ΤΙ ΚΑΝΩ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΗ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ

Με λένε Κική, 27 χρονών, 1.64μ και 96 κιλά. Έχω ένα παιδάκι 2 χρονών και πριν μείνω έγκυος ήμουν στα 85 κιλά από 17 χρ. Κατά καιρούς είχα χάσει αρκετό βάρος με διάφορες δίαιτες και γυμναστική το οποίο δεν διατήρησα όμως για πάνω από μερικούς μήνες. Καλύτερα αισθανόμουν στα 70 κιλά (αφρατούλα και γλυκούλα!). Τώρα σκέφτομαι ότι σύντομα θα ξεκινήσουμε με τον άντρα μου για 2ο παιδί και τρέμω το πόσα κιλά μπορεί να φτάσω! Το ξέρω ότι μπροστά σε άλλους φαίνεται μικρό το πρόβλημά μου, όμως αν δεν χάσω τώρα βάρος, αργότερα θα είναι ακόμη πιο δύσκολα, όταν θα έχω σπάσει το φράγμα των 100 και ίσως 110 κιλών.

Να σημειώσω ότι στην πρώτη εγκυμοσύνη πήρα μόνο 8 κιλά και μετά την καισαρική έχασα 14, δυστυχώς όμως τα ξαναπήρα και με το παραπάνω στη λοχεία καθώς είχα κατάθλιψη. Νόμιζα ότι δεν με θέλει κανείς, είχα και υποψίες για τον άντρα μου (που τελικά αποδείκτηκαν γελοίες) και η μόνη μου διέξοδος ήταν οι πικάντικες πίτσες, σουβλάκια κλπ που ανενόχλητα παρέγγελνα καθώς μόνη στο σπίτι με το νεογέννητο όλη μέρα. Να μη σας πω για τα παγωτά! Έτσι πολύ πολύ εύκολα έφτασα τα 93 κιλά, όσο δηλαδή ήμουν τη μέρα πριν γεννήσω, μόνο που τώρα δεν είχα παιδί στην κοιλιά! Με τον καιρό έχω βάλει άλλα 3 κιλάκια.

Πώς θα κόψω όλα αυτά που μου αρέσουν; Πώς θα αλλάξω τρόπο διατροφής και πώς θα ξεκολλήσω το μυαλό μου από την ώρα του special snack ή φαγητού; Πρέπει να χάσω κιλά όμως νιώθω αδύναμη να το κάνω. Σημειώνω ότι αφού φάω μόνη μου ότι πικάντικο και πεντανόστιμο βρω ή φτιάξω, όταν έρθει ο άντρας μου τρώω και απ' το κανονικό φαγητό της ημέρας για να μην καρφωθώ ότι έχω φάει. Και μετά πώς να μην διπλοπαχύνω...

Είμαι βουλιμική! μόνο που δεν προκαλώ εμετό. Νιώθω ενοχές όταν είναι αργά...



ΦΡΕΝΟ ΣΤΗΝ ΑΝΕΞΕΛΕΓΚΤΗ ΚΑΤΑΠΟΣΗ ΛΑΧΤΑΡΙΣΤΩΝ ΠΑΧΥΝΤΙΚΩΝ ΦΑΓΗΤΩΝ & ΣΝΑΚ

Καλως ηρθες boxofkiki!!!!!
Καλα αυτο το πραγμα που σε πιανει μετα την γεννα.......!!!!!!!!!
Τι μου θυμιζεις να ξερες !!!!!!!
Σε καταλαβαινω και εγω και ολες οι μαμαδες εδω.
Αυτο που θα σου πω εγω ειναι το εξης:επειδη ειμαι και εγω μια τετοια μαμα ,και επειδη τα 155 κιλα που ημουν δεν ειναι καθολου μακρια για κανεναν ειτε ειναι 15 κιλα παραπανω ειτε 35 πρεπει να παρεις μια βαθια ανασα και με την δυναμη του φεγγαριου να παρεις την αποφαση και να ξεκινησεις με μας παρεα και βοηθεια.
Στο λεω γιατι ο στοχος ιερος ,και συμπτωματικα ειναι και δικος μου στοχος .Ενα δευτερο παιδι και συμπληρωνω εγω γιατι οχι καλα να ειμαστε πρωτα ο θεος και τριτο!!!!!
Γι'αυτο ελα μαζι μας και οποτε αισθανεσαι καπως να εισαι σε συνεχη επαφη και θα δινουμε ο ενας στον αλλο δυναμη και κουραγιο για να τα καταφερουμε!!!
ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ!!!!!!!!(αναφερομαι στην αυξηση πλυθησμου δεν ξερω εαν με καταλαβες????).
Περιμενω νεα!!
ΦΙΛΙΑ!!!!!!!!!1

