πείτε μου και σεις πόσο βλάκας είμαι μπας και ξυπνήσω!!!

καλημέρα & καλό μήνα!!!
είπα να ξεκινήσω θετικά το μήνυμα μου μπας και αλλάξει λίγο η ψυχοσύνθεση μου...
κάνω δίαιτα από 18
Μαρτίου έχω χάσει 18 κιλά,228 ημέρες,
(απο 103,2 είμαι 85,4 ) με σωστή διατροφή & άσκηση. σε όλο αυτό το διάστημα ήμουν σταθερή, πρωτοπόρος, αισιόδοξη με σθένος συνέχιζα την προσπάθεια μου.Ξαφνικά όλοι άρχιζαν να προσέχουν την διαφορά να μου λένε μπράβο και άλλα τέτοια,,.μέχρι και κακίες άρχισα να ακούω ότι θα τα ξαναπάρω αμέσως και άλλα τέτοια κουλά αλλά εγώ συνέχιζα.. δεν καταλάβαινα τίποτα....όλοι θαυμάσανε την αντοχή και το πείσμα μου.
τώρα έχω φτάσει στα κιλά που ήμουν συνήθως τις μεγαλύτερες περιόδους της ζωής μου και πρέπει να κάνω το επόμενο βήμα. απο 44% λίπος έχω κατέβει στο 25,9 και είμαι σε απόσταση αναπνοής από το 22% που θεωρείτε το ένα άκρο του αποδεκτού λίπους στο σώμα για μια γυναίκα... το πρόβλημα μου είναι ότι τις τελευταίες 10 μέρες έχω χάσει την αυτοσυγκέντρωση μου...σκέφτομαι συνεχώς ότι θέλω να φάω..αφήνω όλα τα μικρά πράγματα να με καταβάλουν....και οδηγούμαι στο ψυγείο...νόμιζα ότι αυτή την συμπεριφορά την είχα αφήσει πίσω μου..πίστευα ότι την έιχα κερδίσει αυτή την μάχη με το φαγητό αλλά να που έπεσα έξω και με το πρώτο ξαναγύρισα στα ίδια...γιατί αναρωτιέμαι καταφεύγω στο φαγητό αλλά με έχει πιάσει μια ανεξήγητη βλακεία που δυσκολεύομαι να υπερνικήσω...έχω λυσσάξει ειδικά τις τελευταίες 2 ημέρες..η διατροφολόγος μου είπε ότι αυτή η περιόδος θα είναι η πιο δύσκολη για μένα γιατί έχω φτάσει στα κιλά που έχει μάθει ο οργανισμός μου να θεωρεί φυσιολογικά όλα αυτά τα χρόνια...δηλαδή τα ξέρω όλά αυτά και είχα πάρει απόφαση να απαλλαγώ τελείως όμως απο το πρόβλημα της παχυσαρκίας μου με βασανίζει απο μικρό παιδί και τώρα 2 μήνες πριν την επίτευξη του τελικού στόχου., μουλάρωσα και δεν συνεργάζομαι να δω επιτέλους τον ευατό μου όπως ονειρευόμουνα όλο αυτόν τον καιρό...
ουφφφφ, συγνώμη για το μακροσκελές του post αλλά είχα ανάγκη για δημόσια αυτοκριτική...πείτε μου και σεις πόσο βλάκας είμαι μπας και ξυπνήσω!!!

σαβούριασμα τέλος!!! οκ όλοι δικαιούμαστε παρασπονδίες αλλά εμείς βάζουμε το όριο!
συνέχισε κοπέλα μου!!! φόρεσε ένα ΧΧΧ...L χαμόγελο και προχώρα!!!
το αξίζεις!
επίσης σκέψου τα χριστούγεννα να έρχονται κι εσύ να έχεις κάνει κάτι όμορφο για τον εαυτό σου και να θέτεις από εκεί τους καινούργιους σου στόχους σίγουρη ότι μπορείς να τα καταφέρεις!!!! δεν ξέρω αν μετράνε για σένα τα χριστούγεννα απλά επειδή εγώ τα υπεραγαπώ η σκέψη αυτή θα μου ήταν υπερβολικά παρήγορη!!!!
φιλάκια!!

