oi skepseis mou

kalhspera se olous auto einai to 1o mou post
apla thelw na mirastw tis skepseis mou me anthropous pou isws vionoun to idio provlhma me emena.
osa xronia thimame ton eauto mou thimame na paleuw me to varos mou twra eimai 24 kai akoma den exw kataferei na to lusw
eimai pantremenh me enan antra pou pisteuw magaei kai exw ena mikro mwro 9 mhnwn.prin enamisi xrono ekana ena xeirourgeio katheth gastroplastiki h alliws diamerismatopoihsh,exasa 10 kila kai meta emina egkuos molis gennhsa mporousa na faw oso kai prin sxedon me apotelesma parolo pu sthn egkumosini mou phra mono 6 kila twra pou gennhsa exw parei kai alla 10.h oikonomiki mou katastash den einai polu kalh giauto katefiga se authn thn enxeirisi pou thn ekna se ena dimosio nosokomeio.twra thelw na kanw kati alla distixws den mporw,thn methodo tis klassikis diaitas h diatrofhs thn exw sxedon diagrapsei apo to mialo mou giati exw pleon kourasti apo tis epanilimenes prospathies.thelw kati apotelesmatiko kai ameso kai xwris na exw sinexws to panw katw!
authn thn stigmh h psixologiki mou katastash einai polu xalia afou opou kai na paw sinexws me lene egkuo kai mhtera tou antra mou me ton antra mou den exoume polles sexoualikes epafes exw kleisth mesa sto spiti kai niwthw tetoia psixologiki piesi afou skeutomai sinexws to varos mou kai thn sxesh me ton antra mou pou pleon sxedwn adiafori gia mena os gunaika .
den exw katholou autopepithisi ws athropos kai auto me kanei na kleinomai akoma perissotero.twra eimai 97 kila kai to ipsos mou einai 170 ta tamia den mou plhrwnoun daxtilidi h kati tetoio afou to bmi mou einai sto 33.thelw na kanw kati twra kai oxi na ftasw sto akro kai meta na einai akoma poio diskolo.
kathe simvouli kai apopsi sas einai kalodexoumenh...

Γειά σου Trinity!!εγώ η αλήθεια είναι ότι δεν έχω τπτ να σε συμβουλέψω..δεν έχω ιδέα από όλα αυτά..ειδικά γι'αυτό το bmi..
μπορώ όμως να μιλήσω στον πατέρα μου που είναι οικονομικός σύμβουλος νοσοκομειακών επιχειρήσεων..και συνήθως
όποιος συγγενής μας έχει ανάγκη από γιατρό ή δουλειά στον πατέρα μου τρέχει..
γιατί απ'ό,τι έχω καταλάβει γνωρίζει αρκετούς ανθρώπους απ'το χώρο του..
Το μόνο πρόβλημα είναι ότι δεν έχω και πολύ καλές σχέσεις μου με τον πατέρα μου..δηλ.συνήθως δεν του μιλάω..
και αν πάω να του μιλήσω τώρα..θα μου πει..μπα??τώρα με χρειάζεσαι??
Ας ελπίσουμε όμως πως δεν θα υπάρχει πρόβλημα..
Και κάτι άλλο..κάπου διάβασα..ότι καλύτερα είναι να μη γράφουμε greeklish..(μη με ρωτήσεις το γιατί..δεν ξέρω γιατί..)

Trinity..βασικά το ξανασκέφτηκα..δε θέλω να σου δίνω υποσχέσεις και μετά αν δεν μπορεί να γίνει αυτό που λέω..να παίρνω
πίσω τα λόγια μου..δεν είναι και πολύ ωραίο αυτό..να ξεσηκώνεις τον άλλον..να του δίνεις ελπίδες ότι κάτι μπορεί να γίνει
άμεσα..εκείνος να στηρίζεται σ'εσένα και μετά να του λες..εε τελικά δε γίνεται..
Υπάρχει το πρώτο και βασικό θέμα..ότι δε συμφωνώ με τον πατέρα μου σε πολλά..και ακόμα κι αν δεν πει κάτι εγώ θα
είμαι αιώνια θυμωμένη μαζί του..μέχρι να πεθάνω..οπότε άκυρο αυτό που σου είπα..
Υπάρχει και το δεύτερο θέμα βέβαια..μιας και οι γιατροί που γνωρίζει..δουλεύουν σε ιδιωτικά νοσοκομεία..ποιος θα
πληρώσει??
Βιάστηκα να σου απαντήσω..χωρίς πρώτα να σκεφτώ..

