βοηθεια-απελπισμενη μαμα

Καλησπέρα σε ολους..Θελω την βοηθεια σας.
Εχω ενα αγορακι 9 ετων πηγαινει Γ Δημοτικου.Ειναι παιδι χαμηλων τονων ευγενικο και μεις ασχολουμαστε πολυ μαζι του και με την μεγαλη 16χρονη κορη μας.Στα μεσα της Β΄δημ τον αλλαξα σχολειο λογω μετακομισης και στο νεο του σχολειο δεν περναει καλα.Τα παιδια τον κοροιδευουν τον λενε"ξωτικο""κοριτσακι"γιατ ι δεν παιζει ποδοσφαιρο και γενικως τον εχουν περιθωριποιησει.Στην αρχη τον παροτρυνα να μην δινει σημασια και να παιζει μονος του ή να ασχολειται με τα μαθηματα του.Το κακο ομως παραεγινε και τωρα δεν θελει να παει κοθολου σχολειο.Ειμαι και γω εκπαιδευτικος αλλα αυτο δεν μπορω να το χειριστω γιατι εχω απογοητευτει..Σκεφτομαι οτι καποιο μεγαλο λαθος έχω κανει..
Περιμενω με αγωνια τις αποψεις σας
Ευχαριστω

ενταξη στα σχολεια συμβαινουν αυτα.Θα μπορουσες να μιλισεις στην δασκαλα να μιλισει στα παιδια για το θεμα να μην την πειραζουν.Και εγω εφαγα πολλα σκατα στα σχολεια.Απ οπου και να πηγα με ενοχλουσαν οι συμαθητες.Και γενικα σε πολλους τα κανουν τα παιδια.Δεν φταις εσι σε τπτ.Θα μπορουσες να κανεις αυτο που σου ειπα/

σκιαχτρε,
καταρχην η γυναικα λεει οτι εχει αγορακι.
Κατα δευτερον οντως η σωστη κατευθυνση ειναι να μιλησεις περισσοτερο με την δασκαλα και να εισαι σε συνεχη επαφη μαζι της για να βλεπεις την εξελιξη της υποθεσης.
Πιστευω οτι αμα ενεργοποιηθεις περισσοτερο με δεδομενο η παρουσια να γινει πιο εντονη στο σχολειο, το παιδι επισης θα παρει θαρρος απο αυτο.

Φυσικα αν δεις οτι χειροτερευει το πραγμα θα πρεπει να παρεις πιο δραστικα μετρα.
Κινησου αναλογα και το ξανασυζηταμε.

Αφού βεβαίως με κάποιο τρόπο στη συζήτηση βεβαιωθείς (όσο γίνεται) ότι η δασκάλα δεν είναι κανα ούφο και κάνει καμιά ανακοίνωση στην τάξη του στυλ \"παιδιά, να μην πειράζετε τον ΧΧΧ και να τον παίζετε\", γιατί μετά θα χρειαστεί να ξαναλλάξετε σχολείο.

Μπορείς επίσης να \"επιδιώξεις\" να κάνεις εσύ γνωριμίες με κάποιες άλλες μαμάδες και έτσι να ανταλλάσσετε επισκέψεις στα σπίτια σας για να πιείτε κανα καφεδάκι και να παίξουν και τα παιδάκια. Έτσι θα αρχίσει να αποκτά ένα δικό του μικρό \"κύκλο\" στο σχολείο.

Και -μακροπρόθεσμα- αν δεν πηγαίνει ας πούμε Αγγλικά σε φροντιστήριο της γειτονιάς, αν γίνεται θα ήταν καλή ιδέα να αρχίσει να πηγαίνει και εκεί.

