ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΟΣ

Θα ήθελα τη βοήθειά σας, όσων γνωρίζουν βέβαια, σχετικά με την απαλλαγή στράτευσης για ψυχολογικούς λόγους, σε ποιές περιπτώσεις δίνεται; Με ενδιαφέρει προσωπικά γιατί σχεδόν έχω τελειώσει τις σπουδές μου και για να μη χάσω χρόνο θέλω να διακόψω την αναβολή μου και να παρουσιαστώ το Νοέμβρη, ωστόσο μέχρι τότε θα συνεχίζω να παίρνω αντικαταθλιπτική αγωγή αλλά το θέμα είναι οτι φοβάμαι μήπως ο στρατος με επιρεάσει αρνητικά και χειροτερέψει η κατάστασή μου. Η αλήθεια είναι οτι τώρα νιώθω δυνατός και πιστεύω πως μπορώ να ανταπεξέλθω στην στράτευση όμως δε μπορώ να με εμπιστευτώ και να πω στα σίγουρα οτι δε θα πάθω καμία φρίκη κατα τη διάρκεια της θητείας μου και πάρω κανένα όπλο και προσπθήσω να δώσω τέλος στη ζωή μου για ακόμα μία φορά! Απο τη μία θέλω να υπηρετήσω, δε θέλω να λουφάρω, όμως φοβάμαι πολύ μήπως επιστρέψω ξανά στην προηγούμενη κατάσταση που ήμουν που πραγματικά ήθελα να πεθάνω. Μετά απο 4 μήνες αγωγής νιώθω πολύ καλύτερα τώρα και δε θέλω με τίποτα να νιώσω ξανά άσχημα, οι περισσότεροι απο εσάς ξέρετε πως είναι να μη βρίσκεις ενδιαφέρον σε τίποτα, να έχεις χάσει κάθε ελπίδα και το μόνο που θέλεις είναι να πεθάνεις, επίσης αυτοί που έχουν ξεπεράσει αυτό το στάδιο μπορούν να κατανοήσουν το φόβο της ιδέας να υποτροπιάσουν! Έτσι κι εγώ, ενώ πραγματικά θέλω να υπηρετήσω, φοβάμαι, δεν ξέρω πως μπορεί να αντιδράσω, δε μπορώ να με εμπιστευτώ...Μετά σκέφτομαι στην περιπτωση που παρουσιαστώ κανονικά κάποια στιγμή μέσα στη διάρκεια της θητείας θα πρέπει να τελειώσω την αντικαταθλιπτική αγωγή και τότε χωρίς τη βοήθεια των φαρμάκων δεν ξέρω πως θα είμαι, ειλικρινά τρελαίνομαι στην ιδέα να επστρέψω ξανά στην προηγούμενη κατάσταση που ήμουν, δε θέλω να με ξαναδώ κουκούλωμένο κάτω απο τα σκεπάσματα για ώρες, να μη θέλω να δω κανέναν, να μην τρώω τίποτα και το μόνο που να κάνω ειναι να εύχομαι να πεθάνω. Αν κάποιος απο εσάς έχει άποψη ή αντίστοιχη εμπειρία στο θέμα ας με βοηθήσει, ευχαριστώ..

Γεια σου βασίλη.Εφόσον έχεις πρόβλημα γιατί να μην σου δώσουν απαλλάγή?Πλέον δεν υπάρχει πρόβλημα με το Ι5.

VASSILI μην παίζεις με την υγεία σου.Εφόσον έχεις κατάθλιψη και ακολουθείς αγωγή είναι αυτονόητο ότι θα σου δώσουν για αρχή αναβολή και έπειτα απαλλαγή.Το μόνο που χρειάζεται να χεις είναι χαρτί από δημόσιο νοσοκομείο.Αν πάλι θέλεις τόσο πολύ να υπηρετήσεις βάλε βύσμα και πήγαινε σε μια καλή μονάδα ώστε να σαι έξω και να κάνεις παράλληλα και θητεία.

