Κατάθεση ψυχής..

Δεν είμαι καιρό μέλος του forum, αλλά έχω διαβάσει εδώ μέσα σκέψεις και εξομολογήσεις σας, μέσα στις οποίες έχω αναγνωρίσει πολλές φορές τον εαυτό μου και έχω ταυτιστεί με καταστάσεις που περιγράφετε κατά διαστήματα? Εδώ μέσα παρόλο που δεν γνωρίζω κανέναν σας προσωπικά βρήκα μια παρέα, μια δεύτερη οικογένεια που νιώθω ότι θα με καταλάβει περισσότερο ίσως και από τους δικούς μου ανθρώπους, επειδή ζείτε και αντιμετωπίζετε τις ίδιες προκλήσεις στη ζωή σας με εμένα.

Θα μοιραστώ λοιπόν μαζί σας κάποιες σκέψεις μου ακριβώς όπως τις έγραψα λίγο πριν στο ημερολόγιό μου. Ελπίζοντας ότι διαβάζοντάς το, κάποιοι από σας θα πάρουν έστω και λίγη δύναμη για να αντιμετωπίσουν τον δικό τους Γολγοθά ή έστω θα νιώσουν λίγο λιγότερο μόνοι σε αυτή τη ζωή.

Πάντα ξεκινώντας να γράψω τις σκέψεις μου στο ημερολόγιό μου διάβαζα τις προηγούμενες σελίδες για να θυμηθώ πώς ένιωθα τότε? Αυτή τη φορά δεν το έκανα γιατί θέλω και έχω αποφασίσει να αφήσω πίσω το παρελθόν και την παλιά Μάγδα και να κάνω μια καινούρια αρχή. Έχω αλλάξει πολύ τον τρόπο που σκέφτομαι τους τελευταίους μήνες και εδώ και 2 εβδομάδες προσπαθώ να αλλάξω και τον τρόπο που συμπεριφέρομαι.

Έχω αρχίσει διατροφή για να αδυνατίσω, αλλά αυτή τη φορά το κάνω για μένα. Όχι επειδή μου το ζητάει ο άντρας μου. Δεν με νοιάζει το πώς θα επηρεάσει αυτό τον άντρα μου ή τη σχέση μας. Το κάνω για να αισθάνομαι καλύτερα εγώ με τη Μάγδα. Τα 2 κιλά που έχασα είναι μια μικρή αρχή και ξέρω ότι έχω δουλειά μπροστά μου, αλλά αυτή τη φορά αποφάσισα να το κάνω σωστά, έστω κι αν χρειαστεί παραπάνω χρόνο.

Οι άλλες αλλαγές έχουν να κάνουν με τον τρόπο που σκέφτομαι. Έχω πάψει να νιώθω ενοχές και υπεύθυνη για οτιδήποτε πάει στραβά στη σχέση μου με τον άντρα μου. Συνειδητοποίησα ότι πάντα έβαζα τον εαυτό μου να απολογείται και αυτόματα έδινα στον άντρα μου το ρόλο του κριτή. Έπαψα να προσπαθώ να φανταστώ τι θα ήθελε ο άντρας μου να είμαι και έψαξα και βρήκα ποια είναι η Μάγδα. Τώρα ξέρω ποια είμαι και τι θέλω. Και έτσι θα ξέρει και ο άντρας μου ποια έχει δίπλα του. ʼλλωστε κάτι που μου έλεγε πάντα ο άντρας μου είναι ότι θέλει να παίρνω πρωτοβουλίες και να μην είμαι ακόλουθος του. Να που γίνεται λοιπόν κι αυτό που θέλει εκείνος. Μόνο που γίνεται με τον δικό μου τρόπο αυτή τη φορά και γι? αυτό το λόγο θα κρατήσει . Έχω αποδεχτεί τον τρόπο ζωής μας, την έγγαμη ζωή, την έλλειψη προσωπικού χρόνου και το ότι πρώτα απ' όλα είμαι μάνα των δύο υπέροχων παιδιών μας. Και είμαι ευτυχισμένη. Ο άντρας μου από την άλλη, περνάει πολύ άσχημη φάση, άλλα πιστεύω ότι τώρα που εγώ ξέρω που πατάω και έχω πάρει τα ινία της ζωής μου, θα μπορέσει κι εκείνος να δει που βρίσκεται, να αποδεχτεί το πόσο έχει αλλάξει η ζωή μας με τον γάμο και τα παιδιά και να καταλάβει πόσο ευτυχισμένος μπορεί να είναι μαζί μας, αρκεί να το αποφασίσει ο ίδιος.

