Παχυσαρκία και... χιούμορ! (είμαστε ευχάριστοι άνθρωποι τελικώς!)
Καλημέρα σε όλους μας...
Διαβάζοντας τη σειρά από posts στο θέμα ΑΥΤΟ το βρήκα σαν μια καλή αφορμή να παραθέσω τις εξής προσωπικές εμπειρίες...
TartanChris και Katerina23 λέτε και οι δύο ότι είστε η.. ψυχή της παρέας. Σας καταλαβαίνω ΑΠΟΛΥΤΑ.... και έχω τη βάσιμη υποψία ότι και άλλοι από εδώ μέσα είναι επίσης το κέντρο της δικής τους παρέας...
Χιούμορ, ενέργεια, ευφράδεια και τόλμη είναι από αυτά που έχω δει να χαρακτηρίζουν ανθρώπους που αντιμετωπίζουν πρόβλημα βάρους. Και όταν λέω πρόβλημα βάρους αναφέρομαι κυρίως στην κατηγορία των παχύσαρκων και όχι των ανορεξικών.
Έχω καταλήξει λοιπόν στα εξής:
-Αυτοσαρκασμός: πολλές φορές προτιμώ να αυτοσαρκαστώ μέχρι αισχρής αηδίας παρά να ακούσω έστω και το παραμικρό υπονοούμενο... Είναι λες και θέλω να προλάβω ακόμη και τις σκέψεις των άλλων για τα κιλά μου. Αν πω εγώ την "κακία" που ίσως κάποιος να σκεφτόταν και τη διακωμωδήσω κιόλας είναι πολυ πιο ανώδυνο από το να την ακούσω από ξένα χείλη. Αυτοσαρκασμός σε όλο του το μεγαλείο. Το παίζω και καλά άνετη, αλλά αν κάποιοι από εσάς που διαβάζετε ετούτα με νιώθετε, καταλαβαίνετε ότι ΟΧΙ δεν είμαι άνετη και ΟΧΙ δεν έχω συμβιβαστεί με το πώς είμαι, εννοείται θέλω να αλλάξω.
-Χιούμορ: Ααα, αυτό είναι ολόκληρη τέχνη, και παρατηρώ οτι αρκετή παχύσαρκοι που ΔΕΝ είναι σε φάση κατάθλιψης αλλά στα νορμάλ τους, την κατέχουν. Καθόλου περίεργο... Όταν νιώθεις ότι μειονεκτείς σε κάτι, τότε προσπαθείς να το αντισταθμίσεις με κάτι άλλο.
Νιώθουμε ότι για την εμφάνισή μας δεν είμαστε αξιοπρόσεχτοι... κάπως όμως πρέπει να επιβιώσουμε στην αδυσώπυτη κοινωνία, οπότε το χιούμορ είναι δυνατό όπλο. Ξαφνικά γινόμαστε το επίκεντρο της παρέας που λύνεται με τις καλές μας ατάκες, και τα εύστοχα αστεία, και η γλυκιά πρασινομάτα με τη λεπτή μυτούλα και τα όμορφα ποδαράκια επισκιάζεται αμίλιτη. Στόχος επιτεύχθει... επιβιώσαμε για ακόμη μια φορά.
-Ευφράδεια: έχω μία υπέρβαρη φίλη, στην ηλικία μου, γύρω στα 160 κιλά, όλοι κρέμονται από τα χείλη της σε διηγήσεις. Η εξυπνάδα της και ο τρόπος που θα αφηγηθεί κάτι σε τρελαίνουν... Μετά αρχίζουμε τις κλασσικές "πάσες ατακών" (εκείνη και εγώ) οπότε γίνεται το "έλα να δεις".... Και πάλι, ποιοί ειναι στο επίκεντρο? Όχι η όμορφη, αλλά η δυναμική εύστροφη.
Δε θα πω άλλα, νομίζω αρκετοί κατάλαβαν τι εννοώ...
Όλη αυτήη συμπεριφορά προέρχεται από το δικό μας συναίσθημα και φόβο ότι μειονεκτούμε σε συνδυασμό με αυτά που βιώνουμε για τον κοινωνικό ρατσισμό. Βλέπουμε ότι στο δρόμο ο όμορφος κούκλος θα κοιτάξει την όμορφη κούκλα που περνάει... Αλλά στις κοινωνικές μας περιστροφές πρέπει κάπως να γίνουμε αντιληπτοί και εμείς με θετικό τρόπο...
katerina23 είπες ότι τελικώς είσαι αγαπητή, αλλά λείπει το ερωτικό στοιχείο... Χεχε... μοιάζει με το παράπονο της φίλης που ανέφερα πιο πάνω ότι όλοι σε όλη της της ζωή την έβλεπαν σα "μανούλα"... Αγάπη τρομερή από όλους.. αλλά όχι ερωτική.
internet και κοινωνικός ρατσισμός: Ας αναφερθώ τέλος στον διαδικτυακό κόσμο... Δεν είναι λίγες οι φορές που παχύσαρκα άτομα τα ερωτεύονται μέσω chat... Γιατί? Γιατί εκεί μετράει μόνο η προσωπικότητα, η ευφράδεια και ο πλούτος σκέψεων.. και από αυτά, έχουμε μπόλικα... Όταν κάποιος ερωτευτεί τόσο πολύ το μυαλό μας, τα συναισθήματά μας και τον εσωτερικό μας κόσμο, η εμφάνισή μας αποτελεί ένα σήμείο που δεν αποτρέπει... ϊσως μόνο αργότερα να μας παροτρύνει/βοηθήσει να αλλάξουμε, αλλά ήδη έχει ερωτευτεί το μυαλό. Ο κοινωνικός ρατσισμός υφίσταται, (redcircle) έχεις ένα ανάλογο topic... αλλά το μυαλό μας και η διάθεσή μας για ΕΠΙΒΙΩΣΗ μας ωθούν να τον αντιμετωίζουμε και να τον υπερπηδούμε.
