¨ευτυχια και δυναμη: η αλλη οψη της βουλιμιας

Το ξερω οτι δεν ειναι λογικο ολο αυτο που μου συμβαινει αλλα καθε φορα που αποβαλλω το φαγητο νιωθω τοσο δυνατη, σχεδον οτι μπορω να ελενξω ολο τον κοσμο. Ειναι αυτο το συναισθημα της απολυτης ευτυχιας και ισωσ να ακουγεται θλιβερο αλλα η πιο ευτυχισμενη μερα της ζωης μου ηταν οταν ειδα στη ζυγαρια μου 50kl. Γιατι λοιπον να σταματησω το μόνο τροπο που με γεμιζει και που μου προσφερει χαρα; Πουθενα γυρω μου δεν βρισκω στηριξει. Το αγορι μου συνεχιζει να με κριτικαρει μηπως να τον χωρισω; Η κολλητη μου εφτασε τα 48kg και εγω τη θαυμαζω αλλα ζηλευω συγχρονος.
Αρα δεν σκοπευω να σταματησω τους εμμετους ουτε και τα καθαρκτικα παρα μονο οταν ξαναγινω 50kg. Ξερω αν τα εγραφε καποιος αλλος θα ειχα ενα σωρο αρνητικα να του πω αλλα οταβ το σκεφτεσαι υποκειμενικα βαζεις κατω και μετρας και λες με αυτο τον τροπο νιωθω χαρουμενη.
Σιγουρα θα ξερετε να μου πειτε καποιο τροπο για να βγαζω πιο ευκολα το φαγητο.

Ναι αυτή η πρόσκαιρη ή καλύτερα πλασματική χαρά,τη νιώθεις.Αλλά δες το και από την άλλη μεριά.Για πόσο ακόμα;Πόσο θα καταφέρεις να το κάνεις χωρίς πρόβλημα.Μήπως αρχίζει και ξεθωριάζει η «χαρά»;

τα ιδια με σενα mcan ειχα ακουσει απο την gillie
θα μπορουσε να στα πει καλητερα εκεινη
ζεις τον μηνα του μελιτος ακομα
οταν θα αρχισεις να παχαινεις και δεν θα ειναι πια η λυση η τουαλετα σου
τοτε θα καταλαβεις το ποσο ατιμη συνηθεια ειναι
μ αυτον τον τροπο μακροπροθεσμα το μονο που μπορεις να κανεις ειναι να παχηνεις
και σου μιλαει η πειρα 18 ετων στο αντικειμενο

μα τα ξερω αυτο δεν ειναι μια καινουργια συνηθεια εχω βουλιμικες κρισεις εδω και 4 χρονια απο τα 16 μου και οντως περσυ εφτασα τα 68κιλα!!!! αλλα τωρα ειμαι σε καλο δρομο. Ξερω πως παντα υπαρχει η περιπτωση να χασεις τον δρομο σ και να βαλεισ οσα εχασεσ διπλα αλλα δεν σκοπευω να ξεφυγω. Τωρα το ελενχο.
και κατι ακομα πως μπορω να χτησιμοποιω αυτη τη γραμμη που διχνει την πορια των κιλων;

http://www.eatingdisorders.gr/forum/...d.php?tid=1580

Για πάτα στο παραπάνω μήπως βοηθηθείς για να βάλεις το ticker.

mcan οσο το αφηνεις και δεν το λυνεις ειναι κατι λιγοτερο απο βεβαιο οτι μηνα με το μηνα θα διογκωνεται και δε θα μπορεις να ξεφυγεις ευκολα.Ασε τα της υγειας.Δεν ειναι δυνατον να βρισκουμε αποκουμπι στην παρανοια.Γιατι για παρανοια προκειται.Αυτες οι καταστασεις δυστυχως ειναι χρονιες.Και τα χρονια περνανε πολυ μα πολυ γρηγορα...

