ΘΕΛΩ...

Θέλω να ξυπνήσω ένα πρωί (ας είναι και βράδυ) και να είμαι 50 κιλά πιό αδύνατη. Και μετά σας υπόσχομαι ότι δεν θα ξαναπάρω ούτε γραμμάριο...

ΘΕΛΩ να γραψεις λιγα πραγματα για σενα ,για να καταλαβουμε λιγο πολυ πως εισαι και το προβλημα σου.
ΘΕΛΩ εφοσον το κανεις να σε βοηθησω οπως και πολλοι αλλοι εδω μεσα να βρεις την λυση που σου ταιριαζει και να χασεις τα κιλα που θελεις.
Και σιγουρα ΘΕΛΩ να μην τα ξαναπαρεις ΠΟΤΕ!!!!!!!!1
Τελευταια ΘΕΛΩ να σε καλωσορισω!!!!!!!!!
ΦΙΛΙΑ!!!!!

ΘΕΛΩ να σε καλωσορισω..
και ΘΕΛΩ να σου υπενθυμισω οτι ποτε δεν ειναι αργα για να γινεις αυτο που μπορει να γινοσουν!
φιλια!

Είμαι η ninagast, 26 χρονών, 1,65 ύψος και 107 κιλά, τελευταίο ζύγισμα λίγο πριν το Πάσχα. Από μικρή ήμουν παχουλό παιδάκι. Οι δικοί μου δεν μου έδιναν να τρώω αλλά εγώ όλο πείναγα και τους ζήταγα. Έχω φάει μέχρι και ξερό ψωμί και χόρτα βραστά πικρά για να με κάνουνε να σταματήσω να τρώω. Αλλά εγώ δεν σταμάταγα πουθενά...
Στο γυμνάσιο προς λύκειο είχα ήδη φτάσει 73 κιλά. Και είχα αρχίσει να χάνω και τα πάντα... Φίλους, γιατί ήμουν κλειστός χαρακτήρας με χαμηλή αυτοπεποίθηση και φυσικά για φλερτ ούτε λόγος, αφού κανένας δεν με πλησίαζε!
Στην τελευταία τάξη του λυκείου αποφασίζει η αδελφή μου να με πάει σε διαιτολόγο... Όλα ωραία και καλά, από 89 κιλά φτάνω 73. Εκεί ο οργανισμός μου σταματάει να χάνει... Αποφασίζουμε να κάνω συντήρηση και μετά από κάποιους μήνες να συνεχίσω τη δίαιτα. Στα 73 κιλά κάνω 20 επισκέψεις σε παθητική γυμναστική και φοράω επιτέλους κολλητό παντελόνι και κοντή μπλούζα! Νιώθω πολύ ωραία, όλοι οι δικοί μου με θαυμάζουν αλλά στους άλλους, προφανώς στα αγόρια, περνάω και πάλι απαρατήρητη...
Τα κιλά αρχίζουν και ξαναέρχονται... στα 19 περνάω φοιτήτρια σε άλλη πόλη. Και ενώ όλοι ελπίζουν ότι τώρα που θα είμαι μόνη δε θα μαγειρεύω, δεν θα τρώω πολύ και θα μπω σε μια σειρά με τη σχολή κτλ, εγώ κάθομαι συχνά μέσα στο σπίτι, μόνη, απογοητευμένη, τρώγοντας ότι χαζομάρα μπορείτε να φανταστείτε απλά για να γεμίσει το "κενό" που είχα στην κοιλιά ή στην καρδιά μου!
Στο δεύτερο έτος της σχολής, και ενώ πλησιάζω πάλι τα 90, η αδελφή μου πάλι (να ναι καλά γιατί της χρωστάω πολλά και νιώθω ότι την έχω απογοητεύσει) με πάει σε γνωστό κέντρο αδυνατίσματος. Εκεί που υπόσχονται τα γνωστά, ότι όλη τη δουλειά θα την κάνουν τα μηχανήματα και θα δω Χ απώλεια σε Ψ χρόνο. Πραγματικά τα πρώτα κιλά φύγανε εύκολα και μαζί και οι πόντοι και έτσι φαινόμουν πραγματικά πιο αδύνατη. Και φτάνω πάλι κάπου στα 80 κιλά, όπου πάλι ο οργανισμός μου κολλάει και σταματάει να χάνει. Απογοητεύομαι ξανά, δεν βρίσκω ανταπόκριση από τους υπευθύνους εκεί, αρχίζω να ξανατρώω, αραιώνω τις επισκέψεις, και ξανά από την αρχή τα κιλά ανεβαίνουν... Να φανταστείς ότι έχω ακόμα υπόλοιπο σε επισκέψεις στο ινστιτούτο παρόλο που έχουν περάσει 3-4 χρόνια!
Η συνέχεια είναι κατανοητή... Πλέον 26 χρονών, έχοντας χάσει παρέες, ταξίδια, φλερτ, εξόδους, ντύσιμο κτλ, νιώθω τόσο μόνη και τόσο δυστυχισμένη που δεν έχω το κουράγιο για τίποτα...
ΘΕΛΩ ΟΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ!!!!

Η αληθεια ειναι οτι στην ουσια ποτε δεν ηθελες πραγματικα να προσπαθησεις να τα χασεις αυτα η καποια απο αυτα τα κιλα.
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΤΩΡΑ ,ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΥΤΕ ΜΕ ΕΓΧΕΙΡΗΣΗ.!!!!
Το ξερεις οτι το ξερω γιατι εχουμε ηδη μιλησει.
Ισως πρεπει πρωτα να καταληξεις στο λογο που θελεις να αδυνατισεις.
Και να μαθεις να αντιμετωπιζεις το φαγητο εντελως διαφορετικα απο οτι το αντιμετωπιζεις μεχρι τωρα.
Ειναι απολαυση δεν θα το αρνηθω.Αλλωστε δεν θα ημουν πιστευτη.
Σιγουρα ομως δεν ειναι τοσο σημαντικη η ποσοτητα οσο η ποιοτητα.
Μην το σκας με το παραμικρο.Δεν ειναι λυση αυτη.
Περιμενω νεα σου.
ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!