Please help

Wres wres niwthw toso kourasmeni apo ola auta pou den exw oreksi na vgw eksw, na paw mia volta na kanw ola osa tha ekana an eniwtha kalitera me ton euato mou. De niwthw omws....
Imoun sxedon 100 kila, eftasa 65 se 3,5 mines me diaita diaitologou omws, epatha anaimia k alles vlakies kai twra meta apo peripou 5 xronia eimai pali sta idia sxedon. Mono pou palia ta eixa ta kila se olo to swma enw twra ta exw apo tin mesi k katw. Varethika. Aurio kai aurio kai aurio. Olo aurio.Kai otan arxizw kati panta to xalaw. Faulos kiklos. Me kourase.

Καλως ορισες Κριπ....

καταλαβαινω πως νοιωθεις...εχω νοιωσει κι εγω παρα πολλες φορες χαλια με τον εαυτο μου...
δεν μας λες την ηλικια σου...
εχω αμφιβολια για την επιλογη διαιτολογου που εκανες... 35 κιλα σε 3,5 μηνες ειναι ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ για καποιον που δεν εχει να χασει 70 η 100 κιλα αλλα αυτα τα 35...επισης ηταν ηταν δικια του ευθυνη να φθασεις στο αποτελεσμα υγειης κι οχι να σε φορτωσει με αναιμιες και δεν ξερω τι αλλο....λυπαμαι που κυκλοφορουν τετοιοι διαιτολογοι εξω και εκμεταλευονται το προβλημα τοσων ανθρωπων χωρις καν να εχουν τις απαιτουμενες γνωσεις......

το "αυριο" και το "δευτερα" ξερεις καλα πως ειναι μια δικαιολογια και μονο για ολους μας...δεν εχει καμια σημασια η μερα..οποιος νοιωθει ετοιμος να κανει κατι για τον εαυτο του το κανει...οποιος δε νοιωθει δεν χρειαζεται να εχει επιλεον ενοχες με το σημερα-αυριο-μεθαυριο...καλυτερα να κατσει εκει που καθεται και να προσπαθησει να βρει τι ειναι αυτο που τον μπλοκαρει και δεν προχωραει σε αυτο που θελει να κανει...

τις διαιτες τις εχω απορριψει εδω και καιρο..θεωρω κι εγω οτι οδηγουν μακροπροθεσμα στον γνωστο φαυλο κυκλο που ειπες κι εσυ...
ειμαι προσανατολισμενη στο να βρω τι με ωθει να μην ειμαι οπως θελω, γιατι σαμποταρω τις προσπαθειες,τι θα με βοηθουσε να αλλαξω αυτη την κατασταση ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΜΟΝΙΜΟ.....

οσο για διατροφη, εγω πιστευω οτι η λυση ειναι μια διατροφη σαν αυτη που κανουν ολοι οι κανονικου βαρους ανθρωποι και διατηρουνται, σε αντιθεση με μας που παχαινουμε...αλλα μονιμα...να την υιοθετησουμε μονιμα για να κρατησει και το αποτελεσμα μονιμα...δεν πιστευω στις στερητικες διαιτες ουτε στις τιμωριες...

ευχομαι στο μελλον να εισαι πιο αισιοδοξη και να καταφερεις να λυσεις το προβλημα σου...το ευχομαι και για ολους μας...

αν θες να γραφεις ελληνικα θα ειναι πολυ καλυτερα:)

ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΧχχχχχχχχχχχχχχ χχ.....τι φοβερο κι αυτο!!!! Να παιρνεις τα κιλα απο την μεση και κατω!!!
Ποσο σε καταλαβαινω.......και ποσο νιωθω την κούρασή σου!!!! Απο μικρή παντα κανω διαιτα, παντα προσπαθώ και παντα ο ιδιος φαυλος κυκλος......
Ψυχολογικα νιώθω κατακρεουργημένη!!!!
Το μονο που εχω να σου πω, ειναι οτι θελει κουραγιο και δυναμη.....Τουλαχιστον αυτα προσπαθω κι εγω να ξαναβρω μεσα μου για να ξαναπροσπαθήσω......

