καλως σας βρηκα

ειμαι 27 χρονων και αντιμετωπιζω και εγω προβλημα βουλιμιας.το ειχα ξεπερασει για αρκετο διαστημα αλλα μετα που γεννησα και μου μειναν τα παραπανισια κιλα της εγκυμοσυνης και περνοντας ο καιρος δεν μπορουσα να τα ξεφορτωθω φρικαρα.προσπαθουσα να το αντιμετωπισω με ψυχραιμια μεχρι που καποιοι πετουσαν μπηχτες για τα κιλα μου και με επιασε κριση και ξανακυλυσα.ειμαι 1.53 και απο 19 χρονων ειχα καταφερει να χασω 9 κιλα που με ταλαιπωρουσαν με διαιτα αλλα και με βουλιμικα επεισωδεια καποιες στιγμες,και απο τοτε διατειρουσα το βαρος μου 53 κιλα.αυτη τηστιγμη απο 74 που ειμουνα απο την εγκυμοσυνη ειμαι64κιλα.συνυδητοποιησα οτι δεν θελω να μπω παλι στον φαυλο κυκλο της βουλιμιας δεν το αντεχω παλι, ετσι μιλησα στον αντρα μου που ειμαι τυχερη γιατι ειναι ενας υπεροχος ανθρωπος και με λατρευει, προσπαθει να με βοηθησει αλλα δεν μπορει να καταλαβει ακριβως πως νιωθω. εδω και μια εβδομαδα που του εχω μιλησει δεν εχω παει να κανω εμετο, ξερω οτι μπορει να το καταλαβει και αυτο με κραταει να φαω κανονικα, να μη νιωσω κορεσμο και να τρελαθω να θελω να κανω εμετο.απο την αλλη ομως οτι μενω σταθερη στο βαρος μου με τρελενει.ξαφνικα βρησκομαι με 10 κιλα παραπανω απο την εγκυμοσυνη και νιωθω ξενη την εικονα μου. φοβαμαι μην ξανακυλησω γιατι μερα νυχτα σκεφτομαι ποτε θα φτασω τα κιλα που ειχα συνηθησει τον εαυτο μου και αυτο με τρωει. χαρηκα πολυ που σας βρηκα πιστευω θα παιρνω δυναμει απο εσας να τα καταφερω.σας ευχαριστω που υπαρχεται και ηρθατε στη ζωη μου.

καλως ήρ8ες mady στην παρέα μας..ειμαστε εδώ για να βοηθάμε ο ένας τον άλλον και πίστεψε με η βοήθεια αυτή είναι πολύτιμη.και εγώ είμαι βουλιμική 3 χρόνια και έχω πάρει 20 κιλα μόνο μέσα σε 2-3 μήνες..βάναυσο απότι καταλαβαίνεις..το παλεύω όμως γιατί η ζωή μας αξίζει και είναι αμρτία να την χαραμίζουμε άσκοπα.ετσι δεν είναι? λοιπόν καλή συνέχεια σου εύχομαι και εμείς έιμαστε εδώ για οτιδήποτε χρειαστείς!!

Mady καλώς ήλθες στην παρέα μας!

Όπως θα διαπίστωσες κι εσύ, υπάρχουν τόσα πολλά άτομα, εδώ μέσα, που αντιμετωπίζουν όμοιο πρόβλημα με το δικό σου.Ας πούμε ότι είμαι κι εγώ ένα από αυτά και πίστεψε με τα λόγια που γράφεις ηχούν τόσο γνώριμα στ' αυτιά μου...

Γενικά πιστεύω πως το όλο θέμα είναι πως κάτι περισσότερο από τα κιλά μας είναι αυτό που μας βασανίζει,μας δημιουργεί μια εσωτερική ρήξη και δεν αποδεχόμαστε τον εαυτό μας...κάπως αλλαγμένο...Η λέξη αλλαγή φαντάζει κάπως σκοτεινή και προκαλεί φόβο...

Δεν ξέρω για σένα, αλλά εγώ συνέχεια καταλήγω πως η ουσία είναι να παίρνουμε δύναμη από το <<μέσα μας>> και να αντικατοπτρίζεται αυτό στην εξωτερική μας εμφάνιση και συμπεριφορά μας και σε καμία περίπτωση το ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ!

Όπως και να 'χει καλή επιτυχία σε όποια προσπάθεια κάνεις και θυμήσου ότι οι απότομες μεταβολές δεν έχουν μόνιμο και υγιές αποτέλεσμα.Ας μη βιάσουμε άλλο τους εαυτούς μας...

:) :) :)