μήπως μεταμορφωνομαστε σ\'αυτο που φοβομαστε μη γίνουμε??
καλησπέρα σε όλους!είμαι καινούρια στο site και τον τελευταίο μήνα, παρατήρησα το σώμα μου στο ημίφως!Το αποτέλεσμα, ήταν τρομακτικό και σίγουρα χειρότερο από όταν ξεκίνησα να κάνω εμετούς προληπτικά για να μην παχύνω και μοιάσω στη μαμά μου!!Τώρα νομίζω πως έχω αρχίσει να της μοιάζω και να εμφανίζω έντονα αυτή τη χαλάρωση στα πόδια ,που τόσο πάσχιζα να αποφύγω. Δράση και αντίδραση λένε!Έφτασα πλέον το όριο και κατάλαβα πως άδικα πιέζουμε τον εαυτό μας γιατί δεν τον αγαπάμε.Εγώ συγκεκριμένα τον μισούσα!Σήμερα, είναι η μέρα που δίνω συνειδητά τέλος σε όλα αυτά και γιαυτό και ήθελα να το μοιραστώ.Απλώς...συνειδητοπ οιήστε κάτι!!όταν φτάνεις στο σημείο να μπορείς να κρίνεις τόσο σκληρά τον ίδιο σου τον εαυτό, μάλλον το μυαλουδάκι σου υπερλειτουργεί αναζητώντας το τέλειο, και έχει αρχίσει να στρέφεται απειλητικά προς το σώμα!!για μένα, αυτό λέει όμως ότι μάλλον η προσοχή μας πρέπει να στραφεί στο μυαλό αυτό που φωνάζει και δεν μπορεί να συντονιστεί με τις μαλακ..ς που μας ποτίζουν καθημερινά!Ας το δουλέψουμε λίγο παραπάνω λοιπόν (γιατί ίσως εκεί να υπερτερούμε) και ας καθήσουμε να παρατηρήσουμε τις υπόλοιπες άψογες γκόμενες πώς φέρονται και τί έχουν να πούν μέσα σε μία παρέα!!(χωρίς κυτταρίτιδα φυσικά!)θα γελάσετε πολύ!
