μικροβιοφοβια...

Γεια σας! Θα ηθελα να ρωτησω, αν μπορουμε να θεραπευσουμε τισ φοβιες γενικα-και ειδικοτερα τη μικροβιοφοβια- χωρις αμεσηψυχοθεραπεια, εννοωντας χωρις να ειναις απαραιτητο ο πασχων να επισκεφτει γιατρο. Τι πρεπει να κανει καποιος που ζει κοντα σε καποιο προσωπο του οικογενειακου του περιβαλλοντος που πασχει απο αυτη τη διαταραχη? Εχω διαβασει οτι δεν πρεπει επ'ουδενι να του/της κανει τα "χατιρια". Δηλ. να μην υποχωρει στα αιτηματα του πασχοντος για απολυμανσεις και παντος ειδους απαιτησεις για "καθαριοτητα" που ξεπερναει τα φυσιολογικα ορια παντα.
Θα ηθελα την αποψη και τις τυχον συμβουλες σας.
Ευχαριστω

H μικροβιοφοβια ανηκει στην ομαδα των ψυχαναγκασμων(compulsions).Τα χαρακτηριστικα συμπτωματα περιλαμβανουν τη συνεχη επαναληψη πραξεων,με σκοπο η επαναληψη αυτη να μειωσει το αγχος το οποιο επιφερει η ιδεοληψια στον πασχοντα.Η διαφορα της ψυχαναγκαστικης επαναληψης πραξεων απο τη φυσιολογικη επαναληψη,εγκειται στο χρονο που καταναλωνεται στις επαναληψεις των πραξεων αυτων.Ενα ατομο που πασχει απο μικροβιοφοβια,μπορει να πλυνει τα χερια του εκατονταδες φορες την ημερα,να κανει μπανιο δεκαδες φορες,να αλλαζει διαρκως ρουχα κατα τη διαρκεια της ημερας,με τη σκεψη οτι αυτα που φορα ειναι φορεις μικροβιων,και γενικα υποφερουν απο δερματικα προβληματα που προκαλουνται απο το ψυχαναγκαστικο πλυσιμο.Οι περισσοτερες περιπτωσεις ασθενων με τη συγκεκριμενη ιδεοληψια της μικροβιοφοβιας,παρουσιαζο� �ν τοξικη δερματιτιδα εξ επαφης στο δερμα των χεριων.Το δερμα αποχρωματιζεται απο τη χρηση ακομη και χημικων,πχ χλωρινης,ειτε αλλων απολυμαντικων αντισηπτικων υγρων,ηπιοτερων η μη,παρουσιαζει ερυθροτητα,εντονο κνησμο,και καθως ο χρονος περναει,ρωγμες και πονο.

Κατα τη γνωμη μου,δεν θα επρεπε να το αντιμετωπισεις τοσο χαλαρα,δλδ απλως και μονο με την αρνηση σου να γινονται τα "χατιρια"οπως τα λες,(σημειωτεον δεν ειναι θεμα απαιτητικου χαρακτηρα,ιδιοτροπιας,και αυταρχισμου η εμφανιση της νοσου-η λεξη χατιρι οποτε δεν αποδιδει το σωστο στην περιπτωση του ψυχαναγκασμου),το ατομο υποφερει πραγματικα,εντονα,ποναει ψυχικα!Θα ηταν μεγα σφαλμα να το αφησετε να υποφερει τοσο,ενω χρειαζεται βοηθεια για να απεγκλωβιστει απο τη νοσο.Να σημειωθει εδω οτι δεν εχει καμια σχεση η ιδεοληψια με παραλογισμο,δλδ το ατομο γνωριζει οτι αυτο που κανει δεν εχει καμια λογικη βαση,απλα νιωθει ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ να επαναλαμβανει καποιες πραξεις,προκειμενου να αποφορτιστει απο το αγχος.Σε παρακαλω,πηγαιντε τον ανθρωπο σας σε ψυχιατρο,γιατι ΔΕΝ θεραπευεται η ιδεοληπτικη καταναγκαστικη νοσος χωρις φαρμακα,πολλες φορες δε,συνοδευεται απο καταθλιψη,διατροφικες διαταραχες,και αλλες αγχωδεις διαταραχες,ενω υποφερει παρα πολυ καθως η ζωη του καταδυναστευεται απο τη νοσο.Απομονωση στο σπιτι ειναι συχνο φαινομενο στους πασχοντες,διασαλευση των διαπροσωπικων σχεσεων,ΕΝΩ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΗ ΑΓΩΓΗ!Στο τονιζω γιατι εχουν εξαιρετικα μεγαλο ποσοστο βελτιωσης οι ασθενεις με τη χορηγηση αντικαταθλιπτικων η αλλων φαρμακων,και ειναι τοσο κριμα να μεινει αβοηθητο.Το ποσοστο θεραπειας ειναι πολυ υψηλο,αν η προσπαθεια συνοδευτει και απο ψυχαναλυτικη συμπεριφορικη θεραπεια,τοτε θα δειτε αποτελεσματα εξαιρετικα!

