Είμαι παρανοικος??

Το προβλημα αυτο με απασχολει εδω και αρκετες βδομάδες. Δεν μου εφτανε η κοινωνικη φοβια εχω τωρα και αυτο. Λοιπον ωρες ωρες κολλάω άσχημα σε κακες σκέψεις και κακα σεναρια που μπορει να συμβούν σε μενα ή σε δικους μου. π.χ ακούω στις ειδησεις μια κακη ειδηση και μετα κολλάω για ωρα τι θα εκανα αν συνεβαινε σε μενα η σε καποιο δικο μου πρόσωπο. Το μυαλο μου περνει φωτια ειναι πολυ επώδυνο όλο αυτό. Με αποσπά για ωρες καθε μερα... Επίσης τρωω και άλλα κολλήματα. π.χ οταν διαβαζω κατι και ενω το έχω καταλαβει κατι με ωθει να το ξαναδιαβάσω και δευτερη και τριτη και τεταρτη φορά. Είναι πολυ κουραστικο αλλα δεν μπορω να το πολεμήσω. Για ωρες καθε μερα το μυαλο μου γυροφερνει σε κακες σκεψεις και κακα φανταστικα σεναρια που πολλες φορες η σκέψη αυτη με οδηγει σε πανικό. Ιδρωνω από την αγωνια, για τετοια κατασταση μιλάμε. Προσπαθω να το πολεμησω αλλα νιώθω ανίσχυρος. :( Ειναι ΠΟΛΥ κουραστικο ολο αυτο και εξαντλητικό. Πώς πολεμαται?? Υπάρχει καποια φαρμακευτικη αγωγή που να καταπολεμαει ουσιαστικα ολο αυτό? Το εχει κανας αλλος? Ειναι πολυ επώδυνο. ΠΙΟ ΕΠΩΔΥΝΟ ΩΡΕΣ ΩΡΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΚΥΡΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΟΥ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΦΟΒΙΑ-ΑΓΟΡΑΦΟΒΙΑ. Λέω για να σας δώσω να καταλάβετε αν ειχα να διαλέξω ποιο από τα δύο θα μπορουσε να θεραπευτει με μαγικο τροπο θα προτιμουσα να απαλλαγω από ολες αυτες τις σκέψεις που μου τρυπανε το μυαλό και με κουράζουν. Γιατι κανω αυτες τις σκέψεις?? Ειναι φυσιολογικο ή μηπως ειμαι παραφρων και δεν το ξερω??

Να πω και κατι αλλο που είναι για γέλια και για κλάματα συναμα. Σε θεμα που ειχε ανοιχτει πριν καιρο. Ποιος διασημος ηγέτης θα μπορουσατε να ησασταν, απαντησα στις ερωτησεις (και απαντησα θετικα και σε ερωτησεις σχετικα με αυτη τη διαταραχη και μου εβγαλε:



http://images.similarminds.com/leader/6.jpg


για γελια ή για κλάματα???

ΠΑΝΤΩΣ Ο ΤΡΕΛΟΧΙΤΛΕΡ ΕΙΧΕ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ.
ΑΠΟ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΠΑΝΤΩΣ ΦΕΡΝΕΙ ΓΙΑ ΚΡΥΦΟΛΟΥΓΚΡΑ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΠΡΟΣΕΧΩ ΤΗΝ ΦΩΤΟ ΤΟΥ :D

οχι ρε συ αυτος ο ομορφαντρας λουγκρα?? :P :D

Winston_man don\'t worry, δεν είσαι παρνοϊκός, είναι φυσιολογικό να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Είναι το άγχος μας, που μας κολλάει στα γεγονότα κ ο φόβος δημιουργεί τέτοιου είδους κολλήματα στο μυαλό μας, φτιάχνοντας σενάρια στην περίπτωση που θα πάθαινε το ίδιο πως θα το αντιμετωπιζε. Κατά διαστήματα το έχω περάσει κ έγω κ πράγματι αυτές οι σκέψεις είναι απόλυτα βασανιστικές κ ακοντρολάριστες. Αν επισκέπτεσαι κάποιον ειδικό θα πρότεινα να το συζητήσεις. Αν όχι, δώσε λίγο χρόνο στον εαυτό σου, προσπάθησε να χαλαρώσης κ αν επιμένει για αρκετό χρονικο διάστημα, ισως τότε να πρεπει να επισκεφθεις ειδικό.

Πηγαινω σε καποιον ειδικο. Το κουβεντιασα μια φορα μαζι του και μου ειπε να μην ανυσηχω και να το πολεμησω πηγαινοντας του κοντρα. Επισης λεει βοηθαει και το zyprexa που παιρνω. Αλλα τις τελευταιες βδομαδες νιώθω ανίσχυρος να το πολεμήσω... Ειναι πολυ κουραστικό. :(

Ναι καταλαβαίνω, είναι τόσο απαίσιο κ φαίνεται αδύνατο να κοντρολαριστεί κάτι τέτοιο. Μήπως είσαι αρκετά αγχωμένος αυτή την περιοδο;
Ξέρεις, εγώ εκτος από τους γύρω μου που έφτιαχνε σενάρια το μυαλό μου, έβλεπα κ τον ίδιο μου τον εαυτό π.χ. παγόβουνα να πέφτουν κ εγώ να είμαι απο κάτω, παγωμένη κ τρομακτική αίσθση. Μπορώ να πώ ότι ήταν η χρονική περίοδος που πέρναγα κ δεν μου συμβαίνει συνέχεια. Αποφεύγω ειδήσεις, εφημερίδες, όλα αυτά που δείχνουν τι συμβαίνει στο κόσμο γιατί με ταράζουν κ πέφτω στο λούκι των σκέψεων.

ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΠΟ ΤΕΤΟΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΟΥΤΕ ΕΙΧΑ ΠΟΤΕ ΜΟΥ ΕΠΑΦΗ ΜΕ ΓΙΑΤΡΟΥΣ. ΝΟΜΙΖΩ ΟΜΩΣ ΠΩΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΣΟΥ ΕΙΠΕ Ο ΓΙΑΤΡΟΣ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΗΣΥΧΕΙΣ ΤΟΤΕ ΑΥΤΟ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ. ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΑΛΛΟΣ ΑΠΟ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΙΣΩΣ ΝΑ ΣΕ ΑΓΧΩΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ

Quote:

---

Originally posted by mmaria
Ναι καταλαβαίνω, είναι τόσο απαίσιο κ φαίνεται αδύνατο να κοντρολαριστεί κάτι τέτοιο. Μήπως είσαι αρκετά αγχωμένος αυτή την περιοδο;
Ξέρεις, εγώ εκτος από τους γύρω μου που έφτιαχνε σενάρια το μυαλό μου, έβλεπα κ τον ίδιο μου τον εαυτό π.χ. παγόβουνα να πέφτουν κ εγώ να είμαι απο κάτω, παγωμένη κ τρομακτική αίσθση. Μπορώ να πώ ότι ήταν η χρονική περίοδος που πέρναγα κ δεν μου συμβαίνει συνέχεια. Αποφεύγω ειδήσεις, εφημερίδες, όλα αυτά που δείχνουν τι συμβαίνει στο κόσμο γιατί με ταράζουν κ πέφτω στο λούκι των σκέψεων.

---

και γω αποφεύγω ειδησεις και εφημεριδες για να μη μου γεννηθουν νεα σεναρια στο μυαλό. Έχω μπολικο άγχος λογω αυτων των σκέψεων. Δηλαδη μου το γενναν αυτα τα σεναρια που εχω στο κεφαλι. Πιο πολυ αγχος μου δημιουργουν αυτες οι σκεψεις-σεναρια παρα το άλλο μου πρόβλημα. (αγοραφοβια-κοινων. φοβια) - που το παλευω οσο μπορώ.

έτσι πρέπει να το παλεύουμε, το ίδιο κ με τις σκέψεις.
συνήθως ομως τις σκέψεις μας τις προκαλούν κάποια ερεθίσματα.
πόσο καιρό σου έχουν κολλήσει αυτές οι σκέψεις; για να σε αγχώνουν οι σκέψεις φαντάζομαι ότι θα σε ταλαιπωρούν καιρό..

Quote:

---

Originally posted by mmaria
έτσι πρέπει να το παλεύουμε, το ίδιο κ με τις σκέψεις.
συνήθως ομως τις σκέψεις μας τις προκαλούν κάποια ερεθίσματα.
πόσο καιρό σου έχουν κολλήσει αυτές οι σκέψεις; για να σε αγχώνουν οι σκέψεις φαντάζομαι ότι θα σε ταλαιπωρούν καιρό..

---

πολλες βδομαδες τωρα... :( μηνες με ταλαιπωρουν επι καθημερινης βασεως... :(

τόσο... τόσο μεγάλο διάστημα;
κ ο γιατρός σου Winston_man σου είπε μόνο να τους πας κόντρα;
κ όλο αυτό το άγχος που συσσωρεύεται, δεν πρέπει κάτι να γίνει;

Quote:

---

Originally posted by mmaria
τόσο... τόσο μεγάλο διάστημα;
κ ο γιατρός σου Winston_man σου είπε μόνο να τους πας κόντρα;
κ όλο αυτό το άγχος που συσσωρεύεται, δεν πρέπει κάτι να γίνει;

---

Για να μην τα ριχνω στο γιατρο μου ΧΩΡΙΣ να φταιει, αυτο μου το είπε γιατι μια φορα το συζητησα το θεμα μαζι του και την επόμενη που πήγα του είπα ΨΕΥΔΩΣ οτι σταματησε... Γιατι ντρεπομουν να το συζητησω μαζι του μη με περασει για τρελο... Ειναι κατι που επαναλαμβανω με απασχολει για μηνες αλλα και εδω ειχα δισταγμους να το γράψω - σημερα το πήρα απόφαση γιατι δεν πάει αλλο, κοντευει να ανοίξει το κεφάλι μου.

οχι βρε Winston_man μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου

το έκανα κ εγώ, ανάφερα ορισμένα πιστεύοντας πως θα με βοηθούσε, έφτασα σε σημείο να μην μιλάω, όχι γιατι δεν ειχα κατι να πω, δεν ηθελα να πω για τον ίδιο ακριβως λόγο, μήπως με θεωρήσει τρελή..

τώρα που ξεκίνησα πάλι ψυχοθεραπεία, το σκέφτηκα καλά, θα είμαι απόλυτα ειλικρινής κ απόλυτα δεκτική για να πάρω βοήθεια επιτέλους, διαφορετικά, τσάμπα κουράζουμαι τους εαυτούς μας

η γιατρός μου μου είπε ότι είναι απόλυτα φυσιολογικό να αισθάνομαι έτσι, γιατί υπάρχουν πολλές αιτίες κ βαθιά ριζωμένα συναισθήματα τα προκαλούν όλα αυτά

σκεψου.. με το να μην μιλας ή να μην τα λες όλα στερείς την βοήθεια που θα μπορούσες να πάρεις

ΤΙ ΝΟΗΜΑ ΕΧΕΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ ΣΕ ΨΥΧΟΛΟΓΟ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΥ ΛΕΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ;