ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΤΑ ΔΟΥΜΕ ...ΚΑΙ ΝΑ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΣΟΥΜΕ
Μετα απο παρακληση στο τοπικ εδω κανουμε διαιτα ανοιγω αυτο το θεμα, το οποιο θα ειναι μια συνοπτικη επισκοπηση της ιστοριας μου. Δεν ειναι πληρης γιατι εδω και αρκετο καιρο προσπαθω να την συνταξω σε ενα πληρες κειμενο που θα ποσταρω στο δικο μου (σχετικο με αθλητισμο κτλ) site. Αλλα θα ειναι επαρκες.
Τεσπα, οι γονεις μου και οι δυο ειναι παχυσαρκοι, δεν ειχα ποτε καμια μεριμνα για μια τουλαχιστον σωστη διατροφη, ενω απο μικρος ημουν παρα πολυ αδυνατος, οι κακες διατροφικες συνηθειες μου καλυπτονταν απο το γεγονος οτι μεγαλωνα. Καπου στην 3η γυμνασιου αρχισαν να με προφταινουν, με αποκορυφομα τον θανατο της μητερας μου. Μετα απο αυτο το γεγονος αναγκαστικα να μενω κοντα στη γιαγια μου η οποια πρακτικα με ταιζε με δυο κουταλια. Δεν αρνουμε φυσικα των ευθυνων μου, αλλα δεν ηξερα κατι αλλο, αν ειχα σοκολατα την ετρωγα, και ΠΑΝΤΑ φροντιζαν ωστε να εχω σοκολατα.
Δεδομενου οτι ειμαι σχετικα μη κοινωνικος, δεν εκανα συστηματικα αθλητισμο, για την ακριβια δεν εκανα καθολου αθλητισμο. Ετσι μεχρι τα 19 μου ειχα φτασει 120+ κιλα, χωρις κανενα ιχνος μυικης μαζας. Για του λογου το αληθες:
εδω ειμαι κοντα η πανω απο 120 κιλα, στο πρωτο ετος πανεπιστιμιο.
παντα ηθελα να αδυνατισω, αν και ομολογουμενος δεν ηξερα το ποσο τραγικη ηταν η κατασταση μου, και αυτο ειναι πολυ σημαντικο οι περισοτεροι παχουλοι ανθρωποι εχουν την εντυποση οτι απλα ειναι λιγο πανω απο το μεσο ορο. Δεν αντιλαμβανονται την εκταση του προβληματος ακριβως επειδη οι αλλαγες ειναι τοσο προοδευτικες που περνανε απαρατηρητες. Το να παρεις 40-50 κιλα ειναι υποθεση ετων.
Οταν επεστρεψα στην αθηνα στο μαθηματικο (ειχα αρχικα περασει στη σαμο). Μαζι με ενα (επισις παχουλο) φιλο μου ειπαμε να κανουμε μια δυο βδομαδες διαιτα ετσι για το γαμωτο, εγω το σκεφτομουν συνεχεια επειδη ειχα γνωρισει μια κοπελια (την οποια εχω πολλακις ευχαριστησει απο τοτε και ειναι καλη μου φιλη) για την οποια εκοβα φλεβα. Γενικοτερα μιλοντας οι περισοτεροι παχουλοι προσπαθουν να αδυνατισουν αλλα δεν μπορουν γιατι δεν ξερουν τι να κανουν. Το προσπαθουν για μια δυο μερες και μετα πεινανε τοσο πολυ που επιστρεφουν στις παλιες συνηθειες. Επισις ακριβως επειδη παιρνει τοσο καιρο να παχυνεις δεν εχεις την εντυποση οτι τρως παρα πολυ, αλλα αυτα τα πραγματα λειτουργουν αθρηστοικα. Δηλαδη παχαινεις λιγο οποτε γινεσαι πιο νοθρος οποτε παχαινεις περισοτερο κτλ.
Η πρωτη βδομαδα μεσα στην αγνοια μας ηταν εξοντοτικη. Ζυγιζτικα πρωτη φορα στα 120.6 κιλα, το θυμαμαι χαρακτηριστικα. Δεν ξεραμε τι καναμε, οποτε καθε πρωι πηγαιναμε για τρεξιμο (εβγαζα οριακα 150μ πριν πονεσω...) και τρωγαμε απο ενα κοματι σνιτσελ το μεσιμερι κανα φρουτο το απογευμα και αλλο ενα κοματι κρεας το βραδυ. Μιλαμε για ελαχιστο φαι, το καλο ηταν οτι ολη την ημερα την περναγαμε μαζι και υποστηριζαμε ο ενας τον αλλο γιατι πραγματικα η πεινα ηταν απεριγραπτη.