Ευχαριστω πολυ για την αμεση και αναλυτικοτατη απαντηση!Η αληθεια ειναι οτι τα γνωριζω ολα αυτα, καθως τα εχω ηδη μελετησει μεσα απο καποιες πηγες. Το ατομο στο οποιο αναφερομαι ειναι αντρας και εχει ηδη επισκεφτει ψυχιατρο, ο οποιος του συνταγογραφησε anafranil , ομως, επειδη αυτο το φαρμακο εχει καποιες παρενεργειες για τη λιμπιντο και γενικα για τη στυτικη λειτουργια, αποφασισε να μην το παρει, καθ'οτι παντρεμενος, αλλα πιστευω οτι δεν εκανε καλα. Μπροστα στο να θεραπευτει απο ολο αυτο το βασανο-ετσι το ονομαζει κι εκεινος- δε νομιζω οτι θα επρεπε να βαλει πρωτα αυτο... Δεν ξερω..μηπως κανω λαθος πανω σ'αυτο? Βεβαια, θα μπορουσα να του μιλησω ξανα, αλλα παιζει ρολο και το ετερον ημισυ, οποτε εκει δε μπορω να παρεμβω.

Σε ευχαριστω παρα πολυ για αλλη μια φορα κι εκτιμω το γεγονος οτι εκατσες να γραψεις τοσα πολλα! Ευχαριστω ειλικρινα!

Α,να'σαι καλα chrys!Δεν ηταν τιποτε το εξαιρετικο,η ψυχολογια ειναι το χομπυ μου,σκοπευα να σπουδασω στον τομεα αυτο καποτε,δεν τα καταφερα,εμεινε απωθημενο.Ειχα φιλη φιλης που επασχε απο μικροβιοφοβια,ειχε ανατραπει και η οικογενειακη και η κοινωνικη της ζωη.Ειναι σχετικα απληροφορητοι οι ανθρωποι για τους ιδεοληπτικους ψυχαναγκασμους,παρολο που πασχουν αρκετα ατομα.Μακαρι ν'αλλαξει αυτο,οπως και για ολες τις ψυχικες νοσους και διαταραχες!Καταλαβαινω πως ειναι σαφως προβλημα για ενα παντρεμενο ατομο(η οποιοδηποτε αλλο να λεμε την αληθεια),να μη μπορει να απολαυσει τη σεξουαλικη του ζωη.Εκτος ομως απο το Anafranil,συνταγογραφουνται και αλλα φαρμακα,θα πρεπει απλα να ξαναπαει στο γιατρο και να πηγαινει συνεχεια,μεχρι να βρεθει το φαρμακο το καταλληλο γι αυτον.Παρακινησε τον,ειδες οτι το χαρακτηριζει κι ο ιδιος ως βασανιστηριο.Η συζυγος του,θα πρεπει καταρχην να ενημερωθει η ιδια απο τον ψυχιατρο για τη φυση της νοσου και ολες τις παραμετρους της(ισως να το εχει κανει ηδη,ειναι πιθανοτερο αυτο),γιατι να ειχε αντιρρηση στο να ξαναβρει ο ανθρωπος της την υγεια του?Θα τους βασανιζει οσο δεν αντιμετωπιζεται!Μπραβο σου που ενδιαφερθηκες να ψαξεις και να μαθεις!Πασχουμε στον τομεα της ενημερωσης,ακομη κι οταν αφορα πολυ κοντινα μας ατομα,κακως.Να παει ο ανθρωπος στον ψυχιατρο,θα σε ευγνωμονει κατοπιν,παρε το θαρρος να του μιλησεις!

