Ψυχογενές ή βιολογικό πρόβλημα;

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis
Γεια σας...

Θα ήθελα ν αναφέρω το δικό μου πρόβλημα που με βασανίζει περίπου δύο χρόνια τώρα.

Έχω διαρκείς εναλλαγές υπερφαγίας - νηστείας ( σκληρής δίαιτας ).Πιο ειδικά κατά την διάρκεια της περιόδου που τρώω πολύ,μπορώ να φάω σε πολύ μεγάλη ποσότητα οποιοδήποτε φαγητό - με προτίμηση στα γλυκά - χωρίς να αισθανθώ κορεσμό,παρα μονο δυσφορία λόγω πρηξίματος του στομαχιού μου...

Έχω ακούσει ότι μπορεί και να είναι ψυχογενές το πρόβλημα όμως εγώ σκέφτομαι το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιο βιολογικό πρόβλημα, γιατί δεν μπορώ να νιώσω με τίποτα κορεσμό...

Γνωρίζετε ποιες είναι οι ιατρικές εξετάσεις που αποκλείουν το βιολογικό πρόβλημα (έλεγχος του μηχανισμού του οργανισμού που ορίζει το βάρος και την όρεξη);Ποιος γιατρός είναι κατάλληλος για να διαγνώσει και να προχωρήσω σε θεραπεία;

Ευχαριστώ και ελπίζω σε μια απάντηση...

---

Καλημέρα Κλεάνθη..χωρίς να είμαι γιατρός ούτε και ειδικός μου κάνει για ψυχολογικό πρόβλημα... Το πρόβλημα του κορεσμού είναι στο μυαλό...Εγώ όταν κάνω δίαιτα ακόμα και αν πεινάω...είμαι σούπερ. Όταν δεν μπορώ να κάνω δίαιτα πεινάω πιο πολύ από όταν δεν κάνω δίαιτα. Έχεις προσπαθήσει να κάνεις κάτι ενδιάμεσο??? Ούτε υπερφαγία αλλά και ούτε δίαιτα εξαντλητική... Έχεις επισκεφτεί κάποιο ψυχολόγο?

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis

Έχω ακούσει ότι μπορεί και να είναι ψυχογενές το πρόβλημα όμως εγώ σκέφτομαι το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιο βιολογικό πρόβλημα, γιατί δεν μπορώ να νιώσω με τίποτα κορεσμό...

---

γεια σου Κλεάνθη, η δική μου γνώμη είναι πως είναι ψυχολογικό... άλλα μας απασχολούν και βρίσκουμε παρηγοριά στο φαγητό ή τιμωρούμε τον ευατό μας με αυτόν τον τρόπο...
όταν τρώμε επί μία ώρα και δεν χορταίνουμε δεν είναι δυνατόν να μην έχει γεμίσει το στομάχι μας.. αλλά γιατί δεν νοιώθουμε πλήρης ποτέ?? προφανώς μετά από 20 λεπτά δεν ικανοποιούμε την πείνα μας αλλά κάτι άλλο.. κάτι άλλο που μας λείπει.. τι είναι αυτό? ο καθένας ξέρει για τον ευατό του τι λείπει από την ζωή του.
φαντάζομαι κι εσύ ξέρεις τι λείπει από σένα..
είναι δύσκολο νομίζω να ξεχωρίσουμε την πείνα του στομαχιού με την πείνα του μυαλού.. πιστεύω πως μετά από μισή ώρα θα πρεπε να σηκωνόμαστε από το τραπέζι.. μετά από αυτό το μισάωρο κάτι άλλο ταίζουμε κι όχι το στομάχι μας..
αυτά είχα να πω και καλωσόρισες στο forum

Quote:

---

Originally posted by bionic

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis

Έχω ακούσει ότι μπορεί και να είναι ψυχογενές το πρόβλημα όμως εγώ σκέφτομαι το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιο βιολογικό πρόβλημα, γιατί δεν μπορώ να νιώσω με τίποτα κορεσμό...

