Τo know us better :)

Η ιδέα ελήφθη από παρόμοιο post στο φόρουμ "παχυσαρκία".

Και ζήλεψα. Και λέω: "μήπως να γνωριζόμασταν κι εμείς εδώ καλύτερα? Έστω και κρυμένοι πίσω απ'την ανωνυμία του υπολογιστή??? Πού ξέρεις... μπορεί κάπου, κάποτε να διαπιστώσουμε ότι η "διπλανή μας πόρτα" δεν είναι και τόσο μακριά όσο νομίζαμε..."

Κάνω, λοιπόν, την αρχή:

Με λένε Μαρία, ζώ στη Σαλονίκη, εργάζομαι, είμαι 41 ετών, διαζευγμένη τους τελευταίους 17 μήνες και μητέρα της 7χρονης Κατερίνας, ενός αγγέλου που άλλαξε (και προς το καλό και προς το κακό) τη ζωή μου...

Δεν έχω αδέλφια, δεν έχω γονείς, δεν έχω συγγενείς, δεν έχω φίλους. Έχω μόνο συναδέλφους εξ'αποστάσεως...

Λόγω των γνωστών προβλημάτων μου (γιατί είμαι εδώ άραγε?...), μεταξύ των οποίων η κατάθλιψη και οι κρίσεις πανικού, βγαίνω σπάνια απ'το σπίτι. Αν το κάνω, είναι για παιδότοπο-σινεμά-παιδικό θέατρο (έχει και το παιδί ανάγκες, πού και πού το συνειδητοποιώ...) ή ψώνια στο σούπερ-μάρκετ (η αγαπημένη μου διασκέδαση..)

Μάλλον είπα πολλά. Καλό σας Σαβ/κο και καλή ΜΑΣ δύναμη...

κεγώ θα σασ ακολουθήσω τολμώντας να πω μερικές αλήθειες για τον εαυτό μου.είμαι θεσσαλονικιά και σπουδάζω εδώ στην ίδια πόλη.είμαι ένα χαρούμενο άτομο με χιούμορ και εύθημη διάθεση, ξέρω να αυτοσαρκάζομαι και όσοι δεν με έχουν ζήσει στισ έντονεσ στιγμές κατάθλιψης που ζω δν θα φανταζόντουσαν ποτέ οτί ένα από τα αγαπημένα μου hobby είναι τα βουλιμικά μοναχικά μου πάρτυ.πολύ αμφιβάλλω αν μπορεί κάποια φίλη μου να αντιλληφθεί πόσο ανασφαλείσ είμαι με το σώμα μου και τελικά πόσες στιγμές απόλυτης δυστυχίας ζω.ελπίζω να μπορώ να μιλώ σε σασ.

Ωραια...Κ εγω φοιτητρια στη θες,22 ετων και παντα χαρουμενη στους εξω...Στη ζωη μου ολα καλα απο μικρη(πολλους φιλους,επιτυχια στις σπουδες,αγαπημενη οικογενεια,λεφτα,εμφανιση κτλ) , με αλλα λογια κανενα ορατο προβλημα πουθενα...Η βουλιμια ομως ειναι εδω να μου υπενθυμιζει οτι κατι μεσα μου σαπιζει...
φιλια σε ολες

kalimera.Molis gurisa apo Savvatiatiki eksodo.Eimai ki egw psuxi tou partu kai gia polla xronia kaneis apo filous den mporouse na katalavei voulimika ixni.Exw milisei stin aderfi mou,alla kai se allous polu kontinous anthrwpous paliotera pou zousa pio entones faseis me tin voulimia.Twra logika pisteuoun pws den exw tetoio thema,giati eimai polu alliwtiki,dunamiki ktl ktl...
Eimai 22 sta 23,foititria ki exw grapsei ki alles plirofories sto"egw+egw tet a tet"
Oneira gluka kai kali kuriaki!

Εγώ είμαι 36 με ένα κοριτσάκι σχεδόν τεσσάρων χρονών. Δουλεύω και ζω στην Αθήνα στην άχαρη δουλειά ενός λογιστηρίου
Πάντα γεμάτη με παρέες χαβαλέ και στιγμές εσωτερικής απομόνωσης. Όταν με πιάνει ο τσαμπουκάς με τον εαυτό μου για τα χάλια που έχω αρχίζω εκστρατεία συμμόρφωσης και απαλλαγής από την αδυναμία της βουλιμίας μου.
Μέχρι τώρα όχι ότι θεραπεύτηκα αλλά έχω καταφέρει αρκετά βήματα προς τα πάνω.

Καλημερα..ειμαι 19 ετων και εδω και 3 χρονια βουλιμικη..εχω ολα τα καλα ποθ μπορει να εχει ενα παιδι..καλη οικογενεια, ευκαταστατη,εμφανιση,παρεε ς,υγεια,καλη σχολη...ειμαι και εγω η ψυχη της παρεας..εχω λιγους κολητους φιλους αλλα καλους και πολλούς πολλούς γνωστους...θελω να γινω καλα επιτελους..ειχα πειστει οτι ειμαι καλα για κανα μηνα περιπου..τελικα διαπιστωνω οτι ακομα η ιδεα με τρομαζει..συνεχιζει η τροφη να αποτελει τον χειροτερο μου εχθρο..ξυπναω και κοικαμαι με αυτη την ιδεα..να χασω βαρος , πιστευοντας οτι η ζωη μου θα καλυτερεψει..τι μεγαλο λαθος...οι τελευταιες τρεις μερες κυριως δεν ηταν καθολου καλες..καλο κουραγιο !

maria_p_40,
πολύ γλυκιά η ιδέα σου να γνωριστούμε. Θα μου επιτρέψεις ωστόσο να μεταφέρω το θεματάκι σου από το φόρουμ της βουλιμίας, στο φόρουμ "πέρα από τα όρια της ψυχολόγιας".

Βεζούβιος, θερμή παράκληση, μη χρησιμοποείς greeklish.
Τα greeklish καθιστούν δύσκολη την ανάγνωση και αδύνατη την αναζήτηση θεμάτων και μηνυμάτων στο φόρουμ, επομένως, τόσο τα μέλη όσο και οι επισκέπτες δε θα μπορούν να βρίσκουν αυτό που ψάχνουν.
Είναι ίσως η μόνη παράκληση/όρος χρήσης που υπάρχει στο eatingdisorders.gr

ευχαριστώ.