Οταν μαζί με τα κιλά χάνεις και τις φίλες σου....

Είμασταν μια όμορφη, χαρούμενη και χοντρούλα παρέα....

Ολες μαζί προσπαθούσαμε, όλες μαζί, όλο και κάτι χάναμε απο κιλά... τα ξαναπαίρναμε, τα ξαναχάναμε κι ή ζωή συνεχιζόταν...... μία όμως τα κατάφερε να φτάσει στο στόχο της......
Εχασε τα κιλά που έπρεπε.... έφτιαξε η εμφάνισή της.... αναδείχτηκαν τα χαρακτηριστικά της.... έγινε μια όμορφη και λεπτή γυναίκα.
Πέτυχε το σχεδόν ακατόρθωτο... έχασε σχεδόν 40 κιλά χωρίς μπαλονάκια, χωρίς δακτύλιους χωρίς τίποτα απο όλα αυτά....

Η πιό χοντρούλα της παρέας μάλλον ζήλεψε....
Εβρισκε τρόπους συνεχώς να την στενοχωρεί....
Της έλεγε ότι "μπορεί να έχασες τα κιλά και να δείχνεις 10 χρόνια μικρότερη, αλλά αυτό δεν αλλάζει την ταυτότητά σου"... με διάφορους τρόπους αλλά το είπε και μια φορά και στα ίσια...

Μετά έβαλε λόγια στις άλλες.... σταμάτησαν να της μιλάνε... έτσι ξαφνικά, χωρίς λόγο...
Δεν απαντούσαν στο τηλέφωνο, δεν έπαιρναν πίσω αφού έβλεπαν ποιά τους καλούσε...
Την έκοψε απο την παρέα... την απομόνωσε....

Η χοντρή που αδυνάτισε έλεγε στη φίλη της... "πάμε μια βόλτα, πάρε τη Δ. τηλέφωνο να πάμε στην πλατεία για ένα ποτό"... η φίλη απαντούσε συνέχεια "δεν μπορεί, έχει μάθημα (η κάποια άλλη δικαιολογία), κάτσε να το πιούμε στο σπίτι".... δεν ήθελε να βγαίνουν μαζί πιά έξω.... δεν ήθελε να την βλέπουν οι υπόλοιποι της παρέας μαζί και να κάνουν συγκρίσεις....

Μετά βρήκε κι η ίδια μια αφορμή και σταμάτησε να της μιλάει...

.... έτσι, μαζί με τα κιλά.... χάθηκε και μια φιλία χρόνων....

Δεν πειράζει... ελπίζω ότι θα βρώ άλλες φίλες...
Φίλες που σε μισούν γιατί πέτυχες κάτι καλό για τον εαυτό σου δεν τις θέλω.

Ελπίζω, καλή μου "φίλη"..... κάποια στιγμή να το διαβάσεις αυτό (γιατί ξέρω ότι μπαίνεις πότε-πότε) και να καταλάβεις πόσο "λίγη" ήσουν....

μπορει να στεναχωρεθηκες με το οτι εγινε...
ετσι ομως καταλαβες ποιες ειναι οι αληθινες σου φιλες!!
μην ανυσηχεις.. εσυ πετυχες το στοχο σου και ενα μεγαλο μπραβο γι αυτο!
οσο για τις 'φιλες' σου αργα η γρηγορα θα καταλαβουν ποσο σημαντικη ησουν.. απλως ζηλευουν γιατι δεν ειχαν την δυναμη που ειχες εσυ και να χασουν και αυτες τα παραπανισια κιλα τους!

μακαρι να καταφερω και εγω να χασω τα κιλα μου :(

η μια περιπτωση ειναι να ειναι τα πραγματα ακριβως οπως τα λες...
σε αυτην την περιπτωση, καμια φιλια δεν χαλασε, απλα δεν υπηρξε ποτε...
ποτε δεν υπηρξατε φιλες απλα συμμαχησατε για λιγο απεναντι στον κοινο εχθρο χωρις να βρειτε πραγματικη επαφη...

η αλλη περιπτωση ειναι οτι κατι σου διαφευγει....
οτι δεν ενοχλησε η επιτυχια σου οπως μας λες, αλλα κατι αλλο στον χαρακτηρα η στην συμπεριφορα σου που απομακρυνει τους ανθρωπους απο διπλα σου....
για σκεψου...ειναι οι μονοι ανθρωποι οι φιλες που μας λες η φευγουν κι αλλοι απο διπλα σου, ακατανοητα?

