H EIKONA MOY

ΣΗΜΕΡΑ ΠΗΓΑ ΓΙΑ ΜΠΑΝΙΟ. Η ΘΑΛΑΣΣΑ ΗΤΑΝ ΠΑΓΩΜΕΝΗ , ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΝΩΝΕΙ.
ΚΑΠΟΙΟ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ ΜΕ ΨΙΛΟΠΡΟΒΛΗΜΑ ΒΑΡΟΥΣ ΜΟΥ ΠΕΤΑΞΕ ΕΝΑ:"ΕΓΩ ΚΑΝΩ ΔΙΑΙΤΑ ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΟΥ ΑΡΕΣΩ...". ΚΑΤΙ ΜΕΣΑ ΜΟΥ ΑΝΤΕΔΡΑΣΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑ ΝΑ ΤΟ ΚΑΤΑΠΙΩ. ΟΣΟ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΜΟΥΝΑ ΤΟΣΟ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΟΥΣΑ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟ.
Π Α Ν Τ Α Η ΕΙΚΟΝΑ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΛΛΟΥ.
ΟΤΑΝ ΛΕΜΕ "ΜΕ ΝΟΙΑΖΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΑΡΕΣΩ ΣΕ ΜΕΝΑ" ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΔΕΧΟΜΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΧΙΖΟΕΙΔΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΟΜΑΣΤΕ "ΕΓΩ" ΚΑΙ "Ο ΑΛΛΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΒΛΕΠΕΙ" ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ Ο ΑΛΛΟΣ Π Ο Τ Ε ΔΕΝ ΚΙΝΔΥΝΕΥΟΥΜΕ ΝΑ ΜΑΣ ΑΠΟΡΡΙΨΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΑ.
ΕΤΣΙ ΛΟΙΠΟΝ ΜΥΡΙΖΕΙ ΦΟΒΟ ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ ΑΚΑΤΑΣΧΕΤΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ. ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΡΟΝΤΙΖΩ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΜΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΑ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΚΑΙ ΑΡΕΣΤΗ ΣΕ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟΝ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΑΤΙΑ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΔΕΧΤΩ ΝΑ ΧΑΘΕΙ , ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ , ΤΗΝ ΤΥΧΗ, Ή ΤΗ ΦΥΣΗ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΧΑΘΩ ΚΑΙ ΝΑ ΑΛΛΟΙΩΘΩ ΚΑΙ ΓΩ. ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΣ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ...

Νομίζω πως αυτό που αναφέρεις ονομάζεται ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟΣ.
Η γενική,υγιής, ιδέα είναι να συμβιβάζεσαι με τον εαυτό σου,με την "εκάστοτε"εικόνα σου ( εξωτερική ΚΑΙ εσωτερική ) και με τα σημάδια που μπορεί ν' αφήσει ο χρόνος,οι εμπειρίες κτλ.

Σίγουρα, πολλές φορές ,γινόμαστε αυτός που ο άλλος επιθυμεί ,αλλά αυτός ο "μετασχηματισμός" μας αφαιρεί ρόλους και ουσία από το πραγματικό μας προσωπο...
Ώρες - ώρες αναρωτιέμαι που είμαστε εμείς μέσα σε αυτό το διαδραστικό παιχνιδι των σχέσεων;
Μοιάζει σαν να λείπει ο δικός μας γνήσιος ρόλος.Μόνο να ταυτίζεται ξέρει μέσα από παιγνίδια"εικόνας" για να κατακτά την ασφάλεια...Τα άλλα συναισθήματα ενέχουν συναισθηματικό κίνδυνο και...λανθασμένες προβολές εικόνων του εαυτού μας...
Τώρα πια είμαι σίγουρος πως για να διεκδικήσεις τη δική σου αλήθεια μέσα στις ανθρώπινες σχέσεις θέλει αυτοπεποίθηση και θράσος μα πάνω απ'όλα εσωτερικη αρμονία.