Πρόβλημα επικοινωνίας και πεθερικά

Καλησπέρα σε όλους, ελπίζω να ακούσω κάτι που θα με ξεμπλοκαρει λίγο γιατί πραγματικά είμαι εντελώς μπλοκαρισμένη με το όλο θέμα. Είμαι 32, παντρεμένη με ένα μωράκι 10 μηνών. Στην αρχή είχα την εικόνα ότι ο άντρας μου δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από οικογένεια/μανα του και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτό.Ειναι από μικρός ανεξάρτητος, δεν έδινε ποτέ αναφορά τι κάνει και γενικά δεν θεωρώ ότι είναι μαμακιας. Στην πορεία και γνωρίζοντας καλύτερα την πεθερά μου, παρατηρώ ότι είναι ένας άνθρωπος λιγο μίζερος χωρις ενδιαφέροντα και το μόνο που έχει να αναμένει είναι πότε θα έρθουμε εμείς, μένουμε εξωτερικό. Όταν ερχόμαστε Ελλάδα αισθάνομαι ότι ο άντρας μου νιώθει ενοχές αν πχ δε μοιράσουμε τις μέρες σωστά ή ότι δε μας "επιτρέπεται" απλά να μας τη δωσει να πάμε μια εκδρομή την επόμενη π.χ. Το έχω πει με τρόπο το έχω πει και ευθέως και η απάντηση ήταν αχάριστη, ότι δεν έχω όρια και ότι όσο ζουν οι δικοί του εδώ (σε ένα μικρό μέρος) θα έρχεται να τους βλέπει. Δε μπορεί να δει ξεκάθαρα ότι είναι ενοχικός και ότι η μάνα του με τα πλάγια παραπονακια και τη μιζέρια του το περνάει αυτό. Για εμένα το ζήτημα είναι σοβαρό, όχι μόνο γιατί δε θέλω να ταλαιπωρείται ο ίδιος από ανουσιες ενοχές που δε παραδέχεται αλλά και γιατί δε σκοπεύω να με τραβήξει κι εμένα εκεί ουτε και το γιο μας. Μου έχουν βγει τα ψυχοσωματικά μου από την ένταση και από το άγχος ότι δε θα βρεθεί λύση. Βλέπουμε τα πράγματα απλά διαφορετικά? Εγώ θεωρώ ότι ναι μεν θα δούμε τους δικούς μας οκ αφού μένουμε εξωτερικό αλλά είναι και οι διακοπές μας αυτές και σαν οικογένεια ειμαστε ανεξάρτητοι. Δεν είναι πιο σωστό που το ξεκαθαρίζω ακόμα κι αν ακούγεται λίγο χοντρό?
Πραγματικά ελπίζω να μου δώσετε τα φώτα σας.

εμενα η νυφη μου ειναι εντελως βουρλο, χωρις λογο οταν τη προτογνωρισα, τη δευτερη φορα που την ειδα αρχισε να με προσβαλη...... τη τριτη φορα με εβρισε και ηθελε να με βαλει να τσακωθω με τον αδερφο μου.....
η μανα μου πηγε δυο φορες σπιτι τους και της δυο φορες τη προσβελνε συνεχεια......

τους στηλαμε στον εξω απο δω και αυτην και τον αδερφο μου και ηρεμισαμε.......

Ποιο ακριβως ειναι το προβλημα σου? Οτι οταν ερχεστε για διακοπες στην Ελλαδα θελεις να περνατε τις μερες μακρια απο τη μητερα του ενω εκεινος θελει να τη βλεπει? Ή φοβασαι οτι μπορει να σου ζητησει να πατε ολη η οικογενεια να μεινετε σε εκεινο το μικρο μερος κοντα στη μανα του, μονιμα?

καλα τωρα την υποχρεωσες...

Σε καταλαβαίνω κι εσένα, καταλαβαίνω όμως και τον άντρα σου.

Έχει 5 χρόνια που μένουμε εξωτερικό με τον σύντροφό μου, κι ενώ από τη μια αισθάνομαι ότι πλέον δεν κανουμε διακοπές όπως συνηθίζαμε παλιά (γιατί ερχόμαστε Ελλάδα και βλέπουμε συγγενείς, ενώ παλιά ταξιδεύαμε στο εξωτερικό και βλέπαμε διάφορες χώρες), από την άλλη νιώθω ότι οι γονείς μας γερνάνε και δεν θα τους έχουμε για πολλά χρόνια δίπλα μας.