Βασικά τσατίζομαι με τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί ενώ ξέρω τι πρέπει να κάνω για να χάσω, δε το κάνω, ή τουλαχιστον μετά από κάποιες μέρες σταματάω κ όλο αυτό λογικά με κούρασε. Ίσως να έχω συμβιβαστεί με το πώς είμαι και γι' αυτό να μή προσπαθώ παραπάνω.. Δέ ξέρω. Το μόνο που ξέρω έιναι οτι νιώθω χάλια. Δηλαδή έλεος, κάθομαι κ χαζεύω χάπια αδυνατίσματος λες και η νοημοσύνη μου είναι ότι νάναι ξέρω γω.. Μπήκα κ στο τσάτ υποστήριξης μπάς και πετύχω κανένα να με εμψυχώσει, αλλά τίποτα. Και έχω την εντύπωση οτι δεν γράφετε συχνά στο φόρουμ ε? Πάντως μου την σπάει το οτί οταν ήμουν πιο μικρό κατάφερα να χάσω αρκετά, ενώ τώρα που ωρίμασα περισσότερο απο τότε, δε κάνω τίποτα για να βοηθήσω τον εαυτό μου. Μήπως τελικά πρέπει να πάρω ένα μαχαιρι για να κόψω τον ποπό μου? :PPppP Αχ δε ξέρω.. Δεν έχω κουράγιο πιστεύω.. Και είναι τόσοι και τόσα που με πλήγωσαν που δυσκολεύομαι να προσπαθήσω. Ίσως να προτιμάω την εύκολη λύση.. Δηλαδή να μην κάνω τίποτα.

Εγώ πάντως, διάλεξα τον διαιτολογο με τον ψυχολογο.....ειμαι στην αρχη ακομα για να σου πω αποτελεσματα, αλλα έχω εμπιστοσύνη και στους 2......
Γιατι δεν γινεται διαφορετικα καλο μου παιδι.....είναι ενας αεναος αγώνας και δυστυχώς πρεπει να αντλουμε κουραγιο και στηριξη απο καπου για να μην τον σταματαμε...
Τώρα, αν με ρωτήσεις γιατι εμεις πρεπει να αγωνιζόμαστε για κατι το οποιο εχει δοθεί σε άλλους αναίμακτα....θα σου πω να πας να παιξεις με τα κουβαδακια σου...(γιατι δεν ξερω τι να σου απαντήσω....)

Quote:

---

Originally posted by Εβελυν
Εγώ πάντως, διάλεξα τον διαιτολογο με τον ψυχολογο.....ειμαι στην αρχη ακομα για να σου πω αποτελεσματα, αλλα έχω εμπιστοσύνη και στους 2......
Γιατι δεν γινεται διαφορετικα καλο μου παιδι.....είναι ενας αεναος αγώνας και δυστυχώς πρεπει να αντλουμε κουραγιο και στηριξη απο καπου για να μην τον σταματαμε...
Τώρα, αν με ρωτήσεις γιατι εμεις πρεπει να αγωνιζόμαστε για κατι το οποιο εχει δοθεί σε άλλους αναίμακτα....θα σου πω να πας να παιξεις με τα κουβαδακια σου...(γιατι δεν ξερω τι να σου απαντήσω....)

---

νομιζω οτι αυτο που λες ειναι πολυ σημαντικο...
απο καπου πρεπει να αντλουμε συνεχη στηριξη....μεσα μας, εξω μας, σε φιλους, οπου την βρει ο καθενας...αλλα ειναι απαραιτητη για να μη διακοπτεται η προσπαθεια....

οσο για το "αναιμακτα" που εχει δοθει σε αλλους, μπορει να ισχυει φαινομενικα αλλα στην ρπαγματικοτητα νομιζω οτι το βλεπουμε εμεις ετσι γιατι εμας ποναει αυτο το συγκεκριμενο...
ο καθενας κουβαλαει τον δικο του σταυρο εν ολιγοις, και δεν ειμαι καθολου σιγουρη αν θα προτιμουσαμε καποια αλλη δυσλειτουργια απο το βαρος μας....

Quote:

---

Originally posted by Creep
Βασικά τσατίζομαι με τον ίδιο μου τον εαυτό γιατί ενώ ξέρω τι πρέπει να κάνω για να χάσω, δε το κάνω, ή τουλαχιστον μετά από κάποιες μέρες σταματάω κ όλο αυτό λογικά με κούρασε.

