θεραπεία για τη βουλιμία

γεια σας και πάλι. θα ήθελα να μιραστώ κατι μαζί σας. εδω και 5 μήνες έχω αποδεχτεί το πρόβλημα μου(βουλιμία - νευρική ανορεξία) και έχω ξεκιν'ησει θεραπεία(φάρμακευτική και συνεδρείες με ψυχολόγο). έχω συνηδητοποιήσει κάπια πράγματα αλλα εδω και 3 βδομάδες έχω ξανα κυλήσει πάλι και είμαι σε μια φάση κατάθλιψης βαριας μορφής(να κάθομαι στο κρεβατι μου και να μη θέλω να πάω και να κάνω τίποτα, να μην με νοιάζει τίποτα.) κοντεύω να χάσω τη δουλεία μου. και δεν πάω στον ψυχολόγο. ν απάω να του πω τι;" οτι ξέρεις ξανα απο την αρχή"

need help, έχεις μπει σε ένα δρόμο και προχωράς. Ο δρόμος αυτός δεν είναι μια σταθερή ευθεία και μάλιστα καθημερινά ανοδική αλλά έχει στροφές, ανηφόρες, κατηφορες. Ωστόσο, είναι δρόμος μέσα στον οποίο προχωράς και όσο προχωράς, κάποια στιγμή θα φτάσεις.

Δεν είναι πισογύρισμα αυτό που σου συμβαίνει. Καταλαβάινω ότι είναι μια κρίσιμη καμπή, όμως, πισογύρισμα δεν είναι.

Αν θέλεις τη γνώμη μου, είναι σημαντικό να κουβεντιάσεις αυτό που αισθάνεσαι με τον θεραπευτή σου. Ο θεραπευτής σου οφείλει να είναι εκεί για σένα σε ότι κι αν αισθάνεσαι σε ότι κι αν σου συμβαίνει.

Καλή πορεία και να θυμάσαι πως
τις καλύτερες θάλασσες δεν τις έχουμε ταξιδέψει ακόμη!

έχεις δίκιο αλλα μου είναι πολύ δύσκολο. την τελευτέα φορά που πήγα για συνεδρεία ειπα κάτι το οποίο το κουβαλάω απο μικρό παιδάκι και δεν το ξέρει κανένας. δεν το είχα παραδεχτεί ουτε εγω η ίδια στον εαυτό μου. φοβάμαι να πάω. φοβάμαι να με αντιμετωπίσω. φοβάμαι να αντικρύσω την αλήθεια.

Εσύ γνωρίζεις καλύτερα από τον καθένα τον εαυτό σου.
Προφανώς αυτό που είπες είναι βαρύ μυστικό και δεν ήρθε η ώρα του να το αντιμετωπίσεις.
Θα ρθει η ώρα του, δε χρειάζονται βιασύνες, θα ρθει η ώρα που θα αισθανθείς έτοιμη.

ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΓΛΥΚΙΑ ΜΟΥ. ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΘΕ ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΣΟΥ ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΘΕΤΙΚΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.
ΚΙ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΦΟΒΟΥΣ ΟΜΩΣ ΟΙ ΦΩΒΟΙ ΜΑΣ ΤΕΛΙΚΑ ΜΑΣ ΚΑΘΥΣΤΕΡΟΥΝ ΑΠΛΑ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΜΕ ΜΠΡΟΣΤΑ.ΜΗΝ ΣΤΑΜΑΤΑΣ ΠΟΥΘΕΝΑ. ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΣΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΥΤΑ ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟ ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΩΣ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΟΣ Ο ΘΕΡΑΠΕΥΤΣ ΣΟΥ ΘΑ ΣΕ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ ΑΜΕΣΩΣ. ΚΙΑ ΑΝ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΕΣΥ ΠΡΟΧΩΡΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ. ΑΛΛΩΣΤΕ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΜΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΜΑΣ ΒΟΗΘΟΥΝ ΜΕ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥΣ. ΦΙΛΑΚΙΑ

Quote:

---

Originally posted by nido
Καλή πορεία και να θυμάσαι πως
τις καλύτερες θάλασσες δεν τις έχουμε ταξιδέψει ακόμη!