Boxofkiki,καλώς ήρθες και από 'μένα!Οι περισσότερες μαμάδες τα ίδια περνάμε και κάπως έτσι πήραμε και τα κιλά: από την "απραξία"!Εγώ σταμάτησα να εργάζομαι για λίγα χρόνια όσο ήταν τα παιδιά μου μωρά και με έναν σύζυγο φοβερά πολυάσχολο κι έκανα "κολλητάρι" μου , το ψυγείο.Έτσι συνέχισα απτόητη ,σκεφτόμενη ότι μόλις αρχίσω να δουλεύω τα κιλά θα φύγουν όμως αυτά από 5,έγιναν 10 ,- 20,-30...εγώ άρχισα και πάλι να δουλεύω όμως τα κιλά εκεί....DEXA,όσο για το χρέος μου στην πατρίδα εγώ έκλεισα σαν μάνα.......σειρά σας κορίτσια.ΦΙΛΑΚΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!!!!!!!!!

Σας ευχαριστώ πολύ κορίτσια για το καλοσώρισμα! Εσείς πόσα παιδιά έχετε; Κι εγώ δουλεύω, σε λογιστήριο, όλη μέρα σε μια καρέκλα! Έχω αρχίσει τώρα να παίρνω ένα τοστάκι μαζί (τυρί-γαλοπούλα) και πίνω 2 καπουτσίνο χωρίς ζάχαρη μέχρι τις 4.30' που πάω σπίτι. Τόσο καιρό έπαιρνα ζαμπονοτυρόπιτες και ότι άλλο λιπαρό έχει ο φούρνος κάτω απ' την εταιρεία και έβαζα άπειρες θερμίδες! Επίσης πολλές φορές εκτός από τη ζαμπ/τα ή την κοτόπιτα, έπαιρνα και μια πίτσα ή ένα κρουασάν πραλίνα το οποίο έτρωγα ώσπου να ανέβω στην εταιρεία προκειμένου να μην καρφωθώ στους συναδέλφους ότι τρώω διπλά! Λες και δεν με βλέπουν πώς έχω γίνει!! Τέλοσπάντων...

Εγω ενα κοριτσακι 3,5 ετων.
Καλα να ειμαστε οταν χασω ικανοποιητικα θα ηθελα και αλλο παιδακι.
ΦΙΛΙΑ!!!!1

καλως μας ηρθες κικη...ολα καλα θα πανε...πιστεψε σε σενα!:)

Καλωσήρθες Boxofkiki και από μένα,
εγώ έχω δύο παιδιά 2 & 4 ετών, στην πρώτη εγκυμοσύνη από 64 που έμεινα έγκυος γύρισα σπίτι από το νοσοκομείο 78, μετά πήραμε γλυκά από το ΚΑΡΑΒΑΝ για να κερνάμε για το πρώτο μας παιδί......ε, μέσα σε δύο βράδια έτρωγα όλο το κουτί, και επειδή δεν ήξερα τι να πω στον άντρα μου, πήγαινα και αγόραζα κρυφά νέο κουτί με γλυκά, και ξανά από την αρχή, πήρα σε 1,5 μήνα 10 κιλά, τώρα είμαι 89...
Δεν είσαι μόνη, όλες τα έχουμε κάνει, αναρωτιέμαι αν αυτός ο τρόπος συμπεριφοράς μπορεί να αλλάξει κάποτε!!!!!!
Καλά ξεκίνησες με το τοστάκι, καλή συνέχεια....