Θα σας πρότεινα να χωρίσετε τις διακοπές σας: όχι τις μέρες, αλλά τις χώρες. Αν πχ. γιορτές έρχεστε στην Ελλάδα, πάρτε την γκρινιάρα πεθερά και πηγαίνετε μαζί κάπου διακοπές. Το καλοκαίρι από την άλλη κλείστε διακοπές σε κάποια άλλη χώρα του εξωτερικού, όπου δεν υπάρχουν συγγενείς. Έτσι και η πεθερά δεν θα μπορεί να έχει παράπονο γιατί θα την προσέχετε, και ο άντρας σου δεν θα μπορεί να πει τίποτα γιατί κοτζάμ διακοπές θα την πηγαίνετε την μαμά του.

Quote:

---

Originally Posted by Magia83

Καλησπέρα σε όλους, ελπίζω να ακούσω κάτι που θα με ξεμπλοκαρει λίγο γιατί πραγματικά είμαι εντελώς μπλοκαρισμένη με το όλο θέμα. Είμαι 32, παντρεμένη με ένα μωράκι 10 μηνών. Στην αρχή είχα την εικόνα ότι ο άντρας μου δεν επηρεάζεται ιδιαίτερα από οικογένεια/μανα του και ήμουν πολύ χαρούμενη για αυτό.Ειναι από μικρός ανεξάρτητος, δεν έδινε ποτέ αναφορά τι κάνει και γενικά δεν θεωρώ ότι είναι μαμακιας. Στην πορεία και γνωρίζοντας καλύτερα την πεθερά μου, παρατηρώ ότι είναι ένας άνθρωπος λιγο μίζερος χωρις ενδιαφέροντα και το μόνο που έχει να αναμένει είναι πότε θα έρθουμε εμείς, μένουμε εξωτερικό. Όταν ερχόμαστε Ελλάδα αισθάνομαι ότι ο άντρας μου νιώθει ενοχές αν πχ δε μοιράσουμε τις μέρες σωστά ή ότι δε μας "επιτρέπεται" απλά να μας τη δωσει να πάμε μια εκδρομή την επόμενη π.χ. Το έχω πει με τρόπο το έχω πει και ευθέως και η απάντηση ήταν αχάριστη, ότι δεν έχω όρια και ότι όσο ζουν οι δικοί του εδώ (σε ένα μικρό μέρος) θα έρχεται να τους βλέπει. Δε μπορεί να δει ξεκάθαρα ότι είναι ενοχικός και ότι η μάνα του με τα πλάγια παραπονακια και τη μιζέρια του το περνάει αυτό. Για εμένα το ζήτημα είναι σοβαρό, όχι μόνο γιατί δε θέλω να ταλαιπωρείται ο ίδιος από ανουσιες ενοχές που δε παραδέχεται αλλά και γιατί δε σκοπεύω να με τραβήξει κι εμένα εκεί ουτε και το γιο μας. Μου έχουν βγει τα ψυχοσωματικά μου από την ένταση και από το άγχος ότι δε θα βρεθεί λύση. Βλέπουμε τα πράγματα απλά διαφορετικά? Εγώ θεωρώ ότι ναι μεν θα δούμε τους δικούς μας οκ αφού μένουμε εξωτερικό αλλά είναι και οι διακοπές μας αυτές και σαν οικογένεια ειμαστε ανεξάρτητοι. Δεν είναι πιο σωστό που το ξεκαθαρίζω ακόμα κι αν ακούγεται λίγο χοντρό?
Πραγματικά ελπίζω να μου δώσετε τα φώτα σας.

