Δεν εχω ορεξη να παω π-ο-υ-θ-ε-ν-α.

Δεν ξερω αν σας εχει συμβει..
Υποθετω ολοι εχουμε τις κλειστες μας καποια στιγμη.
Αλλα αλλο καποια στιγμη και αλλο τοσες μερες..
Εδω και εναμισι μηνα που εχω ερθει στην πολη μου,ζητημα να εχω βγει απο το σπιτι για 2 καφεδες.
Και γενικοτερα ειμαι πολυ ζωντανος ανθρωπος.Αλλα δεν ξερω τι αναποδιες με εχουν πιασει και δε θελω να παω πουθενα.
Ενω γενικοτερα δεν εχω κανενα κομπλεξ και ουτε ουτε μπορω να πω οτι εχω βιωσει ρατσισμο λογω των κιλων,εχω κολλησει και δε θελω να παω για καφε,γενικα δε θελω να βγαινω.
Πιστευω πλεον οτι ολα περιστρεφονται γυρω απο το βαρος μου και κατανοω και αναγνωριζω οτι αυτο δεν ειναι καθολου υγιες.
Ετσι,θελω να βγω οταν χασω αν οχι ολα τα κιλα,τουλαχιστον 5-6 ακομη.
Το θεμα ειναι οτι ακομα και που το ξερω οτι δε σκεφτομαι σωστα,δε θελω να βγω καθολου και να βλεπω και κυριως να με βλεπει ο καθενας.
Οταν παχυνα,γιαγιαδες,θειες κτλ μου το ειπαν-με το γαντι βεβαια.
Και τωρα που εχασα 5-6 κιλα,ολο ενθουσιασμο ,οποτε με βλεπουν μου το επισημαινουν."Τωρα εισαι κουκλα!".
Δηλαδη πριν 6 κιλα ειχα ασχημυνει!
Θα σκεφτειτε πως ειμαι αχαριστη και οτι το λενε ενθαρρυντικα.
Μα δε θελω βρε αδερφε..
Δεν αδυνατιζω καθε μερα και ατακες του στυλ "τι διαφορα ειναι αυτη σε 2 μερες!!!",ειναι εκνευριστικη!
Μπορουν ολοι να μην ασχολουνται αν πηρα η εχασα 5 κιλα?
Ας μη λενε τιποτα.Ας μην ασχολουνται!
Ετσι κι εγω δε θελω να κανω τιποτα και να παω πουθενα..
Ισως ειναι ενα ξεσπασμα ολο αυτο και σε λιγο να το εχω ξεχασει,αλλα...
Εχετε νιωσει ποτε να πνιγεστε απο τους γυρω σας?
Αν ναι,τοτε καταλαβαινετε τι αναποδες εχω παρει..
Ελπιζω να μη σας κουρασα..

Γλυκια μου may θα σου προτινα να ξεκινησεις να βγαινεις και να μην περιστρεφεται η ψυχολογια σου γυρω απο τα κιλα σου!!!
Καταρχην σκεψου πως ετσι ειναι ενας τροπος "γυμναστικης" και ξεδινεις λιγακι και επισης δεν εισαι μεσα στο σπιτι .... που ετσι γινεσαι χειροτερα!
Σκεψου πως αν εισαι μεσα στο σπιτι επειδη δεν εχεις τιποτα αλλο να κανεις το μυαλο σου πηγαινει ολο στο φαγητο και ο πειρασμος ολο και μεγαλωνει!!!!
Οσο αφορα τους αλλους... δυστυχως ετσι ειναι και εσυ θα πρεπει απλα να συνυπαρχεις μαζι με τους αλλους!
Να κρατας παντα αυτα που σε ενδιαφερουν σε οτι ακους και να μην αφηνεις κανεναν να σε επηρρεαζει!δεν μπορουμε να αλλαξουμε τον κοσμο!
Εξαλλου γι αυτο εχουμε και 2 αφτια για απο το ενα να μπαινει και απο το αλλο οτι δεν μας ενδιαφερει να βγαινει!!!
Οτι χρειαστεις στειλε μ ;)


P.S μπορει να μην εχεις κομπλεξ αλλα εχεις αναρωτηθει μηπως υποσυνειδητα εχεις ξεκινησει να εχεις??? συγνωμη δεν το λεω με κακο σκοπο!!!!

Αυτό το είδος"κοπλιμέντου" με το που χάνουμε βάρος,
που βασίζεται στο χαντάκωμα της πρώην εικόνας μας
λες και πρόκειται για άλλο πρόσωπο ποτέ δεν το κατάλαβα...
"Αχ!τι ωραία που έγινες!Μην ξαναγίνεις το γουρούνι που ήσουνα!"
Εγώ δηλαδή τώρα τι να πω; Ευχαριστώ; Ο ίδιος άνθρωπος είμαι αφού...
Δε βγάζεις άκρη με τους άλλους...Γενικότερη εμβέλεια έχει βέβαια αυτό...
Κι αυτά πια τα μάτια-ζυγαριές έχουν ευρέως κυκλοφορήσει...
Όσο για τη διάθεση σου αυτή,may μου,σε καταλαβαίνω απόλυτα...
Μόλις ακύρωσα κανονισμένη έξοδο γιατί με το που πήγα να ντυθώ
δεν ήθελα να βάλω τίποτα και να με δει κανένας...Κόμπλεξ-ξεκόμπλεξ αυτή είμαι.
Ευτυχώς όσοι μ'αγαπούν με νιώθουν κι ας τους στεναχωρώ...

Αυτό που λες μ' έχει πιάσει κι εμένα τον τελευταίο καιρό.Ενώ θέλω να πάω κάπου, όταν αναχωρώ θέλω πάλι να επιστρέψω στη βάση μου.Κοινώς:Δε με χωρά ο τόπος, που λένε!

Κάθομαι 'δω μου τη δίνει στα νεύρα.Φεύγω γι' αλλού,θέλω να γυρίσω πάλι πίσω.


Πφφ...

Ο κόσμος ολόκληρος είναι πολύ μικρός για να μας χωρέσει,Κλεό μου! :)