Στο τελος της πρωτης βδομαδας ζυγιστικα στα 114 κιλα. That is ειχα χασει κοντα 7 κιλα. Δεν το πιστευα, το μεγεθος του κατορθοματος μου ηταν τοσο μεγαλο που ξεχασα πεινες και απολα. Τοτε ξεκινησα να διαβαζω, χαμενος τελειως στην αρχη οτι βλακειες κυκλοφορουν στο ιντερνετ. Καποια στιγμη βρηκα ενα site το οποιο αφορουσε bodybuilders και διαπιστοσα οτι αυτοι περισοτερο απο καθε αλλο ξερουν πως να αδυνατιζουν. Στη πορεια ανακαλυψα οτι διαιτες που στερουντε γυμναστηκης ειναι ανοητες, αλλα φοβομουν παρα πολυ να φαω. Ετρωγα οριακα 1800kcal την ημερα και οτιδηποτε παραπανω με εκανε να παχαινω. Μετα απο περιπου 8-12 μηνες ειχα φτασει 76kg σε υψος 1.80.
γυμναζομουν σχετικα συστηματικα, αλλα εκανα αννοησιες, δηλαδη χαζοασκησεις του στυλ δικεφαλους και 500 ωρες τη μερα jogging. Σε εκεινη τη φαση λογο εξαντλητικης βαρεμαρας και μιας σχετικης συσορευσης γνωσεων, ξεκινησα να κανω σοβαρα βαρη (βαθεια καθισματα, παγκο κτλ) να δινω μεγαλυτερη εμφαση στη δυναμη μου και αντικατεστησα την συνεχωμενη αεροβικη με διαλειματικες ασκησεις. Καπου εκει ξεκινησα και το στιβο.
Υποχρεωσα τον εαυτο μου να τρωει περισοτερο (χαλαρα το πιο δυσκολο πραγμα που εχω κανει ποτε στη ζωη μου) και μεσα σε ενα χρονο ημουν ετσι:
σε αυτη τη φωτο ειμαι 82kg. Γενικος προσεχω τη διατροφη μου εξαιρετικα πολυ, εκτος απο μικροπεριοδους (κυριως τους χειμονες) που λογο χαζομαρων φτανω τα 90κιλα. Το καλοκαιρι ειμαι περιπου 85 με λιγοτερο λιπος απο οτη στην παραπανω φωτογραφια.
Οι "επιδωσεις" μου ειναι 170Kg βαθυ καθισμα, 100Kg παγκο, 11.4 τα 100m και 54 τα 400.
η πιο προσφατη φωτο μου και η τωρινη κατασταση του σωματος μου ειναι αυτη:
και επισις
και ναι το ξερω οτι ειναι καγκουριες, τις εβγαλα για συκγεκριμενο λογο. Εκει ειμαι 89-90kg με περιπου 13% λιπος, τα καλοκαιρια εχω περισοτερη γραμμωση, θα φροντισω στο μελλον να σας δειξω τι εννοω.
Αυτα τα ολιγα, τη μεγαλυτερη διαφορα την εκανε το γεγονος οτι αρχισα να τρωω ΠΕΡΙΣΟΤΕΡΟ απο καλα πραγμα και να κανω πιο σωστη προπονηση. Η ολη διαδικασια μου πηρε περιπου τρια χρονια, αλλα μακραν το πιο σημαντικο ηταν τα βλεματα των αλλων. Ειδικα αφου εφτιαξε καπως το σωμα μου περα απο το γεγονος οτι ειναι πλεον πιο απλο να μην παχαινω καθαρα λογο περισοτερης μυικης μαζας και λογο του οτι ε...κρυωνω περισοτερο:p Ειναι τα βλεματα των αλλων, η αυτοπεποιθηση μου εφτιαχνε και αυτο μου εδινε περισοτερο κουραγιο. Αν μπορω ενα πραγμα να πω στους ανθρωπους που θελουν να χασουν πολλα κιλα ειναι το οτι πρεπει να ξεκινησουν αργα και να κανουν υπομονη. ΟΛΑ θα λειτουργησουν επανω τους αρκει να κανουν υπομονη ενα μηνα. Και βρειτε καποιον ανθρωπο που το εχει κανει και ξερει τι του γινεται να σας μαθει τα βασικα Knowledge is POWER, δεν αδυνατισα τρεχοντας αδυνατισα ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ και αυτο δεν μπορω να το τονισω αρκετα
