το ακουγα το εβλεπα δεν το πιστευα.μια φιλη μου εμενε διπλανη πορτα.2 αποπειρες.την κοροιδεψα.μια πρωην σχεση χρονια ψυχαναλυση την κοιροιδευα.κατι τυποι στην δουλεια το ιδιο.τους κοροιδεψα.ειναι τελικα σαν την ασθενεια δεν πιστευεις οτι θα σου συμβει μεχρι να συμβει σε σενα.ολα ξεκινησαν 28 γεναρη.το μεγαλο κρασαρισμα.αυπνιες ανορεξια και το πρωι μολις ξυπνουσα βηχα και εμετος επι δεκαλεπτο.ολα παψαν να εχουν νοημα πια.φοβιες παρανοικες ιδεες και καθολου ενδιαφερον για τιποτα.δοκιμαζω ομοιοπαθητικη.φτιαχνω αρκετα.ολα καλα μεχρι την 3η εβδομαδα.πινω καφε.αυτο ηταν τρομος φοβος και να τρεμω στο καναπε μονος μου.ξαναπαω στον ομοιοπαθητικο.βελτιωση αμεση αλλαγη φαρμακου.πασχα κατι δεν παει καλα.συγγενεις αραβωνιαρα αρχιζουν και ψιλιαζονται.καθολου ορεξη για σεξ.τιποτα.ξαναερχονται οι εμετοι.δεν θελω να παω σε γιατρο.θα το παλεψω λεω.30 απριλη κρασαρω οριστικα.δεν ειμαι καλα κλαιω λεω ποτε θα περασει.τι εχω κανει και αξιζω κατι τετοιο.αυτοκαταστροφικες ιδεες.τασεις αυτοκτονιας.το μαθαινουν οι δικοι μου.παρασκευη στο νοσοκομειο.12 ημερες μεσα.κριση πανικου μετα απο καταθλιψη λενε.βγαινω αρχιζω αντικαθλιπτικα.παρανοικες ιδεες και φοβιες για τα παντα.τωρα συνεχιζω να παιρνω αντικαθλιπτικα μαζι με ηρεμιστικα και ενα αντιψυχωτικο.τι στο καλο εχω.αναρωτικη ενα μηνα.δεν εχω ορεξη για τιποτα.απολυτως τιποτα.το πρωι με το που ξυπναω τρομος φοβος και δεν θελω να σηκωθω.τυψεις ολα τα λαθη μου ερχονται στο νου.το παλευω αλλα δεν εχω ορεξη για τιποτα.μονο για υπολογιστη και ιντερνετ.12 του μηνος ραντεβου με ψυχολογο.τι γινεται δεν ξερω .η αυτοκτονια μου πεταγεται στο μυαλο.ολα πανε και ερχονται.νομιζω οτι δεν θα περασει ποτε.σκεψεις μονο προς το αρνητικο και φοβος και ενα κομπος στο στομαχι.τι να κανω βοηθεια.......