Trinity είμαι στην ηλικία σου και πριν 2 χρόνια υπήρξα 95 κιλά. Δεν ξέρω πως είναι ο σωματότυπός σου, αλλά επειδή κι εγώ είμαι 1.70 νομίζω ότι η σκέψη σου έχει ακουμπήσει λίγο τα όρια της υπερβολής. Δεν είναι και τόσο τραγικό. Το 'πρόβλημα' μας εμείς το μεγενθύνουμε όπως και όλες τις αρνητικές μας σκέψεις. Δεν έχω κανένα μυστικό να σου πω ούτε κανένα μαγικό σκονάκι να σου δώσω για να εξαφανιστούν τα περιτά κιλά μιας και όλοι μας με αυτό παλεύουμε. Αυτό που ένιωσα την ανάγκη να σου πω είναι να ηρεμήσεις, να μαζέψεις τις δυνάμεις σου και να αρχίσεις σιγά σιγά να 'διορθώνεις' πρώτα τις σκέψεις σου και την διάθεσή σου κι έπειτα θα αρχίσεις να ελέγχεις και το φαγητό σου. Έχεις ένα παιδάκι που σε χρειάζεται μιας και είσαι νεαρή και νέα μαμά και περιμένει να το γεμίσεις με αγάπη και αισιοδοξία γιατί είναι τα εφόδια που ο κάθε άνθρωπος έχει ανάγκη για να ζήσει πόσο μάλλον μια μικρή ψυχούλα που τώρα γνωρίζει τον κόσμο μας. Καταλαβαίνω αρκετά από όσα νιώθεις όσο αφορά στα κιλά όπως και οι περισσότεροι εδώ στο φόρουμ, αλλά κανένας μας δεν αξίζει να θλίβεται γιατί είναι κάτι που είναι στο χέρι μας και στο μυαλό μας να το διορθώσουμε. Ποτέ δεν μου άρεσε να συγκρίνω καταστάσεις που περνούν άλλοι με αυτά που περνώ εγώ για να παρηγορηθώ και να νιώσω καλύτερα... αλλά όντως υπάρχουν πολύ πιο χειρότερα πράγματα που πρέπει να μας στεναχωρούν και που δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τπτ για να τα 'διορθώσουμε'. Αγκάλιασε το αγγελούδι σου και νιώσε την αγνότητα και την καθαρή ψυχούλα του μωρού σου. Ήδη είσαι πολύ σπουδαία που έφερες στον κόσμο ένα παιδάκι και θα έπρεπε να είσαι πολύ περήφανη γι'αυτό. Τα κιλά μπαινοβγαίνουν...
Αυτά θα έλεγα σε μια φίλη ή αδερφή... αυτά λέω στον εαυτό μου αν κι εγώ δεν είμαι παντρεμένη ούτε μαμά... :)

σας ευχαριστω πολυ για τον χρονο σας ναι και εγω πιστευω πως το προβλημα δεν ειναι τραγικο αλλα φοβαμε πολυ πως θα γινει αν το αφησω
νιωθω πολυ περιφανη για το κοριτσακι μου και ειναι οτι πιο σημαντικο εχω καταφερη στην μεχρι τωρα ζωη μου
αυτο που με προβληματιζει ειναι πως δεν ξερω τι να κανω για να δω την ζωη διαφορετικα και να ξεφυγω απο την καταθληψη που με κινηγα.δεν ξερω απο που να αρχησω.
εχω μεγαλο προβλημα με τισ αιπνιες και νιωθω τεραστια κουρασηδεν τρωω ιδιαιτερα αλλα μετα το χειρουργιο που εκανα περνω κιλα πανευκολα (δεν ειμαι απο τους ανθρωπους που πιστευουν οτι ο αερας παχενη)
αν ξερει καποιος να μου συστησει καποιον καλο γιατρο θα ειμαι υποχρεη θελω απλα να μαθω τι εναλακτικες εχω πανω στο χειρουργειο που εχς ηδη κανει.