Thanks Sabe! I will definitely do it!

Πιστευω οτι επειδη ειναι αγαπημενο ζευγαρι, η γυναικα του θα κανει τα παντα για να τον βοηθησει.
Θα προσπαθησω κι εγω, με λιγη ακομη παροτρυνση εκ μερους μου..
Ευχαριστω!!!!!!!
Cu!

Να σας πω ένα άσχετο-σχετικό και αστείο. ΄Εχω έναν πελάτη, γιατρό. Δουλεύω σε τράπεζα. Ο τύπος λοιπόν, εξαιρετικός γιατρός με διεθνή αναγνώριση, συμπαθής, προσιτός, πλην όμως έχει ένα κουσούρι! μικροβιοφοβία. ΄Ερχεται στο κατάστημα με ένα πανί ποτισμένο με οινόπνευμα με το οποίο ΔΙΑΡΚΩΣ σκουπίζει τα χέρια του (που τα έχει μαδήσει απ΄το τρίψε τρίψε). Δεν χαιρετάει ποτέ κανέναν με χειραψία, θέλει να του βάζω τα λεφτά μέσα σε φάκελλο και να τον κλείνω...όταν δε μου δίνει λεφτά για κατάθεση μου ανοίγει το χαρτοφύλακα για να τα πάρω εγώ και να μην τα πιάσει. Εγώ βέβαια που τον ξέρω χρόνια δεν δίνω σημασία και τον θεωρώ γραφικό. Κάποια στιγμή μιλάμε για τα προσωπικά μας. Μου λέει πως συζεί χρόνια με μία γιατρό την οποία αγαπάει πολύ και είναι η μόνη γυναίκα στον κόσμο που τον καταλαβαίνει. ΄Εχετε την ίδια ειδικότητα? αφελώς ρωτάω. ΄Οχι, μου απαντάει, είναι ψυχίατρος!!!... Το τι γέλιο έκανα παιδιά, δεν λέγεται. Εμ βέβαια, μόνο αυτή μπορούσε να τον καταλάβει!!!

Αμαν! Ψυχιατρος η συζυγος κι αυτος ακομη να θεραπευτει??? Ε αυτο κι αν ειναι κουφο!

Πω πω...κριμα....Ειναι πραγματικα λυπηρο να υποφερει τοσο πολυ ενας ανθρωπος...δεσμιος των αλυσιδων του...Τι να πει κανεις..

δεν ειναι ανεκδοτο, ε?
εγω παντως δεν κρατηθηκα και γελασα!!!
φυσικα αυτο δεν ειναι το μονο που σκεφτηκα. απλα θα μπορουσε καλιστα να ειναι ανεκδοτο στην εκπομπη του λαζοπουλου.

