Ασχολιες για καταθλιπτικους.

Γενικα ειμαι πολυ καταθλιπτικη και απαιοσοδοξη και με οτι καταπιανομαι το παραταω τελευταια? Υπαρχει κατι που βοηθαει εκτος απο βιβλια αυτοβοηθειας και ειδικους?

Χειρωνακτικη εργασια /απασχοληση ....................ενας γοργος περιπατος........

Tο να βάλεις ένα στόχο.
Έναν στόχο εφικτό. Να περνά εξ ολοκλήρου απ το δικό σου το χέρι.
Και να κάνεις ό,τι καλύτερο μπορείς για να τον πετύχεις.
Κάνε σχέδια γι αυτό το στόχο, κράτα το νου σου απασχολημένο με αυτόν-για να μη σε κουκουλώνει η κατάθλιψη όλη την ώρα.
Κράτα δίπλα σου φίλους και ανθρώπους που σου δίνουν θάρρος. Να σε κάνουν να γελάς-πολύ σημαντικό!
(Κάτι τζώρες, κάτι μίζερους που δεν κοιτάν κει χάμω το χάλι τους και κατακρίνουν, πέρα! Τους χρειάζεσαι, όσο χρειάζεται ο εσκιμώος τριμμένο πάγο για τη margarita του).

Η επιτυχία ενος στόχου ανεβάζει πάντα τη ντοπαμίνη μας, αυτό μας κάνει να νιωθουμε καλά.

Το γυμναστήριο (ή ο χορός) βοηθάει πάρα πολύ-στο λέω εκ πείρας.

(Εγώ εχω σκάσει να μάθω μπιλιάρδο. Δε βαριέσαι, κάποια στιγμή θα μάθω).

Να βρεθείς κοντά στη φύση Ιωάννα! Ένα ταξίδι κάπου, σε ένα ποτάμι, στο βουνό, στη θάλασσα(καλοκαίρι). Γενικά ο άνθρωπος πρεπει να ναι κοντά στη φυση, ο σύγχρονος τρόπος ζωής σε μεγαλουπόλεις όπως η αθήνα με ελάχιστο πράσινο και πολύ τσιμέντο λογικό να επιφέρει κατάθλιψη χωρίς να ειναι η μοναδική αιτία. Επίσης στόλισε το δωμάτιό σου ή το σπίτι με πίνακες που έχουν θέμα τη φύση (ένα ποτάμι πχ)

Ασχολήσου με γυμναστική, γράψου σε ένα σύλλογο ερασιτεχνικό που πολύ πιθανόν άτομα σε παρόμοια κατάσταση να είναι εκεί (βόλευ, τέννις κλπ).

Γράψου σε μια χορωδεία, σε ομάδα μπαλέτου για ενήλικες κλπ

Γράψου σε μαθήματα ζωγραφικής

Κι άλλα πολλά αλλά αυτά μου ήρθαν τώρα στο μυαλό

το να βάλεις τα δυνατά σου ..να κάνεις κάτι ..για να μην νοιώθεις αδρανής κι αυτό σε μαυριζει περισσότερο ..

Ακριβως , η αδρανεια ειναι ο καλυτερος συμμαχος της κτθλψης , εγω κανω πραματα με το ζορι , για να μην αδρανω , οτι ναναι , εκτος απ το να καθομαι ......... αμα αδρανεις , σκεφτεσαι πολυ , και δεν ειναι καλο .......

συμφωνώ με τους παραπάνω. Οι ασχολίες είναι αυτοσκοπός, σε βοηθουν να μην κάνεις μαύρες σκέψεις. Εμένα με ηρεμούσε πολύ έως και με χαλάρωνε το πλέξιμο με βελόνες. Εφτιαχνα και πράγματα και χαιρόμουν. Είναι εθιστικό το πλέξιμο και δε χρειαζεται να συναναστρέφεσαι άλλο κοσμο

http://enallaktikidrasi.com/2018/03/...paralia-giati/


Yπαρχει κι αυτη η λυση ...... οι μοναχοι, οταν εχουν ακηδια ( κτθλψη ) κανουν εργοχειρο , αυτο λεει πολλα .......

Η θαλασσα ειναι ερωτας για μενα αλλα που χρονος.το πιο ωραιο συναισθημα ηταν οταν ειχα κανει βουτια σε εναν καταρακτη .δεν υπαρχει το τοπιο , το νερο και η αισθηση.

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

Να κοιμαστε καλα και να βγαινετε το πρωι στο φως του ηλιου. Βοηθαει πολυ.

Eγω όταν μένω επαρχία νοσταλγώ την πόλη και τα καλά της (και τα άσχημα ακόμα νοσταλγώ). Όταν πάω στην πόλη, και καθήσω λίγο καιρο, αρχίζω να νοσταλγώ τα λιβάδια και τη θάλασσα..αδιόρθωτος...