Τον θυροειδή σου τον έχεις ελέγξει?

Trinity θα ηθελα να σου πω οτι μαλλον εισαι αρκετα ανχωμενη.Αναφερες κατι υπεροχο,οτι εχεις ενα κοριτσακι 9 μηνων.
Δεν ειμαι ψυχολογος αλλα μηπως ευθυνετε κατα ενα ποσοστο η γεννα?Ολοι γνωριζουμε οτι μετα την γεννα οι μητερες περνουν ενα ειδος καταθλιψης.Θα μου πεις βεβαια μετα απο 9 μηνες? Γιατι οχι? παιζουν τοσα ρολο. Ο νεος ρολος στην ζωη μας, οι αλλαγες στην καθημερινοτητα μας,η ελλειψη βοηθειας απο την οικογενεια, η οικονομικη κατασταση και τοσα αλλα...
Παντως συμφωνω και εγω στο να ελενξεις τον θυροειδη σου. Και οσο για τα 97kg εε!! εχω δει στην ζυγαρια μου τα 108kg με υψος 1,60 και 34 ετων. Τωρα βεβαια ειμαι 60kg ενω πριν 5 μηνες ημουν 53kg και ημουν χαλια. Και ολα αυτα τα κιλα τα εχασα μεσα σε 14 μηνες.Εχω χαλαρωσει ομως τωρα. Και θα χρειαστω αρκετο μαζεμα, ομως περιμενω πρωτα να κρατησω και εγω ενα αγγελουδι στα χερια μου, οπως κρατας εσυ.Αλλου ομως θελω να φτασω. ο ανδρας μου με γνωρισε στα 80kg και αρραβωνιαστηκαμε οταν ημουν 105.
Που θελω να φτασω? οτι οι ανθρωποι οι δικοι μας μας αγαπουν οπως και να ειμαστε. εκτος και αν ξεφυγουμε εντελως απο τον ανθρωπο που γνωρισαν. Το καλυτερο που εχεις να κανεις για μενα ειναι πρωτα απο ολα να ηρεμησεις, να συζητησεις νε τον ανδρα σου οτι σε απασχολει και μετα να δεις τι δεν παει καλα με την απωλεια βαρους σου.
Παντως θα σου πω και κατι ακομα. Εγω βρηκα ενα γιατρο δημοσιου νοσοκομειου πηγα στο ιατρειο του μου εδωσε μια γνωματευση 40%ΔΜΣ και τα κατεθεσα στο ικα φορεσα και αρκετα φαρδυα ρουχα και περασα επιτροπη και πηρα το ο.κ.
για τον δακτυλιο. την εκανα σε δημοσιο νοσοκομειο και δεν πληρωσα τιποτα αλλο εκτος απο το δωρακι του γιατρου που και αυτο εγω του το εδωσα δεν μου το ζητησε. Αν βρεις εναν καλο γιατρο δημοσιου εγω πιστευω οτι θα την βρεις την ακρη οπως εγω , οπως πολλοι αλλοι. Εγω για την ωρα θα σου ευχηθω να χαιρεσε την κουκλιτσα σου και να σου πανε ολα καλα. Εδω θα ειμαι και εγω και αν μπορω να σε βοηθησω καπου θα το προσπαθησω, οπως και ολα τα παιδια απο εδω.

αχ βρε τρινιτάκι!Κι εγώ νομίζω πως η ψυχολογία σου έπιασε πάτο και πως θέμα χρόνου είναι να πάρεις τα πάνω σου.
Και εγώ κάπου τόσα κιλά βγήκα από το μαιευτήριο και αρχικά
έκοψα γλυκά, ψωμιά και αναψυκτικά και έχασα πάνω από 10 κιλά μέσα σε 4 μήνες χωρίς να το καταλάβω.
Ήμουν 82,7 όταν πριν δυο εβδομάδες διαβάζωντας εδώ ενημερώθηκα για τα weight watchers και ξεκίνησα.
Σήμερα είμαι 80 και άρχισα πλέον να με ονειρεύομαι πως στη βάφτιση του παιδιού μου κατά τον Μάιο θα είμαι κοντά στα 70κιλά.
Ψάξτο λίγο, μπορεί να σου δώσει κίνητρο και εκεί που δεν το περιμένεις ...που ξέρεις! Παράλληλα ψάχνε και για τα νοσοκομεία που σε ενδιαφέρουν.
Το μωράκι σου χρειάζεται πρώτα απ' όλα μια χαμογελαστή μαμά!!!