---

Κριπ, απομονώνω αυτό το κομμάτι από το μήνυμα σου, γιατί αισθάνομαι πως εμπεριέχει το κεντρικό νόημα της δικής σου πραγματικότητας.
Η λογική/εγκεφαλική κατανόηση δεν αρκεί για να πάμε ένα βήμα παρακάτω. Εάν ίσχυε αυτό, τότε όλοι οι νοήμονες άνθρωποι (δηλαδή το 97% των 6 δισεκατομυριών ανθρώπων του πλανήτη) δεν θα αντιμετώπιζαν κανένα πρόβλημα δυστυχίας, θλίψης, άγχους, φόβου κτλ.

Χρειάζεται να αναγνωρίσω τα αντιφατικά συναισθήματα που υπάρχουν μέσα μου για να μπορέσω να προχωρήσω προς μια κατεύθυνση που σε συνειδητό επίπεδο, μοιάζει να είναι η επιθυμητή.

creep γεια σου και απο μενα!
Συμφωνω απολυτα με τον Nido. Απλα θαθελα να προσθεσω ανλωντας απο την δικη μου εμπειρια, και αγωνα οτι νομιζω οτι σου διαφευγει η "καλη πλευρα".Την εθιξε ηδη και η sweet.
ΚΑΘΕΝΑΣ εχει τον δρακο του. τον προσωπικο ολοδικο του δρακο.Απλα , εγω, ακομα και τις στιγμες που ειμασταν προσωπο με προσωπο με το δρακακι μου εμαθα να ανασυρω και να περισωζω τα κομματια του θετικου.(μπορει να φταιει η διαστροφη μου απο την ΠΟΛΥΑΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΧΑΡΑΣ που διαβαζα μικρη).
Πάντως με τοσο αδοκιμη και εχθρικη επιθεση στον εαυτο σου αυτους τους 3,5 μηνες εισαι πολυ τυχερη που δεν εχεις παρει τα τριπλασια κιλα και που δεν εχεις αποκτησει τιποτα σοβαροτερο απο την αναιμια.Ξέρεις ο οργανισμος μας οταν ΣΟΚΑΡΕΤΑΙ μπορει να αντιδρασει πολυ-πολυ καταστροφικα. Ενα αποτομο αδυνατισμα ισοδυναμει με μια πολυ στρεσογονα κατασταση που θα μπορουσε να τρελλανει το ανοσοποιητικο σου συστημα...!
Κύττα μπροστα , φιλεναδα, ξεκινα σημερα με μικρα βηματακια αλλαγων, χωρις να σε περιμενεις στην γωνια και στο δρομο θα μας βρεις και μας...
θα τα λεμε

Καλημέρα σε όλους!Μετά απο 22 χρόνια ζωής είμαι ευτυχισμένη!Έκανα επέμβαση 7/7 και ολα πήγαν καλά,εχω χάσει μέχρι τώρα 23 κιλά και συνεχίζω..κανένα πρόβλημα,κανένας εμετός κανένας πόνος!μετά απο τόσα χρόνια σε ινστιτούτα,διαιτολόγους,δι ατροφολόγους,έτοιμα φαγητά στο σπίτι και εξαντλητικές δίαιτες,τα οποία κόστισαν μια περιουσία βρήκα την λύση στον δακτύλιο!μη το φοβάστε!ειναι ζήτημα ζωής!απλά μια απόφαση!απο τα 152 στα 129!δεν εχω κάνει τίποτα πιο αξιόλογο στην ζωή μου..δεν ήταν εύκολο αλλά το κατάφερα!βρήκα το κουράγιο να μπώ χειρουργείο,να πείσω τον δύσπιστο και φοβιτσιάρη μπαμπά μου,να πάρω την απόφαση να αλλάξω για πάντα την μίζερη ζωή μου!γιατί ήταν μίζερη..πολύ μίζερη..κλεισμένη στο σπίτι,4 χρόνια βυθισμένη σε κατάθλιψη,αγοραφοβική και τόσα άλλα που σιγά σιγά διαγράφω..άλλωστε δεν υπάρχει λόγος να τα θυμάμαι!τωρα ειμαι καλά!πέρασα άσχημες στιγμάς ειναι αλήθεια...μετα απο τρία χρόνια αποφάσισα να παω σε παραλία-οχι για μπάνιο-με την παρέα μου να βγω απο το καβούκι μου οπως μου είπαν και εκείνη την μέρα,έσπασα την ξαπλώστρα!εκεί ξεχείλησε το ποτήρι!δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη!απο την παραλία πήρα τηλέφωνο τον γιατρό μου και έκλεισα μέρα για επέμβαση..δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να εξευτελιστεί ξανά!ποτέ ξανά!κι έτσι τώρα ειμαι εγχειρισμένη..κάθε μέρα βρίσκω κι ενα κομμάτι απο το θαμμένο για χρόνια πάζλ του εαυτού μου..τολμίστε το!αξιζει!για εσας και για κανέναν άλλον..κρίμα να χαρίζετε τόσα χρόνια ζωής στην χειρότερη λέξη που αντήχησε ποτέ στα αυτιά μου..στην παχυσαρκία..