---

Αποκλειεται δηλαδη να μην ειναι θεμα ενοχικοτητας που του περναει η μανα του αλλα απλα να θελει εκεινος να την βλεπει οσο ειναι ζωντανη καθε φορα που εχει την ευκαιρια μιας και ζειτε στο εξωτερικο και χαμπαρι δεν θα παρετε ποτε θα εχει ερθει η μοιραια ωρα;
Ποσο σιγουρη εισαι οτι τον ψυχολογησες οτι τον επηρεαζει η μανα του; Αυτος προσωπικοτητα δεν εχει; Επειδη δεν συναδει με τις προσδοκιες σου η σταση του στο θεμα δεν σημαινει πως δεν ειναι πραγματικα δικη του επιθυμια αυτο. Μπορει να την βλεπει να μεγαλωνει και να στενοχωριεται ο ιδιος αμα δεν τη δει.
Η και ετσι να ειναι και να μην θελει ο αντρας σου ν στενοχωριεται η μαμα του παλι δικη του επιθυμια δεν ειναι να μην την στενοχωρει; Που ειναι το κακο; Δεν ειναι λες και κοιμαται μες στη μεση στο κρεβατι σας ολο το χρονο.
Αυτο που βρηκες τροπο να εχεις προβλημα με τη πεθερα ενω μενει σε διαφορετικη χωρα με ξεπερναει, λολ.
Που ειναι το προβλημα ακριβως δεν καταλαβα...οτι θελει ο αντρας σου να κανονιζει να βλεπει τους δικους του καποιες μερες τον χρονο; Εσυ δεν θες το ιδιο για τους δικους σου; Η εισαι ορφανη; Η τους εχεις χεσμενους τους δικους σου; λολ που κολλας ακριβως πες μας... Εξηγησε μας στην πραξη τι θα ηθελες να αλλαξει...
Οσο για το να σας "τη δωσει" να πατε εκδρομη...με παιδι δεκα μηνων που τωρα ξεδοντιαζει, με το προγραμμα υπνου και φαγητου και σε φαση που μπουσουλαει και χωνεται παντου και δεν καθεται ακινητο ειναι κακη ιδεα ουτως η αλλως...αυτα ειχαν τελειωσει οταν γεννηθηκε και για λιγα χρονακια...οτι τρελες κανατε κανατε.
Εσυ αληθεια πες μας, εργαζεσαι;

Quote:

---

Originally Posted by Natalia_sups

Αποκλειεται δηλαδη να μην ειναι θεμα ενοχικοτητας που του περναει η μανα του αλλα απλα να θελει εκεινος να την βλεπει οσο ειναι ζωντανη καθε φορα που εχει την ευκαιρια μιας και ζειτε στο εξωτερικο και χαμπαρι δεν θα παρετε ποτε θα εχει ερθει η μοιραια ωρα;
Ποσο σιγουρη εισαι οτι τον ψυχολογησες οτι τον επηρεαζει η μανα του; Αυτος προσωπικοτητα δεν εχει; Επειδη δεν συναδει με τις προσδοκιες σου η σταση του στο θεμα δεν σημαινει πως δεν ειναι πραγματικα δικη του επιθυμια αυτο. Μπορει να την βλεπει να μεγαλωνει και να στενοχωριεται ο ιδιος αμα δεν τη δει.
Η και ετσι να ειναι και να μην θελει ο αντρας σου ν στενοχωριεται η μαμα του παλι δικη του επιθυμια δεν ειναι να μην την στενοχωρει; Που ειναι το κακο; Δεν ειναι λες και κοιμαται μες στη μεση στο κρεβατι σας ολο το χρονο.
Αυτο που βρηκες τροπο να εχεις προβλημα με τη πεθερα ενω μενει σε διαφορετικη χωρα με ξεπερναει, λολ.
Που ειναι το προβλημα ακριβως δεν καταλαβα...οτι θελει ο αντρας σου να κανονιζει να βλεπει τους δικους του καποιες μερες τον χρονο; Εσυ δεν θες το ιδιο για τους δικους σου; Η εισαι ορφανη; Η τους εχεις χεσμενους τους δικους σου; λολ που κολλας ακριβως πες μας... Εξηγησε μας στην πραξη τι θα ηθελες να αλλαξει...
Οσο για το να σας "τη δωσει" να πατε εκδρομη...με παιδι δεκα μηνων που τωρα ξεδοντιαζει, με το προγραμμα υπνου και φαγητου και σε φαση που μπουσουλαει και χωνεται παντου και δεν καθεται ακινητο ειναι κακη ιδεα ουτως η αλλως...αυτα ειχαν τελειωσει οταν γεννηθηκε και για λιγα χρονακια...οτι τρελες κανατε κανατε.
Εσυ αληθεια πες μας, εργαζεσαι;

---

Νάταλι συγγνώμη κι όλας αλλά περίμενα να πάρεις τη θέση της θεματοθετριας...μου κάνει τρομερή εντύπωση η θέση σου στο συγκεκριμένο θεμα.με εκπλήζεις μπράβο σου.... συμφωνώ σε όλα όσα είπες...

