Αν ξεκινήσω μια δίαιτα και χάσω 3 κιλάκια μετά επαναπαύομαι και λέω: "εντάξει εύκολο είναι, κάποια στιγμή θα τα χάσω" και παραγγέλνω πίτσα νιώθοντας πλεόν οτι ανήκω στην "αδύνατη" φυλή.
Και με αυτή τη νοοτροπία αρχίζω δίαιτες και όταν πάνε καλά τις σταματάω.
Λίγο κουλό δεν είναι αυτό;
Μερικές φορές κιόλας οταν κουράζομαι, βλέπω το φαγητό σαν ανταμοιβη.
Τυχαίνει και σε κανέναν άλλον αυτό;
Είναι φαύλος κύκλος...