Quote:

---

Originally posted by nana_1
Καλημέρα σε όλους!Μετά απο 22 χρόνια ζωής είμαι ευτυχισμένη!Έκανα επέμβαση 7/7 και ολα πήγαν καλά,εχω χάσει μέχρι τώρα 23 κιλά και συνεχίζω..κανένα πρόβλημα,κανένας εμετός κανένας πόνος!μετά απο τόσα χρόνια σε ινστιτούτα,διαιτολόγους,δι ατροφολόγους,έτοιμα φαγητά στο σπίτι και εξαντλητικές δίαιτες,τα οποία κόστισαν μια περιουσία βρήκα την λύση στον δακτύλιο!μη το φοβάστε!ειναι ζήτημα ζωής!απλά μια απόφαση!απο τα 152 στα 129!δεν εχω κάνει τίποτα πιο αξιόλογο στην ζωή μου..δεν ήταν εύκολο αλλά το κατάφερα!βρήκα το κουράγιο να μπώ χειρουργείο,να πείσω τον δύσπιστο και φοβιτσιάρη μπαμπά μου,να πάρω την απόφαση να αλλάξω για πάντα την μίζερη ζωή μου!γιατί ήταν μίζερη..πολύ μίζερη..κλεισμένη στο σπίτι,4 χρόνια βυθισμένη σε κατάθλιψη,αγοραφοβική και τόσα άλλα που σιγά σιγά διαγράφω..άλλωστε δεν υπάρχει λόγος να τα θυμάμαι!τωρα ειμαι καλά!πέρασα άσχημες στιγμάς ειναι αλήθεια...μετα απο τρία χρόνια αποφάσισα να παω σε παραλία-οχι για μπάνιο-με την παρέα μου να βγω απο το καβούκι μου οπως μου είπαν και εκείνη την μέρα,έσπασα την ξαπλώστρα!εκεί ξεχείλησε το ποτήρι!δεν υπήρχε δεύτερη σκέψη!απο την παραλία πήρα τηλέφωνο τον γιατρό μου και έκλεισα μέρα για επέμβαση..δεν θα επέτρεπα στον εαυτό μου να εξευτελιστεί ξανά!ποτέ ξανά!κι έτσι τώρα ειμαι εγχειρισμένη..κάθε μέρα βρίσκω κι ενα κομμάτι απο το θαμμένο για χρόνια πάζλ του εαυτού μου..τολμίστε το!αξιζει!για εσας και για κανέναν άλλον..κρίμα να χαρίζετε τόσα χρόνια ζωής στην χειρότερη λέξη που αντήχησε ποτέ στα αυτιά μου..στην παχυσαρκία..

---

Καλως την Νανα
κραταω πανω απ ολα οσα μας ειπες το "ειμαι ευτυχισμενη"...
ειναι υπεροχο για καποιον να καταφερει να κανει αυτο που τον κανει ευτυχισμενο...ευχομαι να χασεις και τα υπολοιπα κιλα σου και να μη τα ξαναβαλεις ποτε...

οπως σου ευχομαι να κανεις πολλα πιο αξιολογα πραγματα στο μελλον απο το να χασεις τα κιλα σου :)
εχεις τον χρονο και τωρα και την διαθεση νομιζω , για να το κανεις :)
ηθελα να σε ρωτησω: η καταθλιψη που μας ανεφερες και η αγοραφοβια, ηταν απολυτα συσχετισμενα με το θεμα του βαρους? βελτιωθηκαν η εξαφανιστηκαν εντελως?

αν θες πες μας κατι για την διαδικασια με το παζλ του εαυτου σου...εννοεις οτι καθως λειτουργεις σε λιγοτερα κιλα μαθαινεις για τον εαυτο σου πραγματα που με τα περισσοτερα δεν εκδηλωνονταν και δεν τα ηξερες η εννοεις κατι αλλο?