Θεματοθετρια μια ερώτηση αν μου επιτρέπεις...
Όποιος θέλει να δει τη μαμά του η για κάποιο λόγο ανυσηχει για τη μαμά του η δεν θέλει να τη στεναχωρήσει..γιατί αυτό τον καθιστά Μαμάκια??

Φίλε Γιώργο η Νάταλι είναι η μόνη εδώ μέσα που έχει ελπίδες να κάνει κάτι καλό στη ζωή της κι όχι απλά να επιβιώσει εγώ δεν βρήκα πολλούς τέτοιους εδώ μέσα

Ναταλία δεν πιστεύω να είσαι μοντέλο

Καλησπέρα Magia83. Η γνώμη μου είναι οτι θα πρέπει λίγο να κάτσεις να σκεφτείς τί σημαίνει γάμος. Διότι ο άντρας σου δεν φύτρωσε απ την γη, έχει γονείς και ίσως αδέλφια που εσύ όταν παντρεύτηκες τους έκανες συγγενείς και έχεις και κάποιες υποχρεώσεις απέναντί τους. Μία βασική υποχρέωση είναι, αφού είστε σε ξένη χώρα, να τους επισκέπτεστε όποτε μπορείτε.
Απ ό,τι γράφεις τις ημέρες τις μοιράζετε με τις εκδρομές, οπότε πού είναι το θέμα; Καταλαβαίνω οτι δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο να βρίσκεσαι με την πεθερά μαζί τις ημέρες των διακοπών σου, αλλά βλέπεις, αυτά έχει ο γάμος! Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα ταυτόχρονα στην ζωή και κάθε μας επιλογή έχει το τίμημά της και τις θυσίες της.
Εξάλλου, εσύ έγινες και μάνα και καταλαβαίνεις πόση αφιέρωση, κόπο, κούραση, χρόνο θέλει αυτή η επιλογή. Θα ήθελες το παιδί σου μεθαύριο να μην το βλέπεις ούτε μια φορά το χρόνο εξαιτίας του/της συζύγου;
Είμαστε με τον άντρα μου, παντρεμένοι 22 χρόνια, Πάσχα και Χριστούγεννα σχεδόν ποτέ δεν φύγαμε εκδρομή όπως κάνουν άλλοι (και υποχρεώσεις με παιδιά δεν είχαμε) για να μην αφήσουμε τον πεθερό μου ή την πεθερά μου μόνους τους τις γιορτές. Γιατί τα πεθερικά μου ζούσαν μόνιμα στο εξωτερικό αλλά πάντα, (Χριστούγεννα ή Πάσχα) ήταν ένας από τους δύο στην Ελλάδα, μόνος του. Και αυτό δεν μου το ζήταγε καν ο άντρας μου, από μόνη μου το καταλάβαινα.
Δεν λέω να στερηθείς τις διακοπές σου, αλλά δεν μπορείς ως σύζυγος και μητέρα να περιμένεις να κάνεις τις διακοπές μιας έφηβης ή μιας γυναίκας ανύπαντρης. Η ζωή προχωράει και αν δεν προσαρμοζόμαστε (τουλάχιστον στις συνέπειες των επιλογών μας) τόσο το χειρότερο για εμάς.

Quote:

---

Originally Posted by elis

Φίλε Γιώργο η Νάταλι είναι η μόνη εδώ μέσα που έχει ελπίδες να κάνει κάτι καλό στη ζωή της κι όχι απλά να επιβιώσει εγώ δεν βρήκα πολλούς τέτοιους εδώ μέσα

---

Δεν αντιλέγω σε αυτό ελις.απλα περίμενα άλλη άποψη τελοσπαντων...χέρομε όμως που με εκπληζη

Η Ναταλία τώρα μαθαίνει να βλέπει σφαιρικά τα πράγματα δηλαδή όλες τις πλευρές κ τ άντρα κ της γυναίκας προσωπικά θέλω να δω πως θα εξελιχθεί

Μπράβο τώρα με έπιασες..

Οι παλιοι το κανουν σιγα σιγα να εξελιχθουν τα κοριτσια να τισ καλοπαντρεψουμε

Quote:

---

Originally Posted by elis

Οι παλιοι το κανουν σιγα σιγα να εξελιχθουν τα κοριτσια να τισ καλοπαντρεψουμε

---

εσενα βρε ελις ποτε θα σε παντρεψουμε???να φαμε να πιουμε και να χωρεψουμε