mcan, σήκω μια μέρα και βγες έξω. Και βρες έναν τοξικομανη. "Πώς αισθάνεσαι όταν κάνεις χρήση;" ρώτα τον , κι εκείνος θα σου απαντήσει οτι αισθάνεται οτι έχει τον απόλυτο έλεγχο κι ότι μπορεί να κάνει τα πάντα. Θές πιο λάιτ κατάσταση; Απλά ρώτα έναν καπνιστή. Πάνω - κάτω τα ίδια θα σου πει. Το οτι μας δίνει κάτι πρόσκαιρη χαρά, δε σημαίνει οτι είναι και σωστό. Πόσο μάλλον όταν μιλάμε για ζητήματα υγείας. Μπορώ να σου εγγυηθώ οτι αν ξεκινήσεις ένα οποιοδήποτε χόμπυ, είτε αυτό αφορά κάποιο άθλημα, είτε κάποια τέχνη, είτε κάποια πολεμική τέχνη, θα αισθάνεσαι super, αλλά πάνω από όλα θα είσαι υγιής. Επένδυσε στον εαυτό σου, γιατί είναι ο μόνος που θα σε στηρίζει για πάντα ;)

Συγνώμη αν όλα αυτά που έγραψα σου φαίνονται σκληρά, δε θέλω να σε προσβάλλω σε καμία περίπτωση, απλώς έστω και λίγο να βοηθήσω.

Σίγουρα χαίρεσαι γιατί ''ξαλαφρώνεις'' εκείνη τη στιγμή,αλλά πιστεψέ με πολύ προσωρινά.Εγώ αυτό που κατάλαβα με τη βουλιμία είναι παχαίνεις,στην αρχή μονο αδυνατίζεις,μετά διαλύεις το μεταβολισμό σου και χάνεις τη μπάλα.Ο μόνος τρόπος που κατάφερα να αδυνατίσω και να καρατήσω τα κιλά(γιατί με τη βουλιμία μπαίνεις στο τρικ γιο-γιο,1 χάνεις 1 παίρνεις και πάλι από την αρχή)ήταν με τη γυμναστική και βρίσκοντας ένα ισχυρό κίνητρο,μόνο με τέτοιους τρόπους θα ξεσκάς,θα νιώθεις όμορφα και θα καταφέρεις να ξεφύγεις από το βάσανο της βουλιμίας.Το ξέρω δεν είναι καθόλου ευκολο,περασα και εγώ πολλές μέρες κλαίγοντας ,αλλα να ήξερες πόσο δυνατή νιώθω τώρα που πλέον δε με βασανίζει η βουλιμία.Αν και εχω πάρει κάποια κιλά λόγω εγκυμοσύνης,νιώθω υγειής,δεν είμαι δέσμια της βουλιμίας.Είσαι τόσο μικρή και είναι κρίμα να χαραμίσεις τα καλύτερα χρόνια της ζωής σου κάνοντας εμμετό.Δε σου προσφέρει τίποτα άλλο εκτός από προβλήματα,θα χαλάσει το δέρμα σου,τα μαλλιά σου,ίσως τα δόντια σου,η ψυχολογία σου θα πέφτει αφου θα παχαίνεις ,θα απομακρυνθείς από όλους και όλα...ΑΞΙΖΕΙ;Είναι καιρός να πάρεις την απόφαση να το σταματήσεις,ΤΩΡΑ,όσο ακόμα νομίζεις οτι το ελένχεις,θα δεις οτι σε ελένχει και θα δεις πόσο πολύ θα δυσκολευτεις να το ξεπεράσεις.Είναι κρίμα να μη χαρείς τις ομορφιές της ζωής σου ,γιατί δε θα τις χαρείς αν το συνεχίσεις,ρώτα όλους εμάς πόσα έχουμε χάσει λόγω της βουλιμίας.Και να θυμάσαι κανένας μα κανένας δε θα σε εκτιμήσει περισσότερο σαν ανθρωπο αν γίνεις 50 ή 70 κιλά ,αλλά σε αγαπά και σε εκτιμά για αυτό που είσαι και που έχεις στη ψυχή σου ,μη νομίζεις οτι είσαι πιο καλή και αρεστή αν γίνεις 50 κιλά,ο χαρακτήρας δεν αλλάζει.Σου μίλησα λίγο σκληρά αλλα πρέπει να δεις τη πραγματική αλήθεια,δεν υπάρχει καμμία ευτυχία στη βουλιμία.ΠΑΡΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΣΤΑΜΑΤΑ!!!