Διατροφικές διαταραχές και στα μικρά παιδιά!
Είναι γεγονός ότι για πολλά παιδιά η ενασχόληση με το βάρος και το σώμα τους ξεκινάει από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σχολείου και η έναρξη του συμπτώματος διατροφικής διαταραχής μπορεί να γίνει ακόμα και στα 11. Πριν βιαστείτε λοιπόν να γυρίσετε την πλάτη στο πρόβλημα, διαβάστε προσεκτικά το άρθρο που ακολουθεί. Ίσως σας αφορά!
Μέσα από τη 10-χρονη εμπειρία μου με γονείς που τα παιδιά τους πάσχουν από διατροφικές διαταραχές οποιαδήποτε μορφής, έχω συνειδητοποιήσει ότι το σύμπτωμα παραπλανεί και ανισχυροποιεί τους ίδιους τους γονείς στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του. Με αφορμή τα μηνύματα που δεχόμαστε καθημερινά στο Κέντρο μας αποφάσισα να γράψω μία μορφή καθοδηγητικού άρθρου για τους γονείς των παιδιών που πλήττονται από τη μάστιγα των διατροφικών διαταραχών.
Ακούστε τις ανάγκες του παιδιού σας
Τις περισσότερες φορές οι ίδιοι οι γονείς συμπαρασύρονται από την εμμονή του παιδιού τους για τη μείωση του βάρους του, τον έλεγχο των θερμίδων, το καθημερινό ζύγισμα. Η αναζήτηση βοήθειας από κάποιο διαιτολόγο δεν έχει αποτέλεσμα αφού τις περισσότερες φορές αδυνατεί να διαγνώσει και να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το σύμπτωμα όντας μη εξειδικευμένος σε αυτό. Δυστυχώς οι γονείς δεν αντιλαμβάνονται τη δύναμη και την επιρροή που ασκεί το σύμπτωμα στο παιδί τους. Πολλές φορές οι ακραίες συμπεριφορές που αναπτύσσονται εξαιτίας των διατροφικών διαταραχών ενοχοποιούν του γονείς προς όφελος του φαντάσματος της νευρικής βουλιμίας ή νευρικής ανορεξίας. Πόσες φορές δεν σας έχει πει η κόρη σας ότι δεν την φροντίζετε και δεν την καταλαβαίνετε που θέλει να χάσει βάρος και να ελέγξει το φαγητό; Ότι θα ήταν πιο όμορφη αν είχε λιγότερο βάρος, που θέλει να χωρέσει στο τάδε φόρεμα για το χορό του σχολείου και ότι αν δεν χάσει 3-4 κιλά βάρος δεν θα μπορέσει να πάει και θα φταίτε εσείς που δεν τη βοηθάτε να χάσει αυτά τα καταραμένα κιλά; Καλός γονιός θεωρείται εκείνος που ακούει τις ανάγκες του παιδιού του, που προσπαθεί να το στηρίξει στις επιλογές του. Όταν όμως θεωρείτε ότι σας μιλάει το παιδί σας αλλά στην ουσία σας μιλάει το σύμπτωμα της νευρικής ανορεξίας ή βουλιμίας τότε οι συνέπειες είναι καταστροφικές. Η αλήθεια είναι ότι ενδίδετε στη φωνή του συμπτώματος και όχι στη πραγματική φωνή του παιδιού σας. Πιστεύετε ότι βοηθάτε το παιδί σας να ανακτήσει τον έλεγχο πάνω στο φαγητό αλλά στην ουσία βοηθάτε το σύμπτωμα να ισχυροποιηθεί.
20 πράγματα που πρέπει να αποφύγετε
Για να αποφύγετε τις παγίδες που στήνει το σύμπτωμα στο παιδί σας αποφύγετε τις παρακάτω συμπεριφορές:
* Μη βοηθάτε το παιδί σας να κάνει δίαιτα.
* Μη προσπαθείτε να το βοηθήσετε να αποφύγει το βουλιμικό επεισόδιο.
* Μην ενισχύετε στο παιδί σας συμπεριφορές όπως να του αγοράζετε διαιτητικά τρόφιμα ή να είστε δίπλα του όταν ζυγίζεται.
* Μη μιλάτε για φαγητό και κιλά. Αν κάνετε δίαιτα εσείς οι ίδιοι σταματήστε την.
* Μη προτείνετε διαιτολόγους που δεν γνωρίζουν την αντιμετώπιση των διατροφικών διαταραχών.
* Μη ζυγίζετε τροφές, πετάξτε τους θερμιδομετρητές.
* Μην αγοράζετε χάπια διαίτης, καθαρτικά, διουρητικά ή σκευάσματα που προκαλούν εμετό για λογαριασμό του παιδιού σας.
* Αποφύγετε να είστε στον ίδιο χώρο όταν το παιδί σας ξεσπάει στο φαγητό.
* Μη σχολιάζετε αρνητικά τη συμπεριφορά του μετά από την οποιαδήποτε κατανάλωση τροφής.
* Μη κρύβετε φαγητά που θεωρείτε ότι είναι στόχος βουλιμικού επεισοδίου, καλύτερα να μη τα μαγειρέψετε.
* Εμπλουτίστε το εβδομαδιαίο μενού της οικογένειας, μην επαναλαμβάνετε τροφές με τις οποίες αισθάνεται ασφαλές το σύμπτωμα.
* Αποφύγετε εκφράσεις όπως «φάε» ή «μη τρως» και μη σχολιάζετε τα βάρος του παιδιού σας.
* Μη κατηγορείτε το παιδί σας για το πρόβλημά του, κανένα παιδί δεν θέλει να πάθει διατροφική διαταραχή.
* Μη το χρεώνετε στο παιδί σας ότι σας κάνει δυστυχισμένους, το σύμπτωμα το προκαλεί.
* Μην ισχυροποιείτε συμπεριφορές τελειομανίας όπως υψηλές επιδόσεις στο σχολείο.
* Μην μένετε μακριά από το παιδί σας, φροντίστε να είστε κοντά του και να το παρατηρείτε.
* Μη του λέτε μόνο αυτό να πάρει βοήθεια από ειδικό. Η διατροφική διαταραχή του παιδιού σας, σας αφορά. Χωρίς τη δική σας συμμαχία η άρση του συμπτώματος γίνεται ανέφικτη.
* Αν το παιδί σας προκαλεί εμετούς ή παίρνει καθαρτικά αναζητείστε άμεσα βοήθεια.
* Μην του λέτε να μη προκαλέσει εμετό, είναι ανώφελο αφού έτσι και αλλιώς θα το κάνει. Δώστε του μπανάνα και ισοτονικά υγρά για την αποκατάσταση των ηλεκτρολυτών του.
* Αγνοήστε το θυμό που σας εκφράζει, είναι το σύμπτωμα που είναι θυμωμένο μαζί σας γιατί δεν συντονίζεστε πλέον μαζί του.
Όσο πιο έγκαιρα αντιληφθείτε τα συμπτώματα της διατροφικής διαταραχής του και αναζητήσετε βοήθεια, τόσο πιο αποτελεσματικά θα βοηθήσετε το παιδί σας.
Της Μαρίας Τσιάκα