Γεια σου Trinity! Καταρχας θα σου ελεγα να ηρεμησεις και να δεις οτι τα πραγματα δεν ειναι τοσο τραγικα οσο τα βλεπεις τωρα. Καταρχας εισαι νεοτατη και με τα κιλα που εχεις δεν χρειαζεται να μπεις στην διαδικασια του χειρουργειου. Υπαρχουν πλεόν διαιτολογοι που δεν δινουν διαιτες στερησης αλλα διαιτες για αινθρώπους οπως ολους εμας που μας αρεσουν οι γευστικες απολαυσεις. Ψαξε το λιγο και θα δεις ότι τετοιες διαιτες δεν ειναι καθολου δυσκολες. Και κατι αλλο, βαζε μικρους στοχους καθε φορα, μην τα βλεπεις ολα σαν βουνο. Οσον αφορα το χειρουργειο πλεον ερχονται στο φως σοβαρες παρενεργειες. Ψαξε και αυτο και θα δεις τι ειναι καλυτερο για σενα. Φιλια

Κοριτσια σας ευχαριστω παραααα πολυ,
να σασ απαντησω
ναι τον εχς κοιταξει τον θυρωειδη κ δεν ειχα κατι απλα μετα την διαμερισματοποιηση που εκανα δεν μπορω να χασω ευκολα,γιατι για εναν χρονο τρεφομουν με πολυ μικρεσ ποσοτητες και μολισ γενισα αρχισα να μπορω να τρωω κανονικα.
στην εγκυμοσινη λογο του χειρουργειου πηρα μονο 6 κιλα.
νικι μπορεισ να μου πεις ποιοσ γιατροσ σε ενχειρησε μηπως μπορεσω να βρω μια ακρη?(γιατι ειμαι τελειως αποφασισμενη και καταστλαγμενη πως δεν θελω να περασω την υπολοιπη ζωη μου παλευοντασ με το βαρος μου θελω να κανω ενα χειρουργειο με μονιμα αποτελεσματα εχω κανει απειρες διαιτες και διατροφες και το αποτελεσμα ειναι παντα να καταληγω εκει που ξεκινησα η και περισσοτερο (σε ενα σχετικο βαθος χρονου)
εχω κλεισει σε εναν γιατρο ραντεβου θελω να μαθω αν μπορω να κανω ΄γαστρικο μανικι΄γιατι εχω ηδη την διαμερισματοποιηση.αλλα ειναι μεγαλο το κοστοσ τισ επεμβασης

ΤΡΙΝΤΥ μου καλησπερα, με τετοιο ΔΜΣ σε οποιο σοβαρο γιατρο πεις για σληβ, δεν θα σου την κανει.Επισης κανενα ταμειο δεν θα σου την δικαιολογησει. Εχουμε το ιδιο υψος και τα ιδια κιλα και θελω να σου πω πως κι εγω ψαχνομουνα για επεμβαση και μεχρι την προηγουμενη βδομαδα σε γιατρους πηγαινα, εκτος απο εναν ολοι οι αλλοι μου μιλαγανε μονο για δακτυλιο. Τελικα προσπαθω μονη μου και την επεμβαση την εβαλα στο πισω μερος του εγκεφαλου, αλλωστε ολοι οι ανθρωποι εχουμε δυναμη μεσα μας, που ξερεις, μπορει να τα καταφερω και εγω... δες το κι ετσι και ξεκινα κι εσυ ενα σοβαρο προγραμμα διατροφης με ενα σωστο διαιτολογο. Θα εχεις κερδος σιγουρα!!!