Τώρα καταλαβαίνω πόσο παράλογη ήμουν όταν ζητούσα από τον άντρα μου να με αγαπάει για αυτό που είμαι, ενώ στην ουσία δεν ήξερα ούτε κι εγώ ποια ακριβώς είμαι. Δεν ξέρω πότε ακριβώς έχασα τον εαυτό μου.. ούτε μπορώ να καταλάβω και πώς ακριβώς έγινε αυτό.. Σημασία όμως έχει ότι τώρα πια τον ξαναβρήκα!!!

Παρόλο που τα πράγματα φαίνεται να είναι στη χειρότερη φάση, εγώ είμαι πιο αισιόδοξη από ποτέ! Γιατί ξέρω ότι αυτή τη φορά έχει αλλάξει κάτι ουσιαστικά! Και αυτό το κάτι είμαι εγώ!


Από καρδιάς... Μάγδα


Y.Γ. Δεν ξέρω μήπως είναι Topic που έπρεπε να ανεβάσω στο "Ψυχολογία για όλους"... αλλά αν πιστεύετε ότι πρέπει να μεταφερθεί μπορούμε να το ζητήσουμε..

ΜΑΓΔΑ,ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΥΜΕ ΤΗΝ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΘΟΥΜΕ!!!!!!ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΛΕΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑΝ ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΙΣ ΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ ΠΡΙΝ 3 ΧΡΟΝΙΑ!!!!!!!ΕΝΩ ΟΛΑ ΤΟΤΕ ΗΤΑΝ ΜΑΥΡΑ ΚΙ ΑΡΑΧΝΑ ,ΕΓΩ ΚΑΤΑΦΕΡΑ (ΠΟΛΥ ΔΥΣΚΟΛΑ ΒΕΒΑΙΑ),ΝΑ ΒΡΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ ,ΝΑ ΞΕΘΑΨΩ ΤΗΝ ΣΟΦΙΑ,ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΛΕΣ ΚΙ ΕΣΥ ΕΙΧΑ ΚΑΝΤΑΝΤΗΣΕΙ Η ΑΚΟΛΟΥΘΟΣ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΕ ΚΙ ΕΓΩ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΑ ΚΙ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΑΒΟΥΛΗ ΑΠΟ ΠΑΝΩ!!!!!!!ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΑΔΙΚΟ ΑΥΤΟΣ ,ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΦΤΑΙΓΕ,ΑΛΛΙΩΣ ΗΜΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑΞΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ.......ΙΣΩΣ ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΤΟΜΗ ΑΛΛΑΓΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΩΝ ΝΑ ΜΕ ΑΛΛΑΞΕ....ΙΣΩΣ ΑΡΝΙΟΥΜΟΥΝ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΩ.....
ΟΜΩΣ ΗΡΘΕ Η ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΤΟ ...ΜΠΑΜ!!!!!ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΙΣΤΕΨΕ ΜΕ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΤΡΑΣ ΜΟΥ ΗΘΕΛΕ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΙ ΟΧΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ ΜΙΑ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΜΗΤΕΡΑ!!
ΕΥΧΟΜΑΙ ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΒΡΗΚΕΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΜΗΝ ΤΡΟΜΑΖΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΑ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ,ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΛΛΙΤΕΡΑ ΓΙΑΤΙ.......ΡΟΔΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΓΥΡΙΖΕΙ!!!!!ΦΙΛΑΚΙΑ!!!