eve,ούτε βλάκας είσαι ούτε κοιμάσαι...
Απλά σου βγαίνει μια αναμενόμενη κούραση μετά από 7 μήνες σκληρής προσπάθειας.
Ο οργανισμός σου σου δίνει μια ειδοποίηση ότι χρειάζεται ένα διάλειμμα,
μια μικρή περίοδο συντήρησης κατά την οποία να μην έχεις προσδοκίες απώλειας...
Το ότι κατάφερες να είσαι συνεπής στο πρόγραμμα σου για τόσο διάστημα δε σημαίνει
ότι άλλαξε αυτόματα και ο εγκέφαλος σου τον μηχανισμό,που για χρόνια τροφοδοτούσε...
Είναι λογικό στα δύσκολα να έρχεται η δύναμη της συνήθειας,αυτό που χρόνια έκανες όταν καλούσουν κάτι να χειριστείς.
Δεν ξέρω αν ποτέ αλλάζει αυτό ή απλά μαθαίνουμε να το προσπερνούμε και να κάνουμε άλλες επιλογές...
Είναι πολύ νωρίς όντως για τόσο υψηλές απαιτήσεις κι ούτε και τις χρειάζεσαι μαζί με όσες σε έχεις ήδη επιφορτίσει.
Είσαι σε βάρος που μπορείς πλέον να χαρείς πολλά στη ζωή σου,έχεις πάρει όσο να'ναι τα πάνω σου με την μέχρι τώρα απώλεια.
Είναι λάθος να την ακυρώνεις επειδή δεν έφτασες ακόμα μέχρι το τέλος και να ρισκάρεις να τα τινάξεις όλα στον αέρα.
Θα έρθει κάποια στιγμή και το νούμερο που θεωρείται "φυσιολογικό βάρος "για το ύψος σου,αλλά ας έρθει χαλαρά...
Συνέχισε να κάνεις εσύ ό,τι καλύτερο μπορείς κι ας είναι μια ευχάριστη συνέπεια της εν γένει αλλαγής σου κι όχι αυτοσκοπός.
Η παχυσαρκία ήταν κομμάτι της ζωής σου μεγάλο,από παιδί όπως λες,κι έχει μεγάλη δύναμη ακόμα επάνω σου.
Από το βόλεμα μέχρι το φόβο του αγνώστου,τα εμπόδια είναι σημαντικά και δεν είναι καλό να τα προσπερνάμε αψήφιστα.
'Ενα νούμερο δεν αλλάζει αυτόματα το σκεπτικό,τη συνήθεια,την νοοτροπία...Θα σε δεις όπως ονειρεύεσαι σίγουρα σύντομα.
Διαφύλαξε όμως όσα μέχρι τώρα πέτυχες,ώστε να έχεις τη βάση να διατηρήσεις το αποτέλεσμα όταν με το καλό θα έρθει.
ʼρχισε να χαίρεσαι το σήμερα!Το αξίζεις και το κέρδισες!Μην το υποτιμάς επειδή ακόμα απέχεις από το στόχο που έβαλες...
Το δύσκολο πέρασε,το έχεις αφήσει ήδη πίσω σου...Την έχεις μέσα σου τη δύναμη για τη συνέχεια και το έχεις αποδείξει!
Και μην ξεχνάς ότι ο αγώνας δεν τελειώνει πραγματικά ποτέ!Σε κανένα νούμερο,σε καμία επίτευξη στόχου...

