δε μου είπε συγγνώμη.Δυστυχώς όμως τα καλά δε κρατάνε πολύ.Τώρα λοιπόν θα σας μιλήσω για την παροντική κατάσταση.Φέτος,ξεκινώντας την τρίτη λυκείου άρχισε ξανά τα ίδια.Αποκορύφωμα ήταν ένα σχόλιο του το οποίο ομολογώ πως με πείραξε!Τότε λοιπόν,έχοντας τόσο θυμό μέσα μου έκανα ένα πολύ μεγαλό σφάλμα.Μίλησα άσχημα για εκείνον μέσα από μια ανώνυμη σελίδα.Ο ίδιος με το που είδε το ποστ με το κράξιμο δεν κατάλαβε πως εξαρχής ήμουν εγώ.(γενικά κράζει αρκετό κόσμο οπότε πίστεψε πως θα ήταν κάποιος άλλος και όχι εγώ).Αρχικά αποφάσισα να μη παραδεχτώ πως το έκανα εγώ(αφού και ο ίδιος ποτέ δεν έκατσε να πει ο,τι έχει πει για εμένα μπροστά μου,πάντοτε τα μάθαινα με μεσολάβηση τρίτων)αλλά στο τέλος αποφάσισα να πω την αλήθεια αφού δε μπορούσα να τον βλέπω να κατηγορεί άλλους.Ζήτησα συγγνώμη και πραγματικά μετάνιωσα(όχι για αυτά που είπα αλλά για την αδελφή του η οποία έπρεπε να έρθει αντιμέτωπη με όλο αυτό)Από εκείνη την ημέρα και έπειτα άρχισαν τα πραγματικά παρατράγουδα!Εκτός του οτι έριχνε περισσότερη χολή από ποτέ άρχισε να πετάει τα πιο απίστευτα ψέματα από ποτέ :"με γουστάρει για αυτό τα κάνει αυτά,καιρό το ήξερα αυτό").Άρχισα να εξοργίζομαι απίστευτα.Ήταν ικανός να διαλύσει τη σχέση μου.Μια μέρα λοιπόν αποφάσισα να συζητήσω μαζί του,αν και δυστυχώς δεν είναι άτομο συζήτησης.Αποτέλεσμα:τον ρώτησα ίσα με χίλιες φορές γιατί το κάνει αυτό τόσα χρόνια και η απάντηση που πήρα ήταν :γιατί ήξερα πως θα ήσουν στο μέλλον,όταν μετά του είπα γιατί το ξανακάνει , δε μου απάντησε,και όταν του είπα για την κολλητή μου,μου είπε:ΚΑΛΑ ΤΗΣ ΕΚΑΝΑ,ΜΗΝ ΑΣΧΟΛΕΙΣΑΙ.Εγώ λοιπόν νευρίασα τόσο πολύ που τον έβρισα.Μετά από αυτό λοιπόν μετέφερε ότι έγινε στην παρέα του αλλά με δικιές του παραλλαγές μέσα.
Τώρα λοιπόν είμαι εκεί από όπου άρχισα.Ξανά τα ίδια.Όλοι σχεδόν εναντίον μου επειδή μια φορά τον έκραξα.όταν εκείνος όμως με έκραζε συνέχεια κανείς δεν στρεφόταν εναντίον του.Γιατί όλη αυτή η αδικία;Γιατί όλοι να πιστεύουν αυτόν και τη δική του εκδοχή και να ακούν μόνο τη δική του;Δε λέω,αυτό που έκανα ήταν λάθος και το ξέρω,έπρεπε να με συγκρατήσω!Αλλά γιατί όλοι τους να τον ακούν;Σε τι έφταιξα πια,και εγώ,και η φίλη μου και οποιοσδήποτε άλλος έχει μπει στο στόμα του;Σε 10 μέρες φεύγω για 5ήμερη και εκεί θα δω το αγόρι μου!όσο σκέφτομαι οτι θα αρχίσει πάλι να μιλάει εκεί για εμένα αλήθεια τρελαίνομαι!Είμαι πολύ θυμωμένη και μαζί του αλλά και με την παρέα του,γιατι όλοι αδυνατούν να καταλάβουν την πραγματική οπτική των πραγμάτων.Δυστυχώς όλη αυτή η κατάσταση με αγχώνει και με αποσυντονίζει από το διάβασμά μου!Ξέρω θα μου πείτε οτι τελειώνω φέτος αλλά ειλικρινά δεν αντέχω άλλο αυτήν την κατάσταση.Τι πιστεύετε οτι πρέπει να κάνω;(Σημειωτέον ότι είναι και πολλά άλλα ακόμα που δεν χωράνε να γράψω!)Ευχαριστώ πολύ!
