Παιδική Ανορεξία (???)

Kαλημέρα,αντιμετωπίσω το εξής πρόβλημα...
Μία από τις ανηψιές μου ηλικιά 4,5 χρονών ξαφνικα στις αρχές του καλοκαιριού εκεί που ήταν ένα παιδάκι που ναι μεν δεν έτρωγε πολύ αλλά σαν ένα φυσιολογικό παιδάκι της ηλικία της ,άρχισε να μην τρώει.Να μην της αρέσουν διάφορα φαγητά.Στην αρχή πιστέψαμε πως απλά κάποια φαγητά δεν της άρεσαν και δεν την πιέζαμε πολύ.
ΑΛΛΑ η κατάσταση κατά τον Αύγουστο άρχισε να γίνεται παράξενη,δεν ήθελε να τρώει,μας έλεγε δεν πεινάει και τρεφόταν ως επί το πλείστον με γάλα.Καθώς έχω πολύ καλές σχέσεις μαζί της και επειδή όταν την ρώταγε η μαμά της γιατί δεν τρώει δεν της έλεγε τίποτα ,μιά μέρα κάθισα και μίλησα μαζί της.Με λίγα λόγια μου είπε πως επειδή η μεγαλύτερη αδελφή μου της έλεγε πως έχει "παχουλά" (δηλαδή ελάχιστα ψωμάκια για την ηλικία της και σε σύγκριση με τα άλλα τρία αδέλφια της που είναι πολύ αδύνατα ) και πρέπει να τα χάσει για αυτό και αυτή δεν τρώει για να χάσει τα παχουλά της.Με τα χίλια ζόρια την έπαιρνα με το καλό και έτρωγε έστω και λίγο.Σταδιακά από τον Αύγουστο και μετά αρνείται πεισματικά να φάει,λέγοντας πως το φαγητό δεν πάει κάτω,μασάει το φαγητό το κάνει πολτό αλλά είναι ικανή να έχει μία μπουκιά φαγητό στο στόμα της ακόμα και ένα τέταρτο αν την αφήσουμε και στο τέλος να μας πει δεν πάει κάτω.Πολλές φορές την πιάσαμε στα πράσα να μας λέει πάω μέχρι το δωμάτιο ή το σαλόνι και έρχομαι και να πηγαίνει να φτύσει την μπουκιά που έχει στο στόμα της.Ή προσπαθεί να σκάρφιστεί χίλλια μύρια για να μας αφήσει να το φτύσει,αφού δεν πάει κάτω.Νομίσαμε πως φταίει ότι κάποια φαγητά είναι σκληρά,δοκιμάσαμε να τις φτιάχνουμε σούπες ή όσπρια ,που πάντα τις άρεσαν,ακόμα και αυτά μας λέει δεν πάνε κάτω.Κάποια μέρα που την γαργαλούσα και της έλεγα πόσο αδύνατη είναι και πως μετράω τα κοκκαλάκια της πια μου είπε "είδες??έχασα τα παχουλά μου!"και κάποια άλλη στιγμή προσπαθούσα να την πείσω να φάει και μου είπε "όχι,θα έχω πάλι παχουλά μετά...."
Ειλικρινά δεν ξέρουμε τι να κάνουμε....αρνείται πεισμάτικά να φάει κανονικό φαγητό,προτιμά να πίνει γάλα αντί για φαγητό και ακόμα και στο σχολείο τρώει μόνο γιαούρτι και κρέμα καραμελέ.Ακόμα και να μας ζητήσει κάποιο φαγητό να της φτιάξουμε στο σπίτι ή τοστ που έτρωγε παλιά για κολατσιό...το βάζει στο πιάτο της αλλά η κατάληξη είναι να μας λέει δεν πάει κάτω.Με το ζόρι τρώει...αλλά νομίζω πως πρέπει να βρεθεί κάποια λύση,σκέφτηκα να αρχίσουμε να της λιώνουμε πάλι τα φαγητά αλλά ακόμα και έτσι δεν είμαι σίγουρη πως θα αρχίσει πάλι να τρώει :(:(

Μου φαίνεται απίστευτο να λειτουργεί έτσι ένα παιδάκι που είναι μόλις 4.5 ετών!Μα καλά πως μπόρεσε κι επεξεργάστηκε το μυαλό του τέτοιες ιδέες σε τόσο μικρή ηλικία;

kleanthi...δεν έχω ιδέα πότε πρόλαβε...όταν η μεγάλη μου αδελφή του έλεγε έχεις παχουλά,το θεωρούσαμε αστείο (γιατί στα αλήθεια το κοριτσάκι ήταν κανονικό στα κιλά του απλά λίγο πιο δεμένο από τα άλλα του αδέλφια που είναι πολύ αδύνατα,αλλά αυτό οφείλεται σε διάφορους ορμονικούς παράγοντες κατά κύριο λόγο) δεν φανταστήκαμε ποτέ πως θα το πιστέψει και δεν θα τρώει επειδή ανησυχεί μήπως αποχτήσει πάλι παχουλά :(:(

Διάβασα τώρα το ποστ κι ελπίζω να έχει λυθεί το πρόβλημα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να ενημερώσετε τον παιδίατρό της και αυτός θα κρίνει αν είναι κάτι παροδικό, θα διερευνήσει αν υπάρχει πιθανότητα σωματικής παθολογίας (δεν φαίνεται από αυτά που γράφετε) ή πρέπει να παραπεμφθεί σε παιδοψυχίατρο (αν δεν υπάρχει στην περιοχή σας, τότε σε παιδοψυχολόγο).
Η ψυχογενής ανορεξία κλασικά εμφανίζεται στην εφηβεία, αλλά έχουν καταγραφεί και περιπτώσεις σε παιδιά. Λογικά, το κοριτσάκι θα έχει και κάποια άλλα προβλήματα συμπεριφοράς, έστω όχι και τόσο έντονα. Η κοινωνική της συμπεριφορά πώς είναι; Μήπως τελευταία είχε κάποιο στρεσσογόνο επεισόδιο (π.χ. πήγε σχολείο); Έχει άλλες φοβίες (φαντάσματα, σκοτάδι κλπ); Δεν τα γράφω αυτά γιατί (φευ) μπορεί να γίνει διάγνωση, αλλά καλό θα είναι όταν παρατηρούμε ακραία άρνηση σε αυτές τις ηλικίες, να δίνουμε βάση σε όλη τη συμπεριφορά. Το παιδί κάτι θέλει να μας πει και πρέπει να το ακούσουμε.
Εύχομαι να έχει ξεπεραστεί το θέμα.