μαγδα μου ποτε δεν ειναι αργα για αλλαγες...ή εστω για αναθεωρησεις στην ζωη..ειναι μια και πολυτιμη η ζωη μας..οποια στιγμη και να το αποφασισουμε θεωρειται εγκυρη...ο καθενας ειναι κυριος του εαυτου του..κανεναν και για κανεναν λογο δεν πρεπει να βαζουμε πανω απο το κεφαλι μας και να του παραχωρουμε και το δικαιωμα να αποφασιζει για εμας..τα παιδακια σου θα θελουν μια δυναμικη μητερα που θα μπορει να στηριζεται στα δικα της ποδια αξιοπρεπως!
ετσι ηθελα και εγω την μαμα μου..και το καθε παιδι, πιστεψε με!
κανεις δεν πρεπει να αφηνεται να γινει ερμαιο..μας εκτιμανε περισσοτερο οταν ξερουμε ποιες ειμαστε,που βαδιζουμε τι ζηταμε!..
εφοσον ξερουμε εμεις τον εαυτο μας και τον σεβομαστε, μας σεβονται και οι αλλοι!
ποτε μην κανετε την ακρη εσας για να ικανοποιησετε την κριση καποιου αλλου,,,
οσο σκληρο και αν ακουγεται μονοι μας ηρθαμε στην ζωη, μονοι μας και θα φυγουμε απο αυτην!

Έχετε απόλυτο δίκιο σε όσα γράφετε... Το κακό είναι ότι μου πήρε πολύ χρόνο για να συνειδητοποιήσω το τι ακριβώς συμβαίνει. Είμαστε σχεδόν από παιδιά μαζί με τον άντρα μου και αγαπιόμαστε πραγματικά. Αλλά μεγαλώνοντας μαζί ουσιαστικά χτίσαμε μαζί τους χαρακτήρες μας.. δεν ήμασταν κατασταλαγμένοι και έτσι μάθαμε να επηρεάζει ο ένας τον άλλον. Μόνο που εγώ άφησα τον εαυτό μου να επηρεάζεται περισσότερο από τον άντρα μου παρά από το τι θέλω η ίδια.

Πάντα ένιωθα ότι είχαμε την τέλεια σχέση.. ίσως γιατί όσα συνέβαιναν ήταν ασήμαντα και μικρά μπροστά στα συναισθήματα που είχαμε ο ένας για τον άλλον.. Και όταν νομίζεις ότι κάτι είναι τέλειο πιστεύεις ότι είναι και άφθαρτο... Αυτό είναι το μεγαλύτερο μου λάθος.. πίστευα ότι δεν χρειάζεται προσπάθεια για να διατηρηθεί.. Ο χρόνος όμως έφερε την φθορά και μέχρι να γίνει το γερό μπαμ εγώ ζούσα στην κοσμάρα μου... Δεν πειράζει όμως γιατί συνειδητοποίησα τι συνέβαινε και άλλαξα πριν να είναι πολύ αργά.

Παιδιά ένα πράγμα θα σας πω από τη δική μου εμπειρία.. Όσο τέλεια κι αν είναι μια σχέση χρειάζεται πολύ δουλειά για να προστατευτεί από την ρουτίνα και την φθορά που φέρνει ο χρόνος και η καθημερινή τριβή. Και πολλές φορές δεν αρκεί μόνο η αγάπη. Εγώ νιώθω ότι τη σχέση μου με τον άντρα μου θα τη σώσει η επικοινωνία και η ειλικρίνεια που έχουμε μεταξύ μας. Μη φοβάστε να μιλάτε και να λέτε αυτά που αισθάνεστε και ζητήστε το ίδιο και από τον σύντροφό σας. Αν δεν βγαίνουν στην επιφάνεια τα προβλήματα (μικρά ή μεγάλα) να συζητηθούν, συσσωρεύονται και στο τέλος είναι πολύ δύσκολο να μαζευτούν τα κομμάτια και να ξαναστηθεί η σχέση από την αρχή.. Γιατί σε έναν γάμο κάθε ζευγάρι οφείλει να έχει μια υγιή και δυνατή σχέση πρώτα απ? όλα για τα παιδιά του!!

Φιλιά!!