Τωρα τελευταια για να μην το σκεφτομαι το μαμ.....επρεπε να βρω κατι να ασχολουμαι εγω και τα χερια μου.
Ετσι οποτε ειμαι μονη στο σπιτι πιανομαι με δουλειες εστω και χαζες.τακτοποιω συρταρια,καλαθακια με συμπραγκαλα,χαρτια η μπαινω στο κομπιουτερ και ο θεος βοηθος!!!
Στα πολυ δυσκολα αρπαζω το παιδι μου τα κλειδια του αυτοκινητου και παιρνω αμπαριζα τις φιλεναδες η θειες για να μην βαλω τιποτα στο στομα μου.
Αλλοτε τα καταφερνω αλλοτε οχι.Το παλευω!!
ΦΙΛΙΑ!!!1

dexaki μια χαρα τα πας...ολο και πεφτεις...φτου-φτου!!!...φιλια!καλη συνεχεια!

ντεξα τα πας ΜΙΑ ΧΑΡΑ!!
καλο κουραγιο και για την συνεχεια!
καλο ειναι που δραστηριοποιεισαι περισσοτερο σε διαφορες ασχολιες, αλλα γιατι το συνδεεις αυτο με το φαγητο? δεν σου περιοριζει την ορεξη οσο χρειαζεσαι ο δακτυλιος και το σκεφτεσαι? μηπως πρεπειν να ρυθμιστει καπως αλλιως και να μη πεινας?

Οχι δεν ειναι η πεινα.
Δεν υφισταται πεινα.Ειναι το μυαλο μου ,που πολλες φορες τρεχει στο φαγητο οταν τραβαω καποιο ζορι ,οπως λεει και ο ρουβας.
Αλλωστε πρεπει να σου πω οτι αυριο 15/06/2007 θα κανω το πρωτο σφυξιμο.
Καλη μου εαν τρωγαμε μονο οταν πεινουσαμε ισως δεν θα ειμασταν εδω να μιλαμε για τα κιλα μας ,αλλα για πολλα και αλλα.
Ευχαριστω για τα καλα σου λογια.
Φιλια!!!!!

ΜΑΡΙΝΑΚΙ,ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ1ο ΣΦΗΞΙΜΟ!!!!!!!!!!!!!!ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΤΑ ΚΙΛΑ ΘΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΝΕ....(ΞΟΥΤ ΠΑΛΙΟΚΙΛΑ!!)ΟΛΑ ΝΑ ΠΑΝΕ ΚΑΛΑ ΣΗΜΕΡΑ .ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΝΕΑ ΣΟΥ.ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΝΕΤΟΥΛΑ!!!!!!!!

Κορίτσια καλησπέρα,
πήγαμε σήμερα με το Μαρινάκι στον γιατρό. Ήμασταν όλη μέρα μαζί(όχι με τον γιατρό, με την Μαρίνα). Φοβερή κοπέλα και απο κοντά, όπως φυσικά το περίμενα. Δε σταματήσαμε να μιλάμε για τα πάντα που μας απασχολούν! Μόνο όταν ήμασταν μέσα στο ιατρείο του γιατρού σταματήσαμε όπου μίλαγε εκείνος(είναι και πολυλογάς). Μας τα είπε όμως αναλυτικότατα. Ε Μαρινάκι?? δε μας κάλυψε?? Μας φούσκωσε μόνο 2,5 cc και φύγαμε. Πήγαμε βόλτα στα μαγαζιά, κάναμε τα ψώνια μας και μετά το απόγευμα εγώ πήρα το δρόμο της επιστροφής. Εντύπωση μου κάνει όμως πώς και δεν έχει μπεί ακόμα στο forum η Μαρίνα. Είχε πεί πως θα έμπαινε. Φαίνεται θα έμεινε ακόμα Θεσ/νίκη να ξεσηκώνει τα μαγαζιά μιάς και εγώ την άφησα σε ένα απο αυτά.

Μια χαρά λοιπόν είμαστε όλες.
Σας φιλώ έως την επόμενη συνάντηση!!
Ανέτα

ε;

Ό,τι να ναι...

