allo ena provima, akomi mia istoria...

kalimera,
eimai h dimitra kai eimai mia apo esas h mallon moiazo poli me arketous apo esas...
simera einai deftera kai xekinao mia akoma kourasmeni evdomada, to provlima mou den einai allo apo ta kila kai thn diatrofi mou.
eimai 23 eton kai 52 kila me ipsos 1,60, xontri diladi gia ta dika mou dedomena pou zigiza peripou 47 kila me prosektikh diatrofh xoris kathartika h kati antistoixo (emetous k.a.)
prin apo tria xronia ostoso me epiase mia foveri arnisi gia tis trofes, epatha ena psixologiko sok se provlima sxesis kai eftasa ta 43 kila.
tote hmoun poli eftixismeni kai eniotha dinath me to soma mou, epina poli alkool, koimomoun ligo, douleva oli mera..
meta bika sto nosokomeio me mia oraiotath irerkoposi!
otan arxisa na niotho kalitera arxisa na pairno kai varos ftanontas pali sta 46-47 kila.
tote arxisa na niotho xontri, enan xrono meta kai kathos ta kila aggixan ta 48 xorios na boro na ta xaso para tis starhseis arxisa ta nixterina epeisodia iperfagias...
tora 2 xronia meta exo anevei kila, den mporo na elegxo tis kriseis mou kai xipnao kathimerina ston ipno mou gia na fao.
exo xasei thn diathesi mou gia koinonikes epafes eno taftoxrona exo enan entono koinoniko kai epaggelmatiko kiklo, vgaino exo kai skeftomai poso xontri fainomai h oti oloi skeftontai poso exo paxinei...
exo paei kai se psixologo kai se diatrofologo alla ta ofeli htan prosorina
to provlima einai me emena kai den xero pos tha to liso.
varethika thn emmonh tou fagitou...

dimitra,καλά ενοήται οτί 52 κιλά κανείς άλλος εκτός απο εσένα δεν σε βλέπει χοντρή.Εγώ ολη μου την ζωή 46με 48 κιλά με ύψος 1.63 είχα πάει 53 το έλεγα σε όλους πόσο χάλια έχω γίνει κ δεν καταλάβαινε κανένας μεγάλη διαφορά.άρα όσο κ να μην μπορείς να το δείς τώρα δεν είναι και τόσο τραγικό.Τώρα αυτό που θα ήθελα να σε ρωτήσω είναι αν όλη μέρα τρώς στα πλαίσια του κανονικού η είσαι ψιλονυστική κ μέσα στην στέρηση?

Dimitra μ'αρέσει που έχεις βαρεθεί την εμμονή του φαγητού γιατι αυτό σημαίνει
πως κατά βάθος επιθυμείς να αλλάξεις την κατάσταση που αντιμετωπίζεις. Σε καταλαβαίνω γιατι και εγω έτσι ένιωθα τους πρωτους μήνες που εμφάνισα βουλιμία και μέσα σε έναν μήνα πήρα 20 κιλά, από 48 έγινα 68.Ένιωθα ως η πιο χοντρή, περπάταγα στον δρόμο και φανταζόμουν οτι οι άλλοι σχολίαζαν από μέσα τους το πάχος μου,και ακόμη δεν έχω απαλλαγεί εντελώς από αυτές τις σκέψεις αν και έχουν μειωθεί αρκετα.
Στον ψυχολόγο που λες οτι είχες πάει για πόσο καιρό τον επισκέφτηκες γιατι τα αποτελέσματα δεν έρχονται αμέσως, χρειάζεται να περάσει αρκετός καιρός και χρόνια για να αλλάξεις ανάλογα με το πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις. Πιστεύω πάντως πως αν πας σε κάποιον ειδικευμένο σε ΔΔ θα βοηθηθείς αρκετά. Προσωπικά, πηγαίνω 1,5 προς 2 χρόνια και έχω αλλάξει πολλά πράγματα και επιθυμώ και άλλες αλλαγές οι οποίες θα έρθουν σιγά σιγά.
Τώρα ως προς το βάρος σου σε βρίσκω αδύνατη. Αλλά, βρε συ dimitra για να σου πω την αλήθεια η ευτυχία σου δεν εξαρτάται από τα κιλά σου, η από το τι έχεις, εξαρτάται από τις σκέψεις που κάνεις για εσένα. Σήμερα επιστρέφοντας με το το μετρό στο σπίτι μου, θυμήθηκα πως ένιωθα κοιτώντας με στο τζάμι όταν είχα ανορεξία και ημουν μια χαρά με το σωμα μου καθώς το έλεγχα με δίαιτες.Ένιωθα ένα κενό και πίστευα πως δεν άξιζα και οτι δεν είχα τίποτα σημαντικό για να με προσέξουν οι άλλοι ή να με αγαπήσουν. Έτσι λοιπόν συνειδητοποιώ πως ακόμη και αν ήμουν αδύνατη πάλι θα ήμουν δυσαρεστημένη από τον εαυτό μου και οτι τελικά η πληρότητα και η ευτυχία δεν είναι θέμα κιλών.