μια μεγαλη καλημερα και σημερα..!κατ'αρχην σ'ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου 2sweet2b4go10!για να απαντησω στις ερωτησεις σου θα πω:παντα ειχα φυσιολογικα κιλα,τα κιλα τα πηρα τα τελευταια 4,5 χρονια..84 κιλα παρακαλω!αυτο εγινε μετα απο απογοητευση πανελλαδικων εξετασεων..πριν παρω τα κιλα ημουν πολυ ανοιχτος ανθρωπος,προσχαρος,με χιουμορ και απιστευτη ενεργεια και θετικοτητα..καθε κιλο που ερχοταν εκλεβε και κατι απο εμενα..μετα τεσσερα χρονια δεν υπηρχε τιποτα το οποιο να με θυμιζει..εγινα απλα ενας αλλος ανθρωπος..κοπηκα απο τους φιλους,εφυγα απο το σπιτι να ζησω μονη,παρατησα την σχολη στην οποια περασα,δεν ηθελα να βλεπω και να με βλεπει κανεις,εκει καταλαβα οτι επασχα απο αγοραφοβια ο μονος ανθρωπος που με εβλεπε ηταν ο περιπτερας,αναγκαστικα αφου επρεπε να προμηθευτω με τονους τσιγαρα και σοκολατοειδη για να θαψω την θλιψη μου οπως πιστευα....μονη στο σπιτι εξ'αιτιας των κιλων δεν αργησε πολυ να με επισκεφθει και η καταθλιψη..ναι,ολα ηταν θεμα κιλων!αυτη τη στιγμη ειμαι καλα..δεν ειμαι και τοσο σιγουρη οτι ολα αυτα εξαφανιστηκαν..αλλωστε δεν ειναι τοσο ευκολο να τα εξαφανισεις..αλλα εχω βελτιωθει..γι'αυτο ειμαι σιγουρη!βγαινω εξω..παω cinema..παω για καφε με φιλους παλιους που παρα την επιμονη μου να με αφησουν μονη δεν με εγκατελειψαν,πηγα στην λαρισσα γραφτηκα στο τει μου..εκανα καινουριους φιλους και το σημαντικοτερο απ'ολα ειναι οτι ξεκινησα παλι να περπατω με το κεφαλι ψηλα..δεν προσπαθω να αποφυγω κανενα βλεμα πλεον..κι αν ακουσω κατι υποτιμητικο για τα κιλα μου απλα χαμογελω-ξερω πλεον οτι θα χαθουν καποια στιγμη για παντα-και συνεχιζω την βολτα μου..οσο για το παζλ του εαυτου μου θα πω οτι οταν ζεις τεσσερα χρονια με ενα προβλημα και κανεις προσπαθεια να ξεχασεις το πως ησουν για να μη πληγωνεσαι καποια στιγμη το καταφερνεις..κι εγω το καταφερα..δεν κρατησα τιποτα στην επιφανεια το οποιο θα μπορουσε να μου θυμιζει το πως ημουν..τωρα ξεθαβω τις φωτογραφιες μου,τα αγαπημενα μου ρουχα,φερνω στο μυαλο μου τα πραγματα που εκανα τοτε και σιγα σιγα προσπαθω να ξεκινησω να ζω οπως πριν..ειμαι σε καλο δρομο το νοιωθω..ζω την καθε μερα περιμενοντας να ξυπνησω καποιο πρωι,να κοιταχτω στον καθρεφτη και να φωναξω:ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ!

Quote:

