Quote:
Originally posted by KLEONIKI
περναω μια κριση.Και φυσικα εχω χασει τον ελεγχο του φαγητου μου , δυστυχως, εχω χάσει τη δομη της καθημερινοτητας μου - στη διαρκεια των γιορτων-και φοβαμαι.Τις γιορτες πήγα στους δικους μου οπου εφαγα πολυ ευχαριστηθηκα ελαχιστα και προβληματιστηκα παρα πολυ. Κυρίως γιατι ειδα την εικονα των δικων μου πολυ ξεθωρισμενη τους ειδα καταβεβλημένους γερασμένους και ειδικα την μητερα μου.Η μητέρα μου οπως πάντα φερόταν με αντιπαθητικό, απωθητικο, απογοητευτικο τρόπο αλλα απλα το οτι ήταν μια κυρτωμένη γριουλα που δεν μπορουσε καλα καλα να σταθει στα ποδια της,δεν μου επέτρεπε να είμαι επιθετικη ή σκληρή μαζί της.Καταπια λοιπον την επιθετική συμπεριφορά της σαν δηλητηριο. Προ ημερών δε ,έπαθε ενα καρδιακό σοβαρό επεισόδιο και την γλύτωσε κυριολεκτικα στο παραπέντε για αυτη τη φορά.Ξέρω οτι θα ξαναρθει .Για να το καθυστερησουμε πρέπει να κρατηθει οσο το δυνατον ξεκουραατη και ηρεμη. Βρίσκομαι σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΜΦΙΘΥΜΙΑ και δυσκολια να διαχειριστω τα συναισθηματα μου και ταυτοχρονα να παρω αποφασεις.Δεν μπορεί να επιβιώσει μόνη με τον πατέρα μου χωρις βοηθεια σενα μεγάλο σπίτι, δεν θέλει βοηθό, εγω είμαι μακρια, δεν αντεχω και δεν θελω να ειμαι στην ιδια πολη μαζι της και παρολαυτα τους προτεινα να νοικιασουν μια γκαρσονιερα στη Θεσσαλονίκη για να μπορω να τους προσφέρω κάποια συμπαρασταση που ξέρω και φοβαμαι οτι θα ειναι απο το "υστερημα" μου.Κοινως θα "καψω λάδια"
Τώρα γιατι τα γραφω ολα αυτα?Δεν πιστεύω οτι αποτελουν ερωτημα για να περιμένω απαντηση. Μάλλον τα γραφω για να αποστασιοποιηθω απο τα συναισθηματα μου. Αν σας βρίσκονται καποιες λέξεις προχειρες ευπροσδεκτες.
κλεονικουλα μου,