Σας ευχαριστω που μου απαντησατε τρυφερα και εγκαιρως...
εννοειται οτι καθ' ολη τη διαρκεια της ημερας εμενα νηστικη, ετρωγα δυο κριτσινια και εναν χυμο η κατι αντιστοιχο, 1 φρουτο 2 φρυγανιες τυρι χαμηλων λιπαρων...
το τελευταιο διαστημα εχω αρχισει να τρωω κανονικα και κατα τη διαρκεια της ημερας προκειμενου να χαριζω εν γνωση μου την απολαυση στον ευαυτό μου και οχι να την αναζητώ τα βραδια σε κατασταση ουσιαστικα ληθαργου και υπνοβασιας...
πραγματικα θεωρω οτι η αυστηρτοτητα με τον εαυτό μου και η υπερβολική τελειομανία με οδήγησαν στο να με απορρίπτω συνεχώς, το καθημερινό φαγητό είναι το τεστ που μου βάζω για να δω πόσο καλό κορίτσι ήμουν σήμερα...
το θέμα είναι ότι οταν δεν είμαι καλά ή έχω νεύρα πέρα από τα βράδια πέφτω σε υπερφαγίεσ και κατά τη διάρκεια της ημέρας, όποτε βρίσκομαι σπίτι και μόνη μου...
επειδή έχω ένα άσχημο φιλικό ιστορικό με περιπτώσεις ψυχολόγων, ψυχιάτρων, ψυχαναλυτών, η καλύτερη μου φίλη έπαθε κάτι σοβαρό, πήγαινα σε ψυχολόγο περίπου οκτώ μήνες και συζητούσα αρκετά το πρόβλημα της διατροφής...
αρχισα να αγαπάω τον εαυτό μου περισσότερο και να χαίρομαι μικρές στιγμές μέχρι όμως την ώρα της πείνας ή του φαγητού!
πραγματικά κάθε φορά που βλέπω άλλους να τρώνε ζηλεύω ή αρνούμαι να φάω μαζί τους γιατί έχω τισ μοναχικές μου παράνοιες φαγητού...
νομιζω οτι δεν αξιζω να τρωω, να απολαμβανω λιχουδιες ή να ειμαι αδύνατη...
εχω καταντήσει να κοιτάω οποιαδήποτε γυναικα περνα διπλα μου στο σωμα τησ
εννοείται ότι δυσκολευομαι ακόμα και να φλερταρω για τους ιδιους λογους

καλησπέρα Δημητρούλα...κοριτσάκι ηρέμησε και κανε λιγες βόλτες στις ιστορίες ολων μας...θα δεις πολλά κοινα αλλα και διάφορα τρικ για να αποπροσανατολίσεις την σκέψη σου...μη ξεχνάς να μπαίνεις εδώ και να γράφεις τις σκέψεις σου, να αδιάζεις απο αρνητισμό και να γεμίζεισ μπαταρίες...φιλάκια...θπομον ή...μη ξεχνάς ένα ένα..

Δημητρα καλως ηρθες κουκλα!!!
Δεν ειναι τοσοσ τραγικα τα πραγματα !!
Δεν θα πω τιποτα αλλο και θα το καταλαβεις παο τι τικερακι μου το γιατι....

Ελπιζω απλα να σου αρεσει η παρεα μας ,και να μπορεσουν τα κοριτσια που σε νιωθουν καλυτερα απο εμενα να σε βοηθησουν.
ΦΙΛΙΑ!!!!

Dimitra ομως σιγα σιγα θα αποδεχτεις τον εαυτο σου και θα απενεχοποιηθεις γυρω απο το φαγητο. Δεν γινεται αμεσως αυτο, χρειαζεται χρονος. Σταδιακα μαθαινεις να αποδεχεσαι τα ξεσπασματα σου στο φαγητο μιας και αποτελουν μερος του εαυτου σου και μετα ερχεται η απολαυση.Αλλα για να το πετυχεις αυτο χρειαζεσαι βοηθεια, εχεις σκεφτει να ξαναπάς;Ειναι πολυ σημαντικο παντως που ειχες καταφερει να νιωθεις αγαπη για τον εαυτο σου τοτε, εστω πριν τα βουλιμικα επεισοδια.