girl keep the faith...σκεψου ποσα πετυχες μεχρι εδω που εσυ ελεγχες τον εαυτο σου..εισαι πραγματικα αξιεπαινη,μην το χαλας..πεισμωσε κι αλλο τωρα..κι εγω παντα εχανα το κουραγιο μου στα μισα του δρομου και ξαναγυρνουσα στα αρχικα κιλα..αυτο ομως ειναι το σημειο που πρεπει να πεισμωσουμε..φαε και 2 και 3 και4 μερες αλλα να επανελθεις στο προγραμμα σου μετα,εκει ειναι το μυστικο της επιτυχιας..μην σε πιανει πανικος που θες να φας..γιατι το μονο σιγουρο ειναι οτι θα ξανακυλησεις αν αρχισεις να πυροβολεις τον εαυτο σου..δωσε ενα περιθωριο και πες πχ εγω θελω μια βδομαδα να φαω οτι τραβαει η ψυχη μου και μετα ξεκινω..μην τρως με τρομο και μην αγχεσαι οτι δεν θα μπορεσεις να σταματησεις..εσυ εκανες κοιυμαντο μεχρι τωρα στον εαυτο σου..απεδειξες οτι μπορεις..ξεκουρασου λιγες μερες ΧΩΡΙΣ ΕΝΟΧΕΣ ΤΟ ΤΟΝΙΖΩ και συνεχισε την καλη δουλεια..ολα θα πανε καλα εχε την πιστη..

κοριτσια ,ευχαριστώ!!!!

μάλλον χρειαζόμουνα μια ένεση εμψύχωσης...
αυτό το site με εχει βοηθήσει σε όλη τη διάρκεια της προσπάθειας μου.όταν για πρώτη φορά διάβασα όλες αυτές τις ιστορίες για επιτυχίες, αποτυχίες, επίμονες προσπάθειες για την απώλεια κιλών θυμάμαι ότι ειχα σκεφτεί ότι τελικά αυτό που περνάω κοίτα να δείς που το νιώθουν και άλλοι..δεν είμαι μονη μου...αυτό το συναίσθημα με όπλισε με δύναμη, επαιρνα και παίρνω κουράγιο απο όλα τα ποστ και όλα τα μέλη παρόλου που δεν συμμετέχω συχνά...και ήταν η πρώτη φορά που πήρα στα σοβαρά την υπόθεση με το βάρος μου...και αποφάσισα ότι αυτή θα είναι η τελευταία μου προσπάθεια και ότι θα το κάνω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο για τον ευατό μου με σωστή ισοροπημένη διατροφή & άσκηση..
η αλήθεια είναι ότι νιώθω ότι χρωστάω πολλά σε αυτό το site... βρήκα πολλές απαντήσεις και ζεστές κουβέντες όταν τις χρειαζόμουνα για αυτό ευχαριιστώ!!!

υ.γ.:ελπίζω την επόμενη φορά που θα ανοίξω post αποκλειστικά για την πάρτη μου :) να είναι όταν αυτη η διαδρομή φτάσει στο τέλος της για να σας ανακοινώσω το ευτυχές τέλος της ιστορία μου.

γεια σου eve :)

Κι εγώ είχα τέτοιες κρίσεις πολύ συχνά (και δεν είναι μόνο ψυχολογικές - έχει και το σώμα τα δικά του λούκια) αλλά έκανα κολπάκια για παράδειγμα, για να κοπεί η διαρκής πείνα για γλυκό αρχισα να πίνω γαλα (που ηρεμεί αυτή την ανάγκη μην σου πω κι αμέσως)
ακόμη επειδή μ'αρέσει να τρώω συνέχεια και δεν την βγάζω αν δε φάω όταν πεινάω,
έχω πάντα διαθέσιμα:
καρότα (10 θερμίδες το ένα)
αγγούρι (100 θερμίδες το ένα κιλό / κάπου 20 το ένα)
κολοκυθάκια (40 θερμίδες τα 200 γραμμάρια - και είναι τέλεια στον ατμό με λεμονάκι)
ακτινίδια (40 θερμίδες το ένα)
και άλλα φρούτα ελαφρά αλλά κορεστικά, όπως αχλάδια, νεκταρίνια, πορτοκάλια κλπ.

Καλή δύναμη!!!