Απορριψη μετα απο συνεντευξη για δουλεια. Κακες σκεψεις
Καλησπερα στο φορουμ
Εδω και 1 χρονο εχω μεταναστευσει στο εξωτερικο για δουλεια. Βρηκε δουλεια ο συντροφος μου και φυγαμε μαζι απο ελλαδα.
Τους τελευταιους 6 μηνες εχω περασει απο 9 συνεντευξεις, εχω στειλει 100αδες βιογραφικα και εξακολουθω να τρωω ακυρο. Η τελευταια ηταν πριν 2 μερες και παροτι ειναι δουλεια που ταιριαζε 100% στο προφιλ μου, δεν ημουν επιτυχης. Ειχα καλο feedback απο τις προηγουμενες και σε αυτη τη συνεντευξη προετοιμαζομουν για 4 μερες. Ενιωσα οτι οντως πηγε καλα η συνεντευξη και οτι θα μπορουσα να ειμαι επιτυχης.
Παροτι μου ειπαν οτι θα αργησουν να απαντησουν, σημερα ηρθε το ακυροτικο. Εχω απελπιστει παρα πολυ. Νιωθω οτι δεν εχω πια δυναμεις να κανω οποιαδηποτε αλλη προσπαθεια να βρω δουλεια. Νιωθω αχρηστη. Σημερα εφτασα στο σημειο να σκεφτομαι να κατεβασω κανα κουτι χαπια απο την απελπισια μου.
Εχω μοιραστει τις σκεψεις μου (εκτος απο τη σημερινη) με τον συντροφο μου και η προσεγγιση του ειναι να συνεχισω να προσπαθω, οτι σε καθε συνεντευξη θα τα παω ακομα καλυτερα κλπ. Νιωθω οτι τον απογοητευω (αν και δεν μου το εχει πει ποτέ), οτι τον στεναχωρω και οτι ποτέ δεν θα μπορεσω να βρω δουλεια.
Το ξερω οτι σε συγκριση με άλλα που μπορει να συμβαινουν σε καποιους, η περιπτωση μου ακουγεται αστεια, αλλά αυτο με απασχολει και με βασανιζει τον τελευταιο καιρο και αυτη ειναι η προτεραιοτητα μου. Ειμαι σε ξενη χωρα, και η μονη πηγη εσοδων ειναι απο τον συντροφο μου. Αυτο και μονο με αγχωνει και κανει επειγουσαν την ευρεση εργασιας για μενα.