καλησπερα σας,
εχω μερες να μπω, πολλή δουλειά, διάθεση να ξεχάσω το πρόβλημα κ.α.
παιδιά τα κάνω χάλια, χαλάω τις μέρες και την ψυχολογία μου χωρίς κανένα αποτέλεσμα...
δεν θέλω να ακολουθήσω ψυχοθεραπεία γιατί είχα μπει έναν ολόκληρο χρόνο στο τριπάκι και ένιωθα τον ευατό μου βαρύ, λόγω της κατάστασης που περιέγραψα στο φιλικό μου περιβάλλον...
θέλω να τα καταφέρω μόνη μου... και υπάρχουν μέρες που πιστεύω, ότι πραγματικά θα τα καταφέρω. έχω χαλάσει τον μεταβολισμό μου όμως και έχω βαρεθεί τις στερήσεις και τα ξεσπάσματα...
την προηγούμενη εβδομάδα πραγματικά ο οργανισμός μου, μου έδωσε μόνος του οδηγίες!
για δύο μέρες έκανα αποτοξίνωση, ένιωθα οτι την είχα ανάγκη απ' όλα τα ξεσπάσματα και έπινα βότανα και για γεύμα φάβα... δεν άντεχα να ξανανοίξω γιαόυρτι ή να ξαναφάω φρούτα. αυτό κράτησε μόλις δύο μέρες... αλλά ένιωσα καλύτερα γιατί δεν με διέταξα γι' αυτό!
η αλήθεια είναι, ότι καταδικάζω τον εαυτό μου σε μια δουλειά που δεν μ'αρέσει γιατί έχω ανάγκη από οικονομική ασφάλεια, ΄λόγω υπαρκτών αναγκών! ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ΑΚΟΜΑ!
γαμωτο θέλω να τα παρατήσω όλα και να κάνω αυτό που πραγματικά θέλω, όλο μου το άγχος βγαίνει στο φαγητό, ίσως γιατί νιώθω αδύναμη να λύσω τα άλλα προβλήματα...
ζηλέυω όλες τις αδύνατες κοπέλες και απορώ τι κάνουν για να είναι και να παρουσιάζονται έτσι.
προχθές ένας μαλάκας που μου άρεσε σχολίασε τα ψωμάκια μου, ενώ με φλέρταρε ο κομπλεξικός αυτό βρήκε να παρατηρήσει και στην συνέχεια ήθελε να πηδήξει κιόλας! είναι απλά αστείο!
συγνώμη για την γλώσσα απλά έτσι θα τα έλεγα και στις φίλες μου...
θ'ελω να νίωσω, ότι μπορώ να τα καταφέρω και να πιστ'εψω σε αυτό
έχω κουραστεί συναισθηματικά, οργανικά, ψυχολογικά.... έλεος, είναι μαρτύριο.

Η φάση με τους βουλιμικούς είναι ότι προσπαθούν να εκμαιεύσουν την επιβεβαίωση από τους άλλους, για να νιώθουν ότι έχουν περισσότερη αξία έτσι.Αυτό δεν είναι λίγο ετεροπροσδιορισμός της προσωπικότητας;

Το ζήτημα είναι να δίνεις ο ίδιος αξία στον εαυτό σου, είτε είσαι λεπτός, είτε κοντός, είτε οτιδήποτε και να μην επηρεάζεσαι από επιφανειακά σχόλια.

ΥΓ:Λατρεύω τα ψωμάκια! :) :) :)

Geia sas eimai kai ego nea sto forum,
kai antimetopizo akrivos to idio provlima me tin dimitra, pragmatika den 3ero ti me pianei den 3ero giati otan 3ipno ta vradia trexo sto psigio, les kai einai enas allos anthropos kai oxi ego...iparxoun meres pou kataferno na siggratiso ton eafto mou kai pali iparxoun mers pou mporei na fao kai miso koropoullo eleos, pragmatika apelpizpmai mono kai mono pou to skeftome... den 3ero ti prepei na kano isos einai pou dexome piesi apo tin doulia kai to panepistimio den 3ero...

Καλησπερα!Χαιρομαι πολυ που μπηκα σημερα εδω, γιατι κατα καποιο τροπο μου θυμιζετε μεσα απο αυτα που λετε τον αγωνα μου για την αποδοχη του εαυτου και την ελευθερια απο καθε μορφης αηδιες που εχω μαθει.
Sandy και δημητρα πιστευω οτι ο καλυτερος τροπος να αντιμετωπισετε το προβλημα σας ειναι η ψυχοθεραπεια, και μπορει να γινω μονοτονη με την επαναληψη μου καθως το ανεφερα και παραπανω αλλα τουλαχιστον ειναι αυτο που νομιζω οτι θα σας βοηθησει. Εχω ενδοιασμο που το εκφραζω αυτο γιατι δεν θελω να σας επηρρεασω μιας και σε προηγουμενο τοπικ μου ειχε φανει οτι δεν ειναι αποδεκτη η προωθηση της ψυχοθεραπειας καθως θεωρειται οτι αποβλεπει στο κερδος. Ωστοσο, θελω να εκφρασω την δικη μου αποψη μεσα απο την δικη μου εμπειρια, παρα του τι λενε αλλοι.
Εγω λοιπον κανω ψυχοθεραπεια και σας πληροφορω οτι ειναι απο τις καλυτερες επιλογες που εχω κανει στην ζωη μου (παιζει ρολο και η ψυχοθεραπευτρια μου, βεβαια).Ειναι αυτο που με σωνει και που δινει νοημα στην ζωη μου στην συγκεκριμενη φαση της ζωης μου. Οι ενοχες μου ειναι πολλες οπως και οι αυτοκριτικες σκεψεις και αν υπαρχει ενας τροπος να ξεφυγω απο αυτη την κατασταση, να αποδεχτω τον εαυτο μου, να αναπτυχθω ειναι με την βοηθεια της ψυχοθεραπευτριας μου και της ομαδας που κανω. Τα θετικα ειναι παρα πολλα, καταρχην βρισκεις ενα περιβαλλον που σε απελευθερωνει, σε αποδεχεται, σε υποστηριζει, σε βοηθα, πραγματα σπανια στην ζωη ενος βουλιμικου. Μαθαινεις να διεκδικεις, να εκφραζεις συναισθηματα και να μην καταφευγεις στο φαγητο προκειμενου να μην τα εκφρασεις. Δεν σας κρυβω ομως οτι ακομα και τωρα που εμφανιζονται ενοχες, ξερω οτι θα παω στο ατομικο και θα απενεχοποιηθω και αυτο απο μονο του με βοηθα. Σε διαφορετικη περιπτωση θα ειχα καταληξει να σωπαινω, να μην αντιδρω και φυσικα να μην εχω ενοχες μιας και θα εκανα οτι μου ελεγαν οι αλλοι. Πιστευω λοιπον οτι αξιζει να επιλεξετε την ψυχοθεραπεια. Σκεφτειτε το παντως, και παρολο που στην αρχη μπορει να αισθανθειται αβολα, αξιζει να συνεχισετε!
Ακομη, πιστευω οτι ειμαστε τυχερες και τυχεροι (κλεανθη) που εχουμε βουλιμια γιατι ο μονος τροπος να αντιμετωπιστει, οπως και οι υπολοιπες ΔΔ ειναι με την επιστροφη προς τον εαυτο μας. Με το ακουσμα των συναισθηματων μας, των επιθυμιων μας, των σκεψεων μας και την πραγματοποιηση των δικων μας στοχων, και οχι των αλλων. Πραγματα που δεν θα τα ειχαμε κανει σε δαφορετικη περιπτωση, καθως θα ειχαμε βολευτει. Η βουλιμια μας "ξυπναει".
Τελος, ελπιζω σαντυ και δημητρα (και οχι μονο) να επιλεξετε το καλυτερο για τον εαυτο σας και οταν αισθανθειτε ετοιμες να κανετε αυτο το βημα γιατι πιστεψτε με θα σας βοηθησει πολυ. Οσο για το αν μπορειτε να το καταφερετε μονες σας, σας το ευχομαι απλα αν ανηκετε στην δικη μου περιπτωση που δεν το καταφερα αυτο η αναζητηση βοηθειας ειναι το επομενο εξυπνο βημα σας. Καλη συνεχεια!

Quote:

---

Originally posted by sandy23
Geia sas eimai kai ego nea sto forum,
kai antimetopizo akrivos to idio provlima me tin dimitra, pragmatika den 3ero ti me pianei den 3ero giati otan 3ipno ta vradia trexo sto psigio, les kai einai enas allos anthropos kai oxi ego...iparxoun meres pou kataferno na siggratiso ton eafto mou kai pali iparxoun mers pou mporei na fao kai miso koropoullo eleos, pragmatika apelpizpmai mono kai mono pou to skeftome... den 3ero ti prepei na kano isos einai pou dexome piesi apo tin doulia kai to panepistimio den 3ero...

---

ΣΥΓΝΩΜΗ ΚΙΟΛΑΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΝΑ ΑΝ ΜΕ ΠΙΑΣΕΙ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΑΩ ΕΝΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΥΠΟΛΟΙΠΗ ΦΑΡΜΑ ΕΠΙΣΗΣ