το τι απο τα δυο πραγματικα συνεβη, μονο εσυ μπορεις να το βρεις και να το απαντησεις...

Γλυκειά κι αξέχαστη... μάλλον το πρώτο ήταν.
Μια συμμαχία.
Οχι μόνο απέναντι στον κοινό εχθρό, αλλά απέναντι και σε κάποιες άλλες καταστάσεις που περάσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια.
Τώρα τελευταία, αρκετά απο όσα είχαμε παλαίψει μαζί, είχαν αρχίσει να μπαίνουν "στον ίσιο δρόμο" και η αλήθεια είναι ότι δεν υπήρχε πιά κοινό "πεδίο δράσης".... πίστευα όμως ότι αυτά που περάσαμε, μας έδεσαν... μάλλον μόνο εγώ το πίστευα αυτό...

Αλλωστε, εγώ πιά είμαι μια λεπτή και χωρισμένη... ενώ εκείνη παραμένει μια χοντρούλα και σε σχέση με έναν τύπο (φίλο του πρώην μου) που "γκομενίζει" ασύστολα, ακόμα και μπροστά στα μάτια της.... οπότε ίσως ενδόμυχα να φοβόταν κι αυτό....

Υπάρχει μια άποψη (όχι δική μου, απλά την παραθέτω) που λέει ότι οι ωραίες κοπέλες κάνουν παρέα με άσχημες/χοντρές για να νιώθουν καλά από τη σύγκριση, να κοιτάνε και να δίνουν σημασία σε αυτές και γενικά να είναι οι ωραίες και να μη μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα. Όλοι έχουμε δει σε καφετέριες να μιλάνε σε μια κοπέλα, να δίνει αυτή κινητό και η "χειρότερη" φίλη δίπλα να κάθεται μόνη χαζεύοντας.

Ή επίσης έχουμε δει η πιο άσχημη ή χοντρή φίλη να χαλάει το όποιο κονέ λέγοντας στις φίλες της "όχι, δε πάμε στο τραπέζι" γιατί ξέρει ότι κανείς δε θα της δίνει σημασία. Αυτά δεν τα επικροτώ απλά είναι αλήθεια και τα λέω γιατί συμβαίνουν κι ίσως δώσουν μια απάντηση...

Τι κομπλεξισμοί είναι αυτοί ρε κορίτσια? Μάρω, στην αρχή το ξεκίνησες καλά και παραλίγο όντως να πιστέψω το πόσο πληγωμένη είσαι. μετά όμως σ έχασα. νομίζω πως το τελευταίο μήνυμα σου τα λέει όλα. ιδίως η τελευταία σου φράση. χτύπημα κάτω απ τη ζώνη. δεν μπορώ να καταλάβω αυτό που λές κι ας έχω φτάσει και γω απο τα 96 στα 60. το οτι άλλαξαν οι φίλες σου μάλον οφείλεται στο οτι έχεις αλλάξει εσυ πολυ και δεν εννοώ εμφανισιακά. κακο πράγμα η έπαρση. σε παρακολούθώ καιρό εδω μέσα μιας και μπαίνω καθημερινά και έχω βγάλει κάποια συμπεράσματα. θα τα κρατήσω όμως καλύτερα για μένα. κορίτσια προς όλες. μην χάσετε την ταυτότητα σας. πολύ σωστή η φράση της φίλης της Μάρως. Μόνο τα κιλά. τότε θα είστε πραγματικά ευτυχισμένες.
φιλια

salomi, δεν έχεις δίκιο, αλλά είναι λογικό γιατί δεν ξέρεις λεπτομέρειες.
Δεν υπάρχει έπαρση. Για όνομα του Θεού !!!
Η τελευταία φράση είναι τσαντίλα... όχι έπαρση.... μην τα μπερδεύουμε...
(είμαι τσαντισμένη γιατί εδώ και 2-3 μέρες μου κάνει καινούριο καψώνι... μπαίνουν όλες μαζί στο μσν, τους μιλάω και δεν μου απαντάνε)

Είναι εντελώς διαφορετικό το να χαίρεσαι για μια αλλαγή (προς το καλύτερο) κι άλλο το να καβαλήσεις το καλάμι !!!

