Printable View
Χτές το βραδυ μου ηρθε μια ιδέα: Θέλετε να γραψουμε μαζι μια ιστορια σαν τραινακι?
Θα κολλάμε/προσθέτουμε κατι για συνέχεια σε μια δοσμένη σχεδόν πορεία.Αυτο το κάτι μπορει να είναι απο τελεια,κομα, ερωτηματικό, λέξη, προταση/εις,παραγραφος και οτι ήθελε προκύψει.Αν συμφωνειτε μην σηκωσετε το χέρι σας ΓΡΑΨΤΕ
______________________________________________
Μια φορά και εναν καιρό ήταν μια σχεδον νέα γυναικα που ζούσε σε μια πόλη κοντα στη θάλασσα.Σαυτην την γυναικα αρεσε να...
......περπατάει δίπλα στο κύμα, για να διώχνει τις στενάχωρες σκέψεις της μακρυα.......
(τελεια ιδέα Κλεονίκη μου!!!)
...μια μέρα σαν ολες τις αλλες, καθως περπατουσε στην παραλία...
συνειδητοποιησε οτι βαριέται να περπαταει και να περπαταει στην παραλια για να διώχνει τις δυσαρεστες σκέψεις της και αποφάσισε...
...και αποφάσισε να διαβάσει το βιβλίο:
Έπρεπε λοιπόν να βρει το ποιο κοντινό βιβλιοπωλείο για να αγοράσει το βιβλίο......
Aφου καταλαβε οτι το πιο κοντινο βιβλιοπωλειο ηταν στην πολη -5 χλμ μακρια -πηρε μιαν αλλη αποφαση.
Να καθισει στην αμμουδια και να κοιταζει περα μακρια στον οριζοντα κανοντας σχεδια, ενω το κυμα εβρεχε τα ποδια της και η αλμυρα χαιδευε τα μαλλια της.
Εμεινε ετσι, να κοιταζει την θαλασσα μεχρι που βραδιασε. Τοτε....
ο συγγραφέας εξυσε το κεφάλι του ξαναδιαβασε τι ειχε γράψει μέχρι τώρα και εσκισε τη σελίδα.Ξανάρχισε.
"Μια φορά και εναν καιρό ήταν ενας σχεδόν νέος αντρας που ζούσε σε μια πόλη κοντα στη θαλασσα. Κάθε απόγευμα γυρνώντας στο σπίτι του απο τη δουλειά απόφευγε να κυτταζει...
..το ηλιοβασίλεμα γιατί του θύμιζε εκείνη....
....γιατι η τελευταία φορά που την ειδε, ήταν τότε που τον άφησε και χάθηκε στο δειλινο.....
Εκανε την ιδια ακριβως διαδρομη 20 χρονια τωρα. Καποια μερα ομως, του ηρθε ξαφνικα η διαθεση...
να αγορασει μια χιλιαρα μηχανη και να κανει τον γυρο της Ευρωπης.Ηταν κατι που ειχε παντα στο μυαλο του.
και οπως ολα οσα αντεχουν να μεινουν κλεισμένα στο μυαλό μας τοσο πολυ καιρό δικαιούνται λιγο "αέρα".Ετσι λοιπον ξεκίνησε .Ηθελε να νοιώσει τον αέρα να του φουσκώνει το μπουφαν και την ασφαλτο να τρέχει κάτω απο τις ρόδες του ήθελε ή μάλλον καλύτερα ήλπιζε κιόλας οτι...
...θα καταφερει επιτελους να την ξεχασει και να απαλλαγει απο τους δαιμονες του, γιατι αποφασισε πως......