Έτσι είναι όπως τα λές.Και εγώ που έχω πρόβλημα επτά χρόνια με κατάθλιψη και κρίσεις πανικού πήρα πέρυσι αναβολή για ένα χρόνο.Τώρα όμως θα πάω για απαλλαγή γιατί εξακολουθώ να έχω.Αυτό έλειπε να πάω με το πρόβλημα που έχω.Άσε τον στρατό και κοίτα την υγεία σου πάνω από όλα

ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΑΡΕ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ ΑΝΑΒΟΛΗ. ΕΙΧΑ ΤΗΝ ΑΤΥΧΙΑ ΣΤΟ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΟΥ ΗΜΟΥΝ ΣΤΗ ΜΗΧΑΝΙΩΝΑ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΠΟΠΕΙΡΑ. ΞΕΠΕΡΑΣΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΥΠΗΡΕΤΗΣΕΙΣ ΚΑΝΤΟ ΑΡΓΟΤΕΡΑ

Εδώ δεν πάνε άλλοι και άλλοι που δεν έχουν τίποτα.Εμείς που έχουμε όντως πρόβλημα δεν βρίσκω το λόγο να δίνουμε καν εξηγήσεις.

Δεν ξέρω τι να κάνω, δεν το εχω συζητήσει καθόλου με τους δικούς μου καθώς δε γνωρίζουν οτι παίρνω κάποια αγωγή, πάντα εχουν την απορία για την παράξενη συμπεριφορά μου όμως τελευταία που με βλέπουν καλύτερα ευτυχως δε με ρωτάνε πολλά...δε γνωρίζουν καν οτι εχω καταθλιψη και οτι έχω κάνει απόπειρα 2 φορές. Αν ήταν σίγουρο οτι θα πάρω απαλλαγή θα δήλωνα οτι εχω ψυχολογικές διαταραχές όμως αν τελικά υπηρετήσω και μου δώσουν Ι3 άοπλο θα νιώθω πολύ άσχημα στιγματισμένος γιατί σίγουρα θε με περιγελούν οι υπόλοιποι υγειεις στρατιώτες, έτσι τουλάχιστον μου είπε απο τη εμπειρία που είχε ενας φιλος μου, συγκεκριμενα μου είπε \"όλους τους γιωτάδες τους είχαμε στο δούλεμα\". Οπότε αν είναι να υπηρετήσω θα προτιμούσα να μη δηλώσω καθόλου οτι έχω ψυχολογικά ποβλήματα. Όμως το ερώτημα είναι θα μπορέσω να σταθώ δυνατός στα καψώνια, στις σκοπιές και σε όλο τον ψυχολογικό πόλεμο που σου ασκούν μέσα; Ειλικρινά είμαι προβληματισμένος...

Μα γιατί να πας εφόσον έχεις πρόβλημα?Δεν το καταλαβαίνω

Πήγαινε στο γιατρό που σε παρακολουθεί και πες του να σου γράψει ένα χαρτί για το στρατό για να πάρεις απαλλαγή.Κανείς από εκεί μέσα δεν πρόκειται να σε αναγκάσει να υπηρετήσεις με το ζόρι.Ίσα ίσα το ψυχολογικό Ι5 το δίνουν εύκολα.Απλά σε κάθε περίπτωση καλό θα ταν να ενημερώσεις τους δικούς σου και να πας στο στρατιωτικό νοσομομείο με συνοδεία όταν σε καλέσουν.

Βασίλη εγώ πήγα στρατό στα ούτε καν 18 μου οπότε πολλοί συγγενής φίλοι νόμιζαν ότι θα χα πρόβλημα. Καψώνια - είναι για να γελάς κατά την γνώμη μου. Έχω πολύ γελοίες ιστορίες ειδικά με βλαχο-λοχίες που το παίζουν ξυράφια. Ψυχολογικό πόλεμο ομολογουμένως δεν κατάλαβα τι εννοείς με αυτό και αν το ξεχωρίζεις από τα καψώνια που θεωρείται ψυχολογικός πόλεμος για πολλούς. Σκοπιές είναι ζόρικες αλλά μετά από καιρό συνηθίζεις.

ΟΜΩΣ η εμπειρία του στρατού διαφέρει από άτομο σε άτομο δεν μπορείς να κρίνεις από τα λεγόμενα των άλλων ... εμένα με είχαν πρήξει όλοι πήγαινε στρατό μετά τις σπουδές που θα σαι πιο ώριμος και δεν ξέρω γω τι... Για μένα ο στρατός μόνο ωριμότητα δεν θέλει. Και σκέψου ότι πήγαινα για σχολή με πολλά χρόνια φοίτησης και θα μπορούσα να πάω στρατό ακόμη και μετά τα 30 όμως ΓΙΑ ΜΕΝΑ σκέφτηκα ότι όσο πιο νωρίς τόσο καλύτερα, τους έγραψα όλους και πήγα. Όμως ήμουν σε άριστη ψυχολογική κατάσταση (σε αντίθεση με τώρα) και μπόρεσα να ανταποκριθώ.

Αυτό που θέλω να πω είναι κάνε το ίδιο... εάν ΕΣΥ νιώθεις ότι μπορείς να αντέξεις κάποια Α πίεση πήγαινε... μην ακούς τον καθένα γιατί είναι δικό σου θέμα. Μόνο εσύ ξέρεις.

Βασίλη, αν και όπως καταλαβαίνεις ως γυναίκα δεν έχω την εμπειρία του στρατού, θα συμφωνήσω με τα λεγόμενα του Μάνου. Επίσης θα σου έλεγα ότι δεν υπάρχει καμιά βιασύνη να διακόψεις την αναβολή, γιατί δεν είναι \'χάσιμο χρόνου\' να ασχοληθείς με τον εαυτό σου και να κοιτάξεις να τον ενδυναμώσεις. Δεν είμαι υπέρ του να προσπαθούμε να αποφύγουμε μια κατάσταση αντί να την αντιμετωπίζουμε, αλλά δεν υπάρχει και λόγος να πιέζουμε τον εαυτό μας να αντιμετωπίσει πολλά πράγματα ταυτόχρονα ή να κάνουμε πρόωρες αλλαγές.

Θα είναι καλό προτού αποφασίσεις να υπηρετήσεις να έχεις ενισχύσει περισσότερο την αυτοπεποίθησή σου, να εστιάζεις στα θετικά και να βλέπεις τις καταστάσεις πιο ανάλαφρα και με χιούμορ, καθώς και να έχεις στο μυαλό σου διάφορους τρόπους με τους οποίους θα μπορείς να αντιμετωπίσεις τις πραγματικές δυσκολίες που τυχόν προκύψουν. Εκτός από την αντικαταθλιπτική αγωγή ακολουθείς παράλληλα και κάποια ψυχολογική θεραπεία;

Μαρίνα σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον, όχι αυτή τη στιγμή δεν κάνω καμία ψυχοθεραπεία, είχα ξεκινήσει αλλά για οικονομικούς λόγους τη σταμάτησα. Δυστυχώς έρχονται πίσω και άλλα θέματα επαγγελματικά και οικονομικά (που δεν αφορούν μόνο εμένα) όσο καθυστερώ να πάω στρατό, γενικός θέλω να φύγει απο τη μέση ο στρατός για να μπορέσουν μετά να μπούν σε σειρά κάποια πράγματα, όσο μένουν στον αέρα αγχωνομαι ακόμα περισσοτερο! Είναι μεγάλη ιστορία...

Το φαντάστηκα ότι κάτι τέτοιο θα σε άγχωνε. Τότε θα πρότεινα να μιλήσεις καταρχήν εκτενώς με το γιατρό σου και για το θέμα των φαρμάκων. Έπειτα σκέψου ότι οι περισσότεροι που παρουσιάζονται έχουν αν μη τι άλλο άγχος και μην φαντάζεσαι ότι ήταν όλοι πολύ καλά πριν τη θητεία. Γνωρίζω περιπτώσεις που η αλλαγή περιβάλλοντος τους έκανε καλό και βοήθησε να δουν με άλλο μάτι τα προηγούμενα προβλήματα που τους είχαν οδηγήσει στην κατάθλιψη και όχι μόνο δεν υποτροπίασαν αλλά βίωσαν απουσία συμπτωμάτων στο στρατό.

Θα ήταν καλό να έχεις και κάποια στήριξη από ανθρώπους που νοιάζονται για σένα. Τέλος μην ξεχνάς ότι έχεις τη δυνατότητα να πάρεις αναβολή και κατά τη διάρκεια της θητείας αν νιώσεις ότι κάτι δεν πάει καλά και το αναφέρεις άμεσα στα ιατρεία.

Να ρωτήσω κάτι σχετικό.Στρατός + κοινωνική φοβία δεν είναι κόλαση ; Άμα σε βάζουν να φωνάζεις μπροστά σε όλους ; Έχει κανείς τέτοια εμπειρία ;

Κάνε δήλωση να πας για Γιωτάς.

Εξήγησε τους την όλη κατάσταση στους γιατρούς μέσα και λογικά θα κατανοήσουν και θα περάσεις ζωή και κότα μέσα στο στρατόπεδο.Άντε να κάνεις και καμία αγγαρία που και που, ελαφριά πράγματα όμως :)