γλυκειά μου φυσικά και δεν είναι ανέκδοτο, ο άνθρωπος είναι πελάτης,αγαπημένος μου φίλος και τον εκτιμώ αφάνταστα σαν άνθρωπο και σαν γιατρό. Αλλά το κουσούρι, κουσούρι! Επιπλέον,είναι πάντα εξαιρετικά καλοντυμένος, αστράφτει από καθαριότητα αλλα...να τον δεις πως πιάνει το βιβλιάριο που μου δίνει για ενημέρωση να πέσεις κάτω στο γέλιο. Πως πιάνουμε την πάνα του μωρού για να την πετάξουμε (όταν τα έχει κάνει)...ετσι! Στην αρχή δεν ήξερα πως να του φερθώ, με έφερνε σε φοβερά δύσκολη θέση η συμπεριφορά του αφού ούτε το στυλό που του έδινα να υπογράψει δεν άγγιζε και έβγαζε το δικό του. Μετά φυσικά το κατάλαβα πως έχει πρόβλημα και τώρα δεν δίνω καμμιά σημασια. Φαντάσου όμως οι δικοί του άνθρωποι τι τραβάνε με την παραξενιά του. Και φαντάσου κι εμένα που, δεν κρατήθηκα και όταν στην ερώτησή μου για την ειδικότητα της συντρόφου του απάντησε "ψυχίατρος", εγώ αυθόρμητα του είπα "ευτυχώς!" Και ευτυχώς που τον ήξερα πια αρκετό καιρό για να μην μου θυμώσει αφού του είπα την αλήθεια-πως με την εμμονή του με την καθαριότητα και τα μικρόβια,μόνο μια ψυχίατρος θα μπορούσε να τον κάνει καλά. Πάντως μέχρι τώρα δεν τον έχει θεραπεύσει!!!

να φανταστεις οτι το σκεφτομουν εχθες το απογευμα και γελουσα μονη μου.
και μετα θυμηθηκα που καποτε μια γνωστη μου δουλευε σε ενα συμβουλευτικο κεντρο και ειχε ειδικοτητα την αποφυγη διαζυγιων. Μολις συνταξιοδοτηθηκε, χωρισε!!!!!
τελικα τα θεραπευουν ολα οι γιατρο εκτος απο τα δικα τους!!!!!

Quote:

---

Originally posted by BARB
να φανταστεις οτι το σκεφτομουν εχθες το απογευμα και γελουσα μονη μου.
και μετα θυμηθηκα που καποτε μια γνωστη μου δουλευε σε ενα συμβουλευτικο κεντρο και ειχε ειδικοτητα την αποφυγη διαζυγιων. Μολις συνταξιοδοτηθηκε, χωρισε!!!!!
τελικα τα θεραπευουν ολα οι γιατρο εκτος απο τα δικα τους!!!!!

---

χαχαχαχαχα θεικο μπαρμπ! με το αλλο δε γελασα γιατι εχω δει τα χερια ενος μικροβιοφοβικου ή οπως αλλιως λεγεται...κ ειναι κριμα παιδια πραγματικα να μη βοηθιουνται ανθρωποι το 2010...τελικα δυστηχως εχει γεμισει ο κοσμος ασθενειες πασης φυσεως...να κανουμε το σταυρο μας κ να βοηθαμε οσο ειμαστε δυνατοι οσους μπορουμε...

μια γνωστη εχχει αντιστοιχη φοβια κ απο το πολυ οινοπνευμα εχει καταστηλει το ανοσοποιητικο της...ετσι ειναι επιρρεπης σε παρα πολλα...παλια ειχε ανορεξια-βουλιμια, ενα μπαχαλο. Τωρα την κοβω σε φαση καταθλιψης και φυσικα εχει αυτη την παλιοφοβια...+ αλλεργιες...απορω που βρισκονται αυτοι οι γονεις κ τι κανουν γιαυτο!!! Η ιδια το μονο που λεει οτι εχει κολλημα με τα κιλα της αλλα προεχουν οι αλλεργιες κ το ανοσοποιητικο...κ τα μικροβια...Κ μονο απο αυτο κ με βαση το οτι ειχε γινει απο 100+ κιλα 40 μεσα σε λιγο καιρο δειχνει οτι εχει μπλεξιματα...εγω δε μπορουσα να κανω κατι αλλο κ λυπαμαι...οταν δε βγαινει απο το σπιτι κ δεν ειμαστε φιλες πως στο καλο να την πλησιασω να τη βοηθησω...απλα την αφησα να μιλησει κ της προτεινα να παει σε ειδικο, ειπε οτι παει ηδη σε πολλους γιατρους... Ο Θεος μαζι τους παιδια, αν δεν υπαρχουν γονεις υπαρχει Θεος :(