---

γεια σου Κλεάνθη, η δική μου γνώμη είναι πως είναι ψυχολογικό... άλλα μας απασχολούν και βρίσκουμε παρηγοριά στο φαγητό ή τιμωρούμε τον ευατό μας με αυτόν τον τρόπο...
όταν τρώμε επί μία ώρα και δεν χορταίνουμε δεν είναι δυνατόν να μην έχει γεμίσει το στομάχι μας.. αλλά γιατί δεν νοιώθουμε πλήρης ποτέ?? προφανώς μετά από 20 λεπτά δεν ικανοποιούμε την πείνα μας αλλά κάτι άλλο.. κάτι άλλο που μας λείπει.. τι είναι αυτό? ο καθένας ξέρει για τον ευατό του τι λείπει από την ζωή του.
φαντάζομαι κι εσύ ξέρεις τι λείπει από σένα..
είναι δύσκολο νομίζω να ξεχωρίσουμε την πείνα του στομαχιού με την πείνα του μυαλού.. πιστεύω πως μετά από μισή ώρα θα πρεπε να σηκωνόμαστε από το τραπέζι.. μετά από αυτό το μισάωρο κάτι άλλο ταίζουμε κι όχι το στομάχι μας..
αυτά είχα να πω και καλωσόρισες στο forum

---

Bionic πες μου τίποτα για σένα...να γνωριστούμε λίγο...εκτός από τα κιλά μας έχουμε κι άλλα πράγματα που μας χαρακτηρίζουν σωστά??:D

Ευχαριστώ για το καλωσόρισμα και τις απαντήσεις...

Έχω ενδείξεις πως ενδεχομένως να είναι βιολογικό πρόβλημα γιατί μου παρουσιάστηκε μετά το στρατό -σημειωτέον έχασα 10 κιλά στην θητεία μου - και γενικότερα είχα μια διατροφική αναστάτωση όταν υπηρετούσα ( έτρωγα πολύ λίγο και χωρίς πρόγραμμα...)

Όπως και να χει θα ήθελα να ρωτήσω αν ξέρει κανείς τι εξετάσεις χρειάζονται να κάνω ή τουλάχιστον σε ποιον γιατρό ν απευθυνθώ...Σε ψυχολόγο δεν έχω πάει αλλά δεν νομίζω ότι πρέπει αρχικά να αποταθώ εκεί....

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας...Είστε πολύ χρήσιμοι φίλοι μου.

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis

Έχω ακούσει ότι μπορεί και να είναι ψυχογενές το πρόβλημα όμως εγώ σκέφτομαι το ενδεχόμενο να υπάρχει κάποιο βιολογικό πρόβλημα, γιατί δεν μπορώ να νιώσω με τίποτα κορεσμό...

---

Κλεάνθη καλώς ήλθες στο eatingdisorders.gr

Φαίνεται ότι έχεις ήδη καταλήξει πως δεν θέλεις να αναζητήσεις τη λύση του προβλήματος μέσω ψυχοθεραπείας αλλά μέσω μια ιατρικής προσέγγισης.

Ωστόσο, θέλω να σου πω πως αυτό που ονομάζουμε "αίσθημα κορεσμού" είναι μια διαδικασία που ρυθμίζεται "ψυχολογικά". Η αυξημένη όρεξη δεν είναι μια βιολογική διαδικασία/πείνα αλλά μια "ψυχολογική πείνα" και επομένως η θεραπεία είναι σκόπιμο να έχει ψυχοθεραπευτική κατεύθυνση. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος, πχ δίαιτα, είναι βοηθητική, ωστόσο παραμένει στην επιφάνεια του προβλήματος.

Quote:

---

Originally posted by Kleanthis
Όπως και να χει θα ήθελα να ρωτήσω αν ξέρει κανείς τι εξετάσεις χρειάζονται να κάνω ή τουλάχιστον σε ποιον γιατρό ν απευθυνθώ...

---

νομίζω πως πρέπει αρχικά να πας σ' ένα παθολόγο, να του εξηγήσεις τι συμβαίνει
κι αυτός ή θα σε παραπέμψει σε γαστρεντερολόγο ή θα σου ζητήσει να κάνεις κάποιες εξετάσεις.
δεν είμαι γιατρός να ξέρω τι είδους εξετάσεις. Καλή επιτυχία Κλεάνθη!

Quote:

---

Originally posted by sonia
[Bionic πες μου τίποτα για σένα...να γνωριστούμε λίγο...εκτός από τα κιλά μας έχουμε κι άλλα πράγματα που μας χαρακτηρίζουν σωστά??:D

---

τι να πω? :D δεν έχω τι να πω : )
αν θες ρώτησε με κάτι :)

Quote:

---

Originally posted by nido
....Η αυξημένη όρεξη δεν είναι μια βιολογική διαδικασία/πείνα αλλά μια "ψυχολογική πείνα" και επομένως η θεραπεία είναι σκόπιμο να έχει ψυχοθεραπευτική κατεύθυνση. Οποιαδήποτε άλλη μέθοδος, πχ δίαιτα, είναι βοηθητική, ωστόσο παραμένει στην επιφάνεια του προβλήματος.

---

Καλοσώρισες Kleanthis :)
Συμφωνώ απόλυτα με τον nido. Από προσωπική πείρα, γνωρίζω πως όταν περνάω κρίσεις πολυφαγίας, δεν έχω σημείο κορεσμού.
Αηδείας ίσως λόγω αυτών που καταβροχθίζω, αλλά ποτέ την φυσιολογική αίσθηση κορεσμού που νιώθω όταν είμαι σε καλές μέρες.

Αναρωτιέμαι βέβαια πως κατορθώνει το μυαλό μας να νικά τις φυσιολογικές αντιδράσεις των λειτουργιών του οργανισμού!

Καλώς όρισες Κλεάνθη!
Καλημέρα και σε όλους του υπόλοιπους. Έχω καιρό να μπώ στο συγκεκριμένο φόρουμ αλλά σήμερα έλαβα ενα mail που με ενημέρωνε για τα καινούρια θέματα του site και είπα να μπώ να δώ τι γίνεται. Και μάλλον καλώς έκανα γιατί έχω να καταθέσω την δική μου μαρτυρία που μερικώς και παραλλήλως (δηλαδή όχι απόλυτα) συμφωνή με την εμπειρία του Κλεάνθη. Ας εξηγήσω.
Πριν τρία χρόνια όταν ξεκίνησε το πρόβλημα μου ήμουν φοιτήτρια με ακατάστατο ωράριο διαιτολόγιο κτλ. Λόγω εμφάνισης και κοινωνικής ζωής και ασχολιών το προηγούμενο διάστημα (τα πρώτα τρια χρόνια της φοίτησης μου δηλαδή) δεν έτρωγα σχεδόν καθόλου, μόνο τα απαραίτητα με αποτέλεσμα να χάσω πολλά κιλά. Μου άρεσε και με βόλευε πολύ γιατι το τελευταίο που με ενδιέφερε ήταν το φαγητό. Παρ'όλα αυτά ήμουν μια φυσιολογικά αδύνατη κοπέλα χωρίς να υπάρχει κανένα πρόβλημα ασταθειας όπως πχ. ανορεξία. Στο τέταρτο έτος όμως το παράκανα. Πέρασε ένας μήνας σχεδόν που δεν μπορούσα πλέον να φάω και πολλά πράγματα. Έφτασα να πίνω νερό και να αισθάνομαι χορτάτη. Ωστόσο καταλαβαίνοντας την κατάσταση μου προσπαθησα να το αντιμετωπίσω υποχρεώνοντας τον ευατό μου να φάει κάτι για να μην έχει πρόβλημα.Και μπάμ...τότε αλλάζουν οι καταστάσεις στη ζωή μου και χάνω κάθε ισορροπία.
Τελειώνω την σχολή μετακομίζω σε μια πολύ απομακρυσμένη ακριτική πόλη από την συμπρωτεύουσα που μέχρι τότε κατοικούσα (λόγω γονιών κυρίως και λόγω δουλειάς δευτερευόντως) πιάνω δουλειά και ξεκινά ο γολγοθάς. Νοιώθω πολύ μόνη σε μια πολή που δεν γνωρίζω κανέναν εκτός από τους γονείς μου και τους συναδελφους και με τα λίγα και τα πολλά όσο φαγητό και ότι φαγητό δεν είχα φάει τα προηγούμενα χρόνια αρχισα να το καταβροχθίζω....Με αποτέλεσμα σε λίγο μόλις καιρό(ημέρες θα έλεγα) ξεκίνησαν τα βουλιμικά επεισόδια... Στην αρχή και εγώ νόμιζα πως είναι κάτι βιολογικό. Κάτι συνέβει κάτι στον οργανισμό μου δεν είναι δυνατόν εγώ που δεν έβαζα στο στόμα μου και δεν με ενδιέφερε να φάω φαί με τους τόνους, εγώ να κάνω στον εαυτό μου τέτοιο πράγμα. Κι όμως ήταν καθαρά ψυχολογικό. Έκανα διάφορες εξετάσεις αλλά δεν βρέθηκε τίποτα. Τελικά κατέληξα στο ότι είχα όντως πρόβλημα βουλιμίας. Δεν είχα όμως πλέον την δύναμη να αντιδράσω. Ή δεν ήθελα... Θέλει δύναμη, θάρρος, στόχο και βοήθεια άπο τον εαυτό σου κυρίως αλλά και από ανθρώπους που σε αγαπούν ή ειδικούς για να το ξεπεράσεις.
Έχουν περάσει γύρω στα τρία χρόνια από τότε. Μέχρι πριν 8 μήνες συνέχιζα τα ίδια. Τι συνέβει; Σε εμένα τουλάχιστον. Γνώρισα έναν άνθρωπο που με έκανε να ξεχάσω το "πρόβλημα" μου. Δεν το σκεφτόμουν γιατι γέμιζα την ζωή μου με άλλες δραστηριότητες που με έκαναν χαρούμενη γεμάτη και αποδεκτή.Πρίν ένα μήνα παντρεύτηκα και έμεινα έγκυος. Συγγνώμη που μπαίνω σε τέτοιες λεπτομέρειες παιδιά απλά κάνω μια κατάθεση ψυχής αυτή την στιγμή. Σήμερα δεν είναι στο μυαλό μου ούτε στο παραμικρό να κάνω κάτι που να προσομειάζει σε βουλιμικό επεισόδιο. Είμαι καλά. ʼρα για μένα ήταν ψυχογενές. Έχασα τις ισορροπίες μου και σε κακή ψυχολογική κατάσταση έριξα τον εαυτό μου σε μια κατάσταση αντίθετη με αυτή που περνούσα τα χρόνια της φοιτητικής μου ζωής. Ελπίζω να μην μου ξανασυμβεί και ελπίζω στην πορεία της ζωής μου όταν θα ξαναδιαταραχτούν οι ισορροπίες μου να μην υποπέσω στα ίδια λάθη.
Ελπίζω να μην σας κούρασα και συγγνώμη αν το έκανα.

Τα ίδια ερωτήματα είχα και εγω. Το θέμα έχει ως εξής. Αρχικά ο οργανισμός ζητάει να πάρει πίσω αυτά που του στέρησες. Όταν ξεκινάς να τρως, υποσεινήδητα, λειτουργεί το "όλα ή τίποτα". Σκέψου όταν τρως τι σκέφτεσαι. Θα δεις ότι κάνεις άσχημες σκέψεις, του τύπου, "τώρα που τρώω κάτι απαγορευμένο χάλασα την καλή μου διατροφή και έτσι θα τα φάω όλα για να τιμωρηθώ". Από ένα σημείο και μετά η σκέψη αυτή γίνεται αυτόματη. Οπως όταν ανασαίνεις δεν σκέφτεσαι ότι τώρα εισπνέεις ή εκπνέεις έτσι όταν ξεκινάς να τρως κανεις άσχημες σκέψεις για σένα και το σώμα σου και οδηγείσαι σε επεισόδιο.
Σε συμβουλεύω να επισκεφθείς ψυχολογο ειδικευμένο σε τέτοια θέματα. Εγώ ακολουθώ, με ψυχολόγο, την μέθοδο της "γνωσιακής συμπεριφοράς", που στόχο έχει να σε μάθει να "ξεθάβεις" τις άσχημες σκέψεις που σε οδηγούν σε επεισοδιο,να τις αντικαθιστάς με καλές και γενικά να ελέγχεις τον νου σου και την συμπεριφορά σου.
(Αν θες περισσότερα πες μου)