Μαθητης σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση!!
Γεια σας. Ειμαι νεο μελος στο φορουμ και αποτελεσε ανακουφηση για μενα το οτι βρηκα ενα μερος να εκφρασω τα προβληματα μου που βασιζονται στις διατροφικες διαταραχες. Ειμαι 17 χρονων και το Σεπτεμβριο θα ειμαι μαθητης της Γ' λυκειου κατι το οποιο ηδη με αγχωνει. Γενικοτερα ειμαι ενα αγχωδες ατομο και τελειομανης οσο καλο ή κακο και αν ακουγεται αυτο. Σε ηλικια 12 χρονων ημουν περιπου 80 κιλα περιπου τα διπλα απο οσα θα επρεπε. Καταγομαι και διαμενω στη ***** οπου οταν θα πηγαινα 1η γυμνασιου ανοιγε το 2ο ιδιωτικο σχολειο στο ***** το οποιο ειναι εκπληκτικο οσον αφορα τις εγκαταστασεις και τις γενικοτερες παροχες του. Οι γονεις μου δεν ειχαν τη δυνατοτητα να με στειλουν και ετσι αποφασισε ο παππους μου να το κανει θελοντας να μου προσφερει οτι καλυτερο. Πηγαινοντας σε αυτο το σχολειο συνειδητοποιησα μετα απο αρκετες περιπτωσεις ασχημης αντιμετοπισης απο συμμαθητες μου λόγω των κιλων που ειχα να τα χασω (εκει ολοι πλουσιοπαιδα ξενοδοχων). Αυτο και εκανα ξεκινώντας απο τον Ιουλιο της ιδιας χρονιας μεχρι την εναρξη της νεας σχολικης χρονιας. Ειχα χασει 20 κιλα και οταν με ειδαν ολοι ειχαν μεινει εκπληκτοι, υπηρχα ξαφνικα για ολους, ημουν καποιος!!(υποτιθεται) Σε εκεινη τη χρονια η ψυχολογια μου ηταν τοσο ανεβασμενη που καταφερα να βγαλω τη μεγαλυτερη βαθμολογια απο ολους και να γινω σημαιοφορος του σχολειου στην Γ΄γυμνασιου. Στην Α'λυκειου ημουν ακομη ενταξει με τα κιλα μου κατα καιρους επαιρνα και επεφτε κυριολεκτικα στα πατωματα η ψυχολογια μου αλλα συντομα τα εχανα μα μεγιστα κιλα τα 70. Μεσα στο καλοκαιρι απο Α-->Β λυκειου απεκτησα πολυ ασχημες συνηθειες εχοντας αποκτησει νεες παρεες που ετρωγαν ακομη και στις 2 τα ξημερωματα εφτασα τα 80 κιλα. Μετα κοπων και βασανων μερικες βδομαδες μετα την εναρξη της Β'λυκειου καταφερα να παω στα 70. Ημουν πολυ καλυτερα, εβγαινα συνεχως και περνουσα υπεροχα. Δυστυχως οι δικοι μου με πιεζαν πολυ γιατι θεωρουσαν οτι δε θα τα πηγαινα καλα με τα μαθηματα μου ενω στην πραγματικοτητα τα πηγαινα υπερβολικα καλα όσπου καποια στιγμη ειπα να μη βγω για μια βδομαδα γιατι απο το πες πες μου ειχε χαλασει και η διαθεση... η μια βδομαδα εγινε 6 μηνες τελικα!! Μετα τη μια εβδομαδα το κρατησα και δευτερη και οταν την τριτη θελησα να βγω οι φιλοι μου ειχαν αρχισει να κοβουν..!! Πηρα 2 φορες τηλεφωνα αλλα απεφηγαν βρισκοντας δικαιολογιες και τελικα κανεις δε με πηρε για να βγουμε εκτος απο τη μερα που πεθανε πριν 5 μηνες ο παππους μου και τους εξηγησα στο σχολειο τι ειχε συμβει (δεν τους το ειπα απο το τηλ μην τους χαλασω τη διαθεση που θα βγαινανε). Ο θανατος του παππου μου με επιρρεασε πολυ γιατι ηταν το ατομο που ασχολουταν περισσοτερο απο ολους μαζι μου και με αγαπουσε οσο κανεις... Μετα απο αυτο αρχισα να τρωω συνεχως και δεν μπορω να σταματησω!! Εχω προσπαθησει πολλες φορες αλλα καθε ψυχολογικος φραγμος που θα μπορουσε να με αποτρεψει απο το να καταβροχθησω οτι βρω στο σπιτι εχει καταρευσει και παιρνω συνεχως κιλα εχοντας φτασει στα 88 με υψος 1.70!! Εχει κανεις παρομοιο προβλημα να νιωθει τοσο ασχημα για τον εαυτο του σε σημειο που να τον μισει και να μην πηγαινει πουθενα? Δε θα ελεγα οτι ειμαι ασχημος ιδιαιτερα οταν ημουν λιγοτερα κιλα. Μαλιστα ηταν αρκετες και οι κοπελες που μου ειχαν ζητησει να κανουμε κατι περσι και ημουν με δυο οχι ταυτοχρονα βεβαια την περασμενη χρονια. Φετος θεωρησα λογικο το οτι δεν εχει συμβει τιποτα γιατι ουτε καν κανω καποια κινηση αλλα κρυβομαι!!! ναι πραγματικα κριβομαι!!! Ναι πειτε με κομπλεξικο αλλα ετσι ειμαι και νιωθω απεσια. Ξερω οτι αν χασω τα κιλα μου θα αισθανομαι καλυτερα, θα αποδωσω καλυτερα στα μαθηματα που πρεπει ιδιαιτερα τωρα και θα νιωθω ανθρωπος γιατι οσο ασχημο και αν ακουγεται εγινα ρατσιστης του εαυτου μου!!!