---

Originally posted by nana_1
μια μεγαλη καλημερα και σημερα..!κατ'αρχην σ'ευχαριστω πολυ για τις ευχες σου 2sweet2b4go10!για να απαντησω στις ερωτησεις σου θα πω:παντα ειχα φυσιολογικα κιλα,τα κιλα τα πηρα τα τελευταια 4,5 χρονια..84 κιλα παρακαλω!αυτο εγινε μετα απο απογοητευση πανελλαδικων εξετασεων..πριν παρω τα κιλα ημουν πολυ ανοιχτος ανθρωπος,προσχαρος,με χιουμορ και απιστευτη ενεργεια και θετικοτητα..καθε κιλο που ερχοταν εκλεβε και κατι απο εμενα..μετα τεσσερα χρονια δεν υπηρχε τιποτα το οποιο να με θυμιζει..εγινα απλα ενας αλλος ανθρωπος..κοπηκα απο τους φιλους,εφυγα απο το σπιτι να ζησω μονη,παρατησα την σχολη στην οποια περασα,δεν ηθελα να βλεπω και να με βλεπει κανεις,εκει καταλαβα οτι επασχα απο αγοραφοβια ο μονος ανθρωπος που με εβλεπε ηταν ο περιπτερας,αναγκαστικα αφου επρεπε να προμηθευτω με τονους τσιγαρα και σοκολατοειδη για να θαψω την θλιψη μου οπως πιστευα....μονη στο σπιτι εξ'αιτιας των κιλων δεν αργησε πολυ να με επισκεφθει και η καταθλιψη..ναι,ολα ηταν θεμα κιλων!αυτη τη στιγμη ειμαι καλα..δεν ειμαι και τοσο σιγουρη οτι ολα αυτα εξαφανιστηκαν..αλλωστε δεν ειναι τοσο ευκολο να τα εξαφανισεις..αλλα εχω βελτιωθει..γι'αυτο ειμαι σιγουρη!βγαινω εξω..παω cinema..παω για καφε με φιλους παλιους που παρα την επιμονη μου να με αφησουν μονη δεν με εγκατελειψαν,πηγα στην λαρισσα γραφτηκα στο τει μου..εκανα καινουριους φιλους και το σημαντικοτερο απ'ολα ειναι οτι ξεκινησα παλι να περπατω με το κεφαλι ψηλα..δεν προσπαθω να αποφυγω κανενα βλεμα πλεον..κι αν ακουσω κατι υποτιμητικο για τα κιλα μου απλα χαμογελω-ξερω πλεον οτι θα χαθουν καποια στιγμη για παντα-και συνεχιζω την βολτα μου..οσο για το παζλ του εαυτου μου θα πω οτι οταν ζεις τεσσερα χρονια με ενα προβλημα και κανεις προσπαθεια να ξεχασεις το πως ησουν για να μη πληγωνεσαι καποια στιγμη το καταφερνεις..κι εγω το καταφερα..δεν κρατησα τιποτα στην επιφανεια το οποιο θα μπορουσε να μου θυμιζει το πως ημουν..τωρα ξεθαβω τις φωτογραφιες μου,τα αγαπημενα μου ρουχα,φερνω στο μυαλο μου τα πραγματα που εκανα τοτε και σιγα σιγα προσπαθω να ξεκινησω να ζω οπως πριν..ειμαι σε καλο δρομο το νοιωθω..ζω την καθε μερα περιμενοντας να ξυπνησω καποιο πρωι,να κοιταχτω στον καθρεφτη και να φωναξω:ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ!ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ!

---

Δεν ηταν "ολα θεμα των κιλων" καλη μου...
το αντιθετο ακριβως... τα κιλα ηταν θεμα της δοκιμασιας που περασες...προφανως τιμωρουσες τον εαυτο σου για την αποτυχια που νομισες οτι ειχες...για κατι που δεν εφταιγες....κι απο κει και περα, μαζι με τα κιλα που ηρθαν σαν χιονοστιβαδα, ολα χειροτερεψαν....

και δεν ηταν το χασιμο των κιλων το κατορθωμα σου με αυτα που λες...
το κατορθωμα σου ηταν οτι καταφερες να αναστησεις κυριολεκτικα τον εαυτο σου...κι αυτο, ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΑΞΙΟΛΟΓΟ ΚΑΤΟΡΘΩΜΑ!

Για μενα τα καταφερες ηδη! δεν εχει σημασια που δεν εχουν χαθει ακομα ολα τα κιλα...σημασια εχει οτι ζεις πλεον οπως θελεις, με την περηφανεια που σου αξιζει κι ας αγωνιζεσαι ακομα να φυγουν ολες οι σκιες και να ισορροπησεις...
ολα θα πανε καλα, και θα χαθουν και τα υπολοιπα κιλα... νομιζω οτι οσο φευγουν οι σκιες θα φευγουν και τα κιλα σου...ακριβως με την αντιστροφη διαδικασια με την οποια σου κουβαληθηκαν...

kalhmera!etsi apla...kathimerina..ta mikra kaneis megala..ta asimanta simantika..lalalala

nana ti sxoli perases larisa..? k egw larisa eimai.

νοσηλευτικη ειμαι..ωραια η λαρισα!