Καλησπέρα σε ολους!Είμαι καινουργια στο σαιτ αυτο...Θα ηθελα να μοιραστω το προβλημά μου μαζί σας.Εγω παντα ημουν ευτυχισμενη και ισως ο πιο χαρουμενος ανθρωπος στον κοσμο, που παντα εβαζε στοχους και ειχε μεγαλα ονειρα.Τωρα ομως βρισκομαι εγκλωβισμενη σε μια κατασταση την οποια δεν μπορω ουτε να την περιγραψω...Αγχος,καταθλιψη ,κρισεις πανικου,φοβιες ολα δεν ξερω τι εχω??Το χειροτερο ομως ειναι οτι ολο αυτο το περναω δευτερη φορα.Περυσι διηρκησε 4 μηνες και απο τοτε ουτε που μου περναγε απο το μυαλο οτι θα το ξαναπερασω ολο αυτο!Η δευτερη φορα ειναι πιο οδυνηρη σκεφτεσαι πως δεν εισαι φυσιολογικη δλδ δεν εισαι σαν τους αλλους πια που απολαμβανουν καθε λεπτο της ζωης τους.Δεν ειμαι συγκεντρωμενη μονιμως κατι με βασανιζει χωρις να ξερω ομως το τι ειναι αυτο.Φετος ειναι μια πολυ σημαντικη και απαιτητικη χρονια για μενα αλλα δεν μπορω να παλεψω ωστε να πετυχω αυτο που θελω.Νιωθω χαζη νιωθω οτι ξαφνικα χαζεψα οτι δλδ δεν τα πιανω ευκολα πως το λενε?Ρωτησα τον γιατρο μου γτ που συμβαινει αυτο?Μου ειπε πως ειναι καθαρα θεμα συγκεντρωσης.Επιπλεον εχω κατι εντονες κεφαλαλγιες τις οποιες δεν αντεχω νιωθω οτι θα παθω εγκεφαλικο.Καθε φορα που παω να διαβασω και να κανω κατι για τον εαυτο μ εμφανιζονται εκει σαν καταρα.Περνω διαφορα φαρμακα εδω και καιρο (παντα χορηγουμενα απο τον γιατρο μ φυσικα)αλλα αποτελεσματα δεν ειδα.Πριν περιπου ενα μηνα ξεκινησα να περνω zoloft παλι δεν νιωθω διαφορα.Ανησυχωωω για μενα για την οικογενεια μ ομως περισσοτερο γτ μαγαπανε οσο τιποτα αλλο στον κοσμο και γω δεν θελω να τους απογοητευσω δεν θελω να τους εγκαταλειψω αλλα ορισμενες φορες σκεφτομαι τα χειροτερα και οτι με λειπουνται ολοι που καταντησα ετσι.Ποτε δε φανταζομουν οτι θα τα περνουσα ολα αυτα εγω.Εγω που δεν εχω ξεκινησει καλα καλα την ζωη μου. Ακομα βρισκομαι στο ανθος της ηλικιας μ..Φοβαμαι πολυ παρα πολυ.Ισως δεν ειμαι τοσο δυνατη οσο νομιζα οτι ημουν.Το αστειο ειναι πως οταν ημουν στο γυμνασιο θυμαμαι να ειπα την εξης φραση σε μια καθηγητρια μ<Εγω θα αλλαξω τον κοσμο >Τα σκεφτομαι ολα αυτα και λεω ποσο ανοητη ημουν και πως ειπα κατι τετοιο?Η κυρια μ μ ειπε αυτο ειναι πολυ δυσκολο κι ομως εγω ελεγα σιγα.Τωρα καταλαβαινω ποσο δυσκολο ειναι...ΔΕΝ μπορω καλα καλα να βρω τον εαυτο μ και να γινω οπως πριν.Ομως θα το παλεψω νομιζω..θΕΛΩ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΣΑς ΑΝ ΚΑΠΟΙΟς ΑΠΟ ΕΣΑς ΕΧΕΙ ΠΕΡΑΣΕΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΟΜΟΙΟ:(: