δεν ξερω τι να κανω....

Γεια σε όλους,έχω ξαναγράψει στο forum αλλά εχω να γράψω ένα χρόνο.Χάθηκα λόγο αρκετών προβλημάτων.δικών μου και μη.Τα περισσότερα η μάλλον τα συμαντικότερα προβλήματα ξεπεράστηκαν(αρρώστια πολύ αγαπημένου προσώπου,ευτυχως όλα καλά),τα υπερφάγικα μου επεισόδια είχαν μειωθεί κ δεν με απασχολούσαν τόσο το τελευταίο 5μήνο είχα 3 το μήνα περρίπου κ την τελευταία φορά που ζυγίστικα ήμουν 46κιλά(υψος 1.63) χωρίς δίαιτα κ με αρκετό φαγητό γύρω στις 1800 θερμίδες έπερνα κ με μισή ώρα γυμναστική(οχι καθε μέρα)δεν είχα δλδ ανορεξία η κάτι τέτοιο απλά είχα μειώση τα υπερφαγικά δεν ξέρω πως τα είχα καταφέρει απλα δεν με απασχολούσε σε τραγικό βαθμό το πόσα κιλά είμαι.τώρα πάλι πίσω. Σχέδον καθε 3 μέρες εδώ κ 2 βδομάδες υπερφαγικο χωρις εμμετούς,καθαρτικά ή γυμναστική πραγματικά τα έχω βαρεθεί όλα αυτά για αυτό δεν τα κάνω.Δεν ξέρω μάλλον φταίει η μαμά μου με είδε οτι αδυνάτησα με έβαλε να ζυγιστώ κ φρίκαρε μου είπε οτι πρέπει να πάρω ότι κ να γίνει 2 κιλά κ για αυτό γέμισε το σπίτι γλυκά εγώ γενικα δεν τρελαινομαι για γλυκά αλλά δοκίμασα ένα κ φαντάζεστε μετά τα συναισθήματα ήθελα να τα φάω όλα απλά επειδή δοκίμασα ένα που δεν το χρειαζόμουν κ τελικά προτιμούσα να φάω κάτι άλλο αλλά αφού το εφαγά ας το κάνω καλά..μόνο καλά δεν το έκανα αλλά τελοσπάντων...θέλω να σταματίσω...αλλά σήμερα πρωί πρωι ξυπνησα κ αρχισά να καταναλώνω μηχανικά.δεν αντέχω...διαβάζω εδω οτι πολύ απο εσάς μετά απο βουλιμικό δεν πάτε βόλτες, αναβαλετε πράγματα κλπΕγω πάλι αναβάλω μόνο βόλτες την ίδια μέρα με το βουλιμικό κ οχι κ πάντα αλλά εξετάσεις σχολής κ τέτοια παρόλο που δεν θέλω να πάω,ούτε λόγος να τα χάσω...κάτι μου λέει πήγαινε μην καταστρέφεσαι αλλά αυτή η εσωτερική φωνή δεν μιλάει όταν τρώω...Δεν ξέρω,ξέρω πάντως ότι τώρα έχω γεμίσει τύψεις κ πονάει η κοιλίτσα μου κ έχω κ ένα αίσθημα αηδίας κ μου χάλασε η μέρα για άλλη μια φορά γιατι;;;;τι εχώ κανει σε αυτή την ζωή κ υποφέρω;;;

Σοφάκι, αυτό το συναίσθημα που περιγράφεις το έχω νιώσει άπειρες φορές... Αυτή τη στιγμή θα μπορούσα να πω άπειρα πράγματα να σε εμψυχώσω, αλλά δεν έχω το κουράγιο, γιατί είμαι στην ίδια φάση με σένα. Ελπίζω τουλάχιστον αυτό να σε παρηγορεί: ότι δεν είσαι μόνη...

λαιμαργία ,απογοήτευση, ανικανοποίητο συναίσθημα ,μοναξία: συναισθήματα πριν το επεισόδιο
λύπη,πόνος,απογοήτευση,τύψ� �ις,μοναξία:συναισθήματα μετά το επεισόδιο
όχι απλα δεν φεύγουν τα προηγούμενα αλλά προστίθονται χειρότερα....θα τρελαθώ...δεν έχω άλλο υπομονή μου τελείωσε πρέπει να κάνω κάτι δραστικό μου έρχεται να πάρω την βαλιτσούλα μου κ να φύγω κλαίγοντας!!!!!!!!!δεν αντέχω!!!!!δεν μπορω!!!!!!δεν υπάρχει λύση...δεν έχουν όλα τα προβλήματα λύση τελικά αυτό αρχίζω να το πιστεύω....δεν ελέγχω το μυαλό μου,την ψυχή μου ,την καρδιά μου αυτά με ελέγχουν,δεν ζω την ζωη μου απλά πρασπαθω να μπω είτε μεσα είτε να βγώ έξω απο καταστάσεις της ζωής μου.Είμαι θεατής που θέλει να πάρει μέρος στην παράσταση κ να κάνει το κομμάτι του αλλά δεν μπορέι...

sofia ki.................. να φυγεις .............με μια βαλιτσα στο χερι ..........χωρις προορισμο...........χωρις να σκεφτεσαι τιποτα!
εσυ και μονο εσυ ............μονη ελευθερη απο ολα!
σωστα?
Ξερεις πως σε νοιωθω ...................ειμαι παντρεμενη , εχω παιδια .....μια πολυ καλη οικογενεια (με ενα συζυγο με αμεριστη κατανοηση ..εχει σημασια που τολεω )....δεν εχω οικονομικη ανεξαρτησια ...............αλλα ωρες ωρες ενοιωθα οτι πνιγομουν ............ηθελα να παρωτο αυτοκινητο και να φθασω στην αλλη ακρη της Ελλαδος..........ετσι χωρις προορισμο , χωρις να σκεφτομαι τιποτα ..........μια ανεξηγητη ταση φυγης!
αλλα ...........ειναι αυτη η λυση ?
απο οτι θελω να ξεφυγω ? αποτον ιδιο μου τον εαυτο ?
τι με βασανιζει κατα βαθος ? κατι μου λειπει?
ή κατι με αγχωνει...........................αρα αυτο πρεπει να πολεμησω αυτο που με σφιγγει σαν θηλια και με αγχωνει............
Δεν θα σου πω ψεμματα εφτασα καποια στιγμη στα ορια .............αποδιαφορες μικρες καταστασεις που για μενα επαιξαν καθοριστικη σημασια ................και με εφεραν σε ενα τελμα ............απλα υπηρχα αμετοχη απο τα παντα!!!!!!!!
το μονο που εκανα καθε βραδυ σαν υπνωτισμενη γυρω στις 3 το πρωι να σηκωνομαι να τρωω............και μετα να ξανακλεινομαι στο δωματιο και αρνουμαι τα παντα!!!!!!!δεν εβγαινα αποτο σπιτι μονο ετρωγα
smoke08 ,sofia ,κοριτσια δυστυχως ο καθε ανθρωπος εχει διαφορετικες αντοχες..................αλλα ............μηπως καμμια φορα πρεπει να επιστρατευσουμε οσο κουργιο εχουμε και να μιλησουμε με καποιο ειδικο...............αν σας πονουσε ενα δοντι θα το αντιμετωπιζατε μονες σας ή θα πηγαινατε στον οδοντιατρο?
Ξαναλεω για πολλοστη φορα οτι δε ειμαι ειδικη, αλλα μια κουβεντα με ενα ψυχιατρο δεν βλαπτει........ουτε μας καθιστα αυτοματα τρελλους!
Αλλα για να υπαρχουν σαν ειδικοτητα στην ιατρικη μηπως τελικα δεν ειναι τυχαιο?
προσωπικα ............σας λεω οτι εχω κανει στροφη 150 μοιρων ............χωρις να χρειαστει να παρω μια χουφτα χαπια και να ειμαι φυτο ! αντιθετα ζωντανεψα και ξαναχαιρομαι τη ζωη!και το κυριοτερο μελημα του γιατρου μου ειναι να συνεχισω μειωνωντας σταδιακα την αγωγη και ανπτυσωντας τις δικες μου δυναμεις! δεν με θελει εξαρτημενη απο ενα χαπι!
μια φιλη καποτε που το συζητησα μου ειπε ..........αν ησουν διαβητικη τι θα εκανες ? θα επαιρνα απαριτητα την αγωγη που επρεπε ωστε να χαιρομαι τη ζωη !.................γιατι λοιπον οταν η ψυχη μας νοσει ...........δεν ζητααμε βοηθεια ?
Μπορει καποιοι να πιστευουν οτι ειμαι λαθος .............αλλα ειναι προτιμοτερο αυτο το μαρτυριο?
γιατι για οποιον δεν το εχει περασει πιστεψε με ειναι μαρτυριο!!!!!!!!!!!!!

sofia δεν ξέρω αν το κατάλαβες, αλλά η λύση σού δόθηκε ήδη. Να μην ασχολείσαι με τον εαυτό σου. Όταν η προσοχή σου ήταν στραμμένη στο δικό σου άνθρωπο, σταμάτησαν ως δια μαγείας όλα τα επεισόδια. ʼρα... όσο το σκέφτεσαι τόσο σε τρώει! Θα μου πεις, άμα μπορούσες να μην το σκέφτεσαι δε θα ζητούσες βοήθεια... Βρες πράγματα που σου αρέσουν να κάνεις και βάλε σκοπό να γίνεις καλή σε αυτό. Δηλαδή, να φύγει η σκέψη σου από το βάρος σου και να επικεντρωθείς αλλού.