Quote:

---

Originally posted by Anetoula
Κορίτσια καλησπέρα,
πήγαμε σήμερα με το Μαρινάκι στον γιατρό. Ήμασταν όλη μέρα μαζί(όχι με τον γιατρό, με την Μαρίνα). Φοβερή κοπέλα και απο κοντά, όπως φυσικά το περίμενα. Δε σταματήσαμε να μιλάμε για τα πάντα που μας απασχολούν! Μόνο όταν ήμασταν μέσα στο ιατρείο του γιατρού σταματήσαμε όπου μίλαγε εκείνος(είναι και πολυλογάς). Μας τα είπε όμως αναλυτικότατα. Ε Μαρινάκι?? δε μας κάλυψε?? Μας φούσκωσε μόνο 2,5 cc και φύγαμε. Πήγαμε βόλτα στα μαγαζιά, κάναμε τα ψώνια μας και μετά το απόγευμα εγώ πήρα το δρόμο της επιστροφής. Εντύπωση μου κάνει όμως πώς και δεν έχει μπεί ακόμα στο forum η Μαρίνα. Είχε πεί πως θα έμπαινε. Φαίνεται θα έμεινε ακόμα Θεσ/νίκη να ξεσηκώνει τα μαγαζιά μιάς και εγώ την άφησα σε ένα απο αυτά.

Μια χαρά λοιπόν είμαστε όλες.
Σας φιλώ έως την επόμενη συνάντηση!!
Ανέτα

---

και για να συνεχισω τα "ασχετα" και να σταυροκοπιεται ο Κλεανθης :):)):):):):):

ΜΠΡΑΒΟ ΚΟΡΙΤΣΙΑ!
οι πολυλογαδες γιατροι ειναι πολυ προτιμοτεροι απο αυτους που βαριουνται να μιλανε η απαξιωνουν τις αποριες του ασθενη τους και σαφηνουν στην αγνοια και στην αγωνια σου...
αλλωστε δεν ειναι και ολοι στην καλυτερη δυνατη κατασταση απο αποψη γνωσεων και ικανοτητων και νοιωθει κανεις πολυ καλυτερα οταν μιλαει λεπτομερως μαζι τους μεχρι να νοιωσει ασφαλης..

να πω εδω με αφορμη την συναντηση της ανετουλας και της μαρινας κατι που εχω σκεφτει πολλες φορες τον τελευταιο καιρο.

ΧΑΙΡΟΜΑΙ ΠΟΛΥ! που μπαινουν συνεχως νεα μελη, ενεργα και δυναμικα, με διαθεση για μοιρασμα και προσφορα και με την συμμετοχη τους στηριζουν ολους... αυτους που ενδιαφερονται αλλα δεν νοιωθουν τοσο μεγαλη ορεξη να γραφουν συχνα, νεους που δεν εχουν προσανατολιστει ακομα, παλιους που τα εχουν πει ολα σχεδον (σαν την αφεντια μου)και δεν γραφουν τα απιστευτα κατεβατα πλεον αλλα παρακολουθουν παντα και παιρνουν δυναμη,αλλους που εχουν κουραστει ειτε απο τις προσπαθειες τους ειτε απο την φαση ζωης που βρισκονται τωρα (ανηκω ΚΑΙ σε αυτους και γνωριζω και αλλους που ανηκουν και δεν εχουν αυτη τη στιγμη το κουραγιο ουτε καν να το πουν...)βλεπουν ομως στο φορουμ μια κοινοτητα που ηταν αφορμη για προβληματισμο, επικοινωνια, μοιρασμα , ηταν και ειναι στηριξη, ενα μικρο φως που μας συνδεει με αυτα που θελουμε να πετυχουμε μεσα στα σκοταδια που κολυμπαμε...

ολους αυτους τους/μας στηριζετε εσεις με την συμμετοχη και τον ενθουσιασμο σας και πανω απ ολα με την διαθεση σας για ανθρωπιστικη προσφορα προς τους αλλους.
ειστε αρκετοι,και δε θυμαμαι ολα τα ονοματα, ειναι η ντεξα και η ανετουλα και αρκετα ακομα ατομα απο το φορουμ της παχυσαρκιας, ειναι ενα μεγαλο γκρουπ απο το φορουμ της βουλιμιας που τελευταιως εχει γινει πολυ δυναμικο και δινει μεγαλη στηριξη στα ατομα με το προβλημα αυτο, ειναι και διαφοροι παλιουρες που μπαινοβγαινουν και παντα ασχολουνται με το φορουμ και την συζητηση εδω....

ειστε ολοι υπεροχοι!