Με τη συγκεκριμένη παρέα, είμαστε φίλες εδώ και χρόνια. Ημουν πάντα η πιό "χάλια" απο όλες και δεν με ενδιέφερε καθόλου.
Ολες ήταν και είναι πολύ όμορφες και πάντα περιποιημένες, ανεξάρτητα απο τα κιλά.

Μάλιστα, έχω να το λέω και τις ευχαριστούσα όποτε ερχόταν το θέμα στην "αλλαγή" μου..... αυτές με έμαθαν να προσέχω τον εαυτό μου, με πήγαν σε καλό κομμωτήριο που μου βρήκε το στύλ μου στα μαλλιά, με έμαθαν να ψωνίζω τα κατάλληλα ρούχα, κρέμες, βαφτικά, πινελάκια κλπ. με παρακίνησαν να γραφτώ στο γυμναστήριο...
ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΟΥΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΟΥΛΟΥΠΩΘΗΚΑ
Κι όχι μόνο συμβουλές... κάποιες φορές ήταν πολύ σκληρές μαζί μου για να με παρακινήσουν να κάνω κάτι για τον εαυτό μου..... ήρθαν φορές που με έκαναν να κλαίω με τα λόγια τους, αλλά τελικά είδα ότι έκαναν καλά.

Δεν ήμουν εγώ αυτή που άλλαξε συμπεριφορά... η κολλητή μου άλλαξε....

Και το χτύπημα κάτω απο τη ζώνη ήταν η κουβέντα της.... "ότι και να κάνεις, 36 χρονών δεν ξαναγίνεσαι"... (εκείνη είναι 36 χρονών)....

Κάτσε, για να σου λέει ότι δε γίνεσαι 36 εσύ πρέπει να πατάς τα 45 αλλιώς δεν έχει νόημα. Και για να σου έμαθαν να βάφεσαι μιλάμε ότι τις ξέρεις από τα 20 το λιγότερο. Που αυτές ήταν 10! Εκτός αν δεν ήξερες για κρέμες, βάψιμο, μαλλιά κλπ μέχρι τα 30 φεύγα. Περίεργο λίγο.

Ναί, stargazer.
Εγώ είμαι 46 και δεν ήξερα τίποτα για κρέμες, βάψιμο και μαλλιά μέχρι τα 42-43 μου. Πίστευα ότι είναι χάσιμο χρόνου και χρημάτων όλα αυτά αλλά και ταυτόχρονα ήμουν πολύ απασχολημένη με την καριέρα και δεν μπορούσα ν' ασχοληθώ και μ' αυτά.
Ούτε κάν μια κρέμα ημέρας δεν έβαζα κι όλα μου τα ρούχα ήταν τζήν + Τ-shirt ή φόρμες γυμναστικής....
Χύμα στο κύμα που λέμε....
Ημουν μια χοντρή, απεριποίητη με μαύρα μακρυά ίσια μαλλιά, που συνήθως τα μάζευα σε αλογοουρά...
Μπορείς να φανταστείς την εικόνα.....

ευχομαι να βγαλετε ακρη κι αν οχι τοτε καθε εμποδιο σε καλο..συγγνωμη δεν ξερω αν οι φιλες σου ειναι οκ σαν χαρακτηρες και αν οντως εχεις δικιο η αδικο σ'αυτα που λες,αλλα κι εγω κατα καιρους διαβασα στα post σου πραγματα που με ξενισαν οκ αξιολογος ο αγωνας σου και πραγματικα συγχαρητηρια για το επιτευγμα σου αλλα ισως η πολλη αυτοπεποιθηση ξαφνικα ,να ειναι ενα θεμα που ακομα δεν μπορεις να διαχειριστεις σωστα.Μπορει αυτες να ειναι τελειως φιδια δεν ου λεω πως δεν εχεις δικιο σ'αυτο απλα διεκρινα κι εγω αυτο που προανεφερα σε σενα κι ειπα να στο πω. και παλι sorry.

τοτε αυτες δε ηταν φιλες απο καρδιας////

να χαιρεσαι για τα κιλα που χανεις και για σενα .........λιγοι θα χαρουν μαζι σου...