Printable View
Γεια σας.
Εχω την ιδεα πως αποκτω τα χαρακτηριστικα δυο υπαρκτων γνωστων μου ατομων. Δηλαδη οτι φερομαι σαν αυτους κινουμαι και μιλαω οπως αυτοι ακομα νιωθω το σωμα μου σα να ειναι δικο τους.
Αυτο συμβαινει ποτε με το ενα ατομο ποτε με το αλλο. Εχει καποιος κατι παρομοιο?
Το παθαινω οταν ειμαι ανασφαλης και δε νιωθω καλα με τον εαυτο μου.ειναι καμουφλαζ για να σιγουρευτεις οτι συμπεριφερεσαι κατα το δοκουν
Εστάλη από [device_name] στο E-Psychology.gr Mobile App
Τα ατομα με τα οποια το κανουμε αυτο μας τα θεωρουμε ανωτερα η φοβομαστε τη γνωμη τους και τα αντιγραφουμε για να σιγουρευτουμε οτι θα μας δεχτουνQuote:
Originally Posted by iwannaaa
Εστάλη από [device_name] στο E-Psychology.gr Mobile App
Γεια σου Ιωάννα. νομίζω πως αυτό στο οποίο αναφερεσαι είναι διαφορετικό. Όταν σε μενα έρχονται αυτές οι ιδέες αισθάνομαι τεράστια δυσφορία άγχος και μπλόκαρω δε μπορω να λειτουργήσω. έχει Δηλαδή χαρακτηριστικά ιδεοληψιας. συχνα σκέφτομαι μήπως έχει να κάνει με διάσχιση η ψύχωση ομως όταν το βιώνω εχω συναισθηση οτι δε μπορει να ειναι αληθεια ολο αυτο και προσπαθώ να το διωξω και όταν φεύγει νιώθω ότι επανερχομαι στη προσωπικοτητα μου
Να ειναι σαν διασχιση?
Σαν να ταυτιζεσαι με ατομα
Και με καταστασεις που δεν "εισαι" και μπορει να ειναι και φανταστικα χαραχτηριατικα δηλαδη?
Αισθανομαι οτι δεν ειμαι πλεον ο εαυτος μου αλλα το αλλο ατομο. Και ολα τα χαρακτηριστικα του δεν εχουν σχεση με τη προσωπικοτητα μου. Δηλαδη νιωθω οτι χανω τον εαυτο μου. Ειναι μια κολαση.
Εχω διαγνωστει με ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχη (κυριως ιδεοληπτικη) και ο ψυχιατρος μου καθως κι η ψυχολογος μου αποκλειουν καθε περιπτωση διασχισης.