Βοήθεια!! Τι μου συμβαινει??

Γεια σας και χαρα σας!!

Ειδα την ομορφη παρεα σας και ηθελα να με βοηθήσετε αν μπορείτε σε κάτι...

Παχυσαρκη πολυ, δεν ειμαι...1,70εκ υψος με βαρος κυμαινομενο απο 59 σε 67 και τουμπαλιν....απο τοτε που γεννηθηκα ειμαι ζουμπουρλου και παντα με κυνηγουσε η μητερα μου να μην τρωω όλο το φαι μου, και παντα κανω διαιτα γιατι ακομα και με αερα παχαινω. Πριν ενα χρονο εκανα μια διαιτα με διαιτολογο και εχασα σε 4 μηνες 8κιλα. Απο τοτε, αρχισε η κατηφόρα μου ψυχολογικα.....Δεν ήμουν καθόλου ευχαριστημένη με την εικόνα μου, μου είχε γινει εμμονη, αισθανόμουν ενοχες για οτι ετρωγα, περασανε πολλες εβδομάδες δίαιτας χωρίς αποτέλεσμα (γιατι χανω παρα πολύ δυσκολα πια βαρος και αποθηκευω πολυ ευκολα λιπος) και κοντεψα να τρελλαθώ!
Απο τότε που σταματησα την δίαιτα χαναπήρα ολα τα κιλα διαδοχικα, χωρίς να τρώω πολυ (αντικειμενικα), την ξανα αρχισα τον Μαίο και ξαφνικα, αρχισα να ανακατευομαι με την μυρωδια καποιων τροφών που ετρωγα πολυ συχνα στις διαιτες, οπως τονος, ακτινιδια (γιατι εχω μεγαλο προβλημα και σε αυτον τον τομεα), και καποιο βραδυ μετα το φαγητό ακουσια 'εβγαλα' ολο το κοτοπουλο που ειχα φαει. Απο τότε, δεν μπορώ ούτε κοτόπουλο να φαω, ανακατευομαι πολυ και μονο που τα μυριζω!!!
Μου εχει γινει εμμονη ιδεα το να μην τρωω, σκεφτομαι συνεχεια τι να φαω για να μην παχυνω, δεν θελω να ερχεται η ωρα του φαγητου γιατι ξερω οτι 'πρεπει' να φαω, και συχνα πριν το φαγητο, και ενω εχω τουλαχιστον 3 ωρες να φαω κατι, αισθανομαι τρομερη αναγουλα και απορριψη του φαγητου......
Παρ'ολ'αυτα, δεν ειμαι οσο αδυνατη θα επρεπε και να φανταστειτε οτι εχω απαρνηθει σχεδον εντελως τα γλυκα που τοσο λατρευω!!! Ουτε τσιμπολογαω, ουτε εχω βουλιμικα επεισοδια.
Ολοι μου λενε οτι ειμαι μαι χαρα, εγω ομως αισθανομαι ενα τερας και νομιζω πως οτι συμβαινει γυρω μου, οφειλεται στο οτι ειμαι τοσο χοντρη!
Καταλαβαινω οτι κατι δεν παει καλα με μενα, δεν ξερω τι, ομως και εχει αρχισει να με επιρεαζει και στον σεξουλικο τομεα αυτη η ιστορια γιατι απορριπτω το σωμα μου (σε αντιθεση με τον συντροφο μου).
Ποτε δεν προκαλεσα εμετο, αλλα αν θα μπορουσα ανετα να μην τρωω σχεδον τιποτα ολη μερα, αλλα ξερω οτι δεν ειναι η λυση.......
Ειναι στα πλαισια μιας διατροφικης διαταραχης ολο αυτο? Τι να κανω για να το ξεπερασω??

Σας ευχαριστώ πολυ για τον χρόνο σας...

Έβελυν καλώς ήλθες στο eatingdisorders.gr

Αν καταλαβαίνω καλά, από τη μια μεριά αντιλαμβάνεσαι, τουλάχιστον εγκεφαλικά, ότι ταλαιπωρείς τον εαυτό σου ψυχικά και σωματικά, κινδυνεύοντας να βρεθείς αντιμέτωπη με τις όποιες συνέπειες μιας διατροφικής διαταραχής, και από την άλλη μεριά, εξακολουθείς να βλέπεις το σώμα σου παχύσαρκο.
Μοιάζει να μη σε πείθουν οι γύρω σου ή το λογικό κομμάτι του εαυτού σου ότι αυτό που κάνεις, είναι επικίνδυνο.

Η καταστάση που περιγράφεις, μοιάζει όντως να αποτελεί μέρος μιας διαταραχής πρόσληψης τροφής, ωστόσο, αυτό που στην πραγματικότητα, στην επιστήμη της ψυχολογίας, μετατρέπει μια κατάσταση σε διαταραχή, είναι η συχνότητα και η ένταση της συμπεριφοράς.

Εάν αισθάνεσαι ότι η συχνότητα και η ένταση των συμπεριφορών που περιγράφεις παραπάνω που σχετίζονται με το θέμα της διατροφής και της εικόνας του σώματος σου, ξεπερνούν -κατά την υποκειμενική σου ματιά- τα όρια, τότε θα ήταν σκόπιμο, να νοιαστείς για τον εαυτό σου και να του δώσεις ένα χέρι βοήθειας, είτε ρυθμίζοντας διαφορετικά την διατροφή σου, είτε επισκεπτόμενη κάποιον ψυχολόγο που θα σε βοηθήσει να διαχειριστείς διαφορετικά την κατάσταση.

Έβελυν,καλώς ήλθες...

Καταρχήν αυτοί που γράφουμε στο φόρουμ - πλήν ενός - δεν είμαστε γιατροί ή σχετικής με τα διατροφικά προβλήματα ειδικότητας.Απλά περάσαμε ή περνάμε από αυτή τη φάση και προσπαθούμε να βοηθήσουμε και να βοηθηθούμε καταθέτοντας,από την εμπειρία μας , τις απόψεις μας.
Ξεκινώντας να διαβάζω τη δημοσίευση σου, και με τη σύντομη σωματική περιγραφή του εαυτού σου,που κάνεις, κατάλαβα ότι δεν έχεις ιδιαίτερο πρόβλημα βάρους.Πίστεψε με αλλά ένα άτομο που έχει τα κιλά σου δε χαρακτηρίζεται παχύσαρκο!Ενδεχομένως να μπορείς να πεις ότι έχει μερικά παραπάνω κιλά αλλά...μέχρι εκεί!
Αν θες να αλλάξεις - λοιπόν - την εικόνα του εαυτού γιατί δε σε ικανοποιεί,τότε μπορείς με υγιεινές και ασφαλείς μεθόδους να το κάνεις και όχι με διατροφικούς αυτοσχεδιασμούς.Η πρόκληση εμετού εκούσια είναι ότι χειρότερο και μη μπεις ποτέ στο σκεπτικό να το κάνεις γιατί είναι εντελώς αναποτελεσματικό και αυτοκαταστροφικό.Μπορείς να χάσεις βάρος με τις συνήθεις πρακτικές, που ξέρεις - εφόσον είχες πάει και σε διαιτολόγο.
Τώρσ γενικότερα, πιστεύω ότι δεν έχεις φτάσει στο σημείο να είσαι άτομο με διατροφικό πρόβλημα - αν και δεν είμαι και ειδικός να αποφανθώ απόλυτα.Εγώ θα το χαρακτήριζα σα μια διατροφική αναστάτωση ( αρχικά, που μετά μπορεί να εξελιχθεί σε χειρότερη κατάσταση αν συνεχίσεις λάθος) που προέρχεται κυρίως από μια εσωτερική ρήξη.Προφανώς η εικόνα του εαυτού σου δε σε ικανοποιεί - ΜΕΣΑ ΣΟΥ,ΣΤΟ ΜΥΑΛΟ ΣΟΥ - και αυτό επηρεάζει τη ψυχολογία σου άρα και την καθημερινότητα σου.Με το να χρεώνεις - λοιπόν - ότι γίνεται στο πως είσαι εξωτερικά,πράττεις λανθασμένα και άδικα.
Νομίζω πως πρέπει να χαλαρώσεις και κυρίως χτίσεις την ΑΥΤΟΠΕΠΟΙΘΗΣΗ ΣΟΥ.Oταν νιώθεις εκ των έσω σιγουριά για τον εαυτό σου τότε αυτό προβάλλεται και στην εξωτερική σου εικόνα,είτε είσαι λίγα, είτε είσαι πολλά κιλά...

Καλημέρα!!

Σας ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας, με κάνατε ήδη να νιώσω πολύ άνετα.....

Θα ήθελα απλά να συμπληρώσω οτι ο λόγος που έφτασα σ'αυτό το σημείο, είναι οτι ακομα και με την σωστή διατροφή ο οργανισμός μου δεν ανταποκρίνεται σωστά ώστε να εχώ πιο σωστό βάρος. Ακόμα και ο διαιτολόγος μου έιχε σηκώσει τα χέρια ψηλά αφού από τους συνολικά 3 μήνες που συνεργαστήκαμε, ο ενας (συνολικά πάντα, και όχι συνεχόμενος) δεν είχε κανενα αποτέλεσμα, παρόλο που η διατροφή μου ήταν εξαιρετικά χαμηλή σε θερμίδες (αλλα βέβαια περιεκτική σε απαραίτητες για τον οργανισμό μου ουσίες......
Ειχα σφίξει τα δόντια και υπεμενα όλο αυτό το διάστημα για να τα καταφέρω και οταν στο τελος της δίατας άρχισα το προγραμμα συντηρησης και ο οργανισμος μου προσθετε βαρος, αντι να συντηρει το υπαρχον, τοτε άρχισα να τρελλαίνομαι και να μου βγαίνει σε απογοήτευση και απόρριψη για εναν οργανισμο και ενα σωμα που δεν συνεργαζονται μαζί μου....
Δεν υπαρχει περιπτωση να αγγίξω έστω τα όρια της βουλιμίας, το ξέρω, αλλα μεταξύ μας, την ανορεξία την βλέπω ήδη απο μακρυα......γιατι εχω πάψει να έχω τον πλήρη έλεγχο του μυαλού μου και ενώ ξέρω οτι δεν έχω την σωστή οπτική γωνία, δεν μπόρώ να αλλαξω οπτική γωνία.....κάτι με εμποδίζει.....
Να φανταστείτε, οτι κάθε φορά που ο σύντροφος μου λεέι κατι για να μου δείξει πόσο πολύ του αρεσει το σώμα μου, η πρώτη μου σκέψη πάντα ειναι : "μα καλα, δεν με βλεπει πως είμαι??"

Αυτά ήθελα λοιπόν να συμπληρώσω, δεν ήθελα να σας κουράσω με την φλυαρία μου, σας ευχαριστώ πάααααααααααααααρα πολυ!!!!

Εβελυν

Quote:

---

Originally posted by Εβελυν
Καλημέρα!!

........Δεν υπαρχει περιπτωση να αγγίξω έστω τα όρια της βουλιμίας, το ξέρω, αλλα μεταξύ μας, την ανορεξία την βλέπω ήδη απο μακρυα......γιατι εχω πάψει να έχω τον πλήρη έλεγχο του μυαλού μου και ενώ ξέρω οτι δεν έχω την σωστή οπτική γωνία, δεν μπόρώ να αλλαξω οπτική γωνία.....κάτι με εμποδίζει.....
Να φανταστείτε, οτι κάθε φορά που ο σύντροφος μου λεέι κατι για να μου δείξει πόσο πολύ του αρεσει το σώμα μου, η πρώτη μου σκέψη πάντα ειναι : "μα καλα, δεν με βλεπει πως είμαι??"

Αυτά ήθελα λοιπόν να συμπληρώσω, δεν ήθελα να σας κουράσω με την φλυαρία μου, σας ευχαριστώ πάααααααααααααααρα πολυ!!!!

Εβελυν

---

φυσικα και δεν κουραζεις κανεναν μας....

λες:"Δεν υπαρχει περιπτωση να αγγίξω έστω τα όρια της βουλιμίας, το ξέρω, αλλα μεταξύ μας, την ανορεξία την βλέπω ήδη απο μακρυα"
φανταζομαι να ξερεις οτι η ανορεξια δεν ειναι προτιμοτερη απο τη βουλιμια...ειναι μια ασθενεια που αν μεινει ανεξελεγκτη μπορει να οδηγησει σε καταστασεις χωρις επιστροφη...

λες:"γιατι εχω πάψει να έχω τον πλήρη έλεγχο του μυαλού μου και ενώ ξέρω οτι δεν έχω την σωστή οπτική γωνία, δεν μπόρώ να αλλαξω οπτική γωνία.....κάτι με εμποδίζει....."

εγω λεω, οτι οταν φτασουμε σε ενα τετοιο σημειο...σε σημειο δλδ που αντιλαμβανομαστε σαφως οτι δεν μπορουμε να δουμε σωστα, αλλα δεν μπορουμε να το αλλαξουμε, και συγχρονως νοιωθουμε οτι κινδυνευουμε απο αυτο, ειναι η ωρα να ζητησουμε βοηθεια απο καποιον αλλο....καποιον που ισως μπορεσει να μας βοηθησει να βγαλουμε τα εμποδια του οπτικου μας πεδιου απο μπροστα μας...εγω αυτο θα εκανα στη θεση σου...

Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, έχεις δίκιο, ήδη έχω αρχίσει να το επεξεργάζομαι (διοτι χρειαζεται και λιγος χρόνος για να το παρεις απόφαση.........

Σαφέστατα η ανορεξία δεν είναι καλύτερη, απλα ήθελα να προσδιορισω περισσότερο το πως βλέπω τα πραγματα....

Είμαι τόσο χαρούμενη που βρήκα αυτήν την παρέα!!!! αλλα τόσο χαρούμενη!!!

Αυτην την ωραία πεταλουδίτσα πώς την προσθέτεις??

Quote:

---

Originally posted by Εβελυν
Σ'ευχαριστώ πάρα πολύ, έχεις δίκιο, ήδη έχω αρχίσει να το επεξεργάζομαι (διοτι χρειαζεται και λιγος χρόνος για να το παρεις απόφαση.........

Σαφέστατα η ανορεξία δεν είναι καλύτερη, απλα ήθελα να προσδιορισω περισσότερο το πως βλέπω τα πραγματα....

Είμαι τόσο χαρούμενη που βρήκα αυτήν την παρέα!!!! αλλα τόσο χαρούμενη!!!

Αυτην την ωραία πεταλουδίτσα πώς την προσθέτεις??

---

αυτο που λες ειναι ΠΟΛΥ βασικο...
ο καθενας πρεπει να κανει αυτο που θελει για τον εαυτο του, στους χρονους που επιλεγει ο ΙΔΙΟΣ...

οταν ειναι ετοιμος για κατι τετοιο...

(αυτο φυσικα , αν δεν τον εχει προλαβει πρωτα καποιο προβλημα υγειας , μακρια απο μας...)

αν δεν εχει χασει καποιος την επαφη με τον εαυτο του, κι εσυ νομιζω οτι ΔΕΝ την εχεις χασει μιας και συνειδητοποιεις τι σου συμβαινει και θελεις να κανεις κατι γιαυτο, μπορει να αφησει τον ζορισμενο εστω εαυτο του, να τον οδηγησει στη λυση.... ακουγοντας τις αναγκες του, επιλεγοντας τους τροπους που θα ειναι αποτελεσματικοι για τον ιδιο, διαλεγοντας τον σωστο χρονο για μια προσπαθεια...

χαιρομαι που χαιρεσαι που μας βρηκες :)
ευχομαι να βοηθηθεις με καποιον τροπο απο αυτην την επικοινωνια...εγω εχω βοηθηθει πολυ...

η πεταλουδιτσα ειναι μερος του τικερ που εχω βαλει για το βαρος μου...
βρισκεται στο site tickercentral.com οπου κατασκευαζεις ενα τετοιο στον λογαριασμο που δημιουργεις εκει, και μετα κανεις το λινκ κοπυ στην υπογραφη σου εδω και εμφανιζεται :)

Σ'ευχαριστώ πάρα πάρα πολύ!!