Eπίσης....αφού δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο, υπάρχουν ένα σωρό δραστηριότητες και αθλήματα που μπορεί να ασχοληθεί και να τονώσει την αυτοπεποίθηση του. Έτσι, θα έχει και εκείνος κάτι να πει στο σχολείο και να ορθώσει το ανάστημα του.
Kατά τη γνώμη επ ουδενί μην πας σε δασκάλους και τέτοια. Έτσι, θα δώσεις την εντύπωση στο παιδί, πως μια ζωή η μαμά θα καθαρίζει και καθόλου καλό δεν πρόκειται να του κάνει στη μετέπειτα ζωή του.
Tη μάχη θα την κερδίσει μόνος του με την αξία του, (και με την \"αόρατη\" βήθεια σου).

Μα εννοείται ότι το παιδί δεν θα μάθει ότι η μαμά μίλησε με τη δασκάλα!!!

Quote:

---

Originally posted by TC
Μα εννοείται ότι το παιδί δεν θα μάθει ότι η μαμά μίλησε με τη δασκάλα!!!

---

H δασκάλα δεν έχει μαγικό ραβδάκι για να αλλάξει την κατάσταση. Σίγοπυρα θα πιάσει κάποιες μαμάδες και παιδάκια και το θέμα θα πάρει έκταση....Φαντάζεσαι πως θα νιώσει το παιδί?

Το σκεπτικό είναι το εξής: επειδη η δασκάλα είναι στην τάξη από την αρχή της χρονιάς, ενώ το παιδάκι μας πήγε στη μέση της χρονιάς, και γνωρίζει καλύτερα τα παιδιά και πώς λειτουργούν και πώς λειτουργεί η συγκεκριμένη τάξη, επίσης γνωρίζει και γενικά τα παιδιά και το σχολείο και πώς γίνονται εκεί τα πράγματα, θα μπορέσει ενδεχομένως να δημιουργήσει κάποια ακόμα δραστηριότητα ή να ανανεώσει κάποιες ομάδες σε δημιουργικά μαθήματα και να βάλει το δικο μας παιδάκι σε πιο πολλά!

Καλό θα ήταν το παιδί να ασχοληθεί με κάτι...(δεν είναι το ποδόσφαιρο μόνο!) έτσι ώστε να αποκτήσει ένα κύκλο γνωριμιών μέσα από την όποια δραστηριότητα.
Τον μικρούλη σου τον καταλαβαίνω απόλυτα. Είναι πολύ ψυχοφθόρα μια αλλαγή (μετακόμιση στην προκειμένη περίπτωση) για ένα παιδί γενικά, ασχέτου ηλικίας..και αν είναι και κλειστός χαρακτήρας ...τα πράγματα δυσκολεύουν.

Όλοι ξέρουμε, πόσο μάλλον ΕΣΥ που είσαι και εκπαιδευτικός, ότι το σχολείο είναι μια κλειστή κοινωνία που περιθωριοποιεί τον διαφορετικό ... Αυτό ξέρεις, μπορεί να αλλοιώσει καμιά φορά τον χαρακτήρα.... και να πληγώσει την ψυχούλα του παιδιού. Το να παίζει μόνος του στα διαλείμματα κατά την ταπεινή μου γνώμη, δεν είναι η λύση. Ίσα - ίσα με αυτόν τον τρόπο γίνονται χειρότερα τα πράγματα...νοιώθει ακόμα πιο πολύ απομονωμένος και διαφορετικός! Η δασκάλα δεν μπορώ να καταλάβω σε τι θα βοηθήσει πάνω σ\'αυτό το θέμα, απ\'την άποψη ότι δεν θα είναι καλό για τον μικρό να ξαφνικά να αισθανθεί πως \"μπήκαν τα μεγάλα μέσα\" για να γίνει αποδεκτός. Αυτό δηλ που λέει και η Θεοφανία. Πρέπει όντως να τονωθεί η αυτοπεποίθηση του με κάποια άλλη ενασχόληση που ακόμα καλύτερα θα ήταν να είναι μέσω του σχολείου (για να αποκτήσει κοινά ενδιφέροντα με τους συμμαθητές του) και όχι εξωσχολικά.

