Τη βοήθεια σας και την γνωμη σας για το by-pass!!!
Καλησπέρα σε όλους,
Γραφώ την ιστορία μου για να καταλάβετε την περίπτωση μου.
Είμαι 27 χρόνων και 122 κιλά. Από μικρός ήμουνα παχύς και έχω κάνει άπειρες δίαιτες και προσπάθειες να αδυνατίσω, το 2004 έκανα διαμερισματοποίηση στομάχου κατά Mason. Τότε ήμουν 157 κιλά και σε 9 μήνες είχα φτάσει 98, αλλά από τότε μέχρι τώρα είμαι πάλι στα 122, και όπως πάντα ξανασκέφτομαι ότι κάτι πρέπει να κάνω. Προσπάθησα πάλι τις δίαιτες και τη γυμναστική αλλά δυστυχώς έχει κουραστεί πολύ ο οργανισμός μου και είναι πολύ δύσκολο να χάσω. Έτσι κι αλλιώς οι ποσότητες φαγητού που τρώω είναι σχετικά μικρές απλά και λόγο δουλείας τρώω συνέχεια έξω από το σπίτι και κυρίως (μα...κιες) καταλαβαίνετε τι λέω. Έτσι λοιπόν το πείρα απόφαση και πήρα τηλ σε ένα νούμερο που έπεσε στα χέρια από την εκστρατεία κατά της παχυσαρκίας, και μου έκλεισαν ραντεβού με κάποιον χειρουργό στο κέντρο τον Κύριο Βουδούρη. Λοιπόν πήγα σήμερα το απόγευμα, μου άνοιξε η γραμματέας και έκατσα στο σαλόνι και περίμενα. Η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάσθηκα από την οργάνωση, στην αρχή με ζυγίσανε που κάναν λοιπομετρηση και μετά πέρασα και έκανα κουβέντα για κανένα 10λεπτο με μια ψυχολόγο και μετά μπήκα στην γιατρό, του εξήγησα για την επέμβαση που έκανα και μου έκανε μια ακτινογραφία η κάτι τέτοιο (ήπια ένα υγρό και βλέπαμε το στομάχι μου σε μια οθόνη) για να δει σε τι κατάσταση είναι το στομάχι μου. Για να καταλήξω ο γιατρός μου πρότεινε να κάνω αστικό by-pass. Την επέμβαση θα μου την κάνει λαπαροσκοπικά και μου είπε ότι θα χρειαστώ 4 μέρες νοσηλείας.
Λοιπόν όλος αυτός ο πρόλογος ήταν για να ρωτήσω αν έχει ακούσει ποτέ κάνεις κάτι για αυτόν τον γιατρό; (η κάρτα του λέει διδάκτωρ του πανεπιστήμιο του Παρισιού) και κάπου διάβασα ότι είναι πρόεδρος της ιατρικής ομάδας κατά της παχυσαρκίας η κάπως έτσι.
Και δεύτερον θα ήθελα αν έχει κάνει κανείς by-pass να μου πει πως είναι η ζωή του μετά την επέμβαση και εάν έχει κάποιες επίπλοκες.
Ο γιατρός μου είπε ότι ίσως χρειαστεί εφόρου ζωής να παίρνω κάποιες βιταμίνες, και αυτό είναι κάτι που δεν μου αρέσει, μου αφήνει την αίσθηση του αρρώστου που κάθε πρωί πρέπει να πάρει το χάπι του.
Λοιπόν αυτά είχα να σας πω και θα περιμένω με μεγάλη αγωνιά τις απαντήσεις σας.