Επίσης, θα σου πρότεινα να μαλώσεις τη μαμά σου. Όταν κάποιος πρέπει να πάρει κιλά (είτε είναι ιδέα της είτε είναι αλήθεια) δεν είναι σωστό να τα παίρνει με γλυκά και χαζές θερμίδες. Αν θέλει πραγματικά να σε βοηθήσει, ας πάει να σου πάρει τα φρούτα που σου αρέσουν, παξιμαδάκια, να σου φτιάξει ένα καλό και υγιεινό φαγητό. Αλήθεια, γνωρίζει τι αντιμετωπίζεις; Ξέρει πόσο κακό σου κάνει κάτι τέτοιο ή την έχεις αφήσει στα μαύρα σκοτάδια; Πάρε όλα αυτά τα μπιχλιμπίδια που σου έφερε και πέτα τα στα σκουπίδια. Στον κάδο του δήμου, όχι στο σπίτι. Για να μη σου μυρίζουν, να μην τα βλέπεις καν. Για να σταματήσεις να τα σκέφτεσαι.

Λες ότι παρόλο που έχεις τα γνωστά συναισθήματα "δε θέλω να βγω από το σπίτι" κλπ δεν θα θυσιάσεις τη ζωή σου και τη σχολή σου εξαιτίας τους. ʼρα, έστω και λίγο, το ελέγχεις το θέμα. Για σκέψου το λίγο... Μήπως στο επόμενο επεισόδιο να σκεφτείς ότι θέλεις να πηγαίνεις τις βόλτες σου χωρίς να έχεις τύψεις; Μήπως από εκεί να αντλήσεις δύναμη να βάλεις τουλάχιστον ένα μέτρο σε αυτά που τρως;


Όλα αυτά στα λέω όχι ακριβώς εκ πείρας... Δεν έχω περάσει τα ίδια με εσένα και με τις υπόλοιπες κοπέλες, εγώ απλά έτρωγα, χωρίς τύψεις, χωρίς τίποτα, απλά για την απόλαυση που προσφέρει. Τώρα, όποτε σκέφτομαι να φάω κάτι, σκέφτομαι πρώτα αν αυτό το κάνω γιατί πεινάω, αν αυτό που λιγουρεύομαι θα μου προσφέρει κάτι (βιταμίνες κλπ) και σκέφτομαι επίσης αν το βάλω στο στόμα μου θα είναι το μόνο που θα φάω ή θα αδειάσω το κουτί; Κάτι απ' όλα αυτά θα σταματήσει την άσκοπη λιγούρα. Δεν αρνούμαι ότι τσιμπολογάω, αλλά ως εκεί. Όχι εκείνες τις τραγικές κρίσεις που φοβόμουν ότι θα πάθω ζημιά... Μήπως να βρεις κι εσύ τι κίνητρα χρειάζεσαι για να το ξεπεράσεις σιγά-σιγά; Αν δεις ότι δε μπορείς μόνη σου (δεν είναι όλα τα προβλήματα απλά) μη ντραπείς να πας σε ένα γιατρό. Γι' αυτό υπάρχουν, για να μας βοηθούν. Μπορεί με ένα απλό χαπάκι όπως λέει και η Life! μας, να πάρεις το σπρώξιμο που χρειάζεσαι για να αποκτήσεις και πάλι τον έλεγχο.
Γιατί είσαι μικρή ακόμα, και θα έπρεπε να σκέφτεσαι τα αγόρια και το πού θα διασκεδάσεις, πού θα πας διακοπές το καλοκαίρι και όχι να κλείνεσαι σπίτι και να σκας από τις τύψεις και τις ενοχές...

Σοφακι!!!!Μην φευγεις ρεεεε!!!!Που θα πας???
Το σκεφτηκες αυτο???Οπου και να πας βρε μανα μου δεν θα βρεις την λυση που ζητας.Παντου υπαρχει φαγητο.Ακομα και στα λιβαδια να τρεξουμε ετσι και μας πιασει τρελλα ειμαστε ικανες να βοσκαμε με τις ωρες!!!!
Κατσε εκει που εισαι ,και η ξεκινα με εναν ειδικο ,η απευθυνσου σε κατι πολυ καλες γραμμουλες που μπορεις να μιλησεις ολο το 24ωρο και να πεις τα παντα ,παλι σε ειδικους και να βοηθουσουν επισης!!

Ελα ρε σοφια μην φευγεις!!!Κατσε εδω μαζι μας !!Θα δεις οτι ειναι πολυ καλα εδω!!

ΦΙΛΙΑ!!!!