Είμαι σε μια κακη φάση. Σαν να εχω χάσει τη δύναμή μου, σαν να εχω χάσει τον ρύθμο στην προσπάθειά μου.Αισθάνομαι καθημερινά ολο και περισσοτερο "κουρασμενη" σωματικά, και με το ζόρι και επειδη εχω πληρώσει συνεχίζω να πηγαίνω γυμναστικη ( βεβαια γυρνάω ανανεωμένη αλλα αυτο κρατάει για λίγο).Εχω βάλει 3,3κιλά απο πέρυσι την Ανοιξη και φοβάμαι οτι μάλλον θα κινηθω προς τα πάνω και οχι προς τα κάτω μια και δεν μπορώ να ακολουθήσω κανένα διατροφικό πρόγραμμα.
Βαριέμαι τους φίλους και ταυτόχρονα αναρωτιέμαι που κρυφτηκανε και δε δίνουν σημεία ζωής. Προσπαθώ να αποτυπώνων οτι τρώω γιατι αυτο παρατηρησα οτι με βοηθάει αλλα και αυτο δεν το κανω.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΕ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΙ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΟ ΜΟΥ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΤΑΝ ΜΟΙΡΑΖΟΜΑΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ...
Σαν να χάνω τη δυναμή μου και απο κει που είμαι στραμμένη προς τα μέσα με τα δόντια σφιγμένα και προσπαθώ , οταν μιλαω σε αλλους και ανοιγομαι , οταν με καταλαβαίνουν , χαλαρώνω και σταματαω να προσπαθω.
Εχω αναγκη για να πολεμάω αποτελεσματικα να ειμαι κλεισμένη στον εαυτο μου, μόνη, σαν θηρίο.?!
ΤΙ ΣΤΑ ΚΟΜΜΑΤΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΠΑΛΙ ΑΥΤΟ?