ΤΡΙΝΤΥ,αν και κάπως καθυστερημένα,να σε καλωσορίσω κι εγώ στην παρέα μας
με την ελπίδα να βρεις εδώ κατά σημαντικό μέρος την ανακούφιση και υποστήριξη,που χρειάζεσαι...
Να σου ζήσει η κορούλα σου!Είναι πολύ τυχερή που έχει νέα μανούλα,που την αγαπά τόσο πολύ!
Αντιλαμβάνομαι πως ο ερχομός της,εκτός από την τεράστια χαρά που αναμφισβήτητα σας έφερε,
προκάλεσε και μια αναστάτωση στις μεταξύ σας σχέσεις και στην ψυχολογική κατάσταση του καθενός σας...
Όλοι χρειάζονται το χρόνο τους να συμφιλιωθούν με τις μεγάλες αλλαγές στη ζωή τους κι αυτή είναι τεράστια!
'Οχι μόνο οι νέες μητέρες αλλά και οι νέοι πατέρες,οι οποίοι μάλιστα κυρίως συνειδητοποιούν την νέα τους ιδιότητα
μετά τη γέννηση του παιδιού τους(δεν έχουν το πλεονέκτημα το δικό μας κατά τους 9 μήνες της κύησης)
Το ζευγάρι έγινε οικογένεια,οι ευθύνες αλλάζουν,τα συναισθήματα,οι ανάγκες,η καθεμερινότητα,τα πάντα...
Νομίζω πως είναι άδικο να επιρρίπτεις στην εικόνα σου την όποια αλλαγή στη σχέση σου με τον άντρα σου,
υποτιμώντας πόσα πράγματα έχουν πλέον αλλάξει και για κείνον.Εφόσον η σχέση σας είναι δυνατή μην ανησυχείς!
Ο χρόνος,η μεταξύ σας επικοινωνία,η κοινή σας αγάπη για το δημιούργημα σας αλλά και για τον άλλον,όλα θα λειτουργήσουν υπέρ σας!
Επίτρεψε μου να εκφράσω την υποψία μου πως πολλά από όσα νιώθεις και σε ταλαιπωρούν είναι ίσως συνέπεια της επιλόχιας κατάθλιψης,
η οποία μάλιστα είναι πιθανόν να διαρκέσει αρκετούς μήνες μετά τον τοκετό!Αν θέλεις ρίξε εδώ μια ματιά:

--->ΕΠΙΛΟΧΙΟΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

Αναφορικά με το θέμα της απώλειας του επιπλέον βάρους σου,δε θα υποτιμήσω το πώς αισθάνεσαι αλλά θα σε παρακαλέσω να συντονίσεις τις κινήσεις σου.
Εγώ σε πρώτη φάση θα επικοινωνούσα με τους γιατρούς που με χειρούργησαν(αναφέρομαι στην διαμερισματοποίηση που έκανες ενάμισυ χρόνο πριν)
Εκείνοι μπορούν και οφείλουν να σε ενημερώσουν για την επίδραση της εγκυμοσύνης και για τα επόμενα βήματα που μπορούν να γίνουν.
Αν δεν σε ικανοποιήσει η στάση τους,τότε απευθύνεσαι σε κάποιους άλλους γιατρούς που επιδίδονται σε βαριατρικές επεμβάσεις,
καθώς η περίπτωση σου είναι ιδιάζουσα.(Εγώ πάντως δεν μπορώ να φανταστώ τι επιπλέον θα σου προσφέρει ο δακτύλιος,
αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχω ακριβώς καταλάβει τι επέμβαση έκανες και τι εντωμεταξύ άλλαξε από την εγκυμοσύνη)
Τώρα είσαι στην άγνοια και τον πανικό.Η υπεύθυνη πληροφόρηση για όσα συμβαίνουν στο σώμα σου και τις επιλογές που έχεις θα σε καθησυχάσει
και σε συνδιασμό με την αντιμετώπιση της πιθανής επιλόχιας κατάθλιψης,που ίσως σε ταλαιπωρεί,δεν αποκλείω σύντομα να νιώσεις και πάλι
πως βρίσκεις τον εαυτό σου και τη δύναμη σου!Μη σου πω κιόλας πως δεν αποκλείεται να μπεις και σε μια σειρά με τη διατροφή σου
και να τα καταφέρεις χωρίς μάλιστα να χρειαστεί να καταφύγεις σε μία ακόμα βαριατρική επέμβαση...Όλα θα πάνε μια χαρά,θα το δεις!
Ήδη είναι πολύ σημαντικό που ανοίχτηκες εδώ και μοιράστηκες το φορτίο που σε καταπλακώνει...Ελπίζω σιγά σιγά,αν δεν το έχεις ήδη κάνει,
να μιλήσεις για όσα νιώθεις και στον άντρα σου,τη μητέρα σου,κάποια φίλη,όποιον νιώθεις κοντά σου...Θα νιώσεις μεγάλη ανακούφιση,πίστεψε με!
Μετά όσο μπορείς επιδίωξε να δεχτείς βοήθεια για όσα καλείσαι καθημερινά να φροντίσεις,ώστε να βρεις λίγο χρόνο κι ενέργεια να φροντίσεις κι εσένα
(είτε εσένα ως σώμα,είτε ν'ασχοληθείς με κάτι που αγαπάς και σ'ευχαριστεί).Σιγά σιγά έρχεται κι η άνοιξη,η μικρούλα μεγαλώνει,θ'αρχίσετε μαζί τις βολτούλες,
ίσως είναι πιο εύκολο πλέον να την αφήνετε πού και πού για φύλαξη και να βγείτε κανένα βραδάκι με τον άντρα σου,θα βγεις από την κλεισούρα του σπιτιού σου,
θα βελτιωθεί η διάθεση σου κι αντανακλαστικά και η μεταξύ σας σχέση...Τα δύσκολα περνούν...σχεδόν πέρασαν κιόλας!
Μικρές καθημερινές αλλαγές,βαθειές ανάσες,μοίρασμα,πολλές θεραπευτικές αγκαλιές με τη μικρή κι όλα θα πάρουν μια πιο φωτεινή απόχρωση!
Κι εμείς,εδώ είμαστε,ε;Μην μας ξεχνάς!Φιλάκια πολλά πολλά,εκ των οποίων το πιο ζουμερό στο αγγελούδι σου!