---

πολύ συμφωνώ σε αυτό.. όμως φοβόμαστε να τις ταξιδέψουμε γιατί φοβόμαστε αυτά που θα αντιμετωπίσουμε..
προτιμάμε πιο συχνά την ασφαλή παραλία και να βλέπουμε το καράβι από μακρυά..γιατί φοβόμαστε να πονέσουμε..φοβόμαστε να εκτεθούμε σε οποιονδήποτε κίνδυνο.. όπως πέρνουμε βιαστικά ντεπόν για τον πονόδοντο για να μην προλάβει να μας πιάσει πιο μεγάλος..
έτσι κι η need help φοβάται να αντιμετωπίσει το μεγάλο της μυστικό γι αυτό δεν πάει τώρα στον θεραπευτή..κι όμως θα εκπλαγεί όταν θα διαπιστώσει πως τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο..

έχω να προτείνω ένα βιβλίο σχετικά με αυτές τις σκέψεις..
το "ο δρόμος ο λιγότερο ταξιδεμένος" του Σκοτ Πετ από τις εκδόσεις Κέδρος

Kouragio need help!!!! Eimai sigouri pws tha ta katafereis no matter what. Einai apolutws fusiologiko auto pou sou sumvainei alla mi masas. Proxwra mprosta!!!!!

Ειναι απλο αλλα συναμα πολυ δυσκολο αλλα πρεπει να το κανεις αν θελεις να προχωρησεις.
Να συγχωρεσεις πρωτα τον εαυτο σου και υστερα ολους τους αλλους.
Αυτο στο λεει καποια που εφτασε σχεδον 40 και δεν ξερει αν το καταφερε.Αλλα σιγουρα ξερω οτι καθε βημα που κανω προς αυτη την κατευθυνση σπαω και απο ενα κρικο απο τις αλυσιδες που με βαραιναν ολα αυτα τα χρονια.
Για καποιο λογο τα εβαλες με τον εαυτο σου,και τον τιμωρεις.Παρε μια βαθια ανασα και συγχωρεσε τον και μαθε να τον αγαπας.
Θα πας καλα.

need help!
γεια σου και απο μένα.
Πρόσπαθησε να πας στον ανθρωπο που εχεις (προς το παρον) επιλεξει να σε βοηθησει, χωρις να φαντασιωνεις και να ζεις πριν την ζησεις τη συνεδρια σας. Σαν να μην συνεβη οτι συνεβη και οτι ειπωθηκε στην προηγουμενη. Αν οσα εχετε πει χρειαστουν χώρο θα βγουν στην επιφανεια αν πρεπει να κοιμηθουν ακομα θα μεινουν πισω. Ο καθένας μας εχει τον σταυρο που μπορει να σηκωσει. Κάνει δηλαδή ο,τι αντεχει. Οτι δεν αντεχει, απλα δεν γίνεται. Μεγαλύτερος ειναι ο φοβος κάποιου πραγματος απο το ιδιο του το μεγεθος.
ΠΑΝΤΩΣ το γεγονος οτι τα χερια σου γραψαν το μηνυμα που ξεκινησε αυτο το thread ξέρεις τι σημαινει: οτι η καταθλιψη δεν σε ακινητοποιησε και οτι συνεχιζεις να πολεμας...και να αγωνιζεσαι. Οτι τα λόγια απαιτουν το χωρο τους.Και ειναι καλό ελπιζω να τα λεμε συχνα. Αλλωστε μερικες φορες η καταθλιψη σημαινει και οτι αποχαιρεταμε καποια πεπατημένη και ετοιμαζομαστε για την ΑΛΛΑΓΗ.
φιλια