Και κάτι ακόμα, άσχετο, αλλά μπορεί και σχετικό! Ποια είναι η σχέση του παιδιού με τον πατέρα του? Κάνουν μαζί \"αντρικές\" δραστηριότητες? Παίζουν ας πούμε basket? Γενικά τι πρότυπο δίνει ο πατέρας στο παιδί? Γιατί κατά την γνώμη μου, εκτός απ\'τον χαρακτήρα του παιδιού που δομείται συνέχεια... στο θέμα προσαρμογής στα νέα δεδομένα βοηθάνε και τα πρότυπα.

Καταρχην σας ευχαριστω απο καρδιας ολους..περιμενα απαντησεις ολο το μεσημερι..
Το παιδι μου ασχολειται με τεννις,κολυμπι προσκοπισμο.Ειναι ενα παιδι με ενδιαφεροντα γιατι προσπαθω να εχει συνεχη ενασχοληση.
Ο μπαμπας ειναι επισης εκπαιδευτικος πολυασχολος και με τα παιδια ασχολειται εξισου με μενα.
Με την δασκαλα μιλησα,ηταν ελαφρως αδιαφορη αυριο εχω κλεισει συναντηση με ον διευθυντη.
Σκεφτομαι οτι τον εχω μαλλον παραχαιδεψει και γι αυτο το βαζει στα ποδια...Αυτο που με τρομαζει ειναι η σεξουαλικοτητα του..Χτες το βραδυ με ρωτησε \"αν μπορει νακανει εγχειρηση ενα αγορι για να γινει κοριτσι\"...εκει με επιασε πανικος!
Σας ευχαριστω και παλι

Quote:

---

Originally posted by Θεοφανία
Eπίσης....αφού δεν του αρέσει το ποδόσφαιρο, υπάρχουν ένα σωρό δραστηριότητες και αθλήματα που μπορεί να ασχοληθεί και να τονώσει την αυτοπεποίθηση του. Έτσι, θα έχει και εκείνος κάτι να πει στο σχολείο και να ορθώσει το ανάστημα του.
Kατά τη γνώμη επ ουδενί μην πας σε δασκάλους και τέτοια. Έτσι, θα δώσεις την εντύπωση στο παιδί, πως μια ζωή η μαμά θα καθαρίζει και καθόλου καλό δεν πρόκειται να του κάνει στη μετέπειτα ζωή του.
Tη μάχη θα την κερδίσει μόνος του με την αξία του, (και με την \"αόρατη\" βήθεια σου).

---

Συμφωνώ. Πρέπει να μάθει τις μάχες να τις δίνει μόνος, απ τη στιγμή μάλιστα που δεν είναι ένα παιδί με ειδικές ανάγκες. Δεν θα έδινα καμμιά συμβουλή, θα έκανα τον κουφό κι ότι όλα είναι φυσιολογικά, μέχρι να μάθει να εντάσσεται μόνο του και να γίνεται το ίδιο επιλεκτικό και όχι προς επιλογήν.

Quote:

---

Originally posted by elpi68
Αυτο που με τρομαζει ειναι η σεξουαλικοτητα του..Χτες το βραδυ με ρωτησε \"αν μπορει νακανει εγχειρηση ενα αγορι για να γινει κοριτσι\"...εκει με επιασε πανικος!
Σας ευχαριστω και παλι

---

χμμμ! Γι\'αυτό ακριβώς ρώτησα για τα πρότυπα του... γιατί όσο κι αν σου φανεί περίεργο...το \"φοβήθηκα\" κι εγώ αυτό βάσει αυτών που περιέγραψες. Υπομονή, κατανόηση και θα βρει τον δρόμο του, όποιος κι αν είναι αυτός...αρκεί να είστε μαζί του!

σ ευχαριστω blackdaisy

Σας έστειλα u2u