Γεια σας και παλι,
NADINE διαβασα το αθρο σου σχετικα με την επιλονχιο καταθλιψη σε ευχαριστω πολυ δεν νομιζω πως μου συμβαινει κατι τετοιο ειναι αληθεια πως εχω κουραστη αρκετα απο την μπεμπυλα κατι που ειναι λογικο πιστευς αν και ειμουν τελειως ασχετη απο παιδια και δεν ειχα και ιδιαιτερη βοηθεια,αλλα ειναι τοσο μεγαλη η χαρα που περνεις.
απλα νιωθω πολυ ασχημα που περασα μια τετοια τεραστια ταλαιπωρια με την επεμβαση που εκανα και τωρα δεν εχω κανενα αποτελεσμα.εψαξα σε διαφορα site στο διαδικτιο και βρηκα διαφορουσ γιατρουσ που ασχολουνται με αυτες τις επεμβασεις αλλα το κοστος ειναι πολυ υψιλο.
ο γιατρος που με χειρουργησε εχει τελειως αδιαφορη σταση και δεν μπορω να τον εμπηστευτω ξανα.ξερω πως υπαρχουν πολοι γιατροι σε δημοσια νοσοκομεια που ασχολουνται με αυτα ταχειρουργια αλλα που μπορω να τουσ ωρω δεν ξερω.

γεια σου TRINITY τετοιες φάσεις στη ζωη μου εχω περασει πολλες και ειμουν και μόνη μου χωρίς σύντροφο χωρίς παιδί χωρίς κανέναν, μέχρι που έγινε κάτι και όλα αυτά έφυγαν εξανεμίστηκαν...τι ηταν αυτό?
γνωρισα και έζησα απο κοντά εναν άνθρωπο με σοβαρό ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΥΓΕΙΑΣ που πάντα χαμογελάει και πάντα σκέφτεται αισιόδοξα και εκτιμά ότι έχει (και δεν έχει το υπέρτατο αγαθό την υγεία του) για εμένα ήταν έμπνευση και άλλαξε όλη η ζωή μου.
Σκέψου λοιπόν οτι έχεις τα πάντα, το παιδί σου τον άντρα σου την υγεία σου...εφόδια που ειναι ικανά να χτίσεις το κόσμο απο την αρχή άνοιξε τα παράθυρα να μπεί ο ήλιος και απόλαυσε αυτά που έχεις....ειναι μοναδικά

Με αγάπη και πολυ κατανόηση