Quote:
Originally posted by natasha
Μπαίνω στην κουβέντα γιατί νιώθω πραγματικά την ανάγκη να πω πως αυτό που λέει η dolphin είναι απόλυτα σωστό.
Ήμουν βουλιμική για 7 χρόνια και δεν το παραδεχόμουν.
Εκανα ψυχοθεραπεία για 2 χρόνια κι επιπλέον συμμετέχω από τότε σε ομάδες αυτογνωσίας.
Εχουν περάσει 12 χρόνια και δεν γύρισα πίσω ούτε μια φορά. Η βουλιμία βέβαια μου άφησε μια ευαισθησία στο στομάχι, στο έντερο, το σύνδρομο της παλινδρόμησης, σε σημείο που ελέγχονται.
Αισθάνομαι τόση ευγνωμοσύνη προς την ψυχολόγο μου, τη νιώθω σαν τη δεύτερη μαμά μου, γιατί κατά κάποιον τρόπο ήταν σαν να πήρα από την αρχή τη ζωή στα χέρια μου.
Πιστεύω λοιπόν απόλυτα ότι ο μόνος δρόμος είναι η ψυχολογική υποστήριξη από έναν ειδικό που νιώθεις ότι μπορείς να δουλέψεις μαζί του. Επειτα παίρνεις εσύ το μπαλάκι και ξέρεις πια πως να